Προς Φιλιππησιους 1
1 Παύλος και Τιμόθεος, δούλοι του Ιησού Χριστού, προς πάντας τους αγίους εν Χριστώ Ιησού τους όντας εν Φιλίπποις μετά των επισκόπων και διακόνων.
To all Christ’s people at Philippi, with the supervisors and assistants, from Paul and Timothy, servants of Christ Jesus.
2 χάρις είη υμίν και ειρήνη από Θεού Πατρός ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού.
May God, our Father, and the Lord Jesus Christ bless you, and give you peace.
3 Ευχαριστώ τον Θεόν μου οσάκις σας ενθυμούμαι,
Every recollection that I have of you is a cause of thanksgiving to God,
4 πάντοτε εν πάση προσευχή μου υπέρ πάντων υμών δεόμενος μετά χαράς,
always, in every prayer that I offer for you all – my prayers are full of joy –
5 διά την εις το ευαγγέλιον κοινωνίαν σας από της πρώτης ημέρας μέχρι του νυν,
because of the share that you have had in spreading the good news, from the first day that you received it until now.
6 βέβαιος ων εις αυτό τούτο, ότι εκείνος όστις ήρχισεν εις εσάς καλόν έργον θέλει επιτελέσει αυτό μέχρι της ημέρας του Ιησού Χριστού,
For of this I am confident, that he who began a good work in you will complete it in readiness for the day of Jesus Christ.
7 καθώς είναι δίκαιον εις εμέ να φρονώ τούτο περί πάντων υμών, διότι σας έχω εν τη καρδία μου, και είσθε πάντες σεις και εις τα δεσμά μου και εις την απολογίαν και εις την βεβαίωσιν του ευαγγελίου συγκοινωνοί μου της χάριτος.
And, indeed, I am justified in feeling like this about you all; because you have a warm place in my heart – you who all, both in my imprisonment and in the work of defending and establishing the good news, shared my privilege with me.
8 Διότι μάρτυς μου είναι ο Θεός, ότι σας επιποθώ πάντας με σπλάγχνα Ιησού Χριστού.
God will bear me witness how I yearn for you all with the tenderness of Christ Jesus.
9 Και τούτο προσεύχομαι, να περισσεύση η αγάπη σας έτι μάλλον και μάλλον εις επίγνωσιν και εις πάσαν νόησιν,
And what I pray for is this – that your love may grow yet stronger and stronger, with increasing knowledge and all discernment,
10 διά να διακρίνητε τα διαφέροντα, ώστε να ήσθε ειλικρινείς και απρόσκοποι μέχρι της ημέρας του Χριστού,
until you are able to appreciate all moral distinctions. And I pray, too, that you may be kept pure and blameless against the day of Christ,
11 πλήρεις καρπών δικαιοσύνης των διά του Ιησού Χριστού εις δόξαν και έπαινον Θεού.
bearing a rich harvest of that righteousness which comes through Jesus Christ, to the glory and praise of God.
12 Θέλω δε να εξεύρητε, αδελφοί, ότι τα συμβάντα εις εμέ συνέτρεξαν μάλλον εις πρόοδον του ευαγγελίου,
Friends, I want you to realise that what has happened to me has actually served to forward the good news.
13 ώστε τα διά τον Χριστόν δεσμά μου έγειναν φανερά εις όλον το πραιτώριον και εις πάντας τους λοιπούς,
It has even become evident, not only to all the imperial guard, but to everyone else, that it is for Christ’s sake that I am in chains.
14 και οι πλειότεροι των εν Κυρίω αδελφών πεποιθότες εις τα δεσμά μου τολμώσι περισσότερον να κηρύττωσιν αφόβως τον λόγον.
And besides this, most of our fellow followers have gained confidence in the Lord through my chains, and now venture with far greater freedom to speak of God’s message fearlessly.
15 Τινές μεν και διά φθόνον και έριδα, τινές δε και από καλής θελήσεως κηρύττουσι τον Χριστόν·
It is true that some do proclaim the Christ out of jealousy and opposition, but there are others who proclaim him from goodwill.
16 οι μεν κηρύττουσιν εξ αντιζηλίας τον Χριστόν, ουχί εν καθαρότητι, νομίζοντες ότι προσθέτουσι θλίψιν εις τα δεσμά μου·
The latter do it from love for me, knowing that I have been appointed to plead the cause of the good news.
17 οι δε εξ αγάπης, εξεύροντες ότι είμαι τεταγμένος εις απολογίαν του ευαγγελίου.
The former spread the news of the Christ in a factious spirit, and not sincerely, thinking to add to the pain of my chains.
18 Τι λοιπόν πλην κατά πάντα τρόπον, είτε επί προφάσει είτε τη αληθεία, ο Χριστός κηρύττεται· και εις τούτο χαίρω αλλά και θέλω χαίρει.
But what of that? Only that in some way or other, either with assumed or with real earnestness, Christ is being made known; and at that I rejoice.
19 Διότι εξεύρω ότι τούτο θέλει αποβή εις εμέ προς σωτηρίαν διά της δεήσεώς σας και διά της βοηθείας, του Πνεύματος του Ιησού Χριστού,
Yes, and I will rejoice, for I know that, through your prayers and through a rich supply of the Spirit of Jesus Christ, all this will make for my salvation.
20 κατά την σταθεράν προσδοκίαν και ελπίδα μου ότι δεν θέλω αισχυνθή εις ουδέν, αλλά μετά πάσης παρρησίας ως πάντοτε και τώρα θέλει μεγαλυνθή ο Χριστός εν τω σώματί μου είτε διά ζωής είτε διά θανάτου.
And this will fulfil my earnest expectation and hope that I will have no cause for shame, but that, with unfailing courage, now as before, Christ will be honoured in my body, whether by my life or by my death,
21 Διότι εις εμέ το ζην είναι ο Χριστός και το αποθανείν κέρδος.
for to me life is Christ, and death is gain.
22 Αλλ' εάν το να ζω εν σαρκί τούτο συμβάλλη εις καρποφορίαν του έργου μου, και τι να εκλέξω δεν γνωρίζω.
But what if the life here in the body – if this brings me fruit from my labours? Then which to choose I cannot tell! I am sorely perplexed either way!
23 Διότι στενοχωρούμαι υπό των δύο, έχων μεν την επιθυμίαν να αναχωρήσω και να είμαι με τον Χριστόν· διότι είναι πολύ πλέον καλήτερον·
My own desire is to depart and be with Christ, for this would be far better.
24 το να μένω όμως εν τη σαρκί είναι αναγκαιότερον διά σας.
But, for your sakes, it may be more needful that I should still remain here in the body.
25 Και τούτο εξεύρω εν πεποιθήσει ότι θέλω μείνει και συμπαραμείνει μετά πάντων υμών διά την εις την πίστιν προκοπήν σας και χαράν,
Yes, I am confident that this is so, and therefore I am sure that I will stay, and stay near you all, to promote your progress and joy in the faith;
26 διά να περισσεύη δι' εμού το καύχημά σας εις τον Ιησούν Χριστόν διά της εμής πάλιν παρουσίας προς εσάς.
so that, when you once more have me among you, you, in your union with Christ Jesus, may find in me fresh cause for exultation.
27 Μόνον πολιτεύεσθε αξίως του ευαγγελίου του Χριστού, διά να ακούσω, είτε όταν έλθω και σας ίδω είτε ενώ είμαι απών, την κατάστασίν σας, ότι στέκεσθε εις εν πνεύμα, συναγωνιζόμενοι εν μιά ψυχή διά την πίστιν του ευαγγελίου,
Under all circumstances let your lives be worthy of the good news of the Christ: so that, whether I come and see you, or whether I hear of your affairs at a distance, I may know that you are standing firm, animated by one spirit, and joining with one heart in a common struggle for the faith taught by the good news,
28 και μη φοβιζόμενοι εις ουδέν από των εναντίων, το οποίον εις αυτούς μεν είναι ένδειξις απωλείας, εις εσάς δε σωτηρίας, και τούτο από Θεού·
without ever shrinking from your opponents. To them this will be a sign of their destruction and of your salvation – a sign from God.
29 διότι εις εσάς εχαρίσθη το υπέρ Χριστού, ου μόνον το να πιστεύητε εις αυτόν, αλλά και το να πάσχητε υπέρ αυτού,
For, on behalf of Christ, you have had the privilege granted you, not only of trusting in him, but also of suffering on his behalf.
30 έχοντες τον αυτόν αγώνα, οποίον είδετε εν εμοί και τώρα ακούετε εν εμοί.
You will be engaged in the same hard struggle as that which you once saw me waging, and which you hear that I am waging still.
