< Λευϊτικόν 2 >

1 Εάν δε προσφέρη τις δώρον προσφοράν εξ αλφίτων προς τον Κύριον, σεμίδαλις θέλει είσθαι το δώρον αυτού· και θέλει επιχύσει επ' αυτό έλαιον και επιθέσει επ' αυτό λιβάνιον.
А кад ко хоће да принесе на жртву Господу дар, бело брашно нека буде жртва његова, и нека је полије уљем и метне на њу кад.
2 Και θέλει φέρει αυτό προς τους υιούς του Ααρών, τους ιερείς· και ο ιερεύς θέλει δράξει από της σεμιδάλεως αυτού και από του ελαίου αυτού όσον χωρεί η χειρ αυτού και άπαν το λιβάνιον αυτού· και θέλει καύσει ο ιερεύς το μνημόσυνον αυτού επί του θυσιαστηρίου· είναι θυσία γινομένη διά πυρός εις οσμήν ευωδίας προς τον Κύριον.
И нека је донесе синовима Ароновим свештеницима, и нека свештеник узме тог брашна пуну шаку и уља и сав кад, и нека то запали свештеник на олтару за спомен њен; то је жртва огњена на угодни мирис Господу.
3 Το δε υπόλοιπον της εξ αλφίτων προσφοράς θέλει είσθαι του Ααρών και των υιών αυτού· είναι αγιώτατον εκ των θυσιών των γινομένων διά πυρός προς τον Κύριον.
А шта остане од тог дара, нека буде Арону и синовима његовим; то је светиња над светињама између жртава које се пале Господу.
4 Και όταν προσφέρης δώρον προσφοράν εξ αλφίτων εψημένην εν κλιβάνω, θέλει είσθαι άρτοι άζυμοι από σεμιδάλεως εζυμωμένης μετά ελαίου και λάγανα άζυμα κεχρισμένα με έλαιον.
Ако ли хоћеш да принесеш дар печен у пећи, нека буду погаче пресне од белог брашна, замешене с уљем, или колачи пресни, намазани уљем.
5 Εάν δε το δώρον σου ήναι προσφορά εξ αλφίτων εψημένη εις κάψαν, άζυμον θέλει είσθαι εκ σεμιδάλεως εζυμωμένης μετά ελαίου.
Ако ли ти је дар печено шта у тави, нека је од белог брашна без квасца замешено с уљем.
6 Θέλεις διαμερίσει αυτήν εις τμήματα και θέλεις επιχύσει επ' αυτής έλαιον· είναι προσφορά εξ αλφίτων.
Разломи га на делове, и полиј уљем; то је дар.
7 Και εάν το δώρον σου ήναι προσφορά εξ αλφίτων εψημένη εν τηγανίω, θέλει γείνει από σεμιδάλεως μετά ελαίου.
Ако ли ти је дар готовљен у котлићу, нека је од белог брашна с уљем.
8 Και θέλεις φέρει προς τον Κύριον την εξ αλφίτων προσφοράν, την οποίαν έκαμες εκ τούτων· και όταν φερθή προς τον ιερέα, αυτός θέλει πλησιάσει αυτήν εις το θυσιαστήριον.
И донеси дар који начиниш од тога Господу, и подај га свештенику, и он ће га однети на олтар;
9 Και θέλει χωρίσει ο ιερεύς από της εξ αλφίτων προσφοράς το μνημόσυνον αυτής και καύσει αυτό επί του θυσιαστηρίου· είναι θυσία γινομένη διά πυρός εις οσμήν ευωδίας προς τον Κύριον.
И узеће свештеник од дара спомен његов, и запалиће га на олтару; то је жртва огњена на угодни мирис Господу.
10 Το δε υπόλοιπον της εξ αλφίτων προσφοράς θέλει είσθαι του Ααρών και των υιών αυτού· είναι αγιώτατον εκ τών διά πυρός γινομένων θυσιών εις τον Κύριον.
А шта остане од дара, нека буде Арону и синовима његовим; то је светиња над светињама између жртава које се пале Господу.
11 Ουδεμία προσφορά εξ αλφίτων, την οποίαν προσφέρετε προς τον Κύριον, θέλει είσθαι ένζυμος· διότι ουδέν προζύμιον ουδέ μέλι θέλετε καύσει εις ουδεμίαν θυσίαν γινομένην διά πυρός προς τον Κύριον.
Ниједан дар који приносите Господу да не буде с квасцем; јер ни квасац ни мед не треба да палите на жртву огњену Господу.
12 Περί δε του δώρου των απαρχών, θέλετε προσφέρει αυτάς προς τον Κύριον· δεν θέλουσιν όμως καυθή επί του θυσιαστηρίου εις οσμήν ευωδίας.
Само у жртви од првина можете принети то Господу; али на олтар не мећите за угодни мирис.
13 Και παν δώρον της εξ αλφίτων προσφοράς σου θέλεις αλατίζει με άλας· και δεν θέλεις αφήσει να λείψη από της εξ αλφίτων προσφοράς σου το άλας της διαθήκης του Θεού σου· επί παντός δώρου σου θέλεις προσφέρει άλας.
А сваки дар који приносиш осоли сољу, и немој оставити дар свој без соли завета Бога свог; са сваким даром својим принеси соли.
14 Και εάν προσφέρης προσφοράν εξ αλφίτων από των πρωτογεννημάτων σου προς τον Κύριον, θέλεις προσφέρει διά την εξ αλφίτων προσφοράν των πρωτογεννημάτων σου αστάχυα χλωρά εψημένα εν πυρί, σίτον πεφρυγανισμένον εξ ασταχύων μεστών.
А кад приносиш дар од првина Господу, класове нове осуши на огњу, а шта истреш из класова нових принеси на дар од првина својих.
15 Και θέλεις χύσει επ' αυτήν έλαιον και θέλεις θέσει επ' αυτήν λιβάνιον· είναι προσφορά εξ αλφίτων.
И полиј га уљем и кад метни на њ; то је дар.
16 Και ο ιερεύς θέλει καύσει το μνημόσυνον αυτής εκ του πεφρυγανισμένον σίτου αυτής και εκ του ελαίου αυτής, μεθ' όλου λιβανίου αυτής· είναι θυσία γινομένη διά πυρός εις τον Κύριον.
И свештеник узевши истрвеног жита и уља са свим кадом нека запали спомен. То је жртва огњена Господу.

< Λευϊτικόν 2 >