Λευϊτικόν 27
1 Και ελάλησε Κύριος προς τον Μωϋσήν, λέγων,
Pakaiyin Mose henga hiti hin asei peh in,
2 Λάλησον προς τους υιούς Ισραήλ και ειπέ προς αυτούς, Όταν τις κάμη επίσημον ευχήν, συ θέλεις κάμνει την εκτίμησιν των ψυχών προς τον Κύριον.
Israel chate henga chondan chengse hi asei peh in, kinop toh jeh a mihem khat chu Pakaiya dia kipeh dohna anei ding ahi, sum aki seijat hi apeh a kilhat doh thei ding ahi.
3 Και η εκτίμησίς σου θέλει είσθαι του μεν αρσενικού, από είκοσι ετών μέχρις εξήκοντα ετών, η εκτίμησίς σου βεβαίως θέλει είσθαι πεντήκοντα σίκλοι αργυρίου, κατά τον σίκλον του αγιαστηρίου·
Kitepna dungjui cheh le aki chepi bang banga pasal kum somni apat kumsom gup chan chu dangka somnga jaonan shekel jaonan sanaa kisem shekel somnga hichu muntheng laiya ding ahi.
4 εάν δε ήναι θηλυκόν, η εκτίμησίς σου θέλει είσθαι τριάκοντα σίκλοι.
Chule numei ahileh amanu chun dangka somngaa kitepna anei ding ahi.
5 Εάν δε ήναι από πέντε ετών μέχρις είκοσι, η εκτίμησίς σου θέλει είσθαι του μεν αρσενικού είκοσι σίκλοι, του δε θηλυκού δέκα σίκλοι.
Hitia chu Pasal kum nga apat somni chan, dangka somni hiding, numei vang chu dangka somkhat hiding ahi.
6 Εάν δε ήναι από ενός μηνός μέχρι πέντε ετών, η εκτίμησίς σου θέλει είσθαι του μεν αρσενικού πέντε σίκλοι αργυρίου· του δε θηλυκού η εκτίμησίς σου τρεις σίκλοι αργυρίου.
Chule naosen kum nga apat noilam dangka cheng nga hi ding, numei ahileh dangka cheng thum hi ding ahi.
7 Εάν δε από εξήκοντα ετών και επάνω, εάν μεν ήναι αρσενικόν, η εκτίμησίς σου θέλει είσθαι δεκαπέντε σίκλοι εάν δε θηλυκόν, δέκα σίκλοι.
Amavang pasal kum somgup chunglam dangka somle nga hi ding, numei kum somgup chung lamse ahileh dangka somkhat a lhatdoh thei ahi.
8 Και εάν ήναι πτωχότερος της εκτιμήσεώς σου, θέλει παρασταθή έμπροσθεν του ιερέως, και ο ιερεύς θέλει εκτιμήσει αυτόν· κατά την δύναμιν εκείνου όστις έκαμε την ευχήν, ο ιερεύς θέλει εκτιμήσει αυτόν.
Ahinlah hitobanga kitepna nei dingpa chun, hiche chepi ding chu angaplal banga ahileh, ana kikat dohsa mihempa chu thempu lama apui ding, chuteng thempu pan aman ato khambep ateppeh ding, hiche mipan ajokham ding chu atep peh ding ahi.
9 Και εάν η ευχή ήναι κτήνος, εκ των όσα προσφέρονται δώρον προς τον Κύριον, παν ό, τι δίδει τις εκ τούτων εις τον Κύριον θέλει είσθαι άγιον.
Amavang hiche kitepna hi gancha peh ding toh kisaiya kitepna nei ding ahileh, Pakai lama santhei ding, hitia chu Pakaiya dia kipe dohsa chu atheng ahi.
10 Δεν θέλει αλλάξει αυτό, ουδέ θέλει αντικαταστήσει καλόν αντί κακού, ή κακόν αντί καλού· εάν δε ποτέ ανταλλάξη κτήνος αντί κτήνους, τότε και αυτό και το αντάλλαγμα αυτού θέλουσιν είσθαι άγια.
Kitepna neipa chun gancha chu aphajo ding gelna jal'a adang khat a akhel thei lou ding, apeh khel dia aum jong leh, akatdoh masat le akhel dia akatdoh chu ania atheng ahi.
11 Εάν δε ήναι τι κτήνος ακάθαρτον, εκ των όσα δεν προσφέρονται δώρον προς τον Κύριον, τότε θέλει παραστήσει το κτήνος έμπροσθεν του ιερέως·
Pakai lama katdoh theilou hichu gancha theng lou kitepna ahi vangleh, kitepna nei dingpa chun agancha chu thempupa heng lama akai ding ahi.
12 και θέλει εκτιμήσει αυτό ο ιερεύς, είτε καλόν είναι είτε κακόν· κατά την εκτίμησίν σου, ω ιερεύ, ούτω θέλει είσθαι.
Thempu pan aman lutdan le aman lut lou dan atetoh ding, thempu pan aphatsah dungjuiya hichu achaina hi ding ahi.
13 Και εάν τις θελήση να εξαγοράση αυτό, τότε θέλει προσθέσει το πέμπτον αυτού εις την εκτίμησίν σου.
Ahinlah akatdoh pa chun akile lhat noma ahileh, aman jat jaonaa jakhat lah a somni toh alepeh tha ding ahi.
14 Και όταν τις αφιερώση την οικίαν αυτού αφιέρωμα εις τον Κύριον, τότε ο ιερεύς θέλει εκτιμήσει αυτήν, είτε καλή είναι είτε κακή· καθώς εκτιμήση αυτήν ο ιερεύς, ούτω θέλει είσθαι.
Chule mi koi hileh a in atheng dinga Pakai henga apehdoh noma ahileh, in ahoi dan le ahoi loudan dungjuiya thempu pan jong atetoh chet ding, thempu pan atetoh bang banga chu achaina hi jeng ding ahi.
15 Και εάν ο αφιερώσας αυτήν θελήση να εξαγοράση την οικίαν αυτού, θέλει προσθέσει το πέμπτον του αργυρίου της εκτιμήσεώς σου εις αυτήν και θέλει είσθαι αυτού.
In pedoh pa chun akile lhatdoh noma ahileh, aman sum leh jakhat lah a somni chu toh ale peh tha jeng ding ahi. Hichea bouchu akitepna banga lechan thei ding ahi.
16 Και εάν τις αφιερώση εις τον Κύριον μέρος του αγρού της ιδιοκτησίας αυτού, η εκτίμησίς σου θέλει είσθαι κατά τον σπόρον αυτού· εν χομόρ σπόρου κριθής θέλει εκτιμηθή αντί πεντήκοντα σίκλων αργυρίου.
Chule koi ham khat chun Pakaiya dia agam beh khat tou apeh doh noma ahileh, hiche gambeh khat chu muchi kitu lutjat ding toh atetoh a, chuteng suhlou chang shekel somni ki tulutna thei gambeh chu sum somkhat man jat atepeh ding ahi.
17 Εάν από του έτους της αφέσεως αφιερώση τον αγρόν αυτού, κατά την εκτίμησίν σου θέλει είσθαι.
Thil kile pehna kum kut kon chaa apeh doh khah ahile vang, aki tepehna banga aman jat jong lhingset a apeh ding ahi.
18 Αλλ' εάν μετά την άφεσιν αφιερώση τον αγρόν αυτού, ο ιερεύς θέλει λογαριάσει εις αυτόν το αργύριον κατά τα επίλοιπα έτη μέχρι του έτους της αφέσεως, και θέλει αφαιρεθή από της εκτιμήσεώς σου.
Ahinlah agambeh chu apat a alhat doh jou louva ahileh, thil kile pehna kum kut ahung lhun kahsea dinga thempu pan aman jat atetoh peh ding, aman hichea chu lhat dohna anei thei ding ahi.
19 Εάν δε ποτέ ο αφιερώσας τον αγρόν θελήση να εξαγοράση αυτόν, θέλει προσθέσει εις αυτόν το πέμπτον του αργυρίου της εκτιμήσεώς σου, και θέλει είσθαι αυτού.
Agam beh pedoh pa chun akile lhat noma ahileh, sum aman jat bang banga jakhat lah a somni toh alepeh tha ding, hichea bouchu lechan thei ding ahi.
20 Και εάν δεν εξαγοράση τον αγρόν ή εάν επώλησε τον αγρόν εις άλλον τινά, δεν θέλει εξαγοράζεσθαι πλέον.
Pakai henga chodoh louva midang kom khat touva agam beh chu ajoh doh khah bang leh, hichu itih chan hijong leh akile lhatdoh thei talou ding ahi.
21 Αλλ' όταν ο αγρός παρέλθη την άφεσιν, θέλει είσθαι άγιος εις τον Κύριον, ως αγρός καθιερωμένος· η κυριότης αυτού θέλει είσθαι του ιερέως.
Amavang thil kile peh to kum ahung lhung ding, chuting leh imatih chana Pakai gambeh mong monga um ding, hitia chu thempu pan ama neiya akisim ding ahi.
22 Εάν δε αφιερώση τις εις τον Κύριον αγρόν τον οποίον ηγόρασεν, όστις δεν είναι εκ των αγρών της ιδιοκτησίας αυτού·
Chule koi hileh aki chodohsa gambeh khattou Pakaiya dia apehdoh noma ahileh, hichu ama gambeh hilou ding ahi.
23 ο ιερεύς θέλει λογαριάσει εις αυτόν την αξίαν της εκτιμήσεώς σου μέχρι του έτους της αφέσεως· και θέλει δώσει την εκτίμησίν σου την ημέραν εκείνην· είναι άγιον εις τον Κύριον.
Hitia chu thempu pan thil man lepeh kum ahung lhun ding to kitoh a aman jat atepeh
24 Εις το έτος της αφέσεως ο αγρός θέλει αποδοθή εις εκείνον, από του οποίου ηγοράσθη, εις τον έχοντα την κυριότητα της γης.
Thil kilepeh na kum ahung lhun teng leh, hiche gambeh chu aneisa pa ahilouleh aki naipi henga lepeh kit ding ahi.
25 Και πάσαι αι εκτιμήσεις σου θέλουσιν είσθαι κατά τον σίκλον του αγιαστηρίου· είκοσι γερά θέλει είσθαι ο σίκλος.
Thilman ho aboncha chondan dungjuiya akiman dan bang banga ale teppeh cheh ding, hichu Gerah somni jaona shekel toh kitoh ding ahi.
26 Πλην το πρωτότοκον μεταξύ των κτηνών, το οποίον ανήκει ως πρωτότοκον εις τον Κύριον, ουδείς θέλει αφιερώσει αυτό· είτε μόσχος είτε αρνίον, του Κυρίου είναι.
Gancha masa jouse aboncha Pakaiya ding bou ahin, hicheng chu aboncha koima chan atum beh a apehdoh thei lou ding, bong nou hihen kelngoi nou hihen, kelnou hi jeng jong leh hichu aboncha Pakaiya bou ahi.
27 Και εάν ήναι από ακαθάρτων κτηνών, θέλει εξαγοράσει αυτό κατά την εκτίμησίν σου και θέλει προσθέσει το πέμπτον αυτού επ' αυτό· ή εάν δεν εξαγοράζηται, θέλει πωληθή κατά την εκτίμησίν σου.
Amavang gancha thenglou masa vang chu akile lhatdoh thei ding, amanjat chule jakhat lah a somni chutoh apehtha ding, ahinlah ale lhat dohtah louva ahile, chonna dan dungjuiya midang khat henga ajoh thei ding ahi.
28 Ουδέν όμως καθιέρωμα, το οποίον καθιερώση τις εις τον Κύριον εκ των όσα έχει, από ανθρώπου έως κτήνους και έως αγρού της ιδιοκτησίας αυτού, θέλει πωληθή ουδέ θέλει εξαγορασθή· παν καθιέρωμα είναι αγιώτατον εις τον Κύριον.
Hitia chun mihem ahin, gancha hihen, gambeh jeng jong, ajeh um louva Pakaiya dia kipeh dohsa chu koiman ale lhat thei lou ding ahi.
29 Ουδέν καθιέρωμα καθιερωθέν παρά ανθρώπου θέλει εξαγορασθή· εξάπαντος θέλει θανατωθή.
Ajeh beihela Pakaiya kitoh doh chu mihem jeng jong kiledoh thei louva, thina chan sah jeng ding ahi.
30 Και παν δέκατον της γης, είτε εκ του σπόρου της γης είτε εκ του καρπού των δένδρων, του Κυρίου είναι· είναι άγιον εις τον Κύριον.
Lhosohga chang ahin, thingga hihen, ipi chu hi jongleh gamga jouse chu hopsom lah a hop khat vang Pakaiya ding ahi.
31 Και εάν ποτέ θελήση τις να εξαγοράση το δέκατον αυτού, θέλει προσθέσει εις αυτό το πέμπτον αυτού.
Koi hileh thil somakhat kipeh dohsa le choh nom aum leh, chonna ngai banga aman jat jaonan jakhat lah a somni alepeh cheh cheh ding ahi.
32 Και παν δέκατον βοών και προβάτων, παντός ζώου διαβαίνοντος υποκάτωθεν της ράβδου, το δέκατον θέλει είσθαι άγιον εις τον Κύριον.
Hitobang chun gancha jouse som lah a khat chu Pakaiya ding ahin, hitia chu gancha kiti phot, som lhinna jouse aboncha khat chu Pakaiya ding ahi.
33 Δεν θέλει διακρίνει είτε καλόν είναι είτε κακόν ουδέ θέλει αλλάξει αυτό· και εάν ποτέ αλλάξη αυτό, και αυτό και το αντάλλαγμα αυτού θέλουσιν είσθαι άγια· δεν θέλει εξαγορασθή.
Gancha neipan jong agancha hochu ahoi leh apha alhen chil lou ding, alhen kah le lou ding ahi. Gancha khat khela chu achom khat apeh khah bang leh ani tah a Pakai chang jeng ding. ale lhat thei lou ding ahitai.
34 Αύται είναι αι εντολαί, τας οποίας προσέταξε Κύριος εις τον Μωϋσήν διά τους υιούς Ισραήλ εν τω όρει Σινά.
Hiche thupeh chengse hi Israelte henga Pakayin Sinai molchunga Mose athupeh ahi.
