Μιχαίας 2
1 Ουαί εις τους διαλογιζομένους ανομίαν και μηχανευομένους κακόν εν ταις κλίναις αυτών· μόλις φέγγει η αυγή και πράττουσιν αυτό, διότι είναι εν τη δυνάμει της χειρός αυτών.
Malheur à vous, qui songez à l’inutile, et qui inventez le mal sur vos lits; à la lumière du matin ils l’accomplissent, parce que c’est contre Dieu qu’est élevée leur main.
2 Και επιθυμούσιν αγρούς και λαμβάνουσι διά της βίας, και οίκους και αρπάζουσιν αυτούς· ούτω διαρπάζουσιν άνθρωπον και τον οίκον αυτού, ναι, άνθρωπον και την κληρονομίαν αυτού.
Et ils ont convoité des champs, et ils les ont pris violemment; et ils ont usurpé des maisons; et ils opprimaient un homme et sa maison; un autre homme et son héritage.
3 διά τούτο ούτω λέγει Κύριος· Ιδού, εναντίον του γένους τούτου εγώ βουλεύομαι κακόν, εκ του οποίου δεν θέλετε ελευθερώσει τους τραχήλους σας ουδέ θέλετε περιπατεί υπερηφάνως, διότι ο καιρός ούτος είναι κακός.
C’est pour cela, voici ce que dit le Seigneur: Voici que moi je prépare pour cette famille un malheur dont vous ne retirerez pas vos cous, et vous ne marcherez pas en superbes, parce que c’est un temps très mauvais.
4 Εν τη ημέρα εκείνη θέλει ληφθή παροιμία εναντίον σας, και θέλει θρηνήσει ο θρηνών με θρήνον και ειπεί, Διόλου ηφανίσθημεν· ηλλοίωσε την μερίδα του λαού μου· πως απεμάκρυνεν αυτήν απ' εμού· αντί να αποδώση, διεμέρισε τους αγρούς ημών.
En ce jour-là, vous serez pris pour un sujet de parabole, et avec un doux plaisir sera chantée la chanson de ceux qui diront: Par la désolation nous avons été ravagés; la portion de mon peuple a été changée; comment se retirera-t-il de moi, puisqu’il reviendra pour partager nos contrées?
5 Διά τούτο συ δεν θέλεις έχει τινά βάλλοντα σχοινίον διά κλήρον, εν τη συνάξει του Κυρίου.
À cause de cela, il n’y aura personne qui mette le cordeau de partage dans l’assemblée du Seigneur.
6 Μη προφητεύετε, οι προφητεύοντες· δεν θέλουσι προφητεύσει εις αυτούς· η αισχύνη αυτών δεν θέλει απομακρυνθή.
Ne dites point sans cesse: Il ne répandra pas ses oracles sur eux, la confusion ne les couvrira pas.
7 Ω συ, ο καλούμενος οίκος Ιακώβ, εσμικρύνθη το πνεύμα του Κυρίου; είναι τοιαύτα τα επιτηδεύματα αυτού; οι λόγοι μου δεν κάμνουσι καλόν εις τον ορθώς περιπατούντα;
La maison de Jacob dit: Est-ce que l’esprit du Seigneur a été raccourci, ou est-ce que telles sont ses pensées? Mes paroles ne sont-elles pas favorables à celui qui marche dans la droiture?
8 Και πρότερον ο λαός μου επανέστη ως εχθρός· το επένδυμα μετά του χιτώνος αρπάζετε από των διαβαινόντων αφόβως, των επιστρεφόντων από του πολέμου.
Mais, au contraire, mon peuple s’est levé en adversaire; de dessus la tunique, vous avez enlevé le manteau; et ceux qui passaient de bonne foi, vous les avez tournés à la guerre.
9 Τας γυναίκας του λαού μου εξώσατε από των τερπνών αυτών οίκων· από των τέκνων αυτών αφηρέσατε την δόξαν μου διαπαντός.
Vous avez chassé les femmes de mon peuple de la maison de leurs délices; vous avez enlevé ma louange à leurs petits enfants pour jamais.
10 Σηκώθητε και αναχωρήσατε, διότι αύτη δεν είναι η ανάπαυσίς σας· επειδή εμιάνθη, θέλει σας αφανίσει, μάλιστα εν σκληρώ αφανισμώ.
Levez-vous, et allez, parce qu’il n’y a point de repos ici pour vous; à cause de son impureté, cette terre sera corrompue d’une putréfaction horrible.
11 Εάν τις περιπατή κατά το πνεύμα αυτού και λαλή ψεύδη, λέγων, Θέλω προφητεύσει εις σε περί οίνου και σίκερα, ούτος βεβαίως θέλει είσθαι ο προφήτης του λαού τούτου.
Plût à Dieu que je fusse un homme n’ayant pas l’esprit prophétique, et que je parlasse plutôt mensonge! je le verserai le vin de la colère de Dieu, et je t’enivrerai; et celui pour qui il sera versé, sera ce peuple.
12 Θέλω βεβαίως σε συνάξει όλον Ιακώβ· θέλω βεβαίως συλλέξει το υπόλοιπον του Ισραήλ· θέλω θέσει αυτούς ομού ως πρόβατα της Βοσόρρας, ως ποίμνιον εν μέσω της μάνδρας αυτών· μέγαν θόρυβον θέλουσι κάμει εκ του πλήθους των ανθρώπων.
Je te rassemblerai certainement tout entier, ô Jacob; je réunirai les restes d’Israël; je les mettrai tous ensemble comme dans une bergerie, comme un troupeau au milieu de son parc; une multitude d’hommes y causera du tumulte.
13 Ο διαρρηγνύων ανέβη έμπροσθεν αυτών· διέρρηξαν και διέβησαν διά της πύλης και εξήλθον δι' αυτής· και ο βασιλεύς αυτών θέλει διαβή έμπροσθεν αυτών και ο Κύριος επί κεφαλής αυτών.
Car celui qui ouvrira le chemin, montera devant eux: ils se partageront, et passeront à la porte et entreront par elle; et leur roi passera en leur présence, et le Seigneur sera à leur tête.
