Κατα Μαρκον 15
1 Και ευθύς το πρωΐ συνεβουλεύθησαν οι αρχιερείς μετά των πρεσβυτέρων και γραμματέων και όλον το συνέδριον, και δέσαντες τον Ιησούν έφεραν και παρέδωκαν εις τον Πιλάτον.
అథ ప్రభాతే సతి ప్రధానయాజకాః ప్రాఞ్చ ఉపాధ్యాయాః సర్వ్వే మన్త్రిణశ్చ సభాం కృత్వా యీశుం బన్ధయిత్వ పీలాతాఖ్యస్య దేశాధిపతేః సవిధం నీత్వా సమర్పయామాసుః|
2 Και ηρώτησεν αυτόν ο Πιλάτος· Συ είσαι ο βασιλεύς των Ιουδαίων; Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτόν· Συ λέγεις.
తదా పీలాతస్తం పృష్టవాన్ త్వం కిం యిహూదీయలోకానాం రాజా? తతః స ప్రత్యుక్తవాన్ సత్యం వదసి|
3 Και κατηγόρουν αυτόν οι αρχιερείς πολλά.
అపరం ప్రధానయాజకాస్తస్య బహుషు వాక్యేషు దోషమారోపయాఞ్చక్రుః కిన్తు స కిమపి న ప్రత్యువాచ|
4 Ο δε Πιλάτος πάλιν ηρώτησεν αυτόν, λέγων· Δεν αποκρίνεσαι ουδέν; ίδε πόσα σου καταμαρτυρούσιν.
తదానీం పీలాతస్తం పునః పప్రచ్ఛ త్వం కిం నోత్తరయసి? పశ్యైతే త్వద్విరుద్ధం కతిషు సాధ్యేషు సాక్షం దదతి|
5 Ο δε Ιησούς έτι δεν απεκρίθη ουδέν, ώστε ο Πιλάτος εθαύμαζε.
కన్తు యీశుస్తదాపి నోత్తరం దదౌ తతః పీలాత ఆశ్చర్య్యం జగామ|
6 Κατά δε την εορτήν απέλυεν εις αυτούς ένα δέσμιον, όντινα εζήτουν·
అపరఞ్చ కారాబద్ధే కస్తింశ్చిత్ జనే తన్మహోత్సవకాలే లోకై ర్యాచితే దేశాధిపతిస్తం మోచయతి|
7 ήτο δε ο λεγόμενος Βαραββάς δεδεμένος μετά των συνωμοτών, οίτινες εν τη στάσει έπραξαν φόνον.
యే చ పూర్వ్వముపప్లవమకార్షురుపప్లవే వధమపి కృతవన్తస్తేషాం మధ్యే తదానోం బరబ్బానామక ఏకో బద్ధ ఆసీత్|
8 Και αναβοήσας ο όχλος, ήρχισε να ζητή να κάμη καθώς πάντοτε έκαμνεν εις αυτούς.
అతో హేతోః పూర్వ్వాపరీయాం రీతికథాం కథయిత్వా లోకా ఉచ్చైరువన్తః పీలాతస్య సమక్షం నివేదయామాసుః|
9 Ο δε Πιλάτος απεκρίθη προς αυτούς, λέγων· Θέλετε να σας απολύσω τον βασιλέα των Ιουδαίων;
తదా పీలాతస్తానాచఖ్యౌ తర్హి కిం యిహూదీయానాం రాజానం మోచయిష్యామి? యుష్మాభిః కిమిష్యతే?
10 Επειδή ήξευρεν ότι διά φθόνον παρέδωκαν αυτόν οι αρχιερείς.
యతః ప్రధానయాజకా ఈర్ష్యాత ఏవ యీశుం సమార్పయన్నితి స వివేద|
11 Οι αρχιερείς όμως διήγειραν τον όχλον να ζητήσωσι να απολύση εις αυτούς μάλλον τον Βαραββάν.
కిన్తు యథా బరబ్బాం మోచయతి తథా ప్రార్థయితుం ప్రధానయాజకా లోకాన్ ప్రవర్త్తయామాసుః|
12 Και ο Πιλάτος αποκριθείς πάλιν, είπε προς αυτούς· Τι λοιπόν θέλετε να κάμω τούτον, τον οποίον λέγετε βασιλέα των Ιουδαίων;
అథ పీలాతః పునః పృష్టవాన్ తర్హి యం యిహూదీయానాం రాజేతి వదథ తస్య కిం కరిష్యామి యుష్మాభిః కిమిష్యతే?
13 Οι δε πάλιν έκραξαν· Σταύρωσον αυτόν.
తదా తే పునరపి ప్రోచ్చైః ప్రోచుస్తం క్రుశే వేధయ|
14 Ο δε Πιλάτος έλεγε προς αυτούς· Και τι κακόν έπραξεν; οι δε περισσότερον έκραξαν· Σταύρωσον αυτόν.
తస్మాత్ పీలాతః కథితవాన్ కుతః? స కిం కుకర్మ్మ కృతవాన్? కిన్తు తే పునశ్చ రువన్తో వ్యాజహ్రుస్తం క్రుశే వేధయ|
15 Ο Πιλάτος λοιπόν, θέλων να κάμη εις τον όχλον το αρεστόν, απέλυσεν εις αυτούς τον Βαραββάν και παρέδωκε τον Ιησούν, αφού εμαστίγωσεν αυτόν, διά να σταυρωθή.
తదా పీలాతః సర్వ్వాల్లోకాన్ తోషయితుమిచ్ఛన్ బరబ్బాం మోచయిత్వా యీశుం కశాభిః ప్రహృత్య క్రుశే వేద్ధుం తం సమర్పయామ్బభూవ|
16 Οι δε στρατιώται έφεραν αυτόν ένδον της αυλής, το οποίον είναι το πραιτώριον, και συγκαλούσιν όλον το τάγμα των στρατιωτών·
అనన్తరం సైన్యగణోఽట్టాలికామ్ అర్థాద్ అధిపతే ర్గృహం యీశుం నీత్వా సేనానివహం సమాహుయత్|
17 και ενδύουσιν αυτόν πορφύραν και πλέξαντες ακάνθινον στέφανον, βάλλουσι περί την κεφαλήν αυτού,
పశ్చాత్ తే తం ధూమలవర్ణవస్త్రం పరిధాప్య కణ్టకముకుటం రచయిత్వా శిరసి సమారోప్య
18 και ήρχισαν να χαιρετώσιν αυτόν, λέγοντες· Χαίρε, βασιλεύ των Ιουδαίων·
హే యిహూదీయానాం రాజన్ నమస్కార ఇత్యుక్త్వా తం నమస్కర్త్తామారేభిరే|
19 και έτυπτον την κεφαλήν αυτού με κάλαμον και ενέπτυον εις αυτόν, και γονυπετούντες προσεκύνουν αυτόν.
తస్యోత్తమాఙ్గే వేత్రాఘాతం చక్రుస్తద్గాత్రే నిష్ఠీవఞ్చ నిచిక్షిపుః, తథా తస్య సమ్ముఖే జానుపాతం ప్రణోముః
20 Και αφού ενέπαιξαν αυτόν, εξέδυσαν αυτόν την πορφύραν και ενέδυσαν αυτόν τα ιμάτια αυτού και έφεραν αυτόν έξω, διά να σταυρώσωσιν αυτόν.
ఇత్థముపహస్య ధూమ్రవర్ణవస్త్రమ్ ఉత్తార్య్య తస్య వస్త్రం తం పర్య్యధాపయన్ క్రుశే వేద్ధుం బహిర్నిన్యుశ్చ|
21 Και αγγαρεύουσι τινά Σίμωνα Κυρηναίον διαβαίνοντα, ενώ ήρχετο από του αγρού, τον πατέρα του Αλεξάνδρου και Ρούφου, διά να σηκώση τον σταυρόν αυτού.
తతః పరం సేకన్దరస్య రుఫస్య చ పితా శిమోన్నామా కురీణీయలోక ఏకః కుతశ్చిద్ గ్రామాదేత్య పథి యాతి తం తే యీశోః క్రుశం వోఢుం బలాద్ దధ్నుః|
22 Και φέρουσιν αυτόν εις τον τόπον Γολγοθά, το οποίον μεθερμηνευόμενον είναι, Κρανίου τόπος.
అథ గుల్గల్తా అర్థాత్ శిరఃకపాలనామకం స్థానం యీశుమానీయ
23 Και έδιδον εις αυτόν να πίη οίνον μεμιγμένον με σμύρναν· αλλ' εκείνος δεν έλαβε.
తే గన్ధరసమిశ్రితం ద్రాక్షారసం పాతుం తస్మై దదుః కిన్తు స న జగ్రాహ|
24 Και αφού εσταύρωσαν αυτόν, διεμερίζοντο τα ιμάτια αυτού, βάλλοντες κλήρον επ' αυτά τι έκαστος να λάβη.
తస్మిన్ క్రుశే విద్ధే సతి తేషామేకైకశః కిం ప్రాప్స్యతీతి నిర్ణయాయ
25 Ήτο δε ώρα τρίτη και εσταύρωσαν αυτόν.
తస్య పరిధేయానాం విభాగార్థం గుటికాపాతం చక్రుః|
26 Και η επιγραφή της κατηγορίας αυτού ήτο επιγεγραμμένη, Ο βασιλεύς των Ιουδαίων.
అపరమ్ ఏష యిహూదీయానాం రాజేతి లిఖితం దోషపత్రం తస్య శిరఊర్ద్వ్వమ్ ఆరోపయాఞ్చక్రుః|
27 Και μετ' αυτού σταυρόνουσι δύο ληστάς, ένα εκ δεξιών και ένα εξ αριστερών αυτού.
తస్య వామదక్షిణయో ర్ద్వౌ చౌరౌ క్రుశయో ర్వివిధాతే|
28 Και επληρώθη η γραφή η λέγουσα· Και μετά ανόμων ελογίσθη.
తేనైవ "అపరాధిజనైః సార్ద్ధం స గణితో భవిష్యతి," ఇతి శాస్త్రోక్తం వచనం సిద్ధమభూత|
29 Και οι διαβαίνοντες εβλασφήμουν αυτόν, κινούντες τας κεφαλάς αυτών και λέγοντες· Ουά, ο χαλών τον ναόν και διά τριών ημερών οικοδομών,
అనన్తరం మార్గే యే యే లోకా గమనాగమనే చక్రుస్తే సర్వ్వ ఏవ శిరాంస్యాన్దోల్య నిన్దన్తో జగదుః, రే మన్దిరనాశక రే దినత్రయమధ్యే తన్నిర్మ్మాయక,
30 σώσον σεαυτόν και κατάβα από του σταυρού.
అధునాత్మానమ్ అవిత్వా క్రుశాదవరోహ|
31 Ομοίως δε και οι αρχιερείς, εμπαίζοντες προς αλλήλους μετά των γραμματέων, έλεγον· Άλλους έσωσεν, εαυτόν δεν δύναται να σώση.
కిఞ్చ ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాశ్చ తద్వత్ తిరస్కృత్య పరస్పరం చచక్షిరే ఏష పరానావత్ కిన్తు స్వమవితుం న శక్నోతి|
32 Ο Χριστός ο βασιλεύς του Ισραήλ ας καταβή τώρα από του σταυρού, διά να ίδωμεν και πιστεύσωμεν. Και οι συνεσταυρωμένοι μετ' αυτού ωνείδιζον αυτόν.
యదీస్రాయేలో రాజాభిషిక్తస్త్రాతా భవతి తర్హ్యధునైన క్రుశాదవరోహతు వయం తద్ దృష్ట్వా విశ్వసిష్యామః; కిఞ్చ యౌ లోకౌ తేన సార్ద్ధం క్రుశే ఽవిధ్యేతాం తావపి తం నిర్భర్త్సయామాసతుః|
33 Ότε δε ήλθεν η έκτη ώρα, σκότος έγεινεν εφ' όλην την γην έως ώρας εννάτης·
అథ ద్వితీయయామాత్ తృతీయయామం యావత్ సర్వ్వో దేశః సాన్ధకారోభూత్|
34 και την ώραν την εννάτην εβόησεν ο Ιησούς μετά φωνής μεγάλης, λέγων· Ελωΐ, Ελωΐ, λαμά σαβαχθανί; το οποίον μεθερμηνευόμενον είναι, Θεέ μου, Θεέ μου, διά τι με εγκατέλιπες;
తతస్తృతీయప్రహరే యీశురుచ్చైరవదత్ ఏలీ ఏలీ లామా శివక్తనీ అర్థాద్ "హే మదీశ మదీశ త్వం పర్య్యత్యాక్షీః కుతో హి మాం?"
35 Και τινές των παρεστώτων ακούσαντες, έλεγον· Ιδού, τον Ηλίαν φωνάζει.
తదా సమీపస్థలోకానాం కేచిత్ తద్వాక్యం నిశమ్యాచఖ్యుః పశ్యైష ఏలియమ్ ఆహూయతి|
36 Δραμών δε εις και γεμίσας σπόγγον από όξους και περιθέσας αυτόν εις κάλαμον, επότιζεν αυτόν, λέγων· Αφήσατε, ας ίδωμεν αν έρχηται ο Ηλίας να καταβιβάση αυτόν.
తత ఏకో జనో ధావిత్వాగత్య స్పఞ్జే ఽమ్లరసం పూరయిత్వా తం నడాగ్రే నిధాయ పాతుం తస్మై దత్త్వావదత్ తిష్ఠ ఏలియ ఏనమవరోహయితుమ్ ఏతి న వేతి పశ్యామి|
37 Ο δε Ιησούς, εκβαλών φωνήν μεγάλην, εξέπνευσε.
అథ యీశురుచ్చైః సమాహూయ ప్రాణాన్ జహౌ|
38 Και το καταπέτασμα του ναού εσχίσθη εις δύο από άνωθεν έως κάτω.
తదా మన్దిరస్య జవనికోర్ద్వ్వాదధఃర్య్యన్తా విదీర్ణా ద్విఖణ్డాభూత్|
39 Ιδών δε ο εκατόνταρχος ο παριστάμενος απέναντι αυτού ότι ούτω κράξας εξέπνευσεν, είπεν· Αληθώς ο άνθρωπος ούτος ήτο Υιός Θεού.
కిఞ్చ ఇత్థముచ్చైరాహూయ ప్రాణాన్ త్యజన్తం తం దృష్ద్వా తద్రక్షణాయ నియుక్తో యః సేనాపతిరాసీత్ సోవదత్ నరోయమ్ ఈశ్వరపుత్ర ఇతి సత్యమ్|
40 Ήσαν δε και γυναίκες από μακρόθεν θεωρούσαι, μεταξύ των οποίων ήτο και Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η μήτηρ του Ιακώβου του μικρού και του Ιωσή, και η Σαλώμη,
తదానీం మగ్దలీనీ మరిసమ్ కనిష్ఠయాకూబో యోసేశ్చ మాతాన్యమరియమ్ శాలోమీ చ యాః స్త్రియో
41 αίτινες και ότε ήτο εν τη Γαλιλαία ηκολούθουν αυτόν και υπηρέτουν αυτόν, και άλλαι πολλαί, αίτινες συνανέβησαν μετ' αυτού εις Ιεροσόλυμα.
గాలీల్ప్రదేశే యీశుం సేవిత్వా తదనుగామిన్యో జాతా ఇమాస్తదన్యాశ్చ యా అనేకా నార్యో యీశునా సార్ద్ధం యిరూశాలమమాయాతాస్తాశ్చ దూరాత్ తాని దదృశుః|
42 Και ότε έγεινεν ήδη εσπέρα, διότι ήτο παρασκευή, τουτέστι προσάββατον,
అథాసాదనదినస్యార్థాద్ విశ్రామవారాత్ పూర్వ్వదినస్య సాయంకాల ఆగత
43 ήλθεν Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, έντιμος βουλευτής, όστις και αυτός περιέμενε την βασιλείαν του Θεού, και τολμήσας εισήλθε προς τον Πιλάτον και εζήτησε το σώμα του Ιησού.
ఈశ్వరరాజ్యాపేక్ష్యరిమథీయయూషఫనామా మాన్యమన్త్రీ సమేత్య పీలాతసవిధం నిర్భయో గత్వా యీశోర్దేహం యయాచే|
44 Ο δε Πιλάτος εθαύμασεν αν ήδη απέθανε· και προσκαλέσας τον εκατόνταρχον, ηρώτησεν αυτόν αν προ πολλού απέθανε·
కిన్తు స ఇదానీం మృతః పీలాత ఇత్యసమ్భవం మత్వా శతసేనాపతిమాహూయ స కదా మృత ఇతి పప్రచ్ఛ|
45 και μαθών παρά του εκατοντάρχου, εχάρισε το σώμα εις τον Ιωσήφ.
శతసేమనాపతిముఖాత్ తజ్జ్ఞాత్వా యూషఫే యీశోర్దేహం దదౌ|
46 Και ούτος, αγοράσας σινδόνα και καταβιβάσας αυτόν, ετύλιξε με την σινδόνα και έθεσεν αυτόν εν μνημείω, το οποίον ήτο λελατομημένον εκ πέτρας, και προσεκύλισε λίθον επί την θύραν του μνημείου.
పశ్చాత్ స సూక్ష్మం వాసః క్రీత్వా యీశోః కాయమవరోహ్య తేన వాససా వేష్టాయిత్వా గిరౌ ఖాతశ్మశానే స్థాపితవాన్ పాషాణం లోఠయిత్వా ద్వారి నిదధే|
47 Η δε Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η μήτηρ του Ιωσή έβλεπον που τίθεται.
కిన్తు యత్ర సోస్థాప్యత తత మగ్దలీనీ మరియమ్ యోసిమాతృమరియమ్ చ దదృశతృః|
