Κατα Μαρκον 4
1 Και πάλιν ήρχισε να διδάσκη πλησίον της θαλάσσης· και συνήχθη προς αυτόν όχλος πολύς, ώστε εισελθών εις το πλοίον εκάθητο εις την θάλασσαν· και πας ο όχλος ήτο επί της γης πλησίον της θαλάσσης.
୧ଜୀସୁ ଗାଲିଲି ସାମ୍ଦୁରି ଗାଟୁତା ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଜା଼ପ୍ହାଲି ମା଼ଟ୍ହେସି, ଅ଼ଡ଼େ ହା଼ରେକା ଲ଼କୁ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ରୁଣ୍ତା ଆ଼ତେରି ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁ ସାମ୍ଦୁରିତା ମାନି ର଼ ଡଂଗତା ହାଜାନା କୁଗିତେସି ଇଞ୍ଜାଁ ଲ଼କୁ ସାମ୍ଦୁରି ଗାଟୁତା ନିଚାମାଚେରି ।
2 Και εδίδασκεν αυτούς διά παραβολών πολλά, και έλεγε προς αυτούς εν τη διδαχή αυτού·
୨ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ହା଼ରେକା ପୁଣ୍ମ୍ବିକିନି କାତା ଜା଼ପ୍ହିହିଁ ଏଲେଇଚେସି ।
3 Ακούετε· ιδού, εξήλθεν ο σπείρων διά να σπείρη.
୩“ୱେଞ୍ଜୁ, ମେହ୍ଦୁ ର଼ ବିଚା ମାଟିନାସି ବିଚା ମାଟାଲି ହ଼ତେସି ।
4 Και ενώ έσπειρεν, άλλο μεν έπεσε παρά την οδόν, και ήλθον τα πετεινά του ουρανού και κατέφαγον αυτό.
୪ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ୱାସି ମାଟିମାଚାଟି କଚେକା ବିଚା ଜିରୁତା ରୀତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ପଟାୟାଁ ୱା଼ହାନା ଏ଼ ପା଼ଡ଼େୟି ପେର୍ହା ତିଚୁ ।
5 Άλλο δε έπεσεν επί το πετρώδες, όπου δεν είχε γην πολλήν, και ευθύς ανεφύη, διότι δεν είχε βάθος γης,
୫ଅ଼ଡ଼େ କଚେକା ବିଚା ଇଚାୟି ଇର୍ଆ ମାନି ୱାଲ୍କା ଲାକ ରୀତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଊଣା ଇର୍ଆ ମାଚାକି ଗା଼ଡ଼େକେଏ ନେୟିଁତେ,
6 και ότε ανέτειλεν ο ήλιος εκαυματίσθη, και επειδή δεν είχε ρίζαν εξηράνθη.
୬ସାମା ୱେ଼ଡ଼ା ଆ଼ଡାଲିଏ ନେୟାଁ ମାଚାୟି ୱେହା ହାଚେ ଇଞ୍ଜାଁ ହୀରୁ ଜୀଆତାକି ୱା଼ୟାନା ହା଼ହାହାଚେ ।
7 Και άλλο έπεσεν εις τας ακάνθας, και ανέβησαν αι άκανθαι και συνέπνιξαν αυτό, και καρπόν δεν έδωκε·
୭ଅ଼ଡ଼େ କଚେକା ବିଚା ହା଼ପ୍କା ବୂଟାତା ରୀତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ପ୍କା ବୂଟା ପାଡାଆ଼ହାନା ଆର୍ନା ଡାକିତି ପ୍ଡିକ୍ହାତୁସ୍ତେ ଇଞ୍ଜାଁ ପା଼ଡ଼େୟି ଆ଼ୟାଆତେ ।
8 και άλλο έπεσεν εις την γην την καλήν και έδιδε καρπόν αναβαίνοντα και αυξάνοντα, και έδωκεν εν τριάκοντα και εν εξήκοντα και εν εκατόν.
୮ଅ଼ଡ଼େ କଚେକା ବିଚା ନେହିଁ ବୂମିତା ରୀତେ, ଏ଼ଦି ନେୟାହାଁ ପାଡାଆ଼ହାନା, କଡ଼େଦସ, ତୀନିକ଼ଡ଼ି, ପା଼ସାକ଼ଡ଼ି ପା଼ଡ଼େୟି କାମ୍ବିତେ ।”
9 Και έλεγε προς αυτούς· Ο έχων ώτα διά να ακούη, ας ακούη.
୯ଅ଼ଡ଼େ ଏ଼ୱାସି ଏଲେଇଚେସି, “ୱେଞ୍ଜାଲି ଆମ୍ବାଆରାକି କୀର୍କା ମାନୁ ଏ଼ୱାସି ୱେଣ୍ମ୍ବାସି ।”
10 Ότε δε έμεινε καταμόνας, ηρώτησαν αυτόν οι περί αυτόν μετά των δώδεκα περί της παραβολής.
୧୦ଜୀସୁ ରଅସିଏ ମାଚାଟି ତାନି ତଲେତି ଏଚରଜା଼ଣା ଇଞ୍ଜାଁ ବା଼ରଜା଼ଣା ସୀସୁୟାଁ ତଲେ ଏ଼ ପୁଣ୍ମ୍ବିକିନି କାତା ଏ଼ନାୟି ଇଞ୍ଜିଁ ୱେଚେରି ।
11 Και έλεγε προς αυτούς· Εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε το μυστήριον της βασιλείας του Θεού· εις εκείνους δε τους έξω διά παραβολών τα πάντα γίνονται,
୧୧ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାସି ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜିତି ଡ଼ୁଗାମାନାଣି ପୁଞ୍ଜାଲି ମିଙ୍ଗେ ବା଼ଡ଼୍ୟୁ ହୀପ୍କି ଆ଼ହାମାନେ, ସାମା ପାଙ୍ଗାତି ବାରେ ଲ଼କୁତାକି ଈ ପୁଣ୍ମ୍ବିକିନି କାତାତଲେ ୱେସ୍ପି ଆ଼ହିମାନେ,
12 διά να βλέπωσι βλέποντες και να μη ίδωσι, και να ακούωσιν ακούοντες και να μη νοήσωσι, μήποτε επιστρέψωσι και συγχωρηθώσιν εις αυτούς τα αμαρτήματα.
୧୨ଏ଼ନିକିଁ, “ଏ଼ୱାରି ମେସି ମେସିହିଁ, ମେହ୍ଅରି; ଇଞ୍ଜାଁ ୱେଞ୍ଜିୱେଞ୍ଜିହିଁ, ତେଲ୍ହଅରି, ଏ଼ୱାରି ମାହାପୂରୁ ତା଼ଣା ୱେଣ୍ତା ୱା଼ତିହିଁମା, ପା଼ପୁଟି ପିସ୍ପି ଆ଼ତେରିମା ।”
13 Και λέγει προς αυτούς· Δεν εξεύρετε την παραβολήν ταύτην, και πως θέλετε γνωρίσει πάσας τας παραβολάς;
୧୩ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ଈ ପୁଣ୍ମ୍ବି କିନାଣି ପୁଞ୍ଜି ହିଲଅତେରି? ଆତିହିଁ ନା଼ ପୁଣ୍ମ୍ବିକିନି କାତା ଏ଼ନିକିଁ ପୁଞ୍ଜେରି?
14 Ο σπείρων τον λόγον σπείρει.
୧୪ଆମ୍ବାଆସି ମାହାପୂରୁ ବ଼ଲୁ ୱେହ୍ନାସି ଏ଼ୱାସି ବିଚା ମାଟିନାସି ।
15 Οι δε παρά την οδόν είναι ούτοι, εις τους οποίους σπείρεται ο λόγος, και όταν ακούσωσιν, ευθύς έρχεται ο Σατανάς, και αφαιρεί τον λόγον τον εσπαρμένον εν ταις καρδίαις αυτών.
୧୫ଆମିନି ଗାଟାରି ୱେନେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ୱେଚି ଦେବୁଣିଏ ସୟତାନ ୱା଼ହାନା ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ୱେଣ୍ମ୍ବି ଆ଼ହାମାନି ବ଼ଲୁ ମୀଞ୍ଜାଅ଼ନେ, ଏ଼ୱାରି ଜିରୁ ଦାରିତା ରିତି ବିଚାଲେହେଁତାରି ।
16 Και ομοίως οι επί τα πετρώδη σπειρόμενοι είναι ούτοι, οίτινες όταν ακούσωσι τον λόγον, ευθύς μετά χαράς δέχονται αυτόν,
୧୬ଏଲେକିହିଁଏ ୱାଲି ଲାକ ରିହାମାନି ବିଚାଲେହେଁତାରି, ଏ଼ ବ଼ଲୁ ୱେଣ୍ମ୍ବନିଏ ରା଼ହାଁଟି ନାମିନେରି,
17 δεν έχουσιν όμως ρίζαν εν εαυτοίς, αλλ' είναι πρόσκαιροι· έπειτα όταν γείνη θλίψις ή διωγμός διά τον λόγον, ευθύς σκανδαλίζονται.
୧୭ସାମା ଏ଼ୱାରିତା଼ଣା ହୀରୁ ଜୀଆତାକି ଗା଼ଡ଼େକା ତାକି ତୀରି ମାନେରି, ଡା଼ୟୁ ମାହାପୂରୁ ବ଼ଲୁ ତାକି କସ୍ତ ବା଼ଦା ୱା଼ତିସାରେ ଦେବୁଣିଏ ପିହ୍ନେରି, ଏ଼ୱାରି ଊଣା ଇର୍ଆ ମାନି ୱାଲ୍କା ଲାକତି ବିଚାଲେହେଁତାରି ।
18 Και οι εις τας ακάνθας σπειρόμενοι είναι ούτοι, οίτινες ακούουσι τον λόγον,
୧୮ହା଼ପ୍କା ବୂଟାତା ମାଟିତି ବିଚା ଏ଼ୱାରି, ଆମ୍ବାଆରି ବ଼ଲୁତି ୱେନେରି,
19 και αι μέριμναι του αιώνος τούτου και η απάτη του πλούτου και αι επιθυμίαι των άλλων πραγμάτων εισερχόμεναι συμπνίγουσι τον λόγον, και γίνεται άκαρπος. (aiōn g165)
୧୯ଦାର୍ତିତି ଅଣ୍ପୁ ଦ଼ନତି ବାରେ ଜୂପ୍କା ହ଼ଡାନା ଏ଼ୱାରାଇଁ ପ୍ଡିକ୍ହାତୁହ୍ନେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦି ପା଼ଡ଼େୟି ଆ଼ୟାଲି ଆ଼ଡେଏ । (aiōn g165)
20 Και οι εις την γην την καλήν σπαρέντες είναι ούτοι, οίτινες ακούουσι τον λόγον και παραδέχονται και καρποφορούσιν εν τριάκοντα και εν εξήκοντα και εν εκατόν.
୨୦ଅ଼ଡ଼େ ଆମିନି ଗାଟାରି କାତା ୱେନେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ନାମିନେରି, ଅ଼ଡ଼େ କଡ଼େଦସ, ତୀନିକ଼ଡ଼ି, ଇଞ୍ଜାଁ ପା଼ସାକ଼ଡ଼ି ପା଼ଡ଼େୟି କାମ୍ବିନେରି, ଏ଼ୱାରି ନେହିଁ ବୂମିତା ମାଟିତି ବିଚାଲେହେଁତାରି ।”
21 Και έλεγε προς αυτούς· Μήπως ο λύχνος έρχεται διά να τεθή υπό τον μόδιον ή υπό την κλίνην; ουχί διά να τεθή επί τον λυχνοστάτην;
୨୧ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ୱେଣ୍ତେ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ଆମ୍ବାଆସି ଦୀୱଁ ଡ଼ୀସାନା ମା଼ଣା ପ୍ଡିକ୍ହାନା କି କାଟେଲି ଡ଼଼ଇ ଇଟିନେସି? ଏ଼ଦାଆଁ ଏ଼ନାଆଁ ଦୀୱଁ ସ଼ଡ଼ାତା ଇଟଅସି?
22 διότι δεν είναι τι κρυπτόν, το οποίον δεν θέλει φανερωθή, ουδ' έγεινε τι απόκρυφον, το οποίον δεν θέλει ελθεί εις το φανερόν.
୨୨ଇଚିହିଁ ତ଼ଞ୍ଜା ଆ଼ଆଗାଟାୟି ଏ଼ନାୟି ଜିକେଏ ଡ଼ୁଗାନା ଡ଼ୟେଏ; ଏ଼ନାୟି ଡ଼ୁଗାନା ଆ଼ହାମାନେ, ଏ଼ଦି ତ଼ଞ୍ଜାଆ଼ହାଲି ଡ଼ୁଗାମାନେ ।
23 Όστις έχει ώτα διά να ακούη, ας ακούη.
୨୩ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆରାକି ୱେଞ୍ଜାଲି କୀର୍କା ମାନୁ ଏ଼ୱାସି ୱେଣ୍ମ୍ବାସି ।”
24 Και έλεγε προς αυτούς· Προσέχετε τι ακούετε. Με οποίον μέτρον μετρείτε, θέλει μετρηθή εις εσάς, και θέλει γείνει προσθήκη εις εσάς τους ακούοντας.
୨୪ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ଏଲେଇଚେସି, “ଏ଼ନାଆଁ ୱେଞ୍ଜି ମାଞ୍ଜେରି ଏ଼ କାତାତା ଜାଗ୍ରାତା, ଆମିନି ମା଼ଣା ତଲେ ଲା଼ଚିଦେରି, ଏ଼ ମା଼ଣା ତଲେ ମିଙ୍ଗେ ଲା଼ଚା ହିୟାନେରି, ଅ଼ଡ଼େ ମୀରୁ ହା଼ରେକା ବେଟାଆ଼ଦେରି ।
25 Διότι όστις έχει, θέλει δοθή εις αυτόν· και όστις δεν έχει, και εκείνο το οποίον έχει θέλει αφαιρεθή απ' αυτού.
୨୫ଇଚିହିଁ ଆମ୍ବାଆରାକି ମାନେ ଏ଼ୱାଣାକି ହୀପ୍କି ଆ଼ନେ; ଅ଼ଡ଼େ ଆମ୍ବାଆରାକି ହିଲେଏ, ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣା ଏ଼ନାୟି ମାନେ, ଏ଼ଦାଆଁ ଜିକେଏ ଏ଼ୱାଣି ତା଼ଣାଟି ଅ଼ୱିଆ଼ନେ ।”
26 Και έλεγεν· Ούτως είναι η βασιλεία του Θεού, ως εάν άνθρωπος ρίψη τον σπόρον επί της γης,
୨୬ଜୀସୁ ଅ଼ଡ଼େ ଏଲେଇଚେସି, “ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜି ଇଲେତାୟି, ଏ଼ନିକିଁ ର଼ ମାଣ୍ସି ବୂମିତା ବିଚା ମାଟିନେସି;
27 και κοιμάται και σηκόνηται νύκτα και ημέραν, και ο σπόρος βλαστάνη και αυξάνη καθώς αυτός δεν εξεύρει.
୨୭ଇଞ୍ଜାଁ ଲା଼ଆଁୟାଁ ଇଦା କିନେସି ଅ଼ଡ଼େ ମାଦେନା ତେଃଏଲିନେସି, ଅ଼ଡ଼େ ବିଚା ଏ଼ନିଆ଼ହିଁ ଗଜା ଆ଼ହାଁ ପାଡାଆ଼ନେ ଏ଼ଦାଆଁ ଏ଼ୱାସି ପୁନଅସି ।
28 Διότι αφ' εαυτής η γη καρποφορεί, πρώτον χόρτον, έπειτα αστάχυον, έπειτα πλήρη σίτον εν τω ασταχύω.
୨୮ଗ଼ହଁ ବୂମିଟି ତା଼ନୁଏ ନେୟିଁନେ, ତଲିଏ ଆ଼କୁ ଆ଼ନେ ଡା଼ୟୁ ଜେ଼ଙ୍ଗୁ ଅ଼ଡ଼େ ଡା଼ୟୁ ଜେ଼ଙ୍ଗୁତି ପା଼ଡ଼େୟି ଆ଼ନେ ।
29 Όταν δε ωριμάση ο καρπός, ευθύς αποστέλλει το δρέπανον, διότι ήλθεν ο θερισμός.
୨୯ସାମା ଆର୍ନା କାମ୍ବିସାରେ ମାଟିତାସି ଏ଼ ଆର୍ନାତି କ଼ଚାଡୱେଲି ତଲେ ଦା଼ଃଆନେସି ।”
30 Έτι έλεγε· Με τι να ομοιώσωμεν την βασιλείαν του Θεού; ή με ποίαν παραβολήν να παραβάλωμεν αυτήν;
୩୦ଅ଼ଡ଼େ ଜୀସୁ ଏଲେଇଚେସି, “ମା଼ର ମାହାପୂରୁ ରା଼ଜି ଏ଼ନାଆଁତଲେ ତୂକ୍ନାୟି? ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ନିଲେହେଁତି ପୁଣ୍ମ୍ବିକିନି କାତାତଲେ ୱେହ୍ନାୟି?
31 Είναι ομοία με κόκκον σινάπεως, όστις, όταν σπαρή επί της γης, είναι μικρότερος πάντων των σπερμάτων των επί της γής·
୩୧ଏ଼ଦି ର଼ ହାର୍ସୁ ପା଼ଡ଼େୟି ଲେହେଁ; ବୂମିତା ମାଟିନି ବେ଼ଲାତା ଏ଼ଦି ଦାର୍ତିତି ବାରେ ପା଼ଡ଼େୟି କିହାଁ ଊଣା,
32 αφού δε σπαρή, αναβαίνει και γίνεται μεγαλήτερος πάντων των λαχάνων και κάμνει κλάδους μεγάλους, ώστε υπό την σκιάν αυτού δύνανται τα πετεινά του ουρανού να κατασκηνώσι.
୩୨ସାମା ମାଟିତି ଜେ଼ଚ ପାଡାଆ଼ହାନା ବାରେ କୁଚା କିହାଁ କାଜାୟି ଆ଼ନେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଏ଼ଦାନି କମାୟାଁ ଇଲେକିଁ କାଜାଇ ଆ଼ନୁ, ଇଞ୍ଜାଁ ହା଼ଗୁ ଲାକ ଊମ୍ବିନି ପଟାୟାଁ ୱା଼ହାନା ଏ଼ଦାନି କମାଣାଁ ବ଼ଣ ଦସାଁ ବାସାଆ଼ନୁ ।”
33 Και διά τοιούτων πολλών παραβολών ελάλει προς αυτούς τον λόγον, καθώς ηδύναντο να ακούωσι,
୩୩ଜୀସୁ ଇଲେକିହିଁ ହା଼ରେକା ପୁଣ୍ମ୍ବିକିନି କାତା ୱେସିହିଁ ଏ଼ୱାରି ପୁନିଲେହେକିଁ ମାହାପୂରୁ କାତା ୱେସିମାଚେସି,
34 χωρίς δε παραβολής δεν ελάλει προς αυτούς· κατ ιδίαν όμως εξήγει πάντα εις τους μαθητάς αυτού.
୩୪ଅ଼ଡ଼େ ପୁଣ୍ମ୍ବିକିନି କାତା ଆଟ୍ଆନା ଜୀସୁ ଏ଼ନାଆଁୱା ୱେସି ହିଲାଆତେସି, ସାମା ଲ଼କୁ ହିଲାଆ ବେ଼ଲାତା ତାମି ସୀସୁୟାଁଣି ବାରେ ପୁଣ୍ମ୍ବି କିହିମାଚେସି ।
35 Και λέγει προς αυτούς εν εκείνη τη ημέρα, ότε έγεινεν εσπέρα· Ας διέλθωμεν εις το πέραν.
୩୫ଏ଼ ଦିନା ମିଡ଼୍ଅଲା ବେ଼ଲା ଜୀସୁ ତାମି ସୀସୁୟାଁଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ୱା଼ଦୁ ମା଼ର ସାମ୍ଦୁରି ଆତାଲା ହାନ ।”
36 Και αφήσαντες τον όχλον, παραλαμβάνουσιν αυτόν ως ήτο εν τω πλοίω και άλλα δε πλοιάρια ήσαν μετ' αυτού.
୩୬ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ଲ଼କୁଣି ପିସାନା ଏ଼ୱାସି ଏ଼ନିକିଁ ଡଂଗତା ମାଚେସି ଏଲେକିହିଁଏ ଅ଼ତେରି, ଇଞ୍ଜାଁ ଏମ୍ବାଆଁ ଏଚରଗଟା ଡଂଗାଁୟାଁ ଜିକେଏ ମାଚୁ ।
37 Και γίνεται μέγας ανεμοστρόβιλος και τα κύματα εισέβαλλον εις το πλοίον, ώστε αυτό ήδη εγεμίζετο.
୩୭ଇଞ୍ଜାଁ ଦେବୁଣିଏ ହା଼ରେକା କାଜା ଗା଼ଲି ଆ଼ତେ, ଇଞ୍ଜାଁ ଡଂଗ ସାମ୍ଦୁରିତି ଗା଼ଲିତାକି ମୁଞ୍ଜାଲି ମା଼ଟ୍ହେ ।
38 Και αυτός ήτο επί της πρύμνης κοιμώμενος επί το προσκεφάλαιον· και εξυπνούσιν αυτόν και λέγουσι προς αυτόν· Διδάσκαλε, δεν σε μέλει ότι χανόμεθα;
୩୮ଏଚିବେ଼ଲା ଜୀସୁ ଡଂଗତି ଡା଼ୟୁୱାକି ର଼ ମୂଲାତା ତା଼ର୍ପୁ ଆ଼ଂଗାନା ଇଦା କିହାମାଚେସି; ଇଞ୍ଜାଁ ସୀସୁୟାଁ ଏ଼ୱାଣାଇଁ ନିକ୍ହାନା ଏଲେଇଚେରି, “ଏ଼ ଗୂରୁ ମା଼ର ହାନାୟିଦେଁ ନିଙ୍ଗେ ଅଣ୍ପୁ ହିଲେଏ କି?”
39 Και σηκωθείς επετίμησε τον άνεμον και είπε προς την θάλασσαν· Σιώπα, ησύχασον. Και έπαυσεν ο άνεμος, και έγεινε γαλήνη μεγάλη.
୩୯ଏମ୍ବାଟିଏ ଜୀସୁ ନିଙ୍ଗାନା ଗା଼ଲିତି ଦାକା ହୀହାନା ଏଲେଇଚେସି, “ଡୂଙ୍ଗାମୁ” ଇଞ୍ଜାଁ ସାମ୍ଦୁରିତି ଏଲେଇଚେସି, “ସାପି ଆ଼ମୁ” ଏମ୍ବାଟିଏ ଗା଼ଲି ପାଲେଏ ଆ଼ତେ ଇଞ୍ଜାଁ ବାରେ ସୂସ୍ତି ଆ଼ତେ ।
40 Και είπε προς αυτούς· Διά τι είσθε ούτω δειλοί; πως δεν έχετε πίστιν;
୪୦ଇଞ୍ଜାଁ ଜୀସୁ ଏ଼ୱାରାଇଁ ଏଲେଇଚେସି, “ମୀରୁ ଏ଼ନାଆଁତାକି ଇଚେକା ଆଜିମାଞ୍ଜେରି? ମୀ ନାମୁ ହିଲେଏ କି?”
41 Και εφοβήθησαν φόβον μέγαν και έλεγον προς αλλήλους· Τις λοιπόν είναι ούτος, ότι και ο άνεμος και η θάλασσα υπακούουσιν εις αυτόν;
୪୧ଏମ୍ବାଟିଏ ଏ଼ୱାରି ହା଼ରେକା ଆଜାନା ତା଼ମ୍ବୁ ତା଼ମ୍ବୁଏ କାତା ଆ଼ତେରି, “ଈୱାସି ଆମ୍ବାଆସି? ଗା଼ଲି ଅ଼ଡ଼େ ସାମ୍ଦୁରି ଜିକେଏ ଈୱାଣି ହା଼ଡା ମା଼ନୱି ଆ଼ହିମାନୁ ।”
