< Κατα Μαρκον 3 >

1 Και εισήλθε πάλιν εις την συναγωγήν· και ήτο εκεί άνθρωπος έχων εξηραμμένην την χείρα.
Mago'ane Jisasi'a osi mono nompi ufregeno, aza stinea nera anampinka mani'ne.
2 Και παρετήρουν αυτόν αν εν τω σαββάτω θέλη θεραπεύσει αυτόν, διά να κατηγορήσωσιν αυτόν.
Hagi vahe'mo'za Jisasi'ma aza stinea ne'ma azeri so'e mani fruhu knazupa hanige'za, keagama Agrira huntesagu zamua antete'za mani'naze.
3 Και λέγει προς τον άνθρωπον τον έχοντα εξηραμμένην την χείρα· Σηκώθητι εις το μέσον.
Hagi Jisasi'a azama sti'nea ne'mofonku anage hu'ne, Ama vahe'zagamofo zamavuga eme otio!
4 Και λέγει προς αυτούς· Είναι συγκεχωρημένον εν σαββάτω να αγαθοποιήση τις ή να κακοποιήση; να σώση ψυχήν ή να θανατώση; οι δε εσιώπων.
Anante Jisasi'a anage huno zamasami'ne, Mani fruhu knazupa vahe aza hanuna zamo'a kasegefina knare tavutava hugahumpi, havi tavutva hugahune, hifi vahe aza hugahumpi, vahe ahe frigahune? Higeno ke'zamia omane'ne.
5 Και περιβλέψας αυτούς μετ' οργής, λυπούμενος διά την πώρωσιν της καρδίας αυτών, λέγει προς τον άνθρωπον· Έκτεινον την χείρα σου. Και εξέτεινε, και αποκατεστάθη η χειρ αυτού υγιής ως η άλλη.
Hagi zamarimpamo hanavetia zanku, arimpa henezmanteno keganti kegama huno nezmageno, asunku huno aza sti'nea nera Kazana rusuto higeno azana rusutegeno, azamo'a so'e hunte'ne.
6 Και εξελθόντες οι Φαρισαίοι συνεβουλεύθησαν ευθύς μετά των Ηρωδιανών κατ' αυτού, διά να απολέσωσιν αυτόν.
Anama hige'za Farisi vahe'mo'za ame hu'za atirami'za Heroti naga'ene Jisasima ahe frisnaza naneke ome huge antahige hu'naze.
7 Και ο Ιησούς ανεχώρησε μετά των μαθητών αυτού προς την θάλασσαν· και ηκολούθησαν αυτόν πολύ πλήθος από της Γαλιλαίας και από της Ιουδαίας
Hagi anampinti Jisasi'ene amage'ma nentaza disaipol naga'mo'za atre'za tinkenarega nevazageno, Galiliti'ene Judiati'enena tusi'a vahe krerfamo'za avaririza vu'naze.
8 και από Ιεροσολύμων και από της Ιδουμαίας και από πέραν του Ιορδάνου και οι περί Τύρον και Σιδώνα, πλήθος πολύ, ακούσαντες όσα έπραττεν, ήλθον προς αυτόν.
Jerusalemi kumateti'ene, Itumia kuma Jodani timofo kantu kazigati'ene Tairi kumapinti ene Saidoni kuma agu'afinti'ene tusi'a veamo'za Jisasi'ma hiazamofo kema nentahiza, erihantge'za Agrite omeri atru hu'naze.
9 Και είπε προς τους μαθητάς αυτού να μένη πλησίον αυτού εν πλοιάριον εξ αιτίας του όχλου, διά να μη συνθλίβωσιν αυτόν·
Hagi tusi'a vahe'ma emetruma hazazanku, amage'ma nentaza disaipol naga'agu mago voti retro hunantenkeno veamo'za naretufe'za omeho huno zmasamine.
10 διότι εθεράπευσε πολλούς, ώστε έπιπτον επ' αυτόν διά να εγγίσωσιν αυτόν όσοι είχον αρρωστίας·
Na'ankure rama'a vahezagama zamazeri so'e hu'negu, krima eri'naza vahe'mo'za Jisasima avako hanageno kri zamimo'a atre zamantesiegu oretufe aretufe hu'naze.
11 και τα πνεύματα τα ακάθαρτα, ότε εθεώρουν αυτόν, προσέπιπτον εις αυτόν και έκραζον, λέγοντα ότι συ είσαι ο Υιός του Θεού.
Hagi agru osu havi avamu'mo'za, Jisasi'ma nege'za upri hu'za ranke hu'za, Anumzamofo nemofoge hu'naze.
12 Και πολλά επετίμα αυτά διά να μη φανερώσωσιν αυτόν.
Hianagi ana havi avamukura Jisasi'a huhankavetino, Nagra iza'na mani'noe vahera ozmasamiho huno huzmante'ne.
13 Και αναβαίνει εις το όρος και προσκαλεί όσους αυτός ήθελε, και υπήγον προς αυτόν.
Hagi Jisasi'a agonarega marerino umaniteno, avesi'nea vaheke zamagi hige'za agra mani'nerega e'naze.
14 Και εξέλεξε δώδεκα, διά να ήναι μετ' αυτού και διά να αποστέλλη αυτούς να κηρύττωσι
Azageno 12fu'a aposol namage'ante nagare huno huhampri zmantene. Agrane mani'ne'nageno huzmantesige'za mono kea huama hanagu huhampri nezmanteno,
15 και να έχωσιν εξουσίαν να θεραπεύωσι τας νόσους και να εκβάλλωσι τα δαιμόνια·
havi avamu'ma huzmante hihamua zami'ne.
16 Σίμωνα, τον οποίον επωνόμασε Πέτρον,
Hagi 12fu'a huhamprizmanteno, Saimoninkura Pita'e huno agi'a antemi'ne,
17 και Ιάκωβον τον του Ζεβεδαίου και Ιωάννην τον αδελφόν του Ιακώβου· και επωνόμασεν αυτούς Βοανεργές, το οποίον σημαίνει Υιοί βροντής·
Zebeti mofavre'rarena, Jemisine Joni kizanigura Boaneges'ne, ana agimofona agafa'amo'a mona krafagemofo Mofavre huno znagia ante'ne.
18 και Ανδρέαν και Φίλιππον και Βαρθολομαίον και Ματθαίον και Θωμάν και Ιάκωβον τον του Αλφαίου και Θαδδαίον και Σίμωνα τον Κανανίτην
Hagi Endruki, Filipiki, Vatoromuki, Matiuki Tomasi'e, hanki Arafiasi nemofo agi'a Jemisi'e. Hagi Tatiasiki, mago ne' agi'a Saimoni'a Zelati nagapinti nere.
19 και Ιούδαν τον Ισκαριώτην, όστις και παρέδωκεν αυτόν.
Hanki Judasi Isakariotikino, henka'a Jisasima ha' vahe'amokizmi zamazampi komoru huno avrentesige'za ahesaza nere.
20 Και έρχονται εις οίκον τινά· και συναθροίζεται πάλιν όχλος, ώστε αυτοί δεν ηδύναντο μηδέ να φάγωσιν άρτον.
Hagi Jisasi'a kumatega ete vige'za, hakare veamo'za eri hantage'za ome atru hazage'za, Jisasi'ene amage'ma nentaza disaipol naga'mo'za ne'za neknazmia omanene.
21 Και ότε ήκουσαν οι συγγενείς αυτού, εξήλθον διά να πιάσωσιν αυτόν· διότι έλεγον ότι είναι έξω εαυτού.
Ana kema naga'amo'za nentahiza avrenaku vu'naze. Na'ankure zamagra'ma zamagesama antahi'zana hago negi nenegahie hu'za hu'naze.
22 Και οι γραμματείς, οίτινες κατέβησαν από Ιεροσολύμων, έλεγον ότι έχει Βεελζεβούλ, και ότι διά του άρχοντος των δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια.
Hagi Jerusaleti erami'naza kasegere ugagota hu'naza vahe'mo'za anage hu'naze. Belsebuli agu'afi fre'negeno, ugagota havi Avamumofo hanavefi, havi avamura hunente hu'naze.
23 Και προσκαλέσας αυτούς, έλεγε προς αυτούς διά παραβολών· Πως δύναται Σατανάς να εκβάλλη Σατανάν;
Anage nehazageno Jisasi'a nentahino, kehige'za azageno fronka kea anage huno zamasmi'ne, Inankna huno Sata'a, Satana ahenanti tregahie?
24 και εάν βασιλεία διαιρεθή καθ' εαυτής, η βασιλεία εκείνη δεν δύναται να σταθή·
Hagi mago rankumapi vahe'mo'za refko hu'za ha' orente arente hanu'za oti hanave otigahaze.
25 και εάν οικία διαιρεθή καθ' εαυτής, η οικία εκείνη δεν δύναται να σταθή.
Hagi mago nompi vahe'mo'za refko'ma hu'za ha' orente arente hanu'za, oti hanave otigahaze.
26 Και αν ο Σατανάς εσηκώθη καθ' εαυτού και διηρέθη, δεν δύναται να σταθή, αλλ' έχει τέλος.
Hagi Sata'ma otinoma agra'ama ha'ma renenteno, amu'nompinti refko'ma haniana, oti hanave otino vagaregahie.
27 Ουδείς δύναται να αρπάση τα σκεύη του δυνατού, εισελθών εις την οικίαν αυτού, εάν πρώτον δεν δέση τον δυνατόν, και τότε θέλει διαρπάσει την οικίαν αυτού.
Hianagi mago'mo'e huno hanave ne'mofo nompinti kumzafama asenakura, amane vuno musufa ose'neno, ana nera azerino anaki atreteno, anante noma'afinti'zana enerie.
28 Αληθώς σας λέγω ότι πάντα τα αμαρτήματα θέλουσι συγχωρηθή εις τους υιούς των ανθρώπων και αι βλασφημίαι, όσας βλασφημήσωσιν·
Tamage hu'na neramasmue, Anumzamo'a vahe'mo'za ana miko kumi'ma hanaza zane huhavizama huntesaza kumira apase zamantegahie.
29 όστις όμως βλασφημήση εις το Πνεύμα το Άγιον, δεν έχει συγχώρησιν εις τον αιώνα, αλλ' είναι ένοχος αιωνίου καταδίκης· (aiōn g165, aiōnios g166)
Hianagi Ruotge Avamumofo huhaviza huntesimofona, kumi'a eri atre ontesigeno, kumi'amo'a mevava hugahie. (aiōn g165, aiōnios g166)
30 διότι έλεγον, Πνεύμα ακάθαρτον έχει.
Na'ankure zamagra hu'za, Jisasi'a agru osuno havi avamu ene mani'ne hu'za hu'naza kegu hu'ne.
31 Έρχονται λοιπόν οι αδελφοί και η μήτηρ αυτού, και σταθέντες έξω απέστειλαν προς αυτόν και έκραζον αυτόν.
Hagi anante Jisasi nerera'ene aganahe'zane e'za fegi'a eme oti'neza, ome asaminkeno eno hu'za ke huzmante'naze.
32 Και εκάθητο όχλος περί αυτόν· είπον δε προς αυτόν· Ιδού, η μήτηρ σου και οι αδελφοί σου έξω σε ζητούσι.
Anante tusi'a vahe'mo'za mani kaginte'nazafi anage hu'za ome asami'naze, antahio, negarera'ene kaganahe'zane kasarahe'za megia mani'ne'za kagriku ke nehaze.
33 Και απεκρίθη προς αυτούς, λέγων· Τις είναι η μήτηρ μου ή οι αδελφοί μου;
Hazageno ana kenona'a amanage huno zamasami'ne, Iza'za nagri nenrera'ene naganahe'za mani'naze?
34 Και περιβλέψας κύκλω προς τους καθημένους περί αυτόν, λέγει· Ιδού η μήτηρ μου και οι αδελφοί μου·
Keganti kegama huno manigagi'naza vea nezmageno anage hu'ne, Keho, nenrera'ene naganahe'za ama mani'naze.
35 διότι όστις κάμη το θέλημα του Θεού, ούτος είναι αδελφός μου και αδελφή μου και μήτηρ.
Hagi iza'zo Anumzamofo avesizama amage'ma nentamo'za, nenaganaki nensaroki nenreraki hu'za mani'naze.

< Κατα Μαρκον 3 >