Κατα Ματθαιον 6
1 Προσέχετε να μη κάμνητε την ελεημοσύνην σας έμπροσθεν των ανθρώπων διά να βλέπησθε υπ' αυτών· ει δε μη, δεν έχετε μισθόν πλησίον του Πατρός σας του εν τοις ουρανοίς.
Луаць сяма сэ ну вэ ындеплиниць неприхэниря воастрэ ынаинтя оаменилор, ка сэ фиць вэзуць де ей; алтминтерь, ну вець авя рэсплатэ де ла Татэл востру, каре есте ын черурь.
2 Όταν λοιπόν κάμνης ελεημοσύνην, μη σαλπίσης έμπροσθέν σου, καθώς κάμνουσιν οι υποκριταί εν ταις συναγωγαίς και εν ταις οδοίς, διά να δοξασθώσιν υπό των ανθρώπων· αληθώς σας λέγω, έχουσιν ήδη τον μισθόν αυτών.
Ту, дар, кынд фачьмилостение, ну суна ку трымбица ынаинтя та, кум фак фэцарничий ын синагоӂь ши ын улице, пентру ка сэ фие слэвиць де оамень. Адевэрат вэ спун кэ шь-ау луат рэсплата.
3 Όταν δε συ κάμνης ελεημοσύνην, ας μη γνωρίση η αριστερά σου τι κάμνει η δεξιά σου,
Чи ту, кынд фачь милостение, сэ ну штие стынга та че фаче дряпта,
4 διά να ήναι η ελεημοσύνη σου εν τω κρυπτώ, και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ αυτός θέλει σοι ανταποδώσει εν τω φανερώ.
пентру ка милостения та сэ фие фэкутэ ын аскунс; ши Татэл тэу, каре веде ын аскунс, ыць ва рэсплэти.
5 Και όταν προσεύχησαι, μη έσο ως οι υποκριταί, διότι αγαπώσι να προσεύχωνται ιστάμενοι εν ταις συναγωγαίς και εν ταις γωνίαις των πλατειών, διά να φανώσιν εις τους ανθρώπους· αληθώς σας λέγω ότι έχουσιν ήδη τον μισθόν αυτών.
Кынд вэ ругаць, сэ ну фиць ка фэцарничий, кэрора ле плаче сэ се роаӂе стынд ын пичоаре ын синагоӂь ши ла колцуриле улицелор, пентру ка сэ фие вэзуць де оамень. Адевэрат вэ спун кэ шь-ау луат рэсплата.
6 Συ όμως, όταν προσεύχησαι, είσελθε εις το ταμείον σου, και κλείσας την θύραν σου προσευχήθητι εις τον Πατέρα σου τον εν τω κρυπτώ, και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ θέλει σοι ανταποδώσει εν τω φανερώ.
Чи ту, кынд те роӂь, интрэын одэица та, ынкуе-ць уша ши роагэ-те Татэлуй тэу, каре есте ын аскунс; ши Татэл тэу, каре веде ын аскунс, ыць ва рэсплэти.
7 Όταν δε προσεύχησθε, μη βαττολογήσητε ως οι εθνικοί· διότι νομίζουσιν ότι με την πολυλογίαν αυτών θέλουσιν εισακουσθή.
Кынд вэ ругаць, сэ ну болборосиць ачеляшь ворбе, ка пэгыний, кэрорали се паре кэ, дакэ спун о мулциме де ворбе, вор фи аскултаць.
8 Μη ομοιωθήτε λοιπόν με αυτούς· διότι εξεύρει ο Πατήρ σας τίνων έχετε χρείαν, πριν σεις ζητήσητε παρ' αυτού.
Сэ ну вэ асемэнаць ку ей; кэч Татэл востру штие де че авець требуинцэ, май ынаинте ка сэ-Й черець вой.
9 Ούτω λοιπόν προσεύχεσθε σείς· Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς· αγιασθήτω το όνομά σου·
Ятэ дар кум требуе сэ вэ ругаць: ‘Татэлностру каре ешть ын черурь! Сфинцяскэ-се Нумеле Тэу;
10 ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γής·
вие Ымпэрэция Та; факэ-севоя Та, прекумын чер ши пе пэмынт.
11 τον άρτον ημών τον επιούσιον δος εις ημάς σήμερον·
Пыня ноастрэчя де тоате зилеледэ-не-о ноуэ астэзь
12 και συγχώρησον εις ημάς τας αμαρτίας ημών, καθώς και ημείς συγχωρούμεν εις τους αμαρτάνοντας εις ημάς·
ши неяртэ ноуэ грешелиле ноастре, прекум ши ной ертэм грешицилор ноштри
13 και μη φέρης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ελευθέρωσον ημάς από του πονηρού. Διότι σου είναι η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα εις τους αιώνας· αμήν.
ши ну не дуче ын испитэ, чи избэвеште-неде чел рэу. Кэча Та есте ымпэрэция ши путеря ши слава ын вечь. Амин!’
14 Διότι εάν συγχωρήσητε εις τους ανθρώπους τα πταίσματα αυτών, θέλει συγχωρήσει και εις εσάς ο Πατήρ σας ο ουράνιος·
Дакэертаць оаменилор грешелиле лор, ши Татэл востру чел череск вэ ва ерта грешелиле воастре.
15 εάν όμως δεν συγχωρήσητε εις τους ανθρώπους τα πταίσματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ σας θέλει συγχωρήσει τα πταίσματά σας.
Дар, дакэ нуертаць оаменилор грешелиле лор, нич Татэл востру ну вэ ва ерта грешелиле воастре.
16 Και όταν νηστεύητε, μη γίνεσθε ως οι υποκριταί σκυθρωποί· διότι αφανίζουσι τα πρόσωπα αυτών, διά να φανώσιν εις τους ανθρώπους ότι νηστεύουσιν· αληθώς σας λέγω, ότι έχουσιν ήδη τον μισθόν αυτών.
Кынд постиць, сэ ну вэ луаць о ынфэцишаре посоморытэ, ка фэцарничий, каре ышь слуцеск фецеле, ка сэ се арате оаменилор кэ постеск. Адевэрат вэ спун кэ шь-ау луат рэсплата.
17 Συ όμως όταν νηστεύης, άλειψον την κεφαλήν σου και νίψον το πρόσωπόν σου,
Чи ту, кынд постешть, унӂе-цькапул ши спалэ-ць фаца,
18 διά να μη φανής εις τους ανθρώπους ότι νηστεύεις, αλλ' εις τον Πατέρα σου τον εν τω κρυπτώ, και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ θέλει σοι ανταποδώσει εν τω φανερώ.
ка сэ те арэць кэ постешть ну оаменилор, чи Татэлуй тэу, каре есте ын аскунс; ши Татэл тэу, каре веде ын аскунс, ыць ва рэсплэти.
19 Μη θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς επί της γης, όπου σκώληξ και σκωρία αφανίζει και όπου κλέπται διατρυπούσι και κλέπτουσιν.
Ну вэ стрынӂець коморь пе пэмынт, унде ле мэнынкэ молииле ши руӂина ши унде ле сапэ ши ле фурэ хоций;
20 Αλλά θησαυρίζετε εις εαυτούς θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σκώληξ ούτε σκωρία αφανίζει και όπου κλέπται δεν διατρυπούσιν ουδέ κλέπτουσιν·
чистрынӂеци-вэ коморь ын чер, унде ну ле мэнынкэ молииле ши руӂина ши унде хоций ну ле сапэ, нич ну ле фурэ.
21 επειδή όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θέλει είσθαι και η καρδία σας.
Пентру кэ унде есте комоара воастрэ, аколо ва фи ши инима воастрэ.
22 Ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός· εάν λοιπόν ο οφθαλμός σου ήναι καθαρός, όλον το σώμα σου θέλει είσθαι φωτεινόν·
Окюл есте луминатрупулуй. Дакэ окюл тэу есте сэнэтос, тот трупул тэу ва фи плин де луминэ;
23 εάν όμως ο οφθαλμός σου ήναι πονηρός, όλον το σώμα σου θέλει είσθαι σκοτεινόν. Εάν λοιπόν το φως το εν σοι ήναι σκότος, το σκότος πόσον;
дар, дакэ окюл тэу есте рэу, тот трупул тэу ва фи плин де ынтунерик. Аша кэ, дакэ лумина каре есте ын тине есте ынтунерик, кыт де маре требуе сэ фие ынтунерикул ачеста!
24 Ουδείς δύναται δύο κυρίους να δουλεύη· διότι ή τον ένα θέλει μισήσει και τον άλλον θέλει αγαπήσει, ή εις τον ένα θέλει προσκολληθή και τον άλλον θέλει καταφρονήσει. Δεν δύνασθε να δουλεύητε Θεόν και μαμμωνά.
Нименьну поате служи ла дой стэпынь. Кэч сау ва уры пе унул ши ва юби пе челэлалт; сау ва цине ла унул ши ва несокоти пе челэлалт: Нупутець служи луй Думнезеу ши луй Мамона.
25 Διά τούτο σας λέγω, μη μεριμνάτε περί της ζωής σας τι να φάγητε και τι να πίητε, μηδέ περί του σώματός σας τι να ενδυθήτε· δεν είναι η ζωή τιμιώτερον της τροφής και το σώμα του ενδύματος;
Де ачея вэ спун: Нувэ ынгрижораць де вяца воастрэ, гындинду-вэ че вець мынка сау че вець бя; нич де трупул востру, гындинду-вэ ку че вэ вець ымбрэка. Оаре ну есте вяца май мулт декыт храна ши трупул, май мулт декыт ымбрэкэминтя?
26 Εμβλέψατε εις τα πετεινά του ουρανού, ότι δεν σπείρουσιν ουδέ θερίζουσιν ουδέ συνάγουσιν εις αποθήκας, και ο Πατήρ σας ο ουράνιος τρέφει αυτά· σεις δεν είσθε πολύ ανώτεροι αυτών;
Уйтаци-вэла пэсэриле черулуй: еле нич ну сямэнэ, нич ну сечерэ ши нич ну стрынг нимик ын грынаре, ши тотушь Татэл востру чел череск ле хрэнеште. Оаре ну сунтець вой ку мулт май де прец декыт еле?
27 Αλλά τις από σας μεριμνών δύναται να προσθέση μίαν πήχην εις το ανάστημα αυτού;
Ши апой, чине динтре вой, кяр ынгрижорынду-се, поате сэ адауӂе мэкар ун кот ла ынэлцимя луй?
28 Και περί ενδύματος τι μεριμνάτε; Παρατηρήσατε τα κρίνα του αγρού πως αυξάνουσι· δεν κοπιάζουσιν ουδέ κλώθουσι.
Ши де че вэ ынгрижораць де ымбрэкэминте? Уйтаци-вэ ку бэгаре де сямэ кум креск криний де пе кымп: ей нич ну торк, нич ну цес;
29 Σας λέγω όμως ότι ουδέ ο Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού ενεδύθη ως εν τούτων.
тотушь вэ спун кэ нич кяр Соломон, ын тоатэ слава луй, ну с-а ымбрэкат ка унул дин ей.
30 Αλλ' εάν τον χόρτον του αγρού, όστις σήμερον υπάρχει και αύριον ρίπτεται εις κλίβανον, ο Θεός ενδύη ούτω, δεν θέλει ενδύσει πολλώ μάλλον εσάς, ολιγόπιστοι;
Аша кэ, дакэ астфел ымбракэ Думнезеу ярба де пе кымп, каре астэзь есте, дар мыне ва фи арункатэ ын куптор, ну вэ ва ымбрэка Ел ку мулт май мулт пе вой, пуцин крединчошилор?
31 Μη μεριμνήσητε λοιπόν λέγοντες, Τι να φάγωμεν ή τι να πίωμεν ή τι να ενδυθώμεν;
Ну вэ ынгрижораць дар, зикынд: ‘Че вом мынка?’ сау: ‘Че вом бя?’ сау: ‘Ку че не вом ымбрэка?’
32 Διότι πάντα ταύτα ζητούσιν οι εθνικοί· επειδή εξεύρει ο Πατήρ σας ο ουράνιος ότι έχετε χρείαν πάντων τούτων.
Фииндкэ тоате ачесте лукрурь нямуриле ле каутэ. Татэл востру чел череск штие кэ авець требуинцэ де еле.
33 Αλλά ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού, και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.
Кэутацьмай ынтый Ымпэрэция луй Думнезеу ши неприхэниря Луй, ши тоате ачесте лукрурь ви се вор да пе дясупра.
34 Μη μεριμνήσητε λοιπόν περί της αύριον· διότι η αύριον θέλει μεριμνήσει τα εαυτής· αρκετόν είναι εις την ημέραν το κακόν αυτής.
Ну вэ ынгрижораць дар де зиуа де мыне; кэч зиуа де мыне се ва ынгрижора де еа ынсэшь. Ажунӂе зилей неказул ей.
