Παροιμίαι 14
1 Αι σοφαί γυναίκες οικοδομούσι τον οίκον αυτών· η δε άφρων κατασκάπτει αυτόν διά των χειρών αυτής.
智慧婦人建立家室； 愚妄婦人親手拆毀。
2 Ο περιπατών εν τη ευθύτητι αυτού φοβείται τον Κύριον· ο δε σκολιός τας οδούς αυτού καταφρονεί αυτόν.
行動正直的，敬畏耶和華； 行事乖僻的，卻藐視他。
3 Εν στόματι άφρονος είναι η ράβδος της υπερηφανίας· τα δε χείλη των σοφών θέλουσι φυλάττει αυτούς.
愚妄人口中驕傲，如杖責打己身； 智慧人的嘴必保守自己。
4 Όπου δεν είναι βόες, η αποθήκη είναι κενή· η δε αφθονία των γεννημάτων είναι εκ της δυνάμεως του βοός.
家裏無牛，槽頭乾淨； 土產加多乃憑牛力。
5 Ο αληθής μάρτυς δεν θέλει ψεύδεσθαι· ο δε ψευδής μάρτυς εκχέει ψεύδη.
誠實見證人不說謊話； 假見證人吐出謊言。
6 Ο χλευαστής ζητεί σοφίαν και δεν ευρίσκει· εις δε τον συνετόν είναι εύκολος η μάθησις.
褻慢人尋智慧，卻尋不着； 聰明人易得知識。
7 Ύπαγε κατέναντι του άφρονος ανθρώπου και δεν θέλεις ευρεί χείλη συνέσεως.
到愚昧人面前， 不見他嘴中有知識。
8 Η σοφία του φρονίμου είναι να γνωρίζη την οδόν αυτού· η δε μωρία των αφρόνων αποπλάνησις.
通達人的智慧在乎明白己道； 愚昧人的愚妄乃是詭詐。
9 Οι άφρονες γελώσιν εις την ανομίαν· εν μέσω δε των ευθέων είναι χάρις.
愚妄人犯罪，以為戲耍； 正直人互相喜悅。
10 Η καρδία του ανθρώπου γνωρίζει την πικρίαν της ψυχής αυτού· και ξένος δεν συμμετέχει της χαράς αυτής.
心中的苦楚，自己知道； 心裏的喜樂，外人無干。
11 Η οικία των ασεβών θέλει αφανισθή· η δε σκηνή των ευθέων θέλει ανθεί.
奸惡人的房屋必傾倒； 正直人的帳棚必興盛。
12 Υπάρχει οδός, ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής φέρουσιν εις θάνατον.
有一條路，人以為正， 至終成為死亡之路。
13 Έτι και εις τον γέλωτα πονεί η καρδία· και το τέλος της χαράς είναι λύπη.
人在喜笑中，心也憂愁； 快樂至極就生愁苦。
14 Ο διεφθαρμένος την καρδίαν θέλει εμπλησθή από των οδών αυτού· ο δε αγαθός άνθρωπος αφ' εαυτού.
心中背道的，必滿得自己的結果； 善人必從自己的行為得以知足。
15 Ο απλούς πιστεύει εις πάντα λόγον· ο δε φρόνιμος προσέχει εις τα βήματα αυτού.
愚蒙人是話都信； 通達人步步謹慎。
16 Ο σοφός φοβείται και φεύγει από του κακού· αλλ' ο άφρων προχωρεί και θρασύνεται.
智慧人懼怕，就遠離惡事； 愚妄人卻狂傲自恃。
17 Ο οξύθυμος πράττει αστοχάστως· και ο κακόβουλος άνθρωπος είναι μισητός.
輕易發怒的，行事愚妄； 設立詭計的，被人恨惡。
18 Οι άφρονες κληρονομούσι μωρίαν· οι δε φρόνιμοι στεφανούνται σύνεσιν.
愚蒙人得愚昧為產業； 通達人得知識為冠冕。
19 Οι κακοί υποκλίνουσιν έμπροσθεν των αγαθών, και οι ασεβείς εις τας πύλας των δικαίων.
壞人俯伏在善人面前； 惡人俯伏在義人門口。
20 Ο πτωχός μισείται και υπό του πλησίον αυτού· του δε πλουσίου οι φίλοι πολλοί.
貧窮人連鄰舍也恨他； 富足人朋友最多。
21 Ο καταφρονών τον πλησίον αυτού αμαρτάνει· ο δε ελεών τους πτωχούς είναι μακάριος.
藐視鄰舍的，這人有罪； 憐憫貧窮的，這人有福。
22 Δεν πλανώνται οι βουλευόμενοι κακόν; έλεος όμως και αλήθεια θέλει είσθαι εις τους βουλευομένους αγαθόν.
謀惡的，豈非走入迷途嗎？ 謀善的，必得慈愛和誠實。
23 Εν παντί κόπω υπάρχει κέρδος· η δε φλυαρία των χειλέων φέρει μόνον εις ένδειαν.
諸般勤勞都有益處； 嘴上多言乃致窮乏。
24 Τα πλούτη των σοφών είναι στέφανος εις αυτούς· των δε αφρόνων η υπεροχή μωρία.
智慧人的財為自己的冠冕； 愚妄人的愚昧終是愚昧。
25 Ο αληθής μάρτυς ελευθερόνει ψυχάς· ο δε δόλιος εκχέει ψεύδη.
作真見證的，救人性命； 吐出謊言的，施行詭詐。
26 Εν τω φόβω του Κυρίου είναι ελπίς ισχυρά· και εις τα τέκνα αυτού θέλει υπάρχει καταφύγιον.
敬畏耶和華的，大有倚靠； 他的兒女也有避難所。
27 Ο φόβος του Κυρίου είναι πηγή ζωής, απομακρύνων από παγίδων θανάτου.
敬畏耶和華就是生命的泉源， 可以使人離開死亡的網羅。
28 Εν τω πλήθει του λαού είναι η δόξα του βασιλέως· εν δε τη ελλείψει του λαού ο αφανισμός του ηγεμονεύοντος.
帝王榮耀在乎民多； 君王衰敗在乎民少。
29 Ο μακρόθυμος έχει μεγάλην φρόνησιν· ο δε οξύθυμος ανεγείρει την αφροσύνην αυτού.
不輕易發怒的，大有聰明； 性情暴躁的，大顯愚妄。
30 Η υγιαίνουσα καρδία είναι ζωή της σαρκός· ο δε φθόνος σαπρία των οστέων.
心中安靜是肉體的生命； 嫉妒是骨中的朽爛。
31 Ο καταθλίβων τον πένητα ονειδίζει τον Ποιητήν αυτού· ο δε τιμών αυτόν ελεεί τον πτωχόν.
欺壓貧寒的，是辱沒造他的主； 憐憫窮乏的，乃是尊敬主。
32 Ο ασεβής εκτινάσσεται εν τη ασεβεία αυτού· ο δε δίκαιος και εν τω θανάτω αυτού έχει ελπίδα.
惡人在所行的惡上必被推倒； 義人臨死，有所投靠。
33 Εν τη καρδία του συνετού επαναπαύεται σοφία· εν μέσω δε των αφρόνων φανερούται.
智慧存在聰明人心中； 愚昧人心裏所存的，顯而易見。
34 Η δικαιοσύνη υψόνει έθνος· η δε αμαρτία είναι όνειδος λαών.
公義使邦國高舉； 罪惡是人民的羞辱。
35 Εύνοια του βασιλέως είναι προς φρόνιμον δούλον· θυμός δε αυτού προς τον προξενούντα αισχύνην.
智慧的臣子蒙王恩惠； 貽羞的僕人遭其震怒。
