Ἀριθμοί 19
1 Και ελάλησε Κύριος προς τον Μωϋσήν και προς τον Ααρών λέγων,
Angraeng mah Mosi hoi Aaron khaeah,
2 Τούτο είναι το διάταγμα του νόμου, το οποίον ο Κύριος προσέταξε λέγων, Ειπέ προς τους υιούς Ισραήλ να φέρωσιν εις σε ξανθήν δάμαλιν άμωμον, μη έχουσαν ελάττωμα, επί της οποίας δεν επεβλήθη ζυγός·
Angraeng mah thuih ih atawk lok loe, Coek koi kaom ai, rong angdaek ai, vaito doeh laikok atokhaih thing tahnong ah koeng vai ai, kathim maitaw tala to nang khaeah sin o hanah, Israel kaminawk khaeah thui paeh, tiah a naa.
3 και θέλετε δώσει αυτήν εις τον Ελεάζαρ τον ιερέα και θέλει φέρει αυτήν έξω του στρατοπέδου· και θέλουσι σφάξει αυτήν ενώπιον αυτού.
To maitaw tala to qaima Eleazar khaeah paek oh, anih mah ohhaih im tasa bangah hoi ueloe, kami maeto mah anih hmaa ah bop tih.
4 Και θέλει λάβει Ελεάζαρ ο ιερεύς από του αίματος αυτής διά του δακτύλου αυτού και θέλει ραντίσει επτάκις από του αίματος αυτής κατ' έμπροσθεν του προσώπου της σκηνής του μαρτυρίου.
Qaima Eleazar mah maitaw tala athii to a banpazung tadong hoiah lak pacoengah, amkhuenghaih kahni im hmaa ah vai sarihto haeh tih.
5 Και θέλουσι καύσει την δάμαλιν ενώπιον αυτού· το δέρμα αυτής και το κρέας αυτής και το αίμα αυτής μετά της κόπρου αυτής θέλουσι καή.
Kami maeto mah anih hmaa ah maitaw tala to hmai hoiah qoeng tih; ahin, angan, athii hoi aeknawk to hmai hoiah qoeng boih tih.
6 Και ο ιερεύς θέλει λάβει ξύλον κέδρινον και ύσσωπον και κόκκινον και θέλει ρίψει αυτά εις το μέσον του κατακαύματος της δαμάλεως.
Qaima mah sidar thing, hmuihoih husop kung tadok hoi thlangqui kathim to la ueloe, hmai hoi qoeng ih maitaw tala nuiah va tih.
7 Τότε θέλει πλύνει τα ιμάτια αυτού ο ιερεύς και θέλει λούσει το σώμα αυτού εν ύδατι και μετά ταύτα θέλει εισέλθει εις το στρατόπεδον και θέλει είσθαι ακάθαρτος ο ιερεύς έως εσπέρας.
To pacoengah qaima mah a khukbuen to pasuk ueloe, tui doeh amhluh tih; to pacoengah ni a ohhaih im ah caeh vop tih; toe qaima loe duembang khoek to ciim mak ai vop.
8 Και ο καίων αυτήν θέλει πλύνει τα ιμάτια αυτού εν ύδατι και θέλει λούσει το σώμα αυτού εν ύδατι και θέλει είσθαι ακάθαρτος έως εσπέρας.
Hmai qoeng kami doeh a khukbuen to pasuk pacoengah, tui amhluk han oh; anih doeh duembang khoek to ciim mak ai vop.
9 Και άνθρωπος καθαρός θέλει συνάξει την στάκτην της δαμάλεως και θέλει αποθέσει αυτήν έξω του στρατοπέδου εις τόπον καθαρόν· και θέλει φυλάττεσθαι διά την συναγωγήν των υιών Ισραήλ διά ύδωρ χωρισμού· τούτο είναι διά καθαρισμόν αμαρτίας.
Kaciim kami mah hmai hoi thlaek ih maitaw tala apoep to phrom ueloe, atai o haih tasa bang ih hmuenciim maeto ah suem tih; to maiphu loe ciimcai ah amsaehhaih tui ah patoh han oh pongah, Israel acaengnawk mah pakuem o tih; to hmuen loe zae ciimhaih ah om tih.
10 Και ο συνάξας την στάκτην της δαμάλεως θέλει πλύνει τα ιμάτια αυτού και θέλει είσθαι ακάθαρτος έως εσπέρας· και τούτο θέλει είσθαι εις τους υιούς Ισραήλ και εις τους ξένους τους παροικούντας μεταξύ υμών εις νόμιμον αιώνιον.
Maitaw tala ih maiphu phrom kami loe a khukbuen to pasuk han oh, anih loe duembang khoek to ciim mak ai; hae loe Israel kaminawk hoi nihcae salakah kaom angvin hanah dungzan ah paek ih zaehhoihhaih daan lok ah om tih.
11 Όστις εγγίση νεκρόν σώμα ανθρώπου, ούτος θέλει είσθαι ακάθαρτος επτά ημέρας.
Kadueh qok sui kami loe, ni sarihto thung ciim mak ai.
12 Ούτος θέλει αγνισθή διά τούτου την τρίτην ημέραν και την ημέραν την εβδόμην θέλει είσθαι καθαρός· εάν όμως δεν αγνισθή την τρίτην ημέραν, ουδέ την εβδόμην ημέραν θέλει είσθαι καθαρός.
Ni thumto naah to ih maiphu hoiah a takpum to amsae tih, anih loe ni sarihto naah ni ciim vop tih; toe anih mah ni thumto naah a takpum to kaciim ah amsae ai nahaeloe, ni sarihto khoek to ciim mak ai boeh.
13 Όστις εγγίση νεκρόν σώμα οποιουδήποτε τεθνεώτος ανθρώπου και δεν αγνισθή, μιαίνει την σκηνήν του Κυρίου· και η ψυχή εκείνη θέλει εξολοθρευθή εκ του Ισραήλ· επειδή δεν ερραντίσθη επ' αυτόν το ύδωρ του χωρισμού, θέλει είσθαι ακάθαρτος· η ακαθαρσία αυτού μένει επ' αυτόν.
Kadueh qok to sui to mah a takpum tui hoiah amsae ai kami loe, Angraeng ih kahni im to amhnongsak; to kami loe Israel kaminawk thung hoiah pahnawt han oh; kaciim ah amsaehhaih tui to a nuiah pathaek ai pongah, anih loe ciim ai; anih nuiah amhnonghaih to oh.
14 Ούτος είναι ο νόμος όταν άνθρωπός τις αποθάνη εν σκηνή· Πάντες οι εισερχόμενοι εις την σκηνήν και πάντα τα εν τη σκηνή θέλουσιν είσθαι ακάθαρτα επτά ημέρας·
A ohhaih im ah kami dueh nahaeloe, sakhaih daan loe hae tiah oh; to kami ohhaih im ah akun kaminawk hoi imthung ah kaom kaminawk boih loe, ni sarihto thung ciim mak ai.
15 και παν αγγείον ανοικτόν, μη έχον σκέπασμα δεδεμένον επάνωθεν αυτού, είναι ακάθαρτον.
Kraeng ai ah kam-ong sut laom sabaenawk boih doeh ciim mak ai.
16 Και όστις εγγίση εν τη πεδιάδι πεφονευμένον τινά διά μαχαίρας ή νεκρόν σώμα ή οστούν ανθρώπου ή μνήμα, θέλει είσθαι ακάθαρτος επτά ημέρας.
Sumsen hoi hum ih kami qok maw, to tih ai boeh loe kadueh qok maw, to tih ai boeh loe kami huh maw, to tih ai boeh loe taprong maw sui kami loe, ni sarihto thung ciim mak ai.
17 Και θέλουσι λάβει διά τον ακάθαρτον από της στάκτης της καυθείσης δαμάλεως διά καθαρισμόν της αμαρτίας, και θέλει χυθή επ' αυτήν ύδωρ ζων εις αγγείον.
Kaciim ai kami ciimsak hanah hmai hoi thlaek ih maitaw tala ih apoep maiphu to la ah loe, kalong tui to laom thungah lawn pacoengah,
18 Και άνθρωπος καθαρός θέλει λάβει ύσσωπον, και εμβάψας εις το ύδωρ θέλει ραντίσει επί την σκηνήν και πάντα τα σκεύη και επί τους ανθρώπους τους ευρεθέντας εκεί και επ' εκείνον όστις ήγγισεν οστούν ή πεφονευμένον ή νεκρόν ή μνήμα.
kaciim kami mah hmuihoih husop kung tadok to tui thungah nup ueloe, a ohhaih im maw, laom sabaenawk maw, im ah kaom kaminawk nuiah maw, kami huh sui kami nuiah maw, to tih ai boeh loe hum ih kami maw, to tih ai boeh loe kadueh kami maw, to tih ai boeh loe taprong sui kami nuiah maw pathaek tih.
19 Και ο καθαρός θέλει ραντίσει επί τον ακάθαρτον την τρίτην ημέραν και την εβδόμην ημέραν· την δε εβδόμην ημέραν θέλει αγνίσει αυτόν· και αυτός θέλει πλύνει τα ιμάτια αυτού και θέλει λουσθή εν ύδατι· και το εσπέρας θέλει είσθαι καθαρός.
Kaciim kami mah kaciim ai kami to ni thumto hoi ni sarihto niah pathaek tih; ni sarihto naah a takpum to ciimsak ueloe, a khukbuen to pasuk pacoengah, tui amhlu tih; duembang ah loe anih to ciim tih boeh.
20 Ο δε άνθρωπος όστις είναι ακάθαρτος και δεν αγνισθή, η ψυχή εκείνη θέλει εξολοθρευθή εκ μέσου της συναγωγής· διότι το αγιαστήριον του Κυρίου εμίανε· το ύδωρ του χωρισμού δεν ερραντίσθη επ' αυτόν· αυτός είναι ακάθαρτος.
Toe ciim ai kami mah a takpum to ciimsak ai nahaeloe, Angraeng ih hmuenciim to amhnongsak pongah, anih to amkhueng kaminawk salak hoi pahnawt han oh; kaciim ah pasaehhaih tui to anih nuiah pathaek ai pongah, anih loe ciim ai.
21 Και θέλει είσθαι εις αυτούς νόμιμον αιώνιον, ότι όστις ραντίση το ύδωρ του χωρισμού, θέλει πλύνει τα ιμάτια αυτού, και όστις εγγίση το ύδωρ του χωρισμού θέλει είσθαι ακάθαρτος έως εσπέρας.
Hae loe nihcae han dungzan ah paek ih zaehhoihhaih daan lok ah oh; kaciim tui pathaek kami doeh a khukbuen to pasuk han angaih; to tui sui kami doeh duembang khoek to ciim mak ai.
22 Και παν ό, τι εγγίση ο ακάθαρτος, τούτο θέλει είσθαι ακάθαρτον· και η ψυχή ήτις εγγίση αυτό, θέλει είσθαι ακάθαρτος έως εσπέρας.
Kaciim ai kami mah sui ih hmuennawk boih loe, ciim mak ai; to hmuen sui kami doeh duembang khoek to ciim mak ai, tiah a naa.
