< Κατα Λουκαν 21 >
1 Αναβλέψας δε είδε τους πλουσίους, τους βάλλοντας τα δώρα αυτών εις το γαζοφυλάκιον·
Jisu kaitkarto okv nyitvnv nyi vdwv bunugv daan a Pwknvyarnvnaam gv morko vvgia nvnv arwnglo paalwk dubv kaapato.
2 είδε δε και χήραν τινά πτωχήν, βάλλουσαν εκεί δύο λεπτά,
Okv nw hvngmi go achialv heema nvgo aala ain lokdwng charnyi go lwkdubv kaapa dvto.
3 και είπεν· Αληθώς σας λέγω ότι η πτωχή αύτη χήρα έβαλε περισσότερον πάντων·
Nw minto, “Ngo nonua mindunv so gv heemanv hvngmi angv kvvbi mvnwngnga kaiyabv lwkgv nyibv.
4 διότι άπαντες ούτοι εκ του περισσεύματος αυτών έβαλον εις τα δώρα του Θεού, αύτη όμως εκ του υστερήματος αυτής έβαλεν όλην την περιουσίαν όσην είχε.
Kvvbi vdwv bunugv nyitv laila lvvlin kunvnga amin bv lwkdunv; vbvritola nw, achialvbv heema dvlaka, dvtvsinv nvnvnga jitar pagvyibv.”
5 Και ενώ τινές έλεγον περί του ιερού ότι είναι εστολισμένον με λίθους ωραίους και αφιερώματα, είπε·
Lvbwlaksu megonv Pwknvyarnvnaam gv lvkwng nga minto, so gv alvnv vlwng v achialvbv kaapuv okv Pwknvyarnvnyi amin jinam vdwv. Jisu minto,
6 Ταύτα, τα οποία θεωρείτε, θέλουσιν ελθεί ημέραι, εις τας οποίας δεν θέλει αφεθή λίθος επί λίθον, όστις δεν θέλει κατακρημνισθή.
“Nonugv kaanam mvnwng si—alu go looriku vdwlo vlwng pwgoka dookulo dooku mare; mvnwng a orlula ora reku.”
7 Ηρώτησαν δε αυτόν, λέγοντες· Διδάσκαλε, πότε λοιπόν θέλουσι γείνει ταύτα και τι το σημείον, όταν μέλλωσι ταύτα να γείνωσιν;
Bunu tvvkato, “Tamsarnv,” “Vdwlo so vdw si ritv dunv? Okv so vdwgv ridw v aatv riku vla kaatam nvnvbv ogugo ritv rinvla?”
8 Ο δε είπε· Βλέπετε μη πλανηθήτε· διότι πολλοί θέλουσιν ελθεί εν τω ονόματί μου, λέγοντες ότι Εγώ είμαι και Ο καιρός επλησίασε. Μη υπάγητε λοιπόν οπίσω αυτών.
Jisu minto, “Hima tvlaka; kupku yoka. Nyi achialvgo, ngo yamabv vla nga minre, v aare okv minre, ‘Ngo kunv nw!’ okv, ‘Dw v aaduku!’ Vbvritola bunua vngming gvyoka.
9 Όταν δε ακούσητε πολέμους και ακαταστασίας, μη φοβηθήτε· διότι πρέπει ταύτα να γείνωσι πρώτον, αλλά δεν είναι ευθύς το τέλος.
Vdwlo nonu nyimak okv mvyakminsu nama busu mabvka; vkv nvngv richola rirungjinv, vbvritola vkv nvngv rinya alu v nvchi duku vla minam kaama.”
10 Τότε έλεγε προς αυτούς· θέλει εγερθή έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν,
Nw minbwngto, “Mooku vdwv padar minsureku; Karv ngv Karv gonyi palwk reku.
11 και θέλουσι γείνει κατά τόπους σεισμοί μεγάλοι και πείναι και λοιμοί, και θέλουσιν είσθαι φόβητρα και σημεία μεγάλα από του ουρανού.
Hoka achialvbv hilamanam moobi v hwkriku, dvmayarwng, okv yipvyvlam v mooku mvnwnglo rire; nyidomooku tolokv kaaka manam okv arwsinyi nvngv ire.
12 Προ δε τούτων πάντων θέλουσιν επιβάλει εφ' υμάς τας χείρας αυτών, και θέλουσι σας καταδιώξει, παραδίδοντες εις συναγωγάς και φυλακάς, φερομένους έμπροσθεν βασιλέων και ηγεμόνων ένεκεν του ονόματός μου·
So mvnwng gv rima dwbv, nonua naatung reku okv mvdwkmvku reku; nonua Jius vdwgv kumkunaamlo mvmin dubv laklwk reku, okv patwklo lwkreku; nonua ngoogv lvgabv Dvbv vdwgv rigvnv vdwgv kaagialo daklin moreku.
13 και τούτο θέλει αποβή εις εσάς προς μαρτυρίαν.
So si alvnv dw v nonugv lvgabv Alvnv Yunying a mintam jidubv.
14 Βάλετε λοιπόν εις τας καρδίας σας να μη προμελετάτε τι να απολογηθήτε·
Nonugv mvngnamsaknam a mvngcho richo laka oguaingbv atu v mvnging sila minse rise vdw vla busukano madubv,
15 διότι εγώ θέλω σας δώσει στόμα και σοφίαν, εις την οποίαν δεν θέλουσι δυνηθή να αντιλογήσωσιν ουδέ να αντισταθώσι πάντες οι εναντίοι σας.
ogulvgavbolo ngo nonua vkvnv gaam okv mvnglak ha jire nonugv nyiru minsinam vdwv yvvka nonugv gaam minama tvvlakaala vmalo raarwksila maadubv.
16 Θέλετε δε παραδοθή και υπό γονέων και αδελφών και συγγενών και φίλων, και θέλουσι θανατώσει τινάς εξ υμών,
Nonua laklwk jikunv nonugv Anvabu, nonugv abwngboru, nonugv amiasa, okv nonugv ajin vdwv; nonua megonyi mvkire.
17 και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων διά το όνομά μου·
Ngoogv lvgabv nonua nyi mvnwngngv kaanwng mare.
18 πλην θριξ εκ της κεφαλής σας δεν θέλει χαθή·
Vbvritola nonugv dwmw sogo nvka ngoomare.
19 διά της υπομονής σας αποκτήσατε τας ψυχάς σας.
Gwlwkbv dakto laka okv nonu atuv ringsu reku.”
20 Όταν δε ίδητε την Ιερουσαλήμ περικυκλουμένην υπό στρατοπέδων, τότε γνωρίσατε ότι επλησίασεν η ερήμωσις αυτής.
“Vdwlo nonu Jerusalem a sipai vdwv dakyum dubv kaaparidw, vbvrikunamv si baapu bv yakriku vla nonu chinre.
21 Τότε οι όντες εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν εις τα όρη, και οι εν μέσω αυτής ας αναχωρώσιν έξω, και οι εν τοις αγροίς ας μη εμβαίνωσιν εις αυτήν,
Vbvrikunamv yvvbunudw Judia lo doodunv moodw bv kicha rungre; yvvbunudw pamtv arwnglo doodunv vngro laka, okv yvvbunudw mooku agum lo doodunv v pamtv arwnglo aarung mabvka.
22 διότι ημέραι εκδικήσεως είναι αύται, διά να πληρωθώσι πάντα τα γεγραμμένα.
Ho vdwv ‘Mvritririt alu hv,’ Darwknv Kitaplo minam mvnwngnga jvjv bv rilin modubv.
23 Ουαί δε εις τας εγκυμονούσας και τας θηλαζούσας εν εκείναις ταις ημέραις· διότι θέλει είσθαι μεγάλη στενοχωρία επί της γης και οργή κατά του λαού τούτου,
Vdwgo mvngdwknam gubv rire ho alu hoka yvv nyimv ngv leit lo kuu gvnv okv anv ngv anga ajingnv doogvnv! achialvbv alvmanv go so kvdw so rilwkre, okv Pwknvyarnv gv mvrit v so nyi vdwlo aare.
24 και θέλουσι πέσει εν στόματι μαχαίρας και θέλουσι φερθή αιχμάλωτοι εις πάντα τα έθνη, και η Ιερουσαλήμ θέλει είσθαι πατουμένη υπό εθνών, εωσού εκπληρωθώσιν οι καιροί των εθνών.
Megonyi riokse lokv pakire, okv kvvbi vdwa mooku mvnwnglo tumla vvpvre; okv nyi kvvbi Pwknvyarnvnyi chimanv vdwv nw bunugv dwhv vngma dvdvlo Jerusalem a chaatin la vvpvre.”
25 Και θέλουσιν είσθαι σημεία εν τω ηλίω και τη σελήνη και τοις άστροις, και επί της γης στενοχωρία εθνών εν απορία, και θέλει ηχεί η θάλασσα και τα κύματα,
“Nyidomooku doonyi tolo ogu kaakwmanam go rilinre, poolu loka, okv takar vdwloka. Sichingmooku mvnwnglo turdubv mvngmin kuma reku, Svmasa gv sudu a tvvla okv sekiok gv kioknam vdwa kaala busu nyareku.
26 οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην· διότι αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή.
Sichingmooku mvnwng so ogugo ritv tvdu nvbvre vla nyi vdwv mvngngak sangakla anyu kumabv doore, aotolo gv jwkrw ngvka ngooriku.
27 Και τότε θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλη μετά δυνάμεως και δόξης πολλής.
Vbvrikunamv Nyia Kuunyilo ngv, doomwk lo kaibv yunglit rungnam gubvrila aalwk reku.
28 Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας, διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.
Vdwlo so vdw si ridukubv vla rirap tvri kunyi, dakrap lakuka okv nonugv dumpo v baarap lakuka, ogulvgavbolo nonugv ringlinbaalin v nvchi duku.”
29 Και είπε προς αυτούς παραβολήν· Ίδετε την συκήν και πάντα τα δένδρα.
Vbvrikunamv Jisu so minchisinam sum bunua minjito: “Koksitkokrik singnv hala okv kvvbi singnv mvnwng haka mvngkw toka.
30 Όταν ήδη ανοίξωσι, βλέποντες γνωρίζετε αφ' εαυτών ότι ήδη το θέρος είναι πλησίον.
Vdwlo bunugv anw hv harlin tvvnam a nonu kaapa rikunyi, dwrw hv nvchi duku vla nonu chindo.
31 Ούτω και σεις, όταν ίδητε ταύτα γινόμενα, εξεύρετε ότι είναι πλησίον η βασιλεία του Θεού.
Ho apiabv, vdwlo soogv vdw sum ridu kubv nonu kaapa kubolo, Pwknvyarnv gv Karv gv aadw hv nvchi duku vla nonu chinreku.”
32 Αληθώς σας λέγω ότι δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα.
Mvnggap tvvlaka vjakgv rinv nyi mvnwng si sitv maadvbv so gv vdw si rilin reku.
33 Ο ουρανός και η γη θέλουσι παρέλθει, οι δε λόγοι μου δεν θέλουσι παρέλθει.
Sichingmooku okv nyidomooku hv ngelare vbvritola ngoogv gamchar vdwv vdwloka ngela mare.
34 Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ' υμάς η ημέρα εκείνη·
“Himasuto laka! dvpam okv dvnamtvngnam yayabv rila nonugv so singnam a atu v mvngdwk mvngkubv rimu mabvka, ho gv alu hv nonua lamdubv loopu jila
35 διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθημένους επί πρόσωπον πάσης της γης.
amin mvnam jvbv. Ho hv Sichingmooku mvnwng gv nyi mvnwng gv aolo aalwkre.
36 Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.
Chvrv nvgobv rito laka okv loki ha kumlaka so mvnwng gv riri kunyi nonua ogu riakuma dubv okv nyia kuunyilo gv kaagialo dakdu kubv.”
37 Και τας μεν ημέρας εδίδασκεν εν τω ιερώ, τας δε νύκτας εξερχόμενος διενυκτέρευεν εις το όρος το ονομαζόμενον Ελαιών·
Jisu ho alu mvnwng a Pwknvyarnvnaam lo tamsarla dootoku, okv vdwlo ariumv aato kudw, nw Olib Moodw lo ayu a doolwk toku.
38 και πας ο λαός από του όρθρου συνήρχετο προς αυτόν εν τω ιερώ διά να ακούη αυτόν.
Arukamchi dwkibv nyi vdwv Pwknvyarnvnaam lo nw gvlo tvvria dubv vla vngnya toku.