Λευϊτικόν 5
1 Εάν δε τις αμαρτήση και ακούση φωνήν ορκισμού και ήναι μάρτυς, είτε είδεν είτε εξεύρει εάν δεν φανερώση αυτό, τότε θέλει βαστάσει την ανομίαν αυτού.
Kami maeto loe a hnuk ih hmuen hoi panoek ih hmuen nuiah hnukung ah oh moe, rangpui hmaa ah lokmaihaih sahkung ih lok doeh a thaih; toe thuih han koeh ai nahaeloe, a zaehaih to a nuiah krah tih.
2 Η εάν τις εγγίση πράγμά τι ακάθαρτον, είτε θνησιμαίον ακαθάρτον θηρίου είτε θνησιμαίον ακαθάρτου κτήνους είτε θνησιμαίον ερπετών ακαθάρτων, και έλαθεν αυτόν, όμως θέλει είσθαι ακάθαρτος και ένοχος.
To tih ai boeh loe kami maeto mah kaciim ai hmuen maw, kaciim ai moi maw, to tih ai boeh loe kaciim ai maitaw qok maw, to tih ai boeh loe kaciim ai zok hoi kavak moinawk maw panoek ai pui hoiah sui moeng nahaeloe, to tiah a sak ih hmuen to anih mah panoek let naah, anih loe zaehaih sah kami ah ni om tih boeh.
3 Η εάν εγγίση ακαθαρσίαν ανθρώπου, εξ οποιασδήποτε ήθελεν είσθαι η ακαθαρσία αυτού, διά της οποίας μιαίνεταί τις, και έλαθεν αυτόν· όταν αυτός γνωρίση τούτο, τότε θέλει είσθαι ένοχος.
To tih ai boeh loe kami maeto loe panoek ai ah, kami khae ih ciimcai ai hmuen maw, kami maeto mah sak ih ciimcai ai hmuen maw a sui moeng, toe to tiah a sak ih hmuen to anih mah panoek let naah, anih loe zaehaih sah kami ah ni oh boeh.
4 Η εάν τις ομόση, προφέρων αστοχάστως διά των χειλέων αυτού να κακοποιήση, ή να αγαθοποιήση εις παν ό, τι ήθελε προφέρει αστοχάστως ο άνθρωπος μεθ' όρκου και έλαθεν αυτόν· όταν γνωρίση τούτο, τότε θέλει είσθαι ένοχος εις εν εκ τούτων.
To tih ai boeh loe kami maeto loe kahoih ai hmuen pongah maw, kahoih hmuen pongah maw, panoek ai pui hoiah lokmaihaih to a sak moeng, toe to tiah a sak ih hmuen to anih mah panoek naah, anih loe zaehaih sah kami ah ni oh boeh.
5 Όταν λοιπόν είναι τις ένοχος εις εν εκ τούτων, θέλει εξομολογηθή κατά τι ημάρτησε·
Mi kawbaktih doeh to baktih hmuennawk pongah zae ah om nahaeloe, a zaehaih hmuen to taphong han oh.
6 και θέλει φέρει προς τον Κύριον προσφοράν περί της παραβάσεως αυτού, διά την αμαρτίαν αυτού την οποίαν ημάρτησε, θηλυκόν αρνίον εκ προβάτων ή τράγον εξ αιγών, εις προσφοράν περί αμαρτίας· και θέλει κάμει εξιλέωσιν ο ιερεύς υπέρ αυτού περί της αμαρτίας αυτού.
A zaehaih hmuen pongah Angraeng khaeah zae angbawnhaih sak hanah, tuucaa tala maw, to tih ai boeh loe maeh tala maw a sin han oh; to pacoengah qaima mah anih hanah zae angbawnhaih sah pae tih.
7 Και εάν δεν ευπορή να φέρη πρόβατον ή αίγα, θέλει φέρει προς τον Κύριον, διά την αμαρτίαν αυτού την οποίαν ημάρτησε, δύο τρυγόνας ή δύο νεοσσούς περιστερών· μίαν διά προσφοράν περί αμαρτίας και μίαν διά ολοκαύτωμα.
Tuucaa sin thai ai nahaeloe, Angraeng khaeah zae angbawnhaih sak hanah, pahuu hnetto maw, to tih ai boeh loe im pahuu hnetto maw sin han oh; maeto hoiah zae angbawnhaih to sah ueloe, kalah maeto hoiah hmai angbawnhaih to sah tih.
8 Και θέλει φέρει αυτάς προς τον ιερέα, όστις θέλει προσφέρει πρώτον εκείνην την περί αμαρτίας προσφοράν· και θέλει κόψει διά των ονύχων την κεφαλήν αυτής από του αυχένος αυτής, πλην δεν θέλει διαχωρίσει αυτήν.
To hmuennawk to qaima khaeah sin ah, anih mah tavaa maeto hoiah zae angbawnhaih to sah pae hmaloe tih, anih mah tahnong to tamet pae poek tih, toe taprawt pat mak ai.
9 Και από του αίματος της περί αμαρτίας προσφοράς θέλει ραντίσει τον τοίχον του θυσιαστηρίου· το δε εναπολειφθέν του αίματος θέλει στραγγίσει έξω εις την βάσιν του θυσιαστηρίου· είναι προσφορά περί αμαρτίας.
Zae angbawnhaih athii to hmaicam taengah haeh tih; kamtlai athii loe hmaicam kung ah krai tih; to loe zae angbawnhaih ah oh.
10 Την δε δευτέραν θέλει κάμει ολοκαύτωμα κατά το διατεταγμένον· και θέλει κάμει ο ιερεύς εξιλέωσιν υπέρ αυτού, περί της αμαρτίας αυτού την οποίαν ημάρτησε, και θέλει συγχωρηθή εις αυτόν.
To pacoengah sakhaih atawk baktih toengah, qaima mah hnetto haih tavaa hoiah hmai angbawnhaih to sah pae tih; a zaehaih pongah qaima mah zae angbawnhaih to sah pae tih; to naah anih ih zaehaih to tahmen tih.
11 Αλλ' εάν δεν ευπορή να φέρη δύο τρυγόνας ή δύο νεοσσούς περιστερών, τότε θέλει φέρει ο αμαρτήσας διά προσφοράν αυτού το δέκατον ενός εφά σεμιδάλεως εις προσφοράν περί αμαρτίας· δεν θέλει βάλει επ' αυτήν έλαιον ουδέ θέλει βάλει επ' αυτήν λιβάνιον· διότι είναι προσφορά περί αμαρτίας.
Toe pahuu hnetto maw, im pahuu hnetto maw doeh sin thai ai nahaeloe, zae angbawnhaih sak hanah, takaw dip kahoih ephah hato thungah maeto sin moe, paek han oh; zae angbawnhaih ah oh pongah, situi bawh hmah ah loe, hmuihoih doeh a nuiah suem hmah.
12 και θέλει φέρει αυτήν προς τον ιερέα· και ο ιερεύς θέλει δράξει απ' αυτής όσον χωρεί η χειρ αυτού, το μνημόσυνον αυτής, και θέλει καύσει αυτό επί του θυσιαστηρίου, κατά τας προσφοράς τας διά πυρός γινομένας εις τον Κύριον· είναι προσφορά περί αμαρτίας.
To hmuen loe qaima khaeah sin ah, anih mah takaw dip to ban tamsum maeto la ueloe, Angraeng hmaa ah hmai angbawnhaih sak baktih toengah, hmaicam nuiah hmai hoiah thlaek tih; to loe zae angbawnhaih ah om tih.
13 Και θέλει κάμει ο ιερεύς εξιλέωσιν υπέρ αυτού περί της αμαρτίας αυτού την οποίαν ημάρτησεν εις εν εκ τούτων, και θέλει συγχωρηθή εις αυτόν· το δε υπόλοιπον θέλει είσθαι του ιερέως, ως η εξ αλφίτων προσφορά.
To tiah qaima mah anih sakpazaehaih hmuen maeto hanah zae angbawnhaih to sah pae nahaeloe, anih zaehaih to tahmen tih; cang hoi angbawnhaih sak ih baktih toengah, kamtlai angbawnhaih hmuen loe qaima taham ah om tih, tiah a thuih pae.
14 Και ελάλησε Κύριος προς τον Μωϋσήν, λέγων,
Angraeng mah Mosi khaeah,
15 Εάν τις πράξη παρανομίαν και αμαρτήση εξ αγνοίας εις τα άγια του Κυρίου, τότε θέλει φέρει προς τον Κύριον διά την ανομίαν αυτού κριόν άμωμον εκ του ποιμνίου, κατά την εκτίμησίν σου εις σίκλους αργυρίου, κατά τον σίκλον του αγιαστηρίου, διά προσφοράν περί ανομίας·
kami maeto mah Angraeng ih hmuenciim maeto ah, poek ai pui hoiah zaehaih to sah moeng nahaeloe, a sak pazae ih hmuen pongah zae angbawnhaih sak hanah, coek koi kaom ai, tuu khongkha thung ih tuu tae maeto hoiah sak ih zae angbawnhaih ah oh pongah, hmuenciim ih shekel tahhaih dan baktih toengah, sui kanglung shekel nazetto maw tito pakoep ah loe, Angraeng hmaa ah sin ah;
16 και θέλει αποδώσει ό, τι ημάρτησεν εις τα άγια και θέλει προσθέσει επ' αυτό το πέμπτον αυτού και δώσει αυτό εις τον ιερέα· και θέλει κάμει ο ιερεύς εξιλέωσιν υπέρ αυτού διά του κριού της περί ανομίας προσφοράς, και θέλει συγχωρηθή εις αυτόν.
kaciim hmuen nuiah a sakpazae ih hmuen to pathok let pacoengah loe, to hmuen pangato thungah maeto qaima hanah paek thap pae ah; qaima mah tuu khongkha thung ih tuu tae hoiah anih hanah zae angbawnhaih to sah pae ueloe, a zaehaih to tahmen tih.
17 Και εάν τις αμαρτήση και πράξη τι εκ των όσα είναι προστεταγμένον υπό του Κυρίου να μη πράττωνται, και δεν εγνώρισεν αυτό, όμως θέλει είσθαι ένοχος και θέλει βαστάσει την ανομίαν αυτού·
Kami maeto mah Angraeng mah sak han ai thuih ih lok to aek moe, zaehaih sah moeng nahaeloe, a sakpazae ih hmuen to panoek ai cadoeh, anih loe zae ah oh boeh pongah, a zaehaih tho to hnu tih.
18 και θέλει φέρει κριόν άμωμον εκ του ποιμνίου κατά την εκτίμησίν σου, εις προσφοράν περί ανομίας, προς τον ιερέα· και θέλει κάμει ο ιερεύς εξιλέωσιν υπέρ αυτού περί της αγνοίας αυτού, εις την οποίαν ελανθάσθη και δεν εγνώρισε τούτο, και θέλει συγχωρηθή εις αυτόν.
Sakpazae angbawnhaih ah oh pongah, sum kanglung phoisa nazetto maw tito pakoep ah loe, coek koi kaom ai, tuu khongkha thung ih tuu tae hoi nawnto qaima khaeah sin ah; anih mah poek ai pui hoiah hmuen to sahpazae cadoeh, anih mah hmuen sakpazae boeh, tito panoek ai pongah, qaima mah anih hanah zae angbawnhaih sah pae nahaeloe, a zaehaih to tahmen tih.
19 Είναι προσφορά περί ανομίας· αυτός ανομίαν έπραξε κατά του Κυρίου.
To loe zae angbawnhaih ah oh; tangtang ni anih loe Angraeng hmaa ah hmuen sahpazae kami ah oh, tiah a naa.
