Προς Φιλιππησιους 2
1 Εάν λοιπόν υπάρχη τις παρηγορία εν Χριστώ ή τις παραμυθία αγάπης, ή τις κοινωνία Πνεύματος ή σπλάγχνα τινά και οικτιρμοί,
ขฺรีษฺฏาทฺ ยทิ กิมปิ สานฺตฺวนํ กศฺจิตฺ เปฺรมชาโต หรฺษ: กิญฺจิทฺ อาตฺมน: สมภาคิตฺวํ กาจิทฺ อนุกมฺปา กฺฤปา วา ชายเต ตรฺหิ ยูยํ มมาหฺลาทํ ปูรยนฺต
2 κάμετε πλήρη την χαράν μου, να φρονήτε το αυτό, έχοντες την αυτήν αγάπην, όντες ομόψυχοι και ομόφρονες,
เอกภาวา เอกเปฺรมาณ เอกมนส เอกเจษฺฏาศฺจ ภวตฯ
3 μη πράττοντες μηδέν εξ αντιζηλίας ή κενοδοξίας, αλλ' εν ταπεινοφροσύνη θεωρούντες αλλήλους υπερέχοντας εαυτών.
วิโรธาทฺ ทรฺปาทฺ วา กิมปิ มา กุรุต กินฺตุ นมฺรตยา เสฺวโภฺย'ปรานฺ วิศิษฺฏานฺ มนฺยธฺวํฯ
4 Μη αποβλέπετε έκαστος τα εαυτού, αλλ' έκαστος και τα των άλλων.
เกวลมฺ อาตฺมหิตาย น เจษฺฏมานา: ปรหิตายาปิ เจษฺฏธฺวํฯ
5 Το αυτό δε φρόνημα έστω εν υμίν, το οποίον ήτο και εν τω Χριστώ Ιησού,
ขฺรีษฺฏสฺย ยีโศ รฺยาทฺฤศ: สฺวภาโว ยุษฺมากมฺ อปิ ตาทฺฤโศ ภวตุฯ
6 όστις εν μορφή Θεού υπάρχων, δεν ενόμισεν αρπαγήν το να ήναι ίσα με τον Θεόν,
ส อีศฺวรรูปี สนฺ สฺวกียามฺ อีศฺวรตุลฺยตำ ศฺลาฆาสฺปทํ นามนฺยต,
7 αλλ' εαυτόν εκένωσε λαβών δούλου μορφήν, γενόμενος όμοιος με τους ανθρώπους,
กินฺตุ สฺวํ ศูนฺยํ กฺฤตฺวา ทาสรูปี พภูว นรากฺฤตึ เลเภ จฯ
8 και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος, εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού.
อิตฺถํ นรมูรฺตฺติมฺ อาศฺริตฺย นมฺรตำ สฺวีกฺฤตฺย มฺฤโตฺยรรฺถต: กฺรุศียมฺฤโตฺยเรว โภคายาชฺญาคฺราหี พภูวฯ
9 Διά τούτο και ο Θεός υπερύψωσεν αυτόν και εχάρισεν εις αυτόν όνομα το υπέρ παν όνομα,
ตตฺการณาทฺ อีศฺวโร'ปิ ตํ สรฺโวฺวนฺนตํ จการ ยจฺจ นาม สรฺเวฺวษำ นามฺนำ เศฺรษฺฐํ ตเทว ตไสฺม ทเทา,
10 διά να κλίνη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων,
ตตสฺตไสฺม ยีศุนามฺเน สฺวรฺคมรฺตฺยปาตาลสฺถิไต: สรฺไวฺว รฺชานุปาต: กรฺตฺตวฺย: ,
11 και πάσα γλώσσα να ομολογήση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος εις δόξαν Θεού Πατρός.
ตาตเสฺถศฺวรสฺย มหิมฺเน จ ยีศุขฺรีษฺฏ: ปฺรภุริติ ชิหฺวาภิ: สฺวีกรฺตฺตวฺยํฯ
12 Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπηκούσατε, ουχί ως εν τη παρουσία μου μόνον, αλλά τώρα πολύ περισσότερον εν τη απουσία μου, μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν·
อโต เห ปฺริยตมา: , ยุษฺมาภิ รฺยทฺวตฺ สรฺวฺวทา กฺริยเต ตทฺวตฺ เกวเล มโมปสฺถิติกาเล ตนฺนหิ กินฺตฺวิทานีมฺ อนุปสฺถิเต'ปิ มยิ พหุตรยตฺเนนาชฺญำ คฺฤหีตฺวา ภยกมฺปาภฺยำ สฺวสฺวปริตฺราณํ สาธฺยตำฯ
13 διότι ο Θεός είναι ο ενεργών εν υμίν και το θέλειν και το ενεργείν κατά την ευδοκίαν αυτού.
ยต อีศฺวร เอว สฺวกียานุโรธาทฺ ยุษฺมนฺมเธฺย มนสฺกามนำ กรฺมฺมสิทฺธิญฺจ วิทธาติฯ
14 Πράττετε τα πάντα χωρίς γογγυσμών και αμφισβητήσεων,
ยูยํ กลหวิวาทรฺวิชตมฺ อาจารํ กุรฺวฺวนฺโต'นินฺทนียา อกุฏิลา
15 διά να γίνησθε άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού αμώμητα εν μέσω γενεάς σκολιάς και διεστραμμένης, μεταξύ των οποίων λάμπετε ως φωστήρες εν τω κόσμω,
อีศฺวรสฺย นิษฺกลงฺกาศฺจ สนฺตานาอิว วกฺรภาวานำ กุฏิลาจาริณาญฺจ โลกานำ มเธฺย ติษฺฐต,
16 κρατούντες τον λόγον της ζωής, διά καύχημά μου εν τη ημέρα του Χριστού, ότι δεν έτρεξα εις μάτην ουδέ εις μάτην εκοπίασα.
ยตเสฺตษำ มเธฺย ยูยํ ชีวนวากฺยํ ธารยนฺโต ชคโต ทีปกา อิว ทีปฺยเธฺวฯ ยุษฺมาภิสฺตถา กฺฤเต มม ยตฺน: ปริศฺรโม วา น นิษฺผโล ชาต อิตฺยหํ ขฺรีษฺฏสฺย ทิเน ศฺลาฆำ กรฺตฺตุํ ศกฺษฺยามิฯ
17 Αλλ' εάν και προσφέρω εμαυτόν σπονδήν επί της θυσίας και λειτουργίας της πίστεώς σας, χαίρω και συγχαίρω μετά πάντων υμών·
ยุษฺมากํ วิศฺวาสารฺถกาย พลิทานาย เสวนาย จ ยทฺยปฺยหํ นิเวทิตโวฺย ภเวยํ ตถาปิ เตนานนฺทามิ สรฺเวฺวษำ ยุษฺมากมฺ อานนฺทสฺยำศี ภวามิ จฯ
18 ωσαύτως δε και σεις χαίρετε και συγχαίρετε μετ' εμού.
ตทฺวทฺ ยูยมปฺยานนฺทต มทียานนฺทสฺยำศิโน ภวต จฯ
19 Ελπίζω δε επί τον Κύριον Ιησούν να πέμψω προς εσάς ταχέως τον Τιμόθεον, διά να ευφραίνωμαι και εγώ μαθών την κατάστασίν σας·
ยุษฺมากมฺ อวสฺถามฺ อวคตฺยาหมปิ ยตฺ สานฺตฺวนำ ปฺราปฺนุยำ ตทรฺถํ ตีมถิยํ ตฺวรยา ยุษฺมตฺสมีปํ เปฺรษยิษฺยามีติ ปฺรเภา ปฺรตฺยาศำ กุรฺเวฺวฯ
20 διότι δεν έχω ουδένα ισόψυχον, όστις να μεριμνήση γνησίως περί της καταστάσεώς σας·
ย: สตฺยรูเปณ ยุษฺมากํ หิตํ จินฺตยติ ตาทฺฤศ เอกภาวสฺตสฺมาทนฺย: โก'ปิ มม สนฺนิเธา นาสฺติฯ
21 επειδή πάντες ζητούσι τα εαυτών, ουχί τα του Ιησού Χριστού·
ยโต'ปเร สรฺเวฺว ยีโศ: ขฺรีษฺฏสฺย วิษยานฺ น จินฺตยนฺต อาตฺมวิษยานฺ จินฺตยนฺติฯ
22 γνωρίζετε δε την δοκιμασίαν αυτού, ότι ως τέκνον μετά του πατρός εδούλευσε μετ' εμού εις το ευαγγέλιον.
กินฺตุ ตสฺย ปรีกฺษิตตฺวํ ยุษฺมาภิ รฺชฺญายเต ยต: ปุโตฺร ยาทฺฤกฺ ปิตุ: สหการี ภวติ ตไถว สุสํวาทสฺย ปริจรฺยฺยายำ ส มม สหการี ชาต: ฯ
23 Τούτον λοιπόν ελπίζω να πέμψω ευθύς, καθώς ίδω το τέλος των υποθέσεών μου·
อเตอว มม ภาวิทศำ ชฺญาตฺวา ตตฺกฺษณาตฺ ตเมว เปฺรษยิตุํ ปฺรตฺยาศำ กุรฺเวฺว
24 πέποιθα δε επί τον Κύριον ότι και εγώ θέλω ελθεί ταχέως.
สฺวยมฺ อหมปิ ตูรฺณํ ยุษฺมตฺสมีปํ คมิษฺยามีตฺยาศำ ปฺรภุนา กุรฺเวฺวฯ
25 Εστοχάσθην όμως αναγκαίον να πέμψω προς εσάς τον Επαφρόδιτον τον αδελφόν και συνεργόν και συστρατιώτην μου, απεσταλμένον δε από σας και υπηρετήσαντα εις την χρείαν μου,
อปรํ ย อิปาผฺรทีโต มม ภฺราตา กรฺมฺมยุทฺธาภฺยำ มม สหายศฺจ ยุษฺมากํ ทูโต มทีโยปการาย ปฺรตินิธิศฺจาสฺติ ยุษฺมตฺสมีเป ตสฺย เปฺรษณมฺ อาวศฺยกมฺ อมเนฺยฯ
26 επειδή επεπόθει όλους εσάς και ελυπείτο, διότι ηκούσατε ότι ησθένησε.
ยต: ส ยุษฺมานฺ สรฺวฺวานฺ อกางฺกฺษต ยุษฺมาภิสฺตสฺย โรคสฺย วารฺตฺตาศฺราวีติ พุทฺธฺวา ปรฺยฺยโศจจฺจฯ
27 Και τωόντι ησθένησε μέχρι θανάτου· αλλ' ο Θεός ηλέησεν αυτόν, ουχί δε αυτόν μόνον, αλλά και εμέ, διά να μη λάβω λύπην επί λύπην.
ส ปีฑยา มฺฤตกลฺโป'ภวทิติ สตฺยํ กินฺตฺวีศฺวรสฺตํ ทยิตวานฺ มม จ ทุ: ขาตฺ ปรํ ปุนรฺทุ: ขํ ยนฺน ภเวตฺ ตทรฺถํ เกวลํ ตํ น ทยิตฺวา มามปิ ทยิตวานฺฯ
28 Όθεν έπεμψα αυτόν μετά περισσοτέρας σπουδής, διά να χαρήτε ιδόντες αυτόν πάλιν, και εγώ να έχω ολιγωτέραν λύπην.
อเตอว ยูยํ ตํ วิโลกฺย ยตฺ ปุนรานนฺเทต มมาปิ ทุ: ขสฺย หฺราโส ยทฺ ภเวตฺ ตทรฺถมฺ อหํ ตฺวรยา ตมฺ อเปฺรษยํฯ
29 Δέχθητε λοιπόν αυτόν εν Κυρίω μετά πάσης χαράς και τιμάτε τους τοιούτους,
อโต ยูยํ ปฺรโภ: กฺฤเต สมฺปูรฺเณนานนฺเทน ตํ คฺฤหฺลีต ตาทฺฤศานฺ โลกำศฺจาทรณียานฺ มนฺยธฺวํฯ
30 επειδή διά το έργον του Χριστού επλησίασε μέχρι θανάτου, καταφρονήσας την ζωήν αυτού, διά να αναπληρώση την έλλειψιν υμών της εις εμέ υπηρεσίας.
ยโต มม เสวเน ยุษฺมากํ ตฺรุฏึ ปูรยิตุํ ส ปฺราณานฺ ปณีกฺฤตฺย ขฺรีษฺฏสฺย การฺยฺยารฺถํ มฺฤตปฺราเย'ภวตฺฯ
