Παροιμίαι 12
1 Όστις αγαπά παιδείαν, αγαπά γνώσιν· αλλ' όστις μισεί έλεγχον, είναι άφρων.
Koi hileh kigahna thet lou chun, hetna jong adeijin, min akhou khah ding deiloupa vang chu miching ahipoi.
2 Ο καλός ευρίσκει χάριν παρά Κυρίου· τον δε μηχανευόμενον κακά θέλει καταδικάσει.
Mipha chun Yahweh Pakai lunglam atong jin, setna jeng tohgon neipa vang Yahweh Pakai in athetbol jin ahi.
3 Δεν θέλει στερεωθή άνθρωπος διά της ανομίας· η ρίζα δε των δικαίων θέλει μένει ασάλευτος.
Phatlouna a kon in inchen amangthah jin, mi chondih ho vang chu koiman asuh-ling jou lou ding ahi.
4 Η ενάρετος γυνή είναι στέφανος εις τον άνδρα αυτής· η δε προξενούσα αισχύνην είναι ως σαπρία εις τα οστά αυτού.
Numei pha chu ajipa dinga lallukhuh ahin, jumna le jachatna'a um numei vang ajipa dinga agu achang chip tobang ahi.
5 Οι λογισμοί των δικαίων είναι ευθύτης· αι δε βουλαί των ασεβών δόλος.
Mikitah te tohgon chu adih a tanpeh ding, hinlah, lungthim dihloute thumop vang chu kijoulhepna jeng ahi.
6 Οι λόγοι των ασεβών ενεδρεύουσιν αίμα· το δε στόμα των ευθέων θέλει ελευθερώσει αυτούς.
Mikitah loute kamcheng chu thisan sona ding jeng ahin, mikitah ho kamcheng vang kihinsona jeng ahi.
7 Οι ασεβείς καταστρέφονται και δεν υπάρχουσιν· ο οίκος δε των δικαίων θέλει διαμένει.
Mikitah loute chu manthahnan alhut loiji tan, mikitah ho vang chu ding det cheh cheh diu ahi.
8 Ο άνθρωπος εγκωμιάζεται κατά την σύνεσιν αυτού· ο δε διεστραμμένος την καρδίαν θέλει είσθαι εις καταφρόνησιν.
Mihem hi alungdih jal'a pachat changji ahin, mihem lungphalou chu thetbolna achang-jin ahi.
9 Καλήτερος ο άνθρωπος ο μη τιμώμενος και επαρκών εις εαυτόν, παρά ο κενοδοξών και στερούμενος άρτου.
Mi thupi tah banga chon a, neh le chah lhahsam sang in, lung lhaisel'a ana-kitohpa aphajon ahi.
10 Ο δίκαιος επιμελείται την ζωήν του κτήνους αυτού· τα δε σπλάγχνα των ασεβών είναι ανελεήμονα.
Mikitah hon agancha jengu jong khohsahna aneiyun, mikitah loutea kon ngailutna vang chu thangsetna ahi.
11 Ο εργαζόμενος την γην αυτού θέλει χορτασθή άρτον· ο δε ακολουθών τους ματαιόφρονας είναι ενδεής φρενών.
Mipontho chun agam leiset akhot-a neh ding aki khol ahin, pannabeija thil ngaitoa lhailepan vang ima aneiji pon ahi.
12 Ο ασεβής ζητεί την υπεράσπισιν των κακών· αλλ' η ρίζα του δικαίου αναδίδει.
Mikitah lou in chu mangthah loi ding, mikitah ho vang chu thingphung phatah in ajung akhodet tobang ahi.
13 Δι' αμαρτίαν χειλέων παγιδεύεται ο ασεβής· ο δε δίκαιος εξέρχεται εκ στενοχωρίας.
Mikitah lou chu akamsung sohsa aseikhel thucheng achun akipal jin, mikitah ding in vang gim hesoh akon in ajamdoh jitai.
14 Εκ των καρπών του στόματος αυτού ο άνθρωπος θέλει εμπλησθή αγαθών· και η αμοιβή των χειρών του ανθρώπου θέλει επιστρέψει εις αυτόν.
Mihem khat chun akam thep-ga anen alungkim jitan, hijeh achu mihem khat in na atoh teng achunga lelhun-ji ahi.
15 Η οδός του άφρονος είναι ορθή εις τους οφθαλμούς αυτού· ο δε ακούων συμβουλάς είναι σοφός.
Mingol hon achena chan-u adih jeng in amu-jiuvin, mikitah vang chun min ahilna angaijin, lam dihlou apeldoh jin ahi.
16 Ο άφρων φανερόνει ευθύς την οργήν αυτού· ο δε φρόνιμος σκεπάζει το όνειδος αυτού.
Mingol in alunga adeilou chu aphongdoh paijin, mikitah vang chun min ahilouva athet bolna jong iman agel jipoi.
17 Ο λαλών αλήθειαν αναγγέλλει το δίκαιον· ο δε ψευδομάρτυς δόλον.
Mikitah chun thudih aseiteng kicheh sel'in vetsahna aumjin, jou le nal-a thuseipa vang chun amacham cham in thu aseidoh-jin ahi.
18 Ο φλύαρος είναι ως τραύματα μαχαίρας· η δε γλώσσα των σοφών, ίασις.
Thu kiti hi, nasatah chemjam banga akidoulel jong aum jin, miching thusei vang chun mihem adamsah-jin ahi.
19 Τα χείλη της αληθείας θέλουσιν είσθαι σταθερά διαπαντός· η δε ψευδής γλώσσα μόνον στιγμιαία.
Thutah beh seite kamsunga kon in, thudih jeng apot in, thujou seite kamsunga kon vang chu hetman louva manthahna sohji ahi.
20 Δόλος είναι εν τη καρδία των μηχανευομένων κακά· ευφροσύνη δε εις τους βουλευομένους ειρήνην.
Thilphalou gong ho lung sunga thilse jeng dimset in achengin, thilpha jeng ngaito teding in kipana jeng ahi.
21 Ουδεμία βλάβη θέλει συμβή εις τον δίκαιον· οι δε ασεβείς θέλουσιν εμπλησθή κακών.
Mikitah chunga thilse alhung jipon, miphalou te chunga vang gim le hesohna jeng alhung jin ahi.
22 Ψευδή χείλη βδέλυγμα εις τον Κύριον· οι δε ποιούντες αλήθειαν είναι δεκτοί εις αυτόν.
Jou le nal jeng seiji leigui chu Yahweh Pakai in athet in, thudih a natong te chunga vang Yahweh Pakai akipah-jin ahi.
23 Ο φρόνιμος άνθρωπος καλύπτει γνώσιν· η δε καρδία των αφρόνων διακηρύττει μωρίαν.
Miching hon achih-nau kiletsahpi louvin aum jiuvin, mingol hon vang angolnau chu aphongjal le-jitauve.
24 Η χειρ των επιμελών θέλει εξουσιάζει· οι δε οκνηροί θέλουσιν είσθαι υποτελείς.
Lungdih pu-hon akhut'un vai ahom jiuvin, khut chalosah nom lou mihem chu soh-a pang tei ding ahi.
25 Η λύπη εν τη καρδία του ανθρώπου ταπεινόνει αυτήν· ο δε καλός λόγος ευφραίνει αυτήν.
Lunggim a umpa chu atahsa agep liu jin, ngailutna thu ajah teng ama chu kipanan adim jitai.
26 Ο δίκαιος υπερέχει του πλησίον αυτού· η δε οδός των ασεβών πλανά αυτούς.
Sihnei lang-neina nei lou mihem chun aloi agol ding in thupha jeng aseijin, mikitah loute vang chu abonchauvin amangthah jitauve.
27 Ο οκνηρός δεν επιτυγχάνει του θηράματος αυτού· τα δε υπάρχοντα του επιμελούς ανθρώπου είναι πολύτιμα.
Natong nom lou chu nehding beija um ding, miching in vang nei le gou nengsel-a aset ding ahi.
28 Εν τη οδώ της δικαιοσύνης είναι ζωή· και η πορεία της οδού αυτής δεν φέρει εις θάνατον.
Mikitah lamlhahna chu hinna lampi ahin, lamdih lou chun thina alhut ding ahi.
