Ἀριθμοί 30
1 Και ελάλησεν ο Μωϋσής προς τους άρχοντας των φυλών των υιών Ισραήλ, λέγων, Ούτος είναι ο λόγος τον οποίον προσέταξεν ο Κύριος·
Mose’n Israel chate phung sung upa ho henga thu aseipeh in, hiche hi Pakai thupeh ahiye, ati.
2 Όταν άνθρωπός τις κάμη ευχήν προς τον Κύριον ή ομόση όρκον, ώστε να δέση την ψυχήν αυτού με δεσμόν, δεν θέλει παραβή τον λόγον αυτού θέλει κάμει κατά πάντα όσα εξήλθον εκ του στόματος αυτού.
Na lah uva Pasal khat touvin kitepna anei khah tah’a ahi loule ama kihen oh na ding bepma aki hahsel hamma, ama le ama thilkhat chung changa aki peh doh jeng tah a ahile, hiche a thusei dohsa chu apel keh thei lou hel ding ahi. Akam sung’a konna a thusei dohsa bang bang’a asuhbulhit teitei ding ahi.
3 Εάν δε γυνή τις κάμη ευχήν προς τον Κύριον και δέση εαυτήν με δεσμόν εν τη οικία του πατρός αυτής εις την νεότητα αυτής,
Chule numei khat touvin a khandon laiya, hichu apa insunga achen laiya ki tepna khat tou aneiya ama le ama thil khat toh lheh to dinga ki tepna asem tan ahi.
4 και ακούση ο πατήρ αυτής την ευχήν αυτής και τον δεσμόν αυτής διά του οποίου έδεσε την ψυχήν αυτής και σιωπήση προς αυτήν ο πατήρ αυτής, τότε πάσαι αι ευχαί αυτής θέλουσι μένει και πας δεσμός, διά του οποίου έδεσε την ψυχήν αυτής, θέλει μένει.
Numei nun kitepna a sem bang banga ama leh ama thil khat toh lheh to ding’a a kitepna chu apet tah jeng ajong apa chun a jahsoh keija ahin lah apa chu ima sei louva aum a ahile, numei nun kitepna asem chu ama nun aki dinpi jing ding, hi tia chu ama leh aman kitepna asem a thil khat toh lheh to ding aki tep na jong sumil louva um ding hichu a suh bulhit teitei ding ahiye.
5 Εάν δε ο πατήρ αυτής δεν συγκατανεύση εις αυτήν, καθ' ην ημέραν ακούση, πάσαι αι ευχαί αυτής ή οι δεσμοί αυτής, διά των οποίων έδεσε την ψυχήν αυτής, δεν θέλουσι μένει και ο Κύριος θέλει συγχωρήσει αυτήν, διότι ο πατήρ αυτής δεν συγκατένευσεν εις αυτήν.
Ahin lah hiche numei nun kitepna anei chu apan ajah doh nini leh a lunglhai louna ahija, aphat sah louna ahin phondoh a ahile, numei nun kitepna asem chu donse a um talou ding, apan angai mah jeh a Pakaiyin hiche numei nu hi a ngaidam ding ahi tai.
6 Εάν όμως έχουσα άνδρα ηυχήθη ή επρόφερέ τι διά των χειλέων αυτής, διά του οποίου έδεσε την ψυχήν αυτής,
Amavang hiche numei nu hin khonung ding gel louva kitepna asem jeng’a, ama le ama aki hen-oh tah a, kitepna anei sung’a hi pasal khat touvin a kichenpi tah’a ahija.
7 και ήκουσεν ο ανήρ αυτής και εσιώπησε προς αυτήν, καθ' ην ημέραν ήκουσε, τότε αι ευχαί αυτής θέλουσι μένει και οι δεσμοί αυτής, διά των οποίων έδεσε την ψυχήν αυτής, θέλουσι μένει.
Khonung’a aji pan hiche kitepna anei chu ahin het doh’a ima sei louva aum a ahile, hiche numeinu kitepna chu ding det jing ding, amanun ama leh ama ding’a kikan na ding’a kitepna asem chu ki sudet jing ding ahi tai.
8 Εάν όμως ο ανήρ αυτής δεν συγκατένευσεν εις αυτήν, καθ' ην ημέραν ήκουσε, τότε θέλει ακυρώσει την ευχήν αυτής, την οποίαν ηυχήθη, και ό, τι επρόφερε διά των χειλέων αυτής, διά του οποίου έδεσε την ψυχήν αυτής· και ο Κύριος θέλει συγχωρήσει αυτήν.
Ahinlah numeinun kitepna a semdoh sa chu a jipa’n ajah doh ni nia a dei sah louna aphondoh a ahile, aji pan jong ajinu khonung ding gel louva kitepna ana sem a ama leh ama a kikan chung thu chu asem hoi peh a ahile, Pakaiyin amanu chu a ngaidam ding ahitai.
9 Πάσα όμως ευχή χήρας ή γυναικός αποβεβλημένης, διά της οποίας έδεσε την ψυχήν αυτής, θέλει μένει επ' αυτήν.
Chule meithaisa a kidasa numei khat in kitepna asem vang chu ama leh ama kihen ohsa ahi tan, hichu suhboija umlou ding numeinu douna ding’a hing jing ding ahi tai.
10 Και εάν ηυχήθη εν τη οικία του ανδρός αυτής ή έδεσε την ψυχήν αυτής με δεσμόν όρκου,
Numei chun aji pa insunga aum laijin kitepna khat asem doh tan, ama leh ama chu thil man khat ding’a a kihahsel in aki tung doh jeng tan ahi.
11 και ήκουσεν ο ανήρ αυτής και εσιώπησε προς αυτήν και δεν ηναντιώθη εις αυτήν, τότε πάσαι αι ευχαί αυτής θέλουσι μένει και πάντες οι δεσμοί, διά των οποίων έδεσε την ψυχήν αυτής, θέλουσι μένει.
Hiche numeinu thil bol jouse chu ajipan ahetdoh nung jeng ajong ima seilouva aumma ahile, numeinu kitepna chu ijakai ding det jing ding, ama le ama thil man ding’a kitepna aneina chu keh theilou ding ahi tai.
12 Εάν όμως ο ανήρ αυτής ηκύρωσεν αυτά ρητώς, καθ' ην ημέραν ήκουσε, παν ό, τι εξήλθεν εκ των χειλέων αυτής περί των ευχών αυτής και περί του δεσμού της ψυχής αυτής δεν θέλει μένει· ο ανήρ αυτής ηκύρωσεν αυτά και ο Κύριος θέλει συγχωρήσει αυτήν.
Ahinlah ajinun a thilbol jouse chu ajipan ajah doh ni leh deisah talouvin subei jeng henlang hile, hiche numeinun akitepna jouse chu suhbeija umjing ding ahi tai. Ajipa in aboncha a suhbei bang’a numeinu jong chu Pakaiyin a ngaidam ding ahi tai.
13 Πάσαν ευχήν και πάντα όρκον υποχρεόνοντα εις κακουχίαν ψυχής ο ανήρ αυτής δύναται να επικυρώση ή ο ανήρ αυτής δύναται να ακυρώση·
Numei khat chun gentheina ding’a kitepna asem a kihahselna anei khah tah a ahi leh hi chu a jipan a suhdet peh thei ding, lah jong alah doh peh thei ahi.
14 εάν όμως ο ανήρ αυτής σιωπήση διόλου προς αυτήν από ημέρας εις ημέραν, τότε επικυρόνει πάσας τας ευχάς αυτής ή πάντας τους δεσμούς αυτής, οίτινες είναι επ' αυτήν· αυτός επεκύρωσεν αυτά, διότι εσιώπησε προς αυτήν, καθ' ην ημέραν ήκουσεν.
Hitabang chu ajipan ahin jah doh nikho leh ima sei louva a-uma ahile numei nun kitepna asem jouse chu ki phutdet ahitan, ajeh chu ijakai ajah doh nung jeng’a jong ima seilouva aum jeh chun a suhdet peh tan ahi.
15 Εάν όμως ηκύρωσεν αυτά ρητώς αφού ήκουσε, τότε θέλει βαστάσει την αμαρτίαν αυτής.
Amavang ajipan hichengse hi ajah doh nunga asuh mang peh a ahile, hichun ajipan ajinu themmo na chu apoh hu ahi taiti photchet na ahi.
16 Ταύτα είναι τα διατάγματα, τα οποία προσέταξε Κύριος εις τον Μωϋσήν, μεταξύ ανδρός και γυναικός αυτού και μεταξύ πατρός και θυγατρός αυτού εν τη νεότητι αυτής εν τη οικία του πατρός αυτής.
Hichengse hi Mose’n pasal le numei kah a chondan mipa leh a chanu a nungah laiya, insung a chen laiya apa toh akah lhonna ding’a a thupeh chu ahi.
