Κατα Λουκαν 6
1 Κατά δε το δευτερόπρωτον σάββατον διέβαινεν αυτός διά των σπαρτών και οι μαθηταί αυτού ανέσπων τα στάχυα και έτρωγον, τρίβοντες με τας χείρας.
Sabbath nyn awh Jesu taw lo lamawh cet hy, cawh a hubatkhqi ing cangvui ce dy unawh, a mi kut ing a mi nawi coengawh ak cang ce baai uhy.
2 Τινές δε των Φαρισαίων είπον προς αυτούς· Διά τι πράττετε ό, τι δεν συγχωρείται να πράττηται εν τοις σάββασι;
Cedawngawh Farasi thlang vangkhqi ing doet uhy, “Kawtih Sabbath nyn awh sai aham amak ciim nami sai?” tina uhy.
3 Και αποκριθείς προς αυτούς, είπεν ο Ιησούς· Ουδέ τούτο δεν ανεγνώσατε, το οποίον έπραξεν ο Δαβίδ, οπότε επείνασεν αυτός και οι μετ' αυτού όντες;
Jesu ing a mingmih a venawh, “David ing a pyikhqi mi amik phoen a cawi awh a sai ce am nami noet khawi nawh nu?
4 πως εισήλθεν εις τον οίκον του Θεού και έλαβε τους άρτους της προθέσεως και έφαγε και έδωκε και εις τους μετ' αυτού, τους οποίους δεν είναι συγκεχωρημένον να φάγωσιν ειμή μόνοι οι ιερείς;
Khawsa ipkhui na lut nawh, khawsoeihkhqi doeng ing ai aham ak caih phaihpi a mi hoel ce lo nawh ai nawh a pyikhqi awm a pek khqi ak awi ce,” tinak khqi hy.
5 Και έλεγε προς αυτούς ότι ο Υιός του ανθρώπου κύριος είναι και του σαββάτου.
Cekcoengawh Jesu ing a mingmih a venawh, “Thlanghqing Capa ve Sabbath boei na awm hy,” tinak khqi hy.
6 Και πάλιν εν άλλω σαββάτω εισήλθεν εις την συναγωγήν και εδίδασκε· και ήτο εκεί άνθρωπος, του οποίου η δεξιά χειρ ήτο ξηρά.
Ak chang sabbath nyn bai awh sinakawk khuina cet nawh thlang cawngpyi hy, cawh a kut tang ben ak khem thlang pynoet ce awm hy.
7 Παρετήρουν δε αυτόν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι, αν εν τω σαββάτω θέλη θεραπεύσει, διά να εύρωσι κατηγορίαν κατ' αυτού.
Farasikhqi ingkaw anaa awi cawngpyikungkhqi ing Jesu thawlh amik puknaak lam ce sui uhy, cedawngawh sabbath nyn awh thlang ak qoei law hly sak nu ti unawh qym uhy.
8 Αυτός όμως εγνώριζε τους διαλογισμούς αυτών και είπε προς τον άνθρωπον τον έχοντα ξηράν την χείρα· Σηκώθητι και στήθι εις το μέσον. Και εκείνος σηκωθείς εστάθη.
Cehlai Jesu ing cekkhqi ak kawpoek ce sim nawh a kut ak khem a venawh, “Tho nawh thlang boeih a haiawh dyi lah,” tina hy. Cedawngawh ce ak thlang ce tho nawh dyi hy.
9 Είπε λοιπόν ο Ιησούς προς αυτούς· Θέλω σας ερωτήσει τι είναι συγκεχωρημένον, να αγαθοποιήση τις εν τοις σάββασιν ή να κακοποιήση; να σώση ψυχήν ή να απολέση;
Cekcoengawh Jesu ing cekkhqi venawh, “Ni doet khqi lah vang nyng, Sabbath nyn awh kawmih nu sai aham ak thym: them leek sai aw, am awhtaw them che sai aw; hqingnaak thaawng aw, am awhtaw him aw?” tinak khqi hy.
10 Και περιβλέψας πάντας αυτούς, είπε προς τον άνθρωπον· Έκτεινον την χείρα σου. Ο δε έκαμεν ούτω, και αποκατεστάθη η χειρ αυτού υγιής ως η άλλη.
Cekkhqi ce toek khqi nawh, cawhkaw thlang a venawh, “Na kut ce zyng lah,” tina hy. Anih ing a kut ce zyng saw, cawh a kut ce leek pahoei hy.
11 Αυτοί δε επλήσθησαν μανίας και συνωμίλουν προς αλλήλους τι να κάμωσιν εις τον Ιησούν.
Cehlai cekkhqi taw amik kaw so nawh, Jesu ce ikawmyihna ni sai lah voei, ti unawh doet qu uhy.
12 Εν εκείναις δε ταις ημέραις εξήλθεν εις το όρος να προσευχηθή, και διενυκτέρευεν εν τη προσευχή του Θεού.
Khaw hypoet awh Jesu taw cykcah aham tlang na cet hy, than oet pyt Khawsa venawh cykcah hy.
13 Και ότε έγεινεν ημέρα, έκραξε τους μαθητάς αυτού και εξέλεξεν εξ αυτών δώδεκα, τους οποίους και ωνόμασεν αποστόλους,
A khawngawi mymcang awhtaw a hubatkhqi ce a venna khy khqi nawh thlanghqa hlaihih tloek ce tyk hy, a mingmih a venawh ceityih a bibi ce pek khqi hy.
14 τον Σίμωνα, τον οποίον και ωνόμασε Πέτρον, και Ανδρέαν τον αδελφόν αυτού, Ιάκωβον και Ιωάννην, Φίλιππον και Βαρθολομαίον,
Simon (Piter tinawh ming sui); anih a na Andru, Jakob, Johan, Philip, Bartholomu,
15 Ματθαίον και Θωμάν, Ιάκωβον τον του Αλφαίου και Σίμωνα τον καλούμενον Ζηλωτήν,
Mathai, Thomas, Alphaeus capa Jakob, Zealot a mik khy Simon
16 Ιούδαν τον αδελφόν Ιακώβου, και Ιούδαν τον Ισκαριώτην, όστις και έγεινε προδότης,
Jakob a capa Judas ingkaw amah ak zawikung Judah Isakariot vetloek ve tyk hy.
17 και καταβάς μετ' αυτών εστάθη επί τόπου πεδινού, και παρήσαν όχλος μαθητών αυτού και πλήθος πολύ του λαού από πάσης της Ιουδαίας και Ιερουσαλήμ και της παραλίας Τύρου και Σιδώνος, οίτινες ήλθον διά να ακούσωσιν αυτόν και να ιατρευθώσιν από των νόσων αυτών,
A mingmih mi tlang nakawng nuk kqum law unawh a hun a zawinaak awh ce dyi hy. A hu awh amik bat thlang khawzah ingkaw Judah qam awhkaw, Jerusalem khaw awhkaw, Tura ingkaw Sidon tui keng awhkaw thlangkhqi ce,
18 και οι ενοχλούμενοι υπό πνευμάτων ακαθάρτων, και εθεραπεύοντο.
ak awi ngai aham ingkaw tlawhnaak qoei sak aham law uhy. Qaaiche ing a thekhanaak thlangkhqi awm qoei sak khqi hy,
19 Και πας ο όχλος εζήτει να εγγίζη αυτόν, διότι δύναμις εξήρχετο παρ' αυτού και ιάτρευε πάντας.
a venawh kawng saithainaak ce cawn nawh thlang boeih ce a qoei sak a dawngawh thlangkhqi boeih ing amah ce bi aham ngaih uhy.
20 Και αυτός σηκώσας τους οφθαλμούς αυτού εις τους μαθητάς αυτού, έλεγε· Μακάριοι σεις οι πτωχοί, διότι υμετέρα είναι η βασιλεία του Θεού.
A hubatkhqi ce a toek coengawh cekkhqi venawh: “Nangmih hahqah ak thlangkhqi taw nami zoseen hy, Khawsa qam taw nangmih a koe ni.
21 Μακάριοι οι πεινώντες τώρα, διότι θέλετε χορτασθή. Μακάριοι οι κλαίοντες τώρα, διότι θέλετε γελάσει.
Nangmih tuh phoen ak cawikhqi nami zoseen hy, namik phoen phyi kaw. Nangmih tuh ak kqangkhqi nami zoseen hy, qaai ngai kawm uk ti.
22 Μακάριοι είσθε, όταν σας μισήσωσιν οι άνθρωποι, και όταν σας αφορίσωσι και ονειδίσωσι και εκβάλωσι το όνομά σας ως κακόν ένεκεν του Υιού του άνθρώπου.
Thlanghqing Capa ak camawh nangmih ce thlang ing ni sawh nak khqi, a ni hoet khqi, a ni zyih khqi, naming ming ce ak che na anik kqawn khqi awh nami zoseen hy.
23 Χαίρετε εν εκείνη τη ημέρα και σκιρτήσατε· διότι ιδού, ο μισθός σας είναι πολύς εν τω ουρανώ· επειδή ούτως έπραττον εις τους προφήτας οι πατέρες αυτών.
Cemyihna a ni tinaak khqi awh zeel unawh lam uh, nangmih aham khawk khan na kutdo ak bau soeih awm hy. Cemyihna ni nami pakhqi ingawm tawnghakhqi ce a mina sai hawh hy.
24 Πλην ουαί εις εσάς τους πλουσίους, διότι απηλαύσατε την παρηγορίαν σας.
“Cehlai nangmih boeikhqi khaw map u hyk ti, na mimah a ngaihdingnaak ce hu hawh u hyk ti.
25 Ουαί εις εσάς, οι κεχορτασμένοι, διότι θέλετε πεινάσει. Ουαί εις εσάς, οι γελώντες τώρα, διότι θέλετε πενθήσει και κλαύσει.
Tuh nangmih phoen ak phyikhqi, khaw map u hyk ti, namik phoen cawi kaw. Nangmih tuh ak qaaikhqi, khaw map u hyk ti, lungnat za kawm u tiksaw kqang kawm uk ti.
26 Ουαί εις εσάς, όταν πάντες οι άνθρωποι σας ευφημήσωσι· διότι ούτως έπραττον εις τους ψευδοπροφήτας οι πατέρες αυτών.
Thlang boeih ing am kyih nangmih, khaw map u hyk ti, cemyihna maw a mi pakhqi ing tawnghakhqi ce a mim kyih lawt hy.
27 Αλλά προς εσάς τους ακούοντας λέγω· Αγαπάτε τους εχθρούς σας, αγαθοποιείτε εκείνους, οίτινες σας μισούσιν,
“Cehlai kak awi ak ngai nangmih a venawh ka nik kqawn peek khqi: nami qaalkhqi ce lungna uh, nangmih a nik sawhnaak thlangkhqi ce lungna uh, nangmih a nik sawhnaak thlangkhqi ham them leek sai pe uh,
28 ευλογείτε εκείνους, οίτινες σας καταρώνται, και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων, οίτινες σας βλάπτουσιν.
seet anih loh pekkhqi ham zoseennaak pe unawh, a nik the khanaak khqi ce cykcah pe uh.
29 Εις τον τύπτοντά σε επί την σιαγόνα πρόσφερε και την άλλην, και από του αφαιρούντος το ιμάτιόν σου μη εμποδίσης και τον χιτώνα.
Thlang ing na beeng lang benawh a nik beih awhtaw, ak chang ben ce duun pe bai; na hi a ni lawh peek venawh angki awm koeh hlawh na.
30 Εις πάντα δε τον ζητούντα παρά σου δίδε, και από του αφαιρούντος τα σα μη απαίτει.
Ak thoehkhqi venawh ce pe, thlang ing na them a ni lawh peek awh koeh lat pe voel.
31 Και καθώς θέλετε να πράττωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, και σεις πράττετε ομοίως εις αυτούς.
Thlang ing nak khanawh sai sak ham na ngaih lawt a myihna thlang ak khan awh awm sai lawt.
32 Και εάν αγαπάτε τους αγαπώντάς σας, ποία χάρις χρεωστείται εις εσάς; διότι και οι αμαρτωλοί αγαπώσι τους αγαπώντας αυτούς.
“Nangmih a nik lungnaak khqi doeng nami lungnaak man, nami ham ikaw hoeihkhangnaak a awm kaw? 'Thlak thawlhkhqi ing za amah ak lungnaak taw lungna lawt uhy.
33 Και εάν αγαθοποιήτε τους αγαθοποιούντάς σας, ποία χάρις χρεωστείται εις εσάς; διότι και οι αμαρτωλοί το αυτό πράττουσι.
Nak khan awh them leek a saikhqi doeng a venawh them leek nami sai awhtaw, ikawnu hoeihkhangnaak a awm kaw? 'Thlak thawlhkhqi ing za cemyih ce sai lawt u saw.
34 Και εάν δανείζητε εις εκείνους, παρ' ων ελπίζετε πάλιν να λάβητε, ποία χάρις χρεωστείται εις εσάς; διότι και οι αμαρτωλοί εις αμαρτωλούς δανείζουσι διά να λάβωσι πάλιν τα ίσα.
Ak sah thai hly thlang a ven doengawh them namik pu awhtaw, ikaw hoeihkhangnaak a awm kaw? 'Thlak thawlhkhqi ingawm thlak thawlhkhqi venawh pu sak lawt u saw.
35 Πλην αγαπάτε τους εχθρούς σας και αγαθοποιείτε και δανείζετε, μηδεμίαν απολαβήν ελπίζοντες, και θέλει είσθαι ο μισθός σας πολύς, και θέλετε είσθαι υιοί του Υψίστου· διότι αυτός είναι αγαθός προς τους αχαρίστους και κακούς.
Cehlai nangmih ingtaw nami qaalkhqi ce lungna uh, them leek sai pe uh, huh hly tlaih kawi ngaih-u voel kaana pu law uh. Cawhtaw nangmih aham kutdo ak bau soeih awm kaw, sawsang soeih a cakhqi na awm kawm uk ti, anih ingtaw zeelnaak awi amak kqawn thaikhqi ingkaw thlak thawlhkhqi za qeen uhy.
36 Γίνεσθε λοιπόν οικτίρμονες, καθώς και ο Πατήρ σας είναι οικτίρμων.
Nangmih a Pa thlang qeenkhaw ak ngai na a awm lawt amyihna nangmih awm thlang qeenkhaw ngai lawt lah uh.
37 Και μη κρίνετε, και δεν θέλετε κριθή· μη καταδικάζετε, και δεν θέλετε καταδικασθή· συγχωρείτε, και θέλετε συγχωρηθή·
“Awideng na amna awmnaak aham, thlang awi koeh deng. Thlang thawlh koeh puk, cawhtaw thawlh puk na am awm lawt kawp ti. Qeen lah, cawhtaw qeenna awm lawt kawp ti.
38 δίδετε, και θέλει δοθή εις εσάς· μέτρον καλόν, πεπιεσμένον και συγκεκαθισμένον και υπερεκχυνόμενον θέλουσι δώσει εις τον κόλπον σας. Διότι με το αυτό μέτρον, με το οποίον μετρείτε, θέλει αντιμετρηθή εις εσάς.
Pe lah, cawhtaw peek na awm lawt kawp ti. Ak bena loeng nawh, det nawh, ak be poeng na, na phai awh ni hawk sih kaw. Nang ing na loengnaak awh ce nang aham awm loeng lawt na awm kaw,” tinak khqi hy.
39 Είπε δε παραβολήν προς αυτούς, Μήπως δύναται τυφλός να οδηγή τυφλόν; δεν θέλουσι πέσει αμφότεροι εις βόθρον;
Ami venawh nyhtahawi awm kqawn pek khqi bai nawh, “Mikhyp ing myikhyp ak hqui hly thai nu? A ni pakhih na lawk-kqawng khuina am tla hly nih nawh nu?
40 Δεν είναι μαθητής ανώτερος του διδασκάλου αυτού· πας δε τετελειοποιημένος θέλει είσθαι ως ο διδάσκαλος αυτού.
Sengcamoe ing cawngpyikung ak khan awh am awm hy, cehlai u awm cawng sak hqeet na ak awm taw cawngpyikung a myihna awm lawt kaw.
41 Και διά τι βλέπεις το ξυλάριον το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε δοκόν την εν τω ιδίω σου οφθαλμώ δεν παρατηρείς;
“Namah a mik awhkaw myn ce ak poek kaana, ikaw hamna na koeinaa a mik awhkaw myn a dik ce na toek?
42 ή πως δύνασαι να λέγης προς τον αδελφόν σου· Αδελφέ, άφες να εκβάλω το ξυλάριον το εν τω οφθαλμώ σου, ενώ συ δεν βλέπεις την δοκόν την εν τω οφθαλμώ σου; Υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου, και τότε θέλεις ιδεί καθαρώς διά να εκβάλης το ξυλάριον το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου.
Namah a mik awhkaw myn za amna huh awhtaw ikaw hamna na koeinaa a venawh, 'koeinaa nang, na mik awhkaw myn a dik ce lo law vang nyng,' na tinaak thai kaw? Nang thlang qaai kqawn, namah a mik awhkaw myn ce lo cang, cawh ni na mik ce ak caih na dang kawmsaw, na koeinaa a mik awhkaw myn dik ce na lawh hly peek thai.
43 Διότι δεν είναι δένδρον καλόν, το οποίον κάμνει καρπόν σαπρόν, ουδέ δένδρον σαπρόν, το οποίον κάμνει καρπόν καλόν·
“Thing ak leek awh thikthaih ak che am qah khawi nawh, thik che awh thikthaih leek am qah bai hy.
44 επειδή έκαστον δένδρον εκ του καρπού αυτού γνωρίζεται. Διότι δεν συνάγουσιν εξ ακανθών σύκα, ουδέ τρυγώσιν εκ βάτου σταφύλια.
Thing boeih taw ak thaih awh hat thai na awm hy. Hling a thing awhkawng thlang ing thai ak thaih am bit khawi nawh, hling dum awhkawng u ing misur thaih am bit khawi hy.
45 Ο αγαθός άνθρωπος εκ του αγαθού θησαυρού της καρδίας αυτού εκφέρει το αγαθόν, και ο κακός άνθρωπος εκ του κακού θησαυρού της καρδίας αυτού εκφέρει το κακόν· διότι εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα αυτού.
Thlang leek ing ak kawlung khui awhkaw them leek ce cawn sak nawh, thlang amak leek ingawm ak kawlung khui awhkawng them amak leek ce cawn sak lawt hy. Kawlung khuiawh ak be ngen ni kha ing ak kqawn hy.
46 Διά τι δε με κράζετε, Κύριε, Κύριε, και δεν πράττετε όσα λέγω;
“Nangmih ikaw hamna kak awi kqawn ve a sai kaana, 'Bawipa, Bawipa,' nami ni tinaak?
47 Πας όστις έρχεται προς εμέ και ακούει τους λόγους μου και κάμνει αυτούς, θέλω σας δείξει με ποίον είναι όμοιος·
Ka venawh law nawh kak awi ngai nawh ak sai ak thlang taw ikawmyihna a awm tice nim huh khqi vang nyng.
48 είναι όμοιος με άνθρωπον οικοδομούντα οικίαν, όστις έσκαψε και εβάθυνε και έβαλε θεμέλιον επί την πέτραν· ότε δε έγεινε πλημμύρα, προσέβαλεν ο ποταμός κατά της οικίας εκείνης και δεν ηδυνήθη να σαλεύση αυτήν· διότι ήτο τεθεμελιωμένη επί την πέτραν.
Anih taw tung ak dungna co nawh, lung ak khanawh ak ling ing myih hy, tuiliu law nawh, tuih tha ing deng seiawm ap tat hy. Tung ang ling ce a cak a dawngawh im ce am tlu thai hy.
49 Όστις όμως ακούση και δεν κάμη, είναι όμοιος με άνθρωπον οικοδομήσαντα οικίαν επί την γην χωρίς θεμέλιον· κατά της οποίας προσέβαλεν ο ποταμός, και ευθύς έπεσε, και έγεινεν ο κρημνισμός της οικίας εκείνης μέγας.
Kak awi ve za hlai moe amak sai thlang taw dek amak cak awh iptung ak ling ing myih hy. Tuih tung ing im ce a buuk awh tlu pahoei nawh qeeng boeih hy.
