Κατα Ματθαιον 19
1 Και ότε ετελείωσεν ο Ιησούς τους λόγους τούτους, ανεχώρησεν από της Γαλιλαίας και ήλθεν εις τα όρια της Ιουδαίας πέραν του Ιορδάνου.
| اَنَنْتَرَمْ ایتاسُ کَتھاسُ سَماپْتاسُ یِیشُ رْگالِیلَپْرَدیشاتْ پْرَسْتھایَ یَرْدَنْتِیرَسْتھَں یِہُوداپْرَدیشَں پْراپْتَح۔ |
2 Και ηκολούθησαν αυτόν όχλοι πολλοί, και εθεράπευσεν αυτούς εκεί.
| تَدا تَتْپَشْچاتْ جَنَنِوَہے گَتے سَ تَتْرَ تانْ نِرامَیانْ اَکَروتْ۔ |
3 Και ήλθον προς αυτόν οι Φαρισαίοι, πειράζοντες αυτόν και λέγοντες προς αυτόν· Συγχωρείται εις τον άνθρωπον να χωρισθή την γυναίκα αυτού διά πάσαν αιτίαν;
| تَدَنَنْتَرَں پھِرُوشِنَسْتَتْسَمِیپَماگَتْیَ پارِیکْشِتُں تَں پَپْرَچّھُح، کَسْمادَپِ کارَناتْ نَرینَ سْوَجایا پَرِتْیاجْیا نَ وا؟ |
4 Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς· Δεν ανεγνώσατε ότι ο πλάσας απ' αρχής άρσεν και θήλυ έπλασεν αυτούς
| سَ پْرَتْیُواچَ، پْرَتھَمَمْ اِیشْوَرو نَرَتْوینَ نارِیتْوینَ چَ مَنُجانْ سَسَرْجَ، تَسْماتْ کَتھِتَوانْ، |
5 και είπεν, Ένεκεν τούτου θέλει αφήσει άνθρωπος τον πατέρα και την μητέρα και θέλει προσκολληθή εις την γυναίκα αυτού, και θέλουσιν είσθαι οι δύο εις σάρκα μίαν;
| مانُشَح سْوَپِتَرَو پَرِتْیَجْیَ سْوَپَتْنْیامْ آسَکْشْیَتے، تَو دْوَو جَناویکانْگَو بھَوِشْیَتَح، کِمیتَدْ یُشْمابھِ رْنَ پَٹھِتَمْ؟ |
6 Ώστε δεν είναι πλέον δύο, αλλά μία σαρξ. Εκείνο λοιπόν το οποίον ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος ας μη χωρίζη.
| اَتَسْتَو پُنَ رْنَ دْوَو تَیوریکانْگَتْوَں جاتَں، اِیشْوَرینَ یَچَّ سَمَیُجْیَتَ، مَنُجو نَ تَدْ بھِنْدْیاتْ۔ |
7 Λέγουσι προς αυτόν· Διά τι λοιπόν ο Μωϋσής προσέταξε να δώση έγγραφον διαζυγίου και να χωρισθή αυτήν;
| تَدانِیں تے تَں پْرَتْیَوَدَنْ، تَتھاتْوے تْیاجْیَپَتْرَں دَتّوا سْواں سْواں جایاں تْیَکْتُں وْیَوَسْتھاں مُوساح کَتھَں لِلیکھَ؟ |
8 Λέγει προς αυτούς· Διότι ο Μωϋσής διά την σκληροκαρδίαν σας συνεχώρησεν εις εσάς να χωρίζησθε τας γυναίκάς σας· απ' αρχής όμως δεν έγεινεν ούτω.
| تَتَح سَ کَتھِتَوانْ، یُشْماکَں مَنَساں کاٹھِنْیادْ یُشْمانْ سْواں سْواں جایاں تْیَکْتُمْ اَنْوَمَنْیَتَ کِنْتُ پْرَتھَمادْ ایشو وِدھِرْناسِیتْ۔ |
9 Σας λέγω δε ότι όστις χωρισθή την γυναίκα αυτού εκτός διά πορνείαν και νυμφευθή άλλην, γίνεται μοιχός· και όστις νυμφευθή γυναίκα κεχωρισμένην, γίνεται μοιχός.
| اَتو یُشْمانَہَں وَدامِ، وْیَبھِچارَں وِنا یو نِجَجایاں تْیَجیتْ اَنْیانْچَ وِوَہیتْ، سَ پَرَدارانْ گَچّھَتِ؛ یَشْچَ تْیَکْتاں نارِیں وِوَہَتِ سوپِ پَرَداریشُ رَمَتے۔ |
10 Λέγουσι προς αυτόν οι μαθηταί αυτού· Εάν ούτως έχη η υποχρέωσις του ανδρός προς την γυναίκα, δεν συμφέρει να νυμφευθή.
| تَدا تَسْیَ شِشْیاسْتَں بَبھاشِرے، یَدِ سْوَجایَیا ساکَں پُںسَ ایتادرِکْ سَمْبَنْدھو جایَتے، تَرْہِ وِوَہَنَمیوَ نَ بھَدْرَں۔ |
11 Ο δε είπε προς αυτούς· Δεν δύνανται πάντες να δεχθώσι τον λόγον τούτον, αλλ' εις όσους είναι δεδομένον.
| تَتَح سَ اُکْتَوانْ، ییبھْیَسْتَتْسامَرْتھْیَں آدایِ، تانْ وِنانْیَح کوپِ مَنُجَ ایتَنْمَتَں گْرَہِیتُں نَ شَکْنوتِ۔ |
12 Διότι είναι ευνούχοι, οίτινες εκ κοιλίας μητρός εγεννήθησαν ούτω, και είναι ευνούχοι, οίτινες ευνουχίσθησαν υπό των ανθρώπων, και είναι ευνούχοι, οίτινες ευνούχισαν εαυτούς διά την βασιλείαν των ουρανών. Όστις δύναται να δεχθή τούτο, ας δεχθή.
| کَتِپَیا جَنَنَکْلِیبَح کَتِپَیا نَرَکرِتَکْلِیبَح سْوَرْگَراجْیایَ کَتِپَیاح سْوَکرِتَکْلِیباشْچَ سَنْتِ، یے گْرَہِیتُں شَکْنُوَنْتِ تے گرِہْلَنْتُ۔ |
13 Τότε εφέρθησαν προς αυτόν παιδία, διά να επιθέση τας χείρας επ' αυτά και να ευχηθή· οι δε μαθηταί επέπληξαν αυτά.
| اَپَرَمْ یَتھا سَ شِشُوناں گاتْریشُ ہَسْتَں دَتْوا پْرارْتھَیَتے، تَدَرْتھَں تَتْسَمِیںپَں شِشَوَ آنِییَنْتَ، تَتَ آنَیِترِنْ شِشْیاسْتِرَسْکرِتَوَنْتَح۔ |
14 Πλην ο Ιησούς είπεν· Αφήσατε τα παιδία και μη εμποδίζετε αυτά να έλθωσι προς εμέ· διότι των τοιούτων είναι η βασιλεία των ουρανών.
| کِنْتُ یِیشُرُواچَ، شِشَوو مَدَنْتِکَمْ آگَچّھَنْتُ، تانْ ما وارَیَتَ، ایتادرِشاں شِشُونامیوَ سْوَرْگَراجْیَں۔ |
15 Και αφού επέθηκεν επ' αυτά τας χείρας, ανεχώρησεν εκείθεν.
| تَتَح سَ تیشاں گاتْریشُ ہَسْتَں دَتْوا تَسْماتْ سْتھاناتْ پْرَتَسْتھے۔ |
16 Και ιδού, προσελθών τις είπε προς αυτόν· Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλόν να πράξω διά να έχω ζωήν αιώνιον; (aiōnios g166)
| اَپَرَمْ ایکَ آگَتْیَ تَں پَپْرَچّھَ، ہے پَرَمَگُرو، اَنَنْتایُح پْراپْتُں مَیا کِں کِں سَتْکَرْمَّ کَرْتَّوْیَں؟ (aiōnios g166) |
17 Ο δε είπε προς αυτόν· Τι με λέγεις αγαθόν; ουδείς αγαθός ειμή εις, ο Θεός. Αλλ' εάν θέλης να εισέλθης εις την ζωήν, φύλαξον τας εντολάς.
| تَتَح سَ اُواچَ، ماں پَرَمَں کُتو وَدَسِ؟ وِنیشْچَرَں نَ کوپِ پَرَمَح، کِنْتُ یَدْیَنَنْتایُح پْراپْتُں وانْچھَسِ، تَرْہْیاجْناح پالَیَ۔ |
18 Λέγει προς αυτόν· Ποίας; Και ο Ιησούς είπε· Το μη φονεύσης, μη μοιχεύσης, μη κλέψης, μη ψευδομαρτυρήσης,
| تَدا سَ پرِشْٹَوانْ، کاح کا آجْناح؟ تَتو یِیشُح کَتھِتَوانْ، نَرَں ما ہَنْیاح، پَرَدارانْ ما گَچّھیح، ما چورَییح، مرِشاساکْشْیَں ما دَدْیاح، |
19 τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα, και θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.
| نِجَپِتَرَو سَںمَنْیَسْوَ، سْوَسَمِیپَواسِنِ سْوَوَتْ پْریمَ کُرُ۔ |
20 Λέγει προς αυτόν ο νεανίσκος· Πάντα ταύτα εφύλαξα εκ νεότητός μου· τι μοι λείπει έτι;
| سَ یُوا کَتھِتَوانْ، آ بالْیادْ ایتاح پالَیامِ، اِدانِیں کِں نْیُونَماسْتے؟ |
21 Είπε προς αυτόν ο Ιησούς· Εάν θέλης να ήσαι τέλειος, ύπαγε, πώλησον τα υπάρχοντά σου και δος εις πτωχούς, και θέλεις έχει θησαυρόν εν ουρανώ, και ελθέ, ακολούθει μοι.
| تَتو یِیشُرَوَدَتْ، یَدِ سِدّھو بھَوِتُں وانْچھَسِ، تَرْہِ گَتْوا نِجَسَرْوَّسْوَں وِکْرِییَ دَرِدْریبھْیو وِتَرَ، تَتَح سْوَرْگے وِتَّں لَپْسْیَسے؛ آگَچّھَ، مَتْپَشْچادْوَرْتِّی چَ بھَوَ۔ |
22 Ακούσας δε ο νεανίσκος τον λόγον, ανεχώρησε λυπούμενος· διότι είχε κτήματα πολλά.
| ایتاں واچَں شْرُتْوا سَ یُوا سْوِییَبَہُسَمْپَتّے رْوِشَنَح سَنْ چَلِتَوانْ۔ |
23 Και ο Ιησούς είπε προς τους μαθητάς αυτού· Αληθώς σας λέγω ότι δυσκόλως θέλει εισέλθει πλούσιος εις την βασιλείαν των ουρανών.
| تَدا یِیشُح سْوَشِشْیانْ اَوَدَتْ، دھَنِناں سْوَرْگَراجْیَپْرَویشو مَہادُشْکَرَ اِتِ یُشْمانَہَں تَتھْیَں وَدامِ۔ |
24 Και πάλιν σας λέγω, Ευκολώτερον είναι να περάση κάμηλος διά τρυπήματος βελόνης παρά πλούσιος να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού.
| پُنَرَپِ یُشْمانَہَں وَدامِ، دھَنِناں سْوَرْگَراجْیَپْرَویشاتْ سُوچِیچھِدْرینَ مَہانْگَگَمَنَں سُکَرَں۔ |
25 Ακούσαντες δε οι μαθηταί αυτού εξεπλήττοντο σφόδρα, λέγοντες· Τις λοιπόν δύναται να σωθή;
| اِتِ واکْیَں نِشَمْیَ شِشْیا اَتِچَمَتْکرِتْیَ کَتھَیاماسُح؛ تَرْہِ کَسْیَ پَرِتْرانَں بھَوِتُں شَکْنوتِ؟ |
26 Εμβλέψας δε ο Ιησούς, είπε προς αυτούς· Παρά ανθρώποις τούτο αδύνατον είναι, παρά τω Θεώ όμως τα πάντα είναι δυνατά.
| تَدا سَ تانْ درِشْدْوا کَتھَیاماسَ، تَتْ مانُشانامَشَکْیَں بھَوَتِ، کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ سَرْوَّں شَکْیَمْ۔ |
27 Τότε αποκριθείς ο Πέτρος, είπε προς αυτόν· Ιδού, ημείς αφήκαμεν πάντα και σοι ηκολουθήσαμεν· τι λοιπόν θέλει είσθαι εις ημάς;
| تَدا پِتَرَسْتَں گَدِتَوانْ، پَشْیَ، وَیَں سَرْوَّں پَرِتْیَجْیَ بھَوَتَح پَشْچادْوَرْتِّنو بھَوامَ؛ وَیَں کِں پْراپْسْیامَح؟ |
28 Ο δε Ιησούς είπε προς αυτούς· Αληθώς σας λέγω ότι σεις οι ακολουθήσαντές μοι, εν τη παλιγγενεσία, όταν καθήση ο Υιός του ανθρώπου επί του θρόνου της δόξης αυτού, θέλετε καθήσει και σεις επί δώδεκα θρόνους κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ.
| تَتو یِیشُح کَتھِتَوانْ، یُشْمانَہَں تَتھْیَں وَدامِ، یُویَں مَمَ پَشْچادْوَرْتِّنو جاتا اِتِ کارَناتْ نَوِینَسرِشْٹِکالے یَدا مَنُجَسُتَح سْوِییَیشْچَرْیَّسِںہاسَنَ اُپَویکْشْیَتِ، تَدا یُویَمَپِ دْوادَشَسِںہاسَنیشُوپَوِشْیَ اِسْراییلِییَدْوادَشَوَںشاناں وِچارَں کَرِشْیَتھَ۔ |
29 Και πας όστις αφήκεν οικίας ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν του ονόματός μου, εκατονταπλάσια θέλει λάβει και ζωήν αιώνιον θέλει κληρονομήσει. (aiōnios g166)
| اَنْیَچَّ یَح کَشْچِتْ مَمَ نامَکارَناتْ گرِہَں وا بھْراتَرَں وا بھَگِنِیں وا پِتَرَں وا ماتَرَں وا جایاں وا بالَکَں وا بھُومِں پَرِتْیَجَتِ، سَ تیشاں شَتَگُنَں لَپْسْیَتے، اَنَنْتایُمودھِکارِتْوَنْچَ پْراپْسْیَتِ۔ (aiōnios g166) |
30 Πολλοί όμως πρώτοι θέλουσιν είσθαι έσχατοι και έσχατοι πρώτοι.
| کِنْتُ اَگْرِییا اَنیکے جَناح پَشْچاتْ، پَشْچاتِییاشْچانیکے لوکا اَگْرے بھَوِشْیَنْتِ۔ |
