< Κατα Ματθαιον 11 >

1 Και ότε ετελείωσεν ο Ιησούς διατάττων εις τους δώδεκα μαθητάς αυτού, μετέβη εκείθεν διά να διδάσκη και να κηρύττη εν ταις πόλεσιν αυτών.
Дупэ че а испрэвит де дат ынвэцэтурь ла чей дойспрезече ученичь ай Сэй, Исус а плекат де аколо, ка сэ ынвеце пе оамень ши сэ проповэдуяскэ ын четэциле лор.
2 Ο δε Ιωάννης, ακούσας εν τω δεσμωτηρίω τα έργα του Χριστού, έπεμψε δύο των μαθητών αυτού,
Иоан а аузит дин темницэ деспре лукрэриле луй Христос
3 και είπε προς αυτόν· Συ είσαι ο ερχόμενος, ή άλλον προσδοκώμεν;
ши а тримис сэ-Л ынтребе прин ученичий сэй: „Ту ешть Ачела каре аре сэ винэ сау сэ аштептэм пе алтул?”
4 Και αποκριθείς ο Ιησούς είπε προς αυτούς· Υπάγετε και απαγγείλατε προς τον Ιωάννην όσα ακούετε και βλέπετε·
Дрепт рэспунс, Исус ле-а зис: „Дучеци-вэ де спунець луй Иоан че аузиць ши че ведець:
5 τυφλοί αναβλέπουσι και χωλοί περιπατούσι, λεπροί καθαρίζονται και κωφοί ακούουσι, νεκροί εγείρονται και πτωχοί ευαγγελίζονται·
Орбийышь капэтэ ведеря, шкьопий умблэ, лепроший сунт курэциць, сурзий ауд, морций ынвие, ши сэрачилорли се проповэдуеште Евангелия.
6 και μακάριος είναι όστις δεν σκανδαλισθή εν εμοί.
Фериче де ачела пентру каре Еу ну вой фиун прилеж де потикнире.”
7 Ενώ δε ούτοι ανεχώρουν, ήρχισεν ο Ιησούς να λέγη προς τους όχλους περί του Ιωάννου· Τι εξήλθετε εις την έρημον να ίδητε; κάλαμον υπό ανέμου σαλευόμενον;
Пе кынд се дучяу ей, Исус а ынчепут сэ ворбяскэ нороаделор деспре Иоан: „Че аць ешит сэ ведець ын пустиу? О трестиеклэтинатэ де вынт?
8 Αλλά τι εξήλθετε να ίδητε; άνθρωπον ενδεδυμένον μαλακά ιμάτια; ιδού, οι τα μαλακά φορούντες εν τοις οίκοις των βασιλέων ευρίσκονται.
Дакэ ну, атунч че аць ешит сэ ведець? Ун ом ымбрэкат ын хайне мой? Ятэ кэ чей че поартэ хайне мой сунт ын каселе ымпэрацилор.
9 Αλλά τι εξήλθετε να ίδητε; προφήτην; ναι, σας λέγω, και περισσότερον προφήτου.
Атунч че аць ешит сэ ведець? Ун пророк? Да, вэ спун, шимай мулт декыт ун пророк;
10 Διότι ούτος είναι, περί του οποίου είναι γεγραμμένον· Ιδού, εγώ αποστέλλω τον άγγελόν μου προ προσώπου σου, όστις θέλει κατασκευάσει την οδόν σου έμπροσθέν σου.
кэч ел есте ачела деспре каре с-а скрис: ‘Ятэ, тримит ынаинтя Фецей Тале пе солул Меу, каре Ыць ва прегэти каля ынаинтя Та.’
11 Αληθώς σας λέγω, μεταξύ των γεννηθέντων υπό γυναικών δεν ηγέρθη μεγαλήτερος Ιωάννου του βαπτιστού· πλην ο μικρότερος εν τη βασιλεία των ουρανών είναι μεγαλήτερος αυτού.
Адевэрат вэ спун кэ, динтре чей нэскуць дин фемей, ну с-а скулат ничунул май маре декыт Иоан Ботезэторул. Тотушь, чел май мик ын Ымпэрэция черурилор есте май маре декыт ел.
12 Από δε των ημερών Ιωάννου του βαπτιστού έως του νυν η βασιλεία των ουρανών βιάζεται, και οι βιασταί αρπάζουσιν αυτήν.
Динзилеле луй Иоан Ботезэторул пынэ акум, Ымпэрэция черурилор се я ку нэвалэ, ши чей че дау нэвалэ пун мына пе еа.
13 Διότι πάντες οι προφήται και ο νόμος έως Ιωάννου προεφήτευσαν.
Кэч пынэ ла Иоан ау пророчит тоцьпророчий ши Леӂя.
14 Και αν θέλητε να δεχθήτε τούτο, αυτός είναι ο Ηλίας, όστις έμελλε να έλθη.
Ши, дакэ врець сэ ынцелеӂець, ел есте Илие, каре требуя сэ винэ.
15 Ο έχων ώτα διά να ακούη ας ακούη.
Чинеаре урекь де аузит сэ аудэ.
16 Αλλά με τι να ομοιώσω την γενεάν ταύτην; είναι ομοία με παιδάρια καθήμενα εν ταις αγοραίς και φωνάζοντα προς τους συντρόφους αυτών,
Кучине вой асемэна нямул ачеста де оамень? Сямэнэ ку ниште копилашь каре шед ын пеце ши стригэ ла товарэший лор:
17 και λέγοντα· Αυλόν σας επαίξαμεν, και δεν εχορεύσατε, σας εθρηνωδήσαμεν, και δεν εκλαύσατε.
‘В-ам кынтат дин флуер, ши н-аць жукат; в-ам кынтат де жале, ши ну в-аць тынгуит.’
18 Διότι ήλθεν ο Ιωάννης μήτε τρώγων μήτε πίνων, και λέγουσι· Δαιμόνιον έχει.
Кэч а венит Иоан, нич мынкынд, нич бынд, ши ей зик: ‘Аре драк!’
19 Ήλθεν ο Υιός του ανθρώπου τρώγων και πίνων, και λέγουσιν· Ιδού, άνθρωπος φάγος και οινοπότης, φίλος τελωνών και αμαρτωλών. Και εδικαιώθη η σοφία από των τέκνων αυτής.
А венит Фиул омулуй мынкынд ши бынд, ши ей зик: ‘Ятэ ун ом мынкэчос ши бэутор де вин, ун приетенал вамешилор ши ал пэкэтошилор!’ ТотушьЫнцелепчуня а фост ындрептэцитэ дин лукрэриле ей.”
20 Τότε ήρχισε να ονειδίζη τας πόλεις εν αις έγειναν τα πλειότερα θαύματα αυτού, διότι δεν μετενόησαν·
Атунч, Исус а ынчепут сэ мустре четэциле ын каре фусесерэ фэкуте челе май мулте дин минуниле Луй, пентру кэ ну се покэисерэ.
21 Ουαί εις σε, Χοραζίν, ουαί εις σε, Βηθσαϊδάν· διότι εάν τα θαύματα τα γενόμενα εν υμίν εγίνοντο εν τη Τύρω και Σιδώνι προ πολλού ήθελον μετανοήσει εν σάκκω και σποδώ.
„Вай де тине, Хоразине!”, а зис Ел. „Вай де тине, Бетсаидо! Кэч, дакэ ар фи фост фэкуте ын Тир ши Сидон минуниле каре ау фост фэкуте ын вой, демулт с-ар фи покэит кусак ши ченушэ.
22 Πλην σας λέγω εις την Τύρον και Σιδώνα ελαφροτέρα θέλει είσθαι η τιμωρία εν ημέρα κρίσεως παρά εις εσάς.
Де ачея вэ спун кэ, ын зиуа жудекэций, вафи май ушор пентру Тир ши Сидон декыт пентру вой.
23 Και συ, Καπερναούμ, η υψωθείσα έως του ουρανού, θέλεις καταβιβασθή έως άδου· διότι εάν τα θαύματα τα γενόμενα εν σοι εγίνοντο εν Σοδόμοις, ήθελον μείνει μέχρι της σήμερον. (Hadēs g86)
Ши ту, Капернауме, вей фи ынэлцатоаре пынэ ла чер? Вей фи коборыт пынэ ла Локуинца морцилор; кэч дакэ ар фи фост фэкуте ын Содома минуниле каре ау фост фэкуте ын тине, еа ар фи рэмас ын пичоаре пынэ ын зиуа де астэзь. (Hadēs g86)
24 Πλην σας λέγω, ότι εις την γην των Σοδόμων ελαφροτέρα θέλει είσθαι η τιμωρία εν ημέρα κρίσεως παρά εις σε.
Де ачея вэ спун кэ, ын зиуа жудекэций, ва фи май ушор пентруцинутул Содомей декыт пентру тине.”
25 Εν εκείνω τω καιρώ αποκριθείς ο Ιησούς είπε· Δοξάζω σε, Πάτερ, κύριε του ουρανού και της γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών και απεκάλυψας αυτά εις νήπια·
Ын время ачея, Исус а луат кувынтул ши а зис: „Те лауд, Татэ, Доамне ал черулуй ши ал пэмынтулуй, пентру кэ айаскунс ачесте лукрурь де чей ынцелепць ши причепуць шиле-ай дескоперит прунчилор.
26 ναι, ω Πάτερ, διότι ούτως έγεινεν αρεστόν έμπροσθέν σου.
Да, Татэ, Те лауд, пентру кэ аша ай гэсит Ту ку кале!
27 Πάντα παρεδόθησαν εις εμέ από του Πατρός μου· και ουδείς γινώσκει τον Υιόν ει μη ο Πατήρ· ουδέ τον Πατέρα γινώσκει τις ειμή ο Υιός και εις όντινα θέλει ο Υιός να αποκαλύψη αυτόν.
Тоателукруриле Мь-ау фост дате ын мынь де Татэл Меу, шинимень ну куноаште деплин пе Фиул, афарэ де Татэл; тот астфел нимень ну куноаште деплин пе Татэл, афарэ де Фиул ши ачела кэруя вря Фиул сэ и-Л дескопере.
28 Έλθετε προς με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει.
Вениць ла Мине, тоць чей трудиць ши ымповэраць, ши Еу вэ вой да одихнэ.
29 Άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς και μάθετε απ' εμού, διότι πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εν ταις ψυχαίς υμών·
Луаць жугул Меу асупра воастрэ шиынвэцаць де ла Мине, кэч Еу сунт блынд ши смеритку инима; шивець гэси одихнэ пентру суфлетеле воастре.
30 διότι ο ζυγός μου είναι καλός και το φορτίον μου ελαφρόν.
Кэчжугул Меу есте бун ши сарчина Мя есте ушоарэ.”

< Κατα Ματθαιον 11 >