Λευϊτικόν 13
1 Και ελάλησε Κύριος προς τον Μωϋσήν και προς τον Ααρών, λέγων,
Pakaiyin Mose le Aaron henga, hiti hin thu aseipeh lhon in.
2 Όταν άνθρωπός τις έχη επί του δέρματος της σαρκός αυτού πρήσμα ή ψώραν, ή εξάνθημα, και γείνη εις το δέρμα της σαρκός αυτού πληγή λέπρας, τότε θέλει φερθή προς τον Ααρών τον ιερέα ή προς ένα των υιών αυτού των ιερέων·
Koitobang khat chu atahsa vun pomdoh aboldoh ham, ahilouleh adul doh a ham auma ahileh, hiche natna akona chu avun ahung pat doh a, ahung phah lha dia ginmo ahileh, amapa chu thempupa Aaron kom ham ahilouleh achapate thempu ho heng lama puiding ahi.
3 και ο ιερεύς θέλει θεωρήσει την πληγήν εις το δέρμα της σαρκός. Και εάν η θριξ εις την πληγήν μετεβλήθη εις λευκήν, και η πληγή εις την όψιν ήναι βαθυτέρα του δέρματος της σαρκός αυτού, είναι πληγή λέπρας· ο δε ιερεύς θέλει θεωρήσει αυτόν και θέλει κρίνει αυτόν ακάθαρτον.
Chuteng thempu pan atahsa pat laichu avet peh ding, hiche atipat laiya amulse chu akan tom ding, chule hiche atahsa pat laichu atahsa vunpotho sanga asunglut joham khat akimu leh, hitobang tipat natna chu aphah veiya ahi; thempu pan ama chu avet lhah ding, hitobang natna nei mihem chu thempu pan ama hi aphah ahin abohtai, aphondoh ding ahi.
4 Αλλ' εάν το εξάνθημα ήναι λευκόν εις το δέρμα της σαρκός αυτού και εις την όψιν δεν είναι βαθύτερον του δέρματος και η θριξ αυτού δεν μετεβλήθη εις λευκήν, τότε θέλει κλείσει ο ιερεύς τον έχοντα την πληγήν επτά ημέρας·
Atipat lai avunbeh chu akan chah ding, akang laichu avun tho sunga alut loulai leh, atahsaa amul jong akan chah loulai ahileh, hiche natna neipa chu thempu pan nisagi sunga angai banga ajehsah ding,
5 και θέλει θεωρήσει αυτόν ο ιερεύς την εβδόμην ημέραν· και ιδού, εάν ίδη ότι η πληγή είναι εις στάσιν και η πληγή δεν εξηπλώθη εις το δέρμα, τότε θέλει κλείσει αυτόν ο ιερεύς άλλας επτά ημέρας·
Chule nisagi lhinni leh thempu pan avela avet lhah kit ding, chuteng thempupa mitmu changa anat chu a oldoma, ati pat jeng jong avun beh dang hoa achalbe tahlouva ahileh, hiche natna neipa chu thempu pan ni sagi sung vet a akoi ding ahi.
6 και θέλει θεωρήσει αυτόν ο ιερεύς εκ δευτέρου την εβδόμην ημέραν· και ιδού, εάν η πληγή ημαυρώθη και δεν εξηπλώθη η πληγή εις το δέρμα, θέλει κρίνει αυτόν ο ιερεύς καθαρόν· αύτη είναι ψώρα· και θέλει πλύνει τα ιμάτια αυτού και θέλει είσθαι καθαρός.
Ni sagi ahung lhin kit nikho tengleh thempu pan natna neipa chu avela avet lhah kit ding, atipat na chu avom doh a, atahsa chung dang hoa atipat chu achalbe tah louva ahileh, amapa chu thempu pan akisutheng ahitai, tia phondohna anei ding ahi. Hiche tipat chu tahsa chung boldoh tobang ahin, hiche natna neipa tipat neipa chun, aponsil ho akisop theng ding chuteng athenga um thei ding ahi.
7 Εάν όμως εξηπλώθη περισσότερον η ψώρα επί του δέρματος, αφού εθεωρήθη υπό του ιερέως διά τον καθαρισμόν αυτού, θέλει δειχθή πάλιν εις τον ιερέα.
Hinlah thempu pan avet lhah jou nung jenga jong, atibol chu avunbeh dang hoa achalbe nah laiya ahileh, thempupa heng lama avela che kit ding ahi.
8 Και εάν ίδη ο ιερεύς, ότι εξηπλώθη η ψώρα επί του δέρματος, τότε θέλει κρίνει αυτόν ο ιερεύς ακάθαρτον· είναι λέπρα.
Chuteng thempu pan avet lhah ding, atibol chu atahsa vun danga achal bea ahileh, hichea chu thempu pan ama chu atheng lou ahitai, ti aphondohna anei ding ahi.
9 Όταν η πληγή της λέπρας ήναι εις άνθρωπον, τότε θέλει φερθή προς τον ιερέα.
Mihem khat chu tiphah natna anei tengleh, thempupa heng lama puiding,
10 και θέλει θεωρήσει ο ιερεύς· και ιδού, εάν το πρήσμα ήναι λευκόν εις το δέρμα και μετέβαλε την τρίχα εις λευκήν, και ευρίσκεται κρέας ζων εις το πρήσμα,
Chuteng thempu pan tiphah nat veipa chu avet lhah ding, avun beh a chu akang tobang adul doh a, hiche akang lai chun atahsa mul kisan akan sah tah a, adul doh lai akona avouso thah akimu doh khah a ahileh,
11 είναι λέπρα παλαιά εις το δέρμα της σαρκός αυτού και θέλει κρίνει αυτόν ο ιερεύς ακάθαρτον· δεν θέλει κλείσει αυτόν, διότι είναι ακάθαρτος.
Hiche natna chu anapa tahsa vun sung thoa lut ahitan, chuteng thempu pan nantna neipa chu athenglou ahitai, ti aphondohna snri ding, vet a jong akoitah lou ding, hichepa chu atheng lou aboh a kisim ding ahi.
12 Αλλ' εάν εξηπλώθη πολύ η λέπρα επί του δέρματος και η λέπρα εσκέπασεν όλον το δέρμα του έχοντος την πληγήν από κεφαλής αυτού και έως ποδών αυτού, όπου και αν θεωρήση ο ιερεύς,
Chule hiche tiphah natna chu atahsa vun hoa achan soh tah a, hichea chu phah natna veipa chun thempupa mu theiya, aluchang apat akengto phang chan, phah natna chun atom lhah a ahileh,
13 τότε θέλει θεωρήσει ο ιερεύς, και ιδού, εάν η λέπρα εσκέπασεν όλην την σάρκαν αυτού, θέλει κρίνει καθαρόν τον έχοντα την πληγήν· είναι καθαρός.
Amapa chu thempu pan hoitah a vet lhahna anei ding, hichea jong chu tiphah natna chun amapa chu atom lhah jing tah ahileh, thempu pan amapa chu hiche tiphah natna anei jeh’a chu, atheng lou aboh ahitai, tia aphondoh ding, hinlah aphah natna atina khem hojouse chu akan doh a ahileh, amapa chu athenga kisim ding ahi.
14 Αλλ' εν οποία ημέρα φανή εις αυτόν κρέας ζων, θέλει είσθαι ακάθαρτος.
Chule amapa tahsa chunga chu avouthah akisebea ahileh, atheng louva umnalai ding ahi.
15 Και θέλει θεωρήσει ο ιερεύς το κρέας το ζων και θέλει κρίνει αυτόν ακάθαρτον· το ζων κρέας είναι ακάθαρτον· είναι λέπρα.
Amapa vouthah kisepbe lai chu thempu pan avet ding, atheng lou ahitia aphondoh ding ahi; ajeh chu vouthah kisep doh kiti hi atheng lou ahin, hichu tiphah natna ahi.
16 Η εάν το κρέας το ζων αλλάξη πάλιν και μεταβληθή εις λευκόν, θέλει ελθεί προς τον ιερέα.
Hinlah tichunga natna chu akhip tah a ahung kan doh khah a ahileh, tiphah natna veipa chu thempu heng lama hung ding,
17 Και θέλει θεωρήσει αυτόν ο ιερεύς· και ιδού, εάν η πληγή μετεβλήθη εις λευκήν, τότε θέλει κρίνει ο ιερεύς καθαρόν τον έχοντα την πληγήν· είναι καθαρός.
Amapa chu thempun avet lhah ding, anatna tiphah chu ahung kansoh a akikhenna auma ahileh, hichea chu thempu pan tiphah natna veipa chu aphahna akona athengdoh ahitai, amapa hi athengtai tia aphondoh ding ahi.
18 Η δε σαρξ επί του δέρματος της οποίας ήτο έλκος, και ιατρεύθη,
Mihem khattou tahsa chunga uilut neiya, pomdoh aum khah leh,
19 και εν τω τόπω του έλκους έγεινε πρήσμα λευκόν, ή εξάνθημα λευκόν κοκκινωπόν, θέλει δειχθή εις τον ιερέα·
Hiche tina maha akona chu anai kang ahung umdoh khah a, asan le akang kihal ahung pomdoh thaa ahileh, hitobang natna chu thempupa henga vetlhahna nei ding ahi.
20 και θέλει θεωρήσει ο ιερεύς, και ιδού, εάν φαίνηται βαθύτερον του δέρματος και η θριξ αυτού μετεβλήθη εις λευκήν, θέλει κρίνει αυτόν ο ιερεύς ακάθαρτον· είναι πληγή λέπρας, ήτις εξήνθησεν εις το έλκος.
Thempu pan vet lhahna anei ding, hiche natna chu avun tho sanga asung lut joh a, atahsa mul jeng jong akang ahung umdoh khah a ahileh, amapa chu thempu pan atheng lou ahitai, ti aphondohna anei ding ahi. Ajeh chu hitobang natna chu tiphah ahin uilut lima hung sohdoh ahi.
21 Εάν δε θεωρήση αυτό ο ιερεύς, και ιδού, δεν ήναι λευκαί τρίχες εις αυτό και δεν ήναι βαθύτερον του δέρματος και ήναι ημαυρωμένον, τότε ο ιερεύς θέλει κλείσει αυτόν επτά ημέρας·
Ahinlah thempu pan avet lhah a tina mahaa beh, atahsa mul ho kang doh nailou anatna jeng jong asung thoa lut nailou, tina maha nai jong avom nah laiya ahileh, hichepa chu thempu pan ni sagi sunga vet a aum sah ding ahi.
22 και εάν εξηπλώθη πολύ επί του δέρματος, τότε θέλει κρίνει αυτόν ο ιερεύς ακάθαρτον· είναι πληγή.
Hiche natna chu atahsa chunga achalbe khah a ahileh vang, amapa chu thempu pan atheng lou ahitai, ti aphondohna anei ding, hiche jeng jong hi phahnat vei ahi.
23 Αλλ' εάν το εξάνθημα μένη εν τω τόπω αυτού και δεν εξηπλώθη, τούτο είναι ουλή του έλκους· και θέλει κρίνει αυτόν ο ιερεύς καθαρόν.
Hiche anatn chu ati chung munkhat seh a sohdoh chalbe louva aumleh, hiche tiphah chu uilut ahiin, hichea chu thempu pan amapa chu atheng e, tia aphondoh ding ahi.
24 Εάν δε ήναι κρέας, έχον επί του δέρματος αυτού καυστικήν φλόγωσιν, και το ζων κρέας του πεφλογισμένου μέρους έχη εξάνθημα λευκόν, κοκκινωπόν ή κατάλευκον,
Meiyin mihem tahsa chu akah khah a, meikahna avun beh le avouso chu ahung dul doh a, asan le akang kihel, akang ham ahung sodoh tah a ahileh,
25 τότε θέλει θεωρήσει αυτό ο ιερεύς· και ιδού, εάν η θριξ εις το εξάνθημα μετεβλήθη εις λευκήν και εις την όψιν ήναι βαθύτερον του δέρματος, είναι λέπρα εξανθήσασα εις την φλόγωσιν· και θέλει κρίνει αυτόν ο ιερεύς ακάθαρτον· είναι πληγή λέπρας.
Hichea chu thempu pan anat nalai meikah lai chu avet lhah peh ding, anat nalai a atahsa timul geiya ahung kan doh khah a chule avun tho sunga asunglut khahtaa ahileh, hichu phah natna ahin, meiyin akah na maha chu hung soh oh a ahitan, thempupan amapa chu atheng loua ahitai, ti aphondohna anei ding ahi, ajeh chu hiche natna chu phah natna ahi.
26 Αλλ' εάν ο ιερεύς θεωρήση αυτό, και ιδού, δεν ήναι θριξ λευκή εις το εξάνθημα και δεν ήναι βαθύτερον του δέρματος και ήναι ημαυρωμένον, τότε θέλει κλείσει αυτόν ο ιερεύς επτά ημέρας·
Hinlah anatna chu thempu pan vetlhahna aneiya, anatna behkah timul jeng jong akang asohdoh nailou, anatna chu avuntho sung jenga jong lutnai louva, avom den nah laiya ahileh, thempu pan amapa chu ni sagi sunga vet a aum sah ding ahi.
27 και θέλει θεωρήσει αυτόν ο ιερεύς την εβδόμην ημέραν· και εάν αυτό εξηπλώθη πολύ εις το δέρμα, τότε θέλει κρίνει αυτόν ο ιερεύς ακάθαρτον· είναι πληγή λέπρας.
Thempu pan jong ni sagi alhin nikho tengleh avela avet lhah kit ding, anatna chu avunbeh dang hoa achalbe khah a ahileh, hichea chu thempu pan nat veipa chu athengloua ahitai, ti aphondohna anei ding ahi.
28 Εάν δε το εξάνθημα μένη εν τω τόπω αυτού και δεν εξηπλώθη επί του δέρματος και ήναι ημαυρωμένον, είναι πρήσμα φλογώσεως, και θέλει κρίνει αυτόν ο ιερεύς καθαρόν· επειδή είναι ουλή της φλογώσεως.
Ahin hiche anatna chu munbeh khat bouva auma chule avunbeh dang hoa chalbe talouva, hitia chu avunbeh khat bou aumden tah a, avun chu avom ahikhah leh, meiyin akah jeh’a hung duldoh a ahin, thempu pan hitobang ho chu atheng lou ahipoi tia, phondohna anei ding ahi, meiyin akahna maha chu akhem hung sohdoh kha ahi.
29 Και εάν ανήρ, ή γυνή, έχη πληγήν εις την κεφαλήν, ή εις το πωγώνιον,
Pasal leh numei khat pen pen in aluchang, akha lhang dona tina anei khah a ahileh,
30 τότε θέλει θεωρήσει ο ιερεύς την πληγήν· και ιδού, εάν εις την όψιν ήναι βαθυτέρα του δέρματος και εις αυτήν θριξ ξανθίζουσα, τότε θέλει κρίνει αυτόν ο ιερεύς ακάθαρτον· είναι κασίδα, λέπρα της κεφαλής ή του πωγωνίου.
Hichu thempu pan avet lhah ding, anatna chu avun thosunga alut khah a ahileh, atina maha beh a atahsa mul jeng jong eng lilih a auma, voichet chut dana aum khah a ahileh; hiche natna veipa chu thempu pan atheng louva ahitia, phondohna anei ding ahi. Ajeh chu hitobang natna chu tithah phah natna ahin, hichu lu chung leh kha lhang chana chal lut thei ahi.
31 Και εάν θεωρήση ο ιερεύς την πληγήν της κασίδας και ιδού, εις την όψιν δεν ήναι βαθυτέρα του δέρματος και δεν ήναι θριξ μελανή εν αυτή, τότε θέλει κλείσει ο ιερεύς επτά ημέρας τον έχοντα την πληγήν της κασίδας·
Hinlah hiche natna veipa chu thempu pan avetlhah nung jenga jong avuntho sung nunga asung lut hih laiya, atina maha beh a atahsa mul doh nailou ahileh, hiche natna tithah veipa chu thempu pan ni sagi sunga vet a aum sah ding ahi.
32 και θέλει θεωρήσει ο ιερεύς την πληγήν την εβδόμην ημέραν· και ιδού, εάν δεν εξηπλώθη η κασίδα και δεν ήναι εις αυτήν θριξ ξανθίζουσα και εις την όψιν η κασίδα δεν ήναι βαθυτέρα του δέρματος,
Chule ni sagi lhin nikho tengleh, thempu pan vetlhahna aneipeh ding, ki thejal louva anatna tithah chu auma, anatna beh kah jenga jong atahsa mul eng kimuloua, tithah natna jeng jong avunthoa asunglut loudana akimu a ahileh,
33 αυτός θέλει ξυρισθή, αλλ' η κασίδα δεν θέλει ξυρισθή· ο δε ιερεύς θέλει κλείσει τον έχοντα την κασίδαν άλλας επτά ημέρας.
Hiche tithah veipa chun amatah in atahsa mul aki vochai ding, atithah nabeh lai vang chu ahoi ding ahi; chuteng leh thempu pan hiche tithah veipa chu ni sagi sunga vet a aum sah ding ahi.
34 Και την εβδόμην ημέραν θέλει θεωρήσει ο ιερεύς την κασίδαν· και ιδού, εάν η κασίδα δεν εξηπλώθη εις το δέρμα και εις την όψιν δεν ήναι βαθυτέρα του δέρματος, τότε θέλει κρίνει αυτόν ο ιερεύς καθαρόν· και αυτός θέλει πλύνει τα ιμάτια αυτού και θέλει είσθαι καθαρός.
Nisagi lhin nikho le thempu pan atithah natna chu avet lhah peh kit ding, atithah natna chu avunbeh hoa chalbe talouva, avuntho sung nunga jong sunglut louva auma ahileh, thempu pan tithah veipa chu atheng ahitai, ti aphondohna anei ding ahi. Chuteng amapa chun aponsil jouse akisop lhah ding, athenga um ding ahi.
35 Αλλ' εάν η κασίδα εξηπλώθη πολύ επί του δέρματος μετά τον καθαρισμόν αυτού,
Itobang khat a athengtai, tia athenga aum nung jenga jong, ati chung dunga ahung chalbe khah a ahileh,
36 τότε θέλει θεωρήσει αυτόν ο ιερεύς· και ιδού, εάν η κασίδα εξηπλώθη επί του δέρματος, δεν θέλει ερευνήσει ο ιερεύς περί της ξανθιζούσης τριχός· είναι ακάθαρτος.
Avela thempu pan hiche tithah veipa natna chu avet lhah peh kit a, atithah natna chu atahsa chung dang hoa achalbe khahtah a ahileh, hichea thempua pang ding chun atahsa mul a-eng ham a-eng lou ham ti, khol talouva hichepa chu atheng lou ahitai, ati jeng ding ahi.
37 Αλλ' εάν θεωρήση ότι η κασίδα είναι εις στάσιν και εκφύεται θριξ μελανή εν αυτή, η κασίδα είναι τεθεραπευμένη· είναι καθαρός· και θέλει κρίνει αυτόν ο ιερεύς καθαρόν.
Hinlah thempupa mitmua atithah natna chu akinga dana auma atithah beh jong, atahsa mulvom ahung kedoh a, atithah natna jong adam ding tah a ahileh, amapa chu atheng ahitan, hiche jeh’a chu thempu pan jong amapa chu athenga ahitai, ti aphondohna anei ding ahi.
38 Και εάν ανήρ, ή γυνή, έχωσιν επί του δέρματος της σαρκός αυτών εξανθήματα, εξανθήματα λευκωπά,
Pasal hileh numei hileh atahsa chung aboldoh a, akang ahung sohdoh a duldoh khat tou anei khah leh,
39 τότε θέλει θεωρήσει ο ιερεύς· και ιδού, εάν τα εξανθήματα επί του δέρματος της σαρκός αυτών ήναι υπόλευκα, είναι αλφός εξανθών επί του δέρματος· είναι καθαρός.
Ahung boldoh lai chu vet lhahna thempupan anei ding, atahsa dullai chu akan dup hela, ati chunga kona soh maimai ahivang leh, hichu avunthoa hung kimu chen ahitan, hiche pachu athenga um ding ahi.
40 Εάν δε η κεφαλή τινός μαδήση, αυτός είναι φαλακρός· είναι καθαρός.
Mihem koitobang khat chu, alujang sam pullha chai keiya auma alu kisan atolleua ahileh, amapa chu atheng ahi.
41 Και εάν η κεφαλή αυτού μαδήση προς το πρόσωπον, είναι αναφάλαντος· είναι καθαρός.
Chule mikhat tou achal sam jouse apullhah a, alujang sam jouse apul lhah a adetol leuva leh amapa chu atheng ahi.
42 Αλλ' εάν ήναι εις το φαλάκρωμα, ή εις το αναφαλάντωμα, πληγή λευκή κοκκινωπή, είναι λέπρα εξανθήσασα εις το φαλάκρωμα αυτού ή εις το αναφαλάντωμα αυτού.
Adetol lai ahin achal sam tollai ahin, hiche beh a kona chu avun san tobang ahung dul doh a ahileh, hitobang natna chu asung lama kona tithah natna hung sohdoh ahin, hichu adeh tollai le achalsam tollai achu hung sohdoh ahi.
43 Και θέλει θεωρήσει αυτόν ο ιερεύς· και ιδού, εάν το πρήσμα της πληγής ήναι λευκόν κοκκινωπόν εις το φαλάκρωμα αυτού ή εις το αναφαλάντωμα αυτού, ως το φαινόμενον της λέπρας επί του δέρματος της σαρκός,
Chuteng thempu pan amapa chu avet lhah ding, adeh tollai ham achal sam tollai mun hama, tin ahung sohdoh chu, tahsa chunga tithah natna banga agel khah tah leh,
44 είναι άνθρωπος λεπρός, είναι ακάθαρτος· θέλει κρίνει αυτόν ο ιερεύς όλως ακάθαρτον· εις την κεφαλήν αυτού είναι η πληγή αυτού.
Hiche pachu aphah ahitan, atheng louva ahitai, tia aphondoh ding, hiche pa chun alujang chunga natna chu akipoh ding ahitai.
45 Και του λεπρού, εις τον οποίον είναι η πληγή, τα ιμάτια αυτού θέλουσι σχισθή και η κεφαλή αυτού θέλει είσθαι ασκεπής, και το επάνω χείλος αυτού θέλει καλύψει και θέλει φωνάζει, Ακάθαρτος, ακάθαρτος.
Hitobang natna tithah vei mi chun ponse jong akisil ding, alujang sam aput lhai ding, amuh chung geiya pon'a aki toma, aboh, aboh tia penga asap ding ahi.
46 Πάσας τας ημέρας καθ' ας η πληγή θέλει είσθαι εν αυτώ, θέλει είσθαι ακάθαρτος· είναι ακάθαρτος· μόνος θέλει κατοικεί· έξω του στρατοπέδου θέλει είσθαι η κατοικία αυτού.
Ama tobanga natna nei mihem chun, adammo sungsea atheng louva um ding ahi, ajeh chu aboh ahitan, amachu achangseh'a polam ngahmun tiphah ho umna muna cheng ding ahi.
47 Και εάν υπάρχη εις ιμάτιον πληγή λέπρας, εις ιμάτιον μάλλινον ή εις ιμάτιον λινούν,
Ponsil dunga tithah natna anat khah tah a ahileh: samul pon hihen, tupat ponnem hileh,
48 είτε εις στημόνιον, είτε εις υφάδιον, εκ λινού ή εκ μαλλίου, είτε εις δέρμα, είτε εις παν πράγμα κατεσκευασμένον εκ δέρματος,
Adung le avaiya kikhong tupet ponnem hihen, samul pon hihen, savun hihen ipi savun a kisem hijong leh,
49 και η πληγή ήναι πρασινωπή, ή κοκκινωπή, εις το ιμάτιον, ή εις το δέρμα, ή εις το στημόνιον, εις το υφάδιον, ή εις παν σκεύος δερμάτινον, είναι πληγή λέπρας και θέλει δειχθή εις τον ιερέα·
Hiche ponsil chunga chu tina maha ahung dul liuva, asan jong ahung sodoh a ahileh, hiche ponsil chu man lutah a adung avai kipheh a kikhong hijong leh, savuna kikhong hihen ipi savuna ponsil kikhong hijong leh, hiche natna chu tithah phah natna ahin, thempupa heng lama puiya vetsah ding ahi.
50 ο δε ιερεύς θέλει θεωρήσει την πληγήν και θέλει κλείσει το έχον την πληγήν επτά ημέρας.
Thempu pan anatna chu avet lhah soh keijya, hiche natna vei mihem chu nisagi sung vet a um ding ahi.
51 Και θέλει θεωρήσει την πληγήν την εβδόμην ημέραν· εάν η πληγή εξηπλώθη επί του ιματίου, ή επί του στημονίου, ή επί του υφαδίου, ή επί του δέρματος, εκ παντός πράγματος το οποίον είναι κατεσκευασμένον εκ δέρματος, η πληγή είναι λέπρα διαβρωτική· τούτο είναι ακάθαρτον.
Ni sagi lhin nikho tengleh thempupan avela vet lhahna anei kit ding, hichea jong chu anatna posila achalbe nalai leh, aponsil chu adung avaiya kipheh a chalchep a kikhong hihen, savun thoa kikhong hihen, ipi tobang hihen, savun jat jat a kikhong hijong leh, anatna chu tiphah natna ahin, hijeh achu aponsil pen pen chu atheng lou ahitai.
52 Και θέλει καύσει το ιμάτιον, ή το στημόνιον, ή το υφάδιον, μάλλινον, ή λινούν, ή παν σκεύος δερμάτινον επί του οποίου είναι η πληγή· διότι είναι λέπρα διαβρωτική· με πυρ θέλει καυθή.
Hiche mipa chun aponsil chu meiya agovam ding, adung avaiya kipheh chalchep pon hihen, sa vun hihen, tupat ponnem hileh, ipi sa vuna kisem von hijong leh, natna chunga akona titphah natna ahin, hichu meiya govam ding ahi.
53 Και εάν ίδη ο ιερεύς, και ιδού, η πληγή δεν εξηπλώθη επί του ιματίου, είτε επί του στημονίου, είτε επί του υφαδίου, ή επί παντός σκεύους δερματίνου,
Thempu pan avet a hiche adung avaiya kipheh chalchep a kikhong, ponsil chung lah hihen savuna kisem vonlah hijong leh, anat nachu chalbe louva auma ahileh,
54 τότε θέλει προστάξει ο ιερεύς να πλυθή το έχον την πληγήν και θέλει κλείσει αυτό άλλας επτά ημέρας·
Hichea chu thempu pan ama ho henga thu aseiya, japi hon nat bena ponsil chu asop ngim diu, chuteng thempu pan hiche ponsil chu ni sagi sunga vet a aum sah ding ahi.
55 και θέλει θεωρήσει ο ιερεύς την πληγήν, αφού επλύθη· και ιδού, εάν η πληγή δεν ήλλαξε το χρώμα αυτής και δεν εξηπλώθη η πληγή, είναι ακάθαρτον· με πυρ θέλεις καύσει αυτό· είναι διαβρωτικόν, το οποίον προχωρεί υποκάτωθεν ή επάνωθεν.
Hiche nat bena ponsil chu akisop ngim soh teng leh thempu pan avela avet lhah ding, natbe na ponsil vang chu akisop ngim jou tah louva ahileh, anatna chu ponsil chung achalbe louvang in, hiche ponsil chu aboh a um ding, tithah natna khem chu ponsil sung lang ham apolang hama abe jong leh hichu meiya govam ding ahi.
56 Και εάν ίδη ο ιερεύς, και ιδού, η πληγή, αφού επλύθη, είναι ημαυρωμένη, τότε θέλει εκκόψει αυτήν από του ιματίου, ή από του δέρματος, ή από του στημονίου, ή από του υφαδίου.
Thempu pan avet lhah laiya amahon hichu asop ngim thei uva, nat bena beh lai chu avom aum dana ahileh, hiche beh lai kahse chu ponsil vona kona chu abo-eh a apai jeng thei ahi, savuna kisem hihen adung avaiya kipheh chah kheh a ki khong hijong leh,
57 Αλλ' εάν φανή έτι επί του ιματίου, επί του στημονίου, ή επί του υφαδίου, ή επί παντός σκεύους δερματίνου, είναι λέπρα εξανθίζουσα· με πυρ θέλεις καύσει το έχον την πληγήν.
Hiche jenga jong chu ponsil chung lah ham, adung avaiya kipheh a kikhong ponsil lah ham, savuna kisem von chung ham, chule ipi vona kisem hijong leh, savun von kisem chung jenga jong ahung sodoh a akimu kit nah laiya ahileh, hiche anatpi chu thi loulai ahin, chalbe nalai ahi, abena penvang chu meiya agovam manghel diu ahi.
58 Και το ιμάτιον, ή το στημόνιον, ή το υφάδιον, παν σκεύος δερμάτινον, το οποίον ήθελες πλύνει, εάν η πληγή εξηλείφθη απ' αυτών, τότε θέλει πλυθή εκ δευτέρου και θέλει είσθαι καθαρόν.
Ahinlah aponsil ham, savuna kisem von ham ahilouleh ipi pena kisem ponsil hijong leh, savuna kisem jeng jong nasop ngim sel uva; hiche natpi chu abeihela ahileh ani chan nan jong sop kit un, chutileh theng ding ahitai.
59 Ούτος είναι ο νόμος της πληγής της λέπρας επί ιματίου μαλλίνου, ή λινού, είτε στημονίου, είτε υφαδίου, ή παντός σκεύους δερματίνου, διά να κρίνηται καθαρόν, ή να κρίνηται ακάθαρτον.
Hichea akisei jouse hi tithah natna ham, samul pon chung lah ham, tupat ponnem chung ham, adung avaiya kipheh a kikhong ponsil chung ham, ipi pen vona kisem ponsil chung hihen, savuna kisem hitaleh achunga hiche tithah natna natpi achuh tah jeh a, itilam dola dantoh kitoh a phaham ti, abol ding dan ahi.
