Κατα Ματθαιον 15
1 Τότε προσέρχονται προς τον Ιησούν οι από Ιεροσολύμων γραμματείς και Φαρισαίοι, λέγοντες·
Then came to Jesus the scribes and pharisees from Jerusalem saying,
2 Διά τι οι μαθηταί σου παραβαίνουσιν την παράδοσιν των πρεσβυτέρων; διότι δεν νίπτονται τας χείρας αυτών όταν τρώγωσιν άρτον.
Why do thy disciples transgress the tradition of the elders? for they wash not their hands when they eat.
3 Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς· Διά τι και σεις παραβαίνετε την εντολήν του Θεού διά την παράδοσίν σας;
But He answered and said unto them, And why do ye transgress the commandment of God for your tradition?
4 Διότι ο Θεός προσέταξε, λέγων· Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα· και, Ο κακολογών πατέρα ή μητέρα εξάπαντος να θανατόνηται·
For God commanded saying, Honour thy father and thy mother; and, He that revileth father or mother, let him be put to death:
5 σεις όμως λέγετε· Όστις είπη προς τον πατέρα ή προς την μητέρα, Δώρον είναι ό, τι ήθελες ωφεληθή εξ εμού, αρκεί, και δύναται να μη τιμήση τον πατέρα αυτού ή την μητέρα αυτού·
but ye say, If any man say to his father or mother, "that which thou mightest be profited by from me is a gift to the temple,"
6 και ηκυρώσατε την εντολήν του Θεού διά την παράδοσίν σας.
and so honour not his father or his mother, he shall be free. And thus have ye made void the commandment of God by your tradition.
7 Υποκριταί, καλώς προεφήτευσε περί υμών ο Ησαΐας, λέγων·
Well did Esaias prophecy concerning you,
8 Ο λαός ούτος με πλησιάζει με το στόμα αυτών και με τα χείλη με τιμά, η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ' εμού.
saying, This people approach me with their mouth, and honour me with their lips, but their heart is far from me:
9 Εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων.
but in vain do they worship me, teaching for doctrines the injunctions of men.
10 Και προσκαλέσας τον όχλον, είπε προς αυτούς· Ακούετε και νοείτε.
And He called the multitude to Him, and said unto them, Hear and understand it:
11 Δεν μολύνει τον άνθρωπον το εισερχόμενον εις το στόμα, αλλά το εξερχόμενον εκ του στόματος τούτο μολύνει τον άνθρωπον.
not that which goeth into the mouth defileth the man; but that which cometh out of the mouth, this polluteth the man.
12 Τότε προσελθόντες οι μαθηταί αυτού, είπον προς αυτόν· Εξεύρεις ότι οι Φαρισαίοι ακούσαντες τον λόγον τούτον εσκανδαλίσθησαν;
Whereupon his disciples came and said to Him, Dost thou know that the pharisees, when they heard this assertion, were offended at it?
13 Ο δε αποκριθείς είπε· Πάσα φυτεία, την οποίαν δεν εφύτευσεν ο Πατήρ μου ο ουράνιος, θέλει εκριζωθή.
But He answered and said, Every plantation which my heavenly Father hath not planted shall be rooted up.
14 Αφήσατε αυτούς· είναι οδηγοί τυφλοί τυφλών· τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει.
Regard them not; for they are blind guides of the blind: and if the blind lead the blind, both will fall into the ditch.
15 Αποκριθείς δε ο Πέτρος είπε προς αυτόν· Εξήγησον εις ημάς την παραβολήν ταύτην.
Then Peter answered, and said unto Him, Explain to us this parable.
16 Και ο Ιησούς είπεν· Έτι και σεις ασύνετοι είσθε;
And Jesus replied, Are ye also still void of understanding?
17 Δεν εννοείτε έτι ότι παν το εισερχόμενον εις το στόμα καταβαίνει εις την κοιλίαν και εκβάλλεται εις αφεδρώνα;
Do ye not yet know, that whatever goeth into the mouth passeth to the belly and is discharged downwards?
18 Τα δε εξερχόμενα εκ του στόματος εκ της καρδίας εξέρχονται, και εκείνα μολύνουσι τον άνθρωπον.
But the things, which proceed out of the mouth, come from the heart, and those defile a man.
19 Διότι εκ της καρδίας εξέρχονται διαλογισμοί πονηροί, φόνοι, μοιχείαι, πορνείαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι.
For out of the heart proceed wicked disputings, murders, adulteries, fornications, thefts, false-witnessings, slanders:
20 Ταύτα είναι τα μολύνοντα τον άνθρωπον· το δε να φάγη τις με ανίπτους χείρας δεν μολύνει τον άνθρωπον.
these defile a man, but to eat without washing the hands doth not defile him.
21 Και εξελθών εκείθεν ο Ιησούς ανεχώρησεν εις τα μέρη Τύρου και Σιδώνος.
And Jesus went from thence, and retired into the parts adjacent to Tyre and Sidon.
22 Και ιδού, γυνή Χαναναία, εξελθούσα από των ορίων εκείνων, εκραύγασε προς αυτόν λέγουσα· Ελέησόν με, Κύριε, υιέ του Δαβίδ· η θυγάτηρ μου κακώς δαιμονίζεται.
And there came out of those quarters a Canaanitish woman, and cried to Him saying, Have mercy on me, O Lord, thou son of David; for my daughter is grievously tormented by a demon.
23 Ο δε δεν απεκρίθη προς αυτήν λόγον. Και προσελθόντες οι μαθηταί αυτού, παρεκάλουν αυτόν, λέγοντες· Απόλυσον αυτήν, διότι κράζει όπισθεν ημών.
But he answered her not a word: and his disciples came and intreated Him, saying, Send her away, for she crieth importunately after us.
24 Ο δε αποκριθείς είπε· Δεν απεστάλην ειμή εις τα πρόβατα τα απολωλότα του οίκου Ισραήλ.
But he answered and said, I am sent only to the lost sheep of the house of Israel.
25 Η δε ελθούσα προσεκύνει αυτόν, λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι.
However, she came and worshipped Him, saying, Lord help me.
26 Ο δε αποκριθείς είπε· Δεν είναι καλόν να λάβη τις τον άρτον των τέκνων και να ρίψη εις τα κυνάρια.
But he answered, It is not fit to take the children's bread and throw it to dogs: and she said, True, Lord;
27 Η δε είπε· Ναι, Κύριε· αλλά και τα κυνάρια τρώγουσιν από των ψιχίων των πιπτόντων από της τραπέζης των κυρίων αυτών.
yet the dogs eat of the crumbs that fall from the table of their masters.
28 Τότε αποκριθείς ο Ιησούς είπε προς αυτήν· Ω γύναι, μεγάλη σου η πίστις· ας γείνη εις σε ως θέλεις. Και ιατρεύθη η θυγάτηρ αυτής από της ώρας εκείνης.
Then Jesus answering, said unto her, O woman, great is thy faith: be it therefore unto thee as thou desirest. And her daughter was cured from that very hour.
29 Και μεταβάς εκείθεν ο Ιησούς, ήλθε παρά την θάλασσαν της Γαλιλαίας, και αναβάς εις το όρος εκάθητο εκεί.
And Jesus departed from thence, and came near to the sea of Galilee; and going up to a mountain He sat down there.
30 Και ήλθον προς αυτόν όχλοι πολλοί έχοντες μεθ' εαυτών χωλούς, τυφλούς, κωφούς, κουλλούς και άλλους πολλούς· και έρριψαν αυτούς εις τους πόδας του Ιησού, και εθεράπευσεν αυτούς·
And great multitudes came to Him, having with them those that were lame, blind, dumb, maimed, and many others; and laid them at the feet of Jesus, and He healed them.
31 ώστε οι όχλοι εθαύμασαν βλέποντες κωφούς λαλούντας, κουλλούς υγιείς, χωλούς περιπατούντας και τυφλούς βλέποντας· και εδόξασαν τον Θεόν του Ισραήλ.
So that the people wondered when they saw the dumb speaking, the maimed become sound, the lame walking, and the blind seeing: and they glorified the God of Israel.
32 Ο δε Ιησούς, προσκαλέσας τους μαθητάς αυτού, είπε· Σπλαγχνίζομαι διά τον όχλον, διότι τρεις ήδη ημέρας μένουσι πλησίον μου και δεν έχουσι τι να φάγωσι· και να απολύσω αυτούς νήστεις δεν θέλω, μήποτε αποκάμωσι καθ' οδόν.
Then Jesus called his disciples to Him and said, I am moved with compassion to the multitude, for they have been with me now three days, and have nothing to eat: I will not let them go away fasting, least they faint in the way.
33 Και λέγουσι προς αυτόν οι μαθηταί αυτού· Πόθεν εις ημάς εν τη ερημία άρτοι τόσοι, ώστε να χορτάσωμεν τόσον όχλον;
And his disciples replied, Whence can we have so much bread in this desert place as to satisfy so great a multitude?
34 Και λέγει προς αυτούς ο Ιησούς· Πόσους άρτους έχετε; οι δε είπον· Επτά, και ολίγα οψαράκια.
And Jesus saith unto them, How many loaves have ye? and they said, Seven, and a few small fishes.
35 Και προσέταξε τους όχλους να καθήσωσιν επί την γην.
Then He bid the people sit down on the ground;
36 Και λαβών τους επτά άρτους και τα οψάρια, αφού ευχαρίστησεν, έκοψε και έδωκεν εις τους μαθητάς αυτού, οι δε μαθηταί εις τον όχλον.
and taking the seven loaves and the fishes, when He had given thanks, He brake them, and gave to his disciples, and the disciples to the multitude.
37 Και έφαγον πάντες και εχορτάσθησαν, και εσήκωσαν το περίσσευμα των κλασμάτων επτά σπυρίδας πλήρεις·
And they did all eat, and were satisfied: and they took up what was left even of fragments seven baskets full.
38 οι δε τρώγοντες ήσαν τετρακισχίλιοι άνδρες εκτός γυναικών και παιδίων.
Now they that did eat were four thousand men, beside women and children.
39 Αφού δε απέλυσε τους όχλους, εισήλθεν εις το πλοίον και ήλθεν εις τα όρια Μαγδαλά.
Then he dismissed the multitudes, and went into a ship, and came to the coasts of Magdala.
