Κατα Ματθαιον 26
1 Και ότε ετελείωσεν ο Ιησούς πάντας τους λόγους τούτους, είπε προς τους μαθητάς αυτού·
Pu U Yeisu avile amalile ukhunchova amamenyu angha nghoni, pu akhavavula avakongi va mwene,
2 Εξεύρετε ότι μετά δύο ημέρας γίνεται το πάσχα, και ο Υιός του ανθρώπου παραδίδεται διά να σταυρωθή.
“Mulumanyile ukhuta nchisinghile isikhu iveilei vuvule ukhuva pasakha, pu nayumwana va Nyamunu vikhungha lavanchukhilangha ukhuta avungiwe.”
3 Τότε συνήχθησαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι του λαού εις την αυλήν του αρχιερέως του λεγομένου Καϊάφα,
Pu pongela avavaha vavatekhenchi navanghongholo va vanu vikhwanghanila pupaninie pavanchenge vwa vutamo vwa tekhenchiumbaha, eilitawa lyamweme vei Kayafa.
4 και συνεβουλεύθησαν να συλλάβωσι τον Ιησούν με δόλον και να θανατώσωσιν.
Puvakhideihana ukhuta, “Tumwibate u Yeisu nukhubuda.
5 Έλεγον δέ· μη εν τη εορτή, διά να μη γείνη θόρυβος εν τω λαώ.
Ulwakhuva vaeideihine ukhuta, “Eilekhe ukhuva pakhinghono eikhivalanche pu yayipelaunchwengho pamiho ngha vanu.”
6 Ότε δε ο Ιησούς ήτο εν Βηθανία εν τη οικία Σίμωνος του λεπρού,
Pu u Yeisu vwaleikha Betania munyumba ya Simoni uvei ale me buba,
7 προσήλθε προς αυτόν γυνή έχουσα αλάβαστρον μύρου βαρυτίμου, και κατέχεεν αυτό επί την κεφαλήν αυτού, ενώ εκάθητο εις την τράπεζαν.
Pu udala umo akhincha atwalile ekhovo, eikhinyamono inonu finchopwakhahenghelela pa Yeisu akhinama nukhududeiyeila inomo khuntwe upuatamile waleipakhulya.
8 Ιδόντες δε οι μαθηταί αυτού, ηγανάκτησαν λέγοντες· Εις τι η απώλεια αύτη;
Pu avakongi vamwa mwene vuvalolile ndavule vakhavipa fincho pu vakhata vweikhi uvuveyanile vwakhyuma ndavule?
9 διότι ηδύνατο τούτο το μύρον να πωληθή με πολλήν τιμήν και να δοθή εις τους πτωχούς.
Nakhuva imono inchi nchale nchinghunchiwa nukhukava ikhyuma ikhilipakhyanya fincho, nukhuvatanga avanghanchu.”
10 Νοήσας δε ο Ιησούς, είπε προς αυτούς· Διά τι ενοχλείτε την γυναίκα; διότι έργον καλόν έπραξεν εις εμέ.
Pu u Yeisu, akhava avamanyile amasangho nghavo pu akhata, “Kheikh mukhunghatancha udala uyu? Pakhuva khinu kheinonu eikhya ambombile une.
11 Διότι τους πτωχούς πάντοτε έχετε μεθ' εαυτών, εμέ όμως πάντοτε δεν έχετε.
Avanghanchu muleinavo ifinghono fyoni pu leino une samuleinune ifinghono fyoni.
12 Επειδή χύσασα αύτη το μύρον τούτο επί του σώματός μου, έκαμε τούτο διά τον ενταφιασμόν μου.
Ulwakhuva unkhundudeileila une imono inchi pa mbeilei nghwango, ambombile ewo pakhuva ikhunesania pukhusyielaune.
13 Αληθώς σας λέγω, όπου εάν κηρυχθή το ευαγγέλιον τούτο εν όλω τω κόσμω, θέλει λαληθή και τούτο, το οποίον έπραξεν αύτη, εις μνημόσυνον αυτής.
Ncha yeilweli nikhuvavula ukhuta, puponi upuyakhiva eilivangeili eilei lilumbeileiliwa ghwa mukhilunga khyono, ikhyuavombile udala uyu pukhinchuvivwangwa mumbu nkumbuheincha vwa mwene.”
14 Τότε υπήγεν εις των δώδεκα, ο λεγόμενος Ιούδας Ισκαριώτης, προς τους αρχιερείς
Pu ukongi umo muvala khinchingho na vaveilei, unyalitawa eilei Yuta uvanu Kalyoti, puahakhuluta khuvavaha va vayekhenchi.
15 και είπε· Τι θέλετε να μοι δώσητε, και εγώ θέλω σας παραδώσει αυτόν; Και εκείνοι έδωκαν εις αυτόν τριάκοντα αργύρια.
Akhata, “Pumukhuma khinu kheikhi une neinganghalavandukhe u Yeisu?” Avene pukhanghelela nukhubineila indalama eimilevula nghidatu.
16 Και από τότε εζήτει ευκαιρίαν διά να παραδώση αυτόν.
Pu ukhuhumangha apo pwaleikhulonda akhavaleilo akhakhunghalavandukha U Yeisu.
17 Την δε πρώτην των αζύμων προσήλθον οι μαθηταί προς τον Ιησούν, λέγοντες προς αυτόν· Που θέλεις να σοι ετοιμάσωμεν διά να φάγης το πάσχα;
Pu paleinchuva eilitanchi elya fisyesye ifilivula nsabe, avakongi vakhanduteila u Yeisu nukhuta, “Ndapi upuvwinonghwa tukhutesa neiheinche puve munu vakhulya eipasakha?”
18 Και εκείνος είπεν· Υπάγετε εις την πόλιν προς τον δείνα και είπατε προς αυτόν· Ο Διδάσκαλος λέγει, Ο καιρός μου επλησίασεν· εν τη οικία σου θέλω κάμει το πάσχα μετά των μαθητών μου.
Indutanghe, “Khuvanchenge pumukhumbonangha umunu umo pumumbale ukhuta, Umanyisi atilei useikhei nghwango nghuhenghelile pu nilonda ukhuleila eipasakha munyumba yakho une navakongi vango.'”
19 Και έκαμον οι μαθηταί καθώς παρήγγειλεν εις αυτούς ο Ιησούς, και ητοίμασαν το πάσχα.
Avakongi puvakhavomba nduvu u Yeisu avalanghiile, puvakhatesania apakhuleila eipasakha.
20 Ότε δε έγεινεν εσπέρα, εκάθητο εις την τράπεζαν μετά των δώδεκα.
Pu leino khwa vile khwilile, puakhatama navakongi va mwene pakhulya eipasakha.
21 Και ενώ έτρωγον, είπεν· Αληθώς σας λέγω ότι εις εξ υμών θέλει με παραδώσει.
Vavile vilya eipasakha akhata, “Ncha yeilweli nikhuvavula ukhuta umo ndyamwe ikhungalandukha.”
22 Και λυπούμενοι σφόδρα, ήρχισαν να λέγωσι προς αυτόν έκαστος αυτών· Μήπως εγώ είμαι, Κύριε;
Pu vakhansunsuvala fincho, pu umo umo aleikhuvuncha khwa Yeisu aleikhuta, “Pamo, nene, Nkuludeva?”
23 Ο δε αποκριθείς είπεν· Ο εμβάψας μετ' εμού εν τω πινακίω την χείρα, ούτος θέλει με παραδώσει.
Pu U Yeisu akhavamula akhata, “Ula uveininchaba paninie numwene mukhi hava vei uywa eikhungalava ndukha.
24 Ο μεν Υιός του ανθρώπου υπάγει, καθώς είναι γεγραμμένον περί αυτού· ουαί δε εις τον άνθρωπον εκείνον, διά του οποίου ο Υιός του ανθρώπου παραδίδεται· καλόν ήτο εις τον άνθρωπον εκείνον, αν δεν ήθελε γεννηθή.
U Mwana va Nyamunu pu iluta, tuvu asimbiwe. Pu leino lwa mwene umunu ula uveikhunghalavanchukha u Mwana va Nyamunu! Pu yale yiva huba khumwene umunu uywa ale ave saholiwe.”
25 Αποκριθείς δε ο Ιούδας, όστις παρέδιδεν αυτόν, είπε· Μήπως εγώ είμαι, Ραββί; Λέγει προς αυτόν· Συ είπας.
U Yuda, ula unyakhunghalavandukha akhamula akhata, “Pu!, imanyisi?” Pu U Yeisu akhata, “uve vuwita.”
26 Και ενώ έτρωγον, λαβών ο Ιησούς τον άρτον και ευλογήσας έκοψε και έδιδεν εις τους μαθητάς και είπε· Λάβετε, φάγετε· τούτο είναι το σώμα μου·
Vavile valeipakhulya pu, u Yeisu akhatwala eikhisyesye akhasana, pu akhamenyula. Akhavapa avakongi vamwene akhata, “Mutolanghe, mulinchnge. Unghu nghyu mbeilei nghwango.”
27 και λαβών το ποτήριον και ευχαριστήσας, έδωκεν εις αυτούς, λέγων· Πίετε εξ αυτού πάντες·
Pu akhatola neikhinywelo akhasana pu akhavapa akhata, “Munywenchanghe mweivoni mueikhi.
28 διότι τούτο είναι το αίμα μου το της καινής διαθήκης, το υπέρ πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών.
Ulwakhuva unghu unghyu nkisa nghwango unghwa lweideihano, unghududei kha pavingi pavusyiekhilo vwa mbivi.
29 Σας λέγω δε ότι δεν θέλω πίει εις το εξής εκ τούτου του γεννήματος της αμπέλου έως της ημέρας εκείνης, όταν πίνω αυτό νέον μεθ' υμών εν τη βασιλεία του Πατρός μου.
Pu leino nikhuvavala ukhuta, pusaneikhanywe khange numwe, pupakha neilava ninywa upya paninie numwe pa ludeva lwa Daada vango.”
30 Και αφού ύμνησαν, εξήλθον εις το όρος των ελαιών.
Pu leino vavile vamalile ukhwimba nukhunginia puvakhahuma khunji nu khuluta khukhyamba khya mono.
31 Τότε λέγει προς αυτούς ο Ιησούς· Πάντες υμείς θέλετε σκανδαλισθή εν εμοί την νύκτα ταύτην· διότι είναι γεγραμμένον, Θέλω πατάξει τον ποιμένα, και θέλουσι διασκορπισθή τα πρόβατα της ποίμνης·
Pu u Yeisu akhavavula akhata, “Ekeilo eiyei mweivoni mukalalangha savali yango ulwakhuva yeisimbiwe, punikhutova utekhenchi pu ekhipungha khya ng'osi khye vanikha.
32 αφού δε αναστηθώ, θέλω υπάγει πρότερον υμών εις την Γαλιλαίαν.
Pu leino yakhiva neinchukhite, puyanikhuvalongola ukhuluta khu Galilaya.”
33 Αποκριθείς δε ο Πέτρος, είπε προς αυτόν· Και αν πάντες σκανδαλισθώσιν εν σοι, εγώ ποτέ δεν θέλω σκανδαλισθή.
Pu U Peteli akhamula akhata, “Ndaveipungave vooni yavi vipa savuli yakho une pusanikhavipe niva paninie nuve.”
34 Είπε προς αυτόν ο Ιησούς· Αληθώς σοι λέγω ότι ταύτην την νύκτα, πριν φωνάξη ο αλέκτωρ, τρίς θέλεις με απαρνηθή.
U Yeisu akhamula akhata, “Ncha yeilweli nikhukhuvula eikeilo eiyei vueilikongove leikhale ukhuvekha pu vwiva umbelile khadatu.”
35 Λέγει προς αυτόν ο Πέτρος· Και αν γείνη χρεία να αποθάνω μετά σου, δεν θέλω σε απαρνηθή. Ομοίως είπον και πάντες οι μαθηταί.
U Peteli akhata, “Nu pupanonghile une ukhufwa nuve, sanghakhubele lusikhu.” Pu nava vakongi avange vakhata vulevule.
36 Τότε έρχεται μετ' αυτών ο Ιησούς εις χωρίον λεγόμενον Γεθσημανή και λέγει προς τους μαθητάς· Καθήσατε αυτού, εωσού υπάγω και προσευχηθώ εκεί.
Pu u Yeisu akhaluta navo avakongi paluvanja ulwa Getisamani pu akhata khuvakongi vamwene, “Mutame apa pu une neilute ukhu pakhudova.”
37 Και παραλαβών τον Πέτρον και τους δύο υιούς του Ζεβεδαίου, ήρχισε να λυπήται και να αδημονή.
Pu akhatola u Peteli navana vaveilei ava Sebedayo pu akhatengula ukhu nsunsuvala nukhuyuyuvala.
38 Τότε λέγει προς αυτούς· Περίλυπος είναι η ψυχή μου έως θανάτου· μείνατε εδώ και αγρυπνείτε μετ' εμού.
Pu akhavavula akhata, “Einumbala yango yeinsunsuvile fincho, ulunsunsuvalo ulwakhufwa. Pu mve apa hange mve miho paninie nune.”
39 Και προχωρήσας ολίγον έπεσεν επί πρόσωπον αυτού, προσευχόμενος και λέγων· Πάτερ μου, εάν ήναι δυνατόν, ας παρέλθη απ' εμού το ποτήριον τούτο· πλην ουχί ως εγώ θέλω, αλλ' ως συ.
Pu akhaluta pakhimbale padebe puakha nghwila, eilitumbu akhanja ikhubeileifyu kha nukhwisaya. Pwaleikhudova aeikhuta, “Daada vango, panghale pavonekhe apakhuluta eikhiywelo eikhi, eingave vunonghwe vwakho pu uvunonghwe vwakho vavombekhanghe.”
40 Και έρχεται προς τους μαθητάς και ευρίσκει αυτούς κοιμωμένους, και λέγει προς τον Πέτρον· Ούτω δεν ηδυνήθητε μίαν ώραν να αγρυπνήσητε μετ' εμού;
Pu akhaluta pavakongi vamwene akhavona vanghonelile, pu akhambula u Peteli akhata, “Pu kheiikhi mulemilwe ukhuva miho paninie nune napaseikhi nghumo vavula?
41 αγρυπνείτε και προσεύχεσθε, διά να μη εισέλθητε εις πειρασμόν. Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής.
Muvenchanghe miho nukhwisaya ukhuta mulekhe ukhuva ndu nghelo. Inumbula yeidekhe umbeilei unghu nghyudekhedekhe.”
42 Πάλιν εκ δευτέρου υπήγε και προσευχήθη, λέγων· Πάτερ μου, εάν δεν ήναι δυνατόν τούτο το ποτήριον να παρέλθη απ' εμού χωρίς να πίω αυτό, γενηθήτω το θέλημά σου.
Puakhaluta khange pakhudova ulwa veilei, akhata, “Daada eingave, eikhinywelo eikhi pasipali pavunge apa akhuluta, pu uvu nonghwe vwakho vukongivwanghwe.”
43 Και ελθών ευρίσκει αυτούς πάλιν κοιμωμένους· διότι οι οφθαλμοί αυτών ήσαν βεβαρημένοι.
Pu akhavuya khange khuyakongi akhavona vanghonelile itulo pakhuva amiho nghovonghangatile.
44 Και αφήσας αυτούς υπήγε πάλιν και προσευχήθη εκ τρίτου, ειπών τον αυτόν λόγον.
Pu akhavalekha khange akhaluta khudova ulwadatupu akhadova amamenyu nghunghalanghala.
45 Τότε έρχεται προς τους μαθητάς αυτού και λέγει προς αυτούς· Κοιμάσθε το λοιπόν και αναπαύεσθε· ιδού, επλησίασεν η ώρα και ο Υιός του ανθρώπου παραδίδεται εις χείρας αμαρτωλών.
Pu pongela akhaluta khuvakongi va mwene akhavavula akhata, “Pumungonelele leino mukekhe? Lola, useikhi nghuhenghelile unghu u mwana va Nyamunu pu aleipakhuva mumavokho nghavatula nonghwa.
46 Εγέρθητε, ας υπάγωμεν· Ιδού, επλησίασεν ο παραδίδων με.
Ima tuvukhe. Lola, uba uveikhungalavandu kha ahenghelile.”
47 Και ενώ αυτός ελάλει έτι, ιδού, ο Ιούδας εις των δώδεκα ήλθε, και μετ' αυτού όχλος πολύς μετά μαχαιρών και ξύλων παρά των αρχιερέων και πρεσβυτέρων του λαού.
Pu aveile ipinchova navo, lola uYuta umo mbakongi vala khinchingho navaveilei akhafikha, paninie. Numwene neikhipungha khya vana ikhivaha khihuile khuvavaha vavatekhenchi navanghongholo vavanu, puvakhincha ni mundu ni mbunda.
48 Ο δε παραδίδων αυτόν έδωκεν εις αυτούς σημείον, λέγων· Όντινα φιλήσω, αυτός είναι· πιάσατε αυτόν.
Pu ula unyakhunghalavandukha u Yeisu akhava avavilile eikhimanyeilo akhata, “Uveiyakhiva nikhunchiba, khudomo vei uywa. mumwibatanghe.”
49 Και ευθύς πλησιάσας προς τον Ιησούν, είπε· Χαίρε, Ραββί, και κατεφίλησεν αυτόν.
Pu ukhaluta khwa Yeisu pu akhata, “Nikhukhunya, vei Manyisi!” Pu akhanchiba.
50 Ο δε Ιησούς είπε προς αυτόν· Φίλε, διά τι ήλθες; Τότε προσελθόντες επέβαλον τας χείρας επί τον Ιησούν και επίασαν αυτόν.
Pu u Yeisu akhata, “Imanyani, vombangha eilyuvwinchile.
51 Και ιδού, εις των μετά του Ιησού εκτείνας την χείρα έσυρε την μάχαιραν αυτού, και κτυπήσας τον δούλον του αρχιερέως απέκοψε το ωτίον αυτού.
Lola, leino vala avuvale nu Yeisu, umo pwakhangolosya eikhivokho khyamwene, akhaswekhula umundu ya mwene, pu akhatova khumbombi vatekhe nchi umbaha, pu akhamyatula eimbulukhutu ya mbombi.
52 Τότε λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Επίστρεψον την μάχαιράν σου εις τον τόπον αυτής· διότι πάντες όσοι πιάσωσι μάχαιραν διά μαχαίρας θέλουσιν απολεσθή.
Pu u Yeisu akhata, kilivula eimundu yakho veikha upuyeikhale, pakhuva voni avilwela nukhubuda neimundu puvibudi wanghwa neimundu.
53 Η νομίζεις ότι δεν δύναμαι ήδη να παρακαλέσω τον Πατέρα μου, και θέλει στήσει πλησίον μου περισσοτέρους παρά δώδεκα λεγεώνας αγγέλων;
Pamo musangha mwita neilemwa ukhudova u Daada vupe puasuheile useikhi unghu eikhipungha khya vasuhwa eikhingho navaveilei nukhuluteila pakyanya?
54 πως λοιπόν θέλουσι πληρωθή αι γραφαί ότι ούτω πρέπει να γείνη;
Pu leino pu uvusimbe vumanyeikhikhangha ndakheikhi uvuvwasimbiwe mukalata pu panonghelanile angha ukhuhumila?”
55 Εν εκείνη τη ώρα είπεν ο Ιησούς προς τους όχλους· Ως επί ληστήν εξήλθετε μετά μαχαιρών και ξύλων να με συλλάβητε; καθ' ημέραν εκαθήμην πλησίον υμών διδάσκων εν τω ιερώ, και δεν με επιάσατε.
Pa seikhi unghwa u Yeisu akhavavula eikhipangha eikhikhya inchile pakhu mwibata akhata, “Pu! mwinchile ni mundu nembunda ukhuta mukhu mwibata unyambunda? ifinghono fyoni muleikhu mutembile neileikhuya manyisya samuleikhunonghwa ukhu puleikha!
56 Τούτο δε όλον έγεινε διά να πληρωθώσιν αι γραφαί των προφητών. Τότε οι μαθηταί πάντες αφήσαντες αυτόν έφυγον.
Pu leino inchi nchoni nchivombekha ukhuta punchivonekhange nchila unchuvasimbile mukalata avanyamalangho.”Pu avakongi voni vakhande kha vakhankimbeila.
57 Οι δε πιάσαντες τον Ιησούν έφεραν προς Καϊάφαν τον αρχιερέα, όπου συνήχθησαν οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι.
Pu vala avamwibite u Yeisu puva khanghileikha khwa Kayafa, utekhechi Umbaha, pakhuva puvalundamine avamanyakalata navavaha vakhivumbukhu.
58 Ο δε Πέτρος ηκολούθει αυτόν από μακρόθεν έως της αυλής του αρχιερέως, και εισελθών έσω εκάθητο μετά των υπηρετών διά να ίδη το τέλος.
Pu u Peteli aleikhukonga musana akhava patale pu akha nchifikha munyumba ya tekhenchi umbaha, akhingeila akhanchitama paninie navaloleli alole khihumeila khiekhi.
59 Οι δε αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι και το συνέδριον όλον εζήτουν ψευδομαρτυρίαν κατά του Ιησού, διά να θανατώσωσιν αυτόν,
Pu leino avavaha navatekhenchi voni paninie neikhipungha khyavanchova nonghwa vanchovangha nincha vudesi eincha khuleyela khwa Yeisu, puvabude.
60 και δεν εύρον· και πολλών ψευδομαρτύρων προσελθόντων, δεν εύρον. Ύστερον δε προσελθόντες δύο ψευδομάρτυρες,
Nda puyeingave vavonekhe avanyakhu nchova inonghwa ncha vudesi, pasava yeivone inonghwa eiyatulile u Yeisu, puvakheihumia avanchova nonghwa vaveilei pavubulongolo Vakhata, “Umunu uyu aatile,
61 είπον· Ούτος είπε, Δύναμαι να χαλάσω τον ναόν του Θεού και διά τριών ημερών να οικοδομήσω αυτόν.
“Aleina makha nghakhumamula eitembile ya Nguluve nukhunchenga pafinghono fidatu.”
62 Και σηκωθείς ο αρχιερεύς είπε προς αυτόν· Δεν αποκρίνεσαι; τι μαρτυρούσιν ούτοι κατά σου;
Pu utekhenchi umbaha akhima akhambuncha akhata, “Savukhwamula limenyu? Ava vinchova nyikhi palyuve?”
63 Ο δε Ιησούς εσιώπα. Και αποκριθείς ο αρχιερεύς είπε προς αυτόν· Σε ορκίζω εις τον Θεόν τον ζώντα να είπης προς ημάς αν συ ήσαι ο Χριστός ο Υιός του Θεού.
Puu Yeisu akhanchingha mye. Utekhenchi umbaha akhambula akhata, “Nduvu u Nguluve uveikhwale itama niita utuvule, eingave uve veve keileisite, Mwana va Nguluve.”
64 Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Συ είπας· πλην σας λέγω, Εις το εξής θέλετε ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου καθήμενον εκ δεξιών της δυνάμεως και ερχόμενον επί των νεφελών του ουρανού.
U Yeisu akhamula akhata, “Uve veve vwinchova ewo paleino nukhukhuvula niita ukhuhumangha leino vuvonngha umwana Vanyamunu atamile khukhivokho eikhyakhundyo eikhinyamakha vuikhwincha khumaveingo anghakhukyanya.”
65 Τότε ο αρχιερεύς διέσχισε τα ιμάτια αυτού, λέγων ότι εβλασφήμησε· τι χρείαν έχομεν πλέον μαρτύρων; ιδού, τώρα ηκούσατε την βλασφημίαν αυτού·
Pu utekhenchi umbaha akhalendula eimienda nghyamwene akhata, “Vubeingha sayilondiwa khange ukhulonda avanu avakhu tutanga ukhunchova? Lola, mumalile ukhupuleikha vuibeingha.
66 τι σας φαίνεται; Και εκείνοι αποκριθέντες είπον· Ένοχος θανάτου είναι.
Leino! Pu musangha kheikhi? Vakhamula vakhata, “Anonghile ukhubudiwa.”
67 Τότε ενέπτυσαν εις το πρόσωπον αυτού και εγρόνθισαν αυτόν, άλλοι δε ερράπισαν,
Pu vakhabehela amati khumiho, vakhatova nimbuli, vakhatova na mapi,
68 λέγοντες· Προφήτευσον εις ημάς, Χριστέ, τις είναι όστις σε εκτύπησεν;
Nukhuta, “Putenghuleila veeni uvei akhutovile?”
69 Ο δε Πέτρος εκάθητο έξω εν τη αυλή και προσήλθε προς αυτόν μία δούλη, λέγουσα· Και συ ήσο μετά Ιησού του Γαλιλαίου.
Useikhi unghwa u Peteli atamile khunji khuluvanja, pu udala umo umbombi akhanduteila akhata, “Uve na yuve ukhale paninie nu Yeisu uvamunu Galilai.”
70 Ο δε ηρνήθη έμπροσθεν πάντων, λέγων· Δεν εξεύρω τι λέγεις.
Puakhabela pa vanu voni akhata, saneinchimanyile einchuvwinchova.”
71 Και ότε εξήλθεν εις τον πυλώνα, είδεν αυτόν άλλη και λέγει προς τους εκεί, Και ούτος ήτο μετά Ιησού του Ναζωραίου.
Avile ihuma pandyango, udala uyunge umbombi akhavavwa avanuavavale epwo pala akhata, “Umunu uyu vope akhale paninie nu Yeisu uva mu Nazaleti.”
72 Και πάλιν ηρνήθη μεθ' όρκου ότι δεν γνωρίζω τον άνθρωπον.
Akhabela hange akhijyiengha akhata, “Une sanimanyile umunu uyu.”
73 Μετ' ολίγον δε προσελθόντες οι εστώτες, είπον προς τον Πέτρον· Αληθώς και συ εξ αυτών είσαι· διότι η λαλιά σου σε κάμνει φανερόν.
Pu akhaseikhi khadebe, vala avuvale pwuvale pala vavo vale pipi nave u Peteli, “Vakhata lweli uve uleinine va Yeisu pakhuva nayeinchovele yakho yivonesya.”
74 Τότε ήρχισε να καταναθεματίζη και να ομνύη ότι δεν γνωρίζω τον άνθρωπον. Και ευθύς εφώναξεν ο αλέκτωρ.
Pu akhatengula ukhwijyiengha mukhwikotola aleikhutu, “Saneimanyile umunu unywa,” Pu eilikongove leikhavekha.
75 Και ενεθυμήθη ο Πέτρος τον λόγον του Ιησού, όστις είχεν ειπεί προς αυτόν ότι πριν φωνάξη ο αλέκτωρ, τρίς θέλεις με απαρνηθή· και εξελθών έξω έκλαυσε πικρώς.
U Peteli akhankumbukha amamenyu unghuavuliwe nu Yeisu, “Eilinkongove vusaleiveikhile yavukhumbela khadatu.”
