< Ιουδα 1 >

1 ΙΟΥΔΑΣ δούλος Ιησού Χριστού, αδελφός δε Ιακώβου, προς τους κλητούς τους ηγιασμένους υπό Θεού Πατρός, και τετηρημένους υπό του Ιησού Χριστού
I Joda, fetrek’oro’ Iesoà Norizañey naho rahalahi’ Iakobe, Ho amo nikanjieñe, navahen’ Añahare Rae naho tambozoreñe am’ Iesoà Norizañeio.
2 έλεος πληθυνθείη εις εσάς, και ειρήνη, και αγάπη.
Ampitoaboreñe ama’ areo ty fitretrezañe naho ty fañanintsiñe vaho ty fikokoañe.
3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.
Ry roañetse, nilozoheko sokitse i fandrombahañe itraofañey, fe inao ty nataoko: hàmake hañosik’ anahareo himane i fatokisañe natoro amo noro’eo indraike nahahenekey.
4 Διότι εισεχώρησαν λαθραίως τινές άνθρωποι, οίτινες ήσαν παλαιόθεν προγεγραμμένοι εις ταύτην την καταδίκην, ασεβείς, μεταστρέφοντες την χάριν του Θεού ημών εις ασέλγειαν, και αρνούμενοι τον μόνον δεσπότην Θεόν και Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.
Amy te ao t’indaty nitsifitse añetake, ie nipatereñe haehae ty fàtse hizò iareo, ie tsy mañaon-Kake, mamotetse ty hasoan’ Añaharen-tika ho an-kaloloañe vaho mitety Iehovà Andrianañahare tsi-roe-tsi-telo naho i Talèntika, Iesoà Norizañey.
5 Θέλω δε να σας υπενθυμίσω, αν και σεις εγνωρίσατε ήδη τούτο, ότι ο Κύριος, αφού έσωσε τον λαόν εκ γης Αιγύπτου, απώλεσεν ύστερον τους μη πιστεύσαντας
Te haniahy anahareo iraho, toe hene nifohi’ areo hey, te ie rinomba’ i Talè ondaty an-tane’ Egipte añeo, le nimongore’e o tsi-niatoo,
6 και αγγέλους οίτινες δεν εφύλαξαν την εαυτών αξίαν, αλλά κατέλιπον το ίδιον αυτών κατοικητήριον, εφύλαξε με παντοτεινά δεσμά υποκάτω του σκότους, δια την κρίσιν της μεγάλης ημέρας (aïdios g126)
naho nitambozore’e an-drohy tsy modo am-pimoromoroñañe ao ampara’ i zaka amy andro jabajabaiy o anjely tsy nitañe ty nañorizañe iareo naho nifary i toe’ iareo do’ey; (aïdios g126)
7 καθώς τα Σόδομα και τα Γόμορρα, και αι πέριξ αυτών πόλεις, εις την πορνείαν παραδοθείσαι κατά τον όμοιον με τούτους τρόπον, και ακολουθούσαι οπίσω άλλης σαρκός, πρόκεινται παράδειγμα τιμωρούμεναι με το αιώνιον πυρ. (aiōnios g166)
hambañe amy Sodoma naho i Gomora naho o rova nañohokeo, ie nivalijere an-karapiloañe nipay nofotse faly, vaho nanoeñe fandrazañañe, nafàtse ho lovilovieñe añ’afo ao kitro katroke. (aiōnios g166)
8 Ομοίως και ούτοι ενυπνιαζόμενοι, την μεν σάρκα μιαίνουσι, την δε εξουσίαν καταφρονούσι, και τα αξιώματα βλασφημούσιν.
Toe manahake izay iretiañe, ie mame­taveta sandriñe amo anofisa’ iareoo, mañarinje mpanandily, vaho mañinje o amam-bolonahetseo.
9 Ο δε Μιχαήλ ο αρχάγγελος, ότε αγωνιζόμενος με τον διάβολον εφιλονείκει περί του σώματος του Μωϋσέως, δεν ετόλμησε να επιφέρη εναντίον αυτού κατηγορίαν βλάσφημον, αλλ' είπεν, Ο Κύριος να σε επιτιμήση.
Fa ndra i Mikaela, talèn’ anjely, ie nifañotak’ amy mpañìnjey t’ie nifandietse amy fañòva’ i Mosèy, tsy nahavany hanisý aze añ’ endake, fa nanao ty hoe: Hitrevoha’ t‘i Talè!
10 Ούτοι δε όσα μεν δεν εξεύρουσι βλασφημούσιν, όσα δε φυσικώς ως τα άλογα ζώα εξεύρουσιν, εις ταύτα φθείρονται.
Fe mañìnje o raha tsy apota’e ondaty retiañe, naho o raha nifohi’e boak’ an-trokeo, hoe biby tsy mi­tsakore, izay ty mahamomoke iareo.
11 Ουαί εις αυτούς διότι περιεπάτησαν εις την οδόν του Κάϊν, και χάριν μισθού εξεχύθησαν εις την πλάνην του Βαλαάμ, και απωλέσθησαν εις την αντιλογίαν του Κορέ.
Hankàñe am’iareo! Ie nitsile an-dala’ i Kaina naho nifatrifatry nipay tambe ami’ty fandilara’ i Balama vaho miro­tsak’ ami’ty fiola’ i Kòra.
12 Ούτοι είναι κηλίδες εις τας αγάπας σας, συμποσιάζοντες αφόβως, βόσκοντες εαυτούς, νεφέλαι άνυδροι υπό ανέμων περιφερόμεναι, δένδρα φθινοπωρινά άκαρπα, δις αποθανόντα, εκριζωθέντα,
Ie vato-haran-driake mietak’ amo sabadidam-pikokoa’ areoo mitrao-pikama tsy aman-kembañe; tea haneñe avao; rahoñe tsy aman-drano, ahofahofan-tioke; hatae an-tsaramanty tsy mamoa, indroe mate, nombotañe reke-bahatse;
13 κύματα άγρια θαλάσσης επαφρίζοντα τας ιδίας αυτών αισχύνας, αστέρες πλανήται, δια τους οποίους το ζοφερόν σκότος είναι τετηρημένον εις τον αιώνα. (aiōn g165)
onjan-driake mivalitaboake mandoa voren-kameñarañe; vasiañe mirererere nañajàñe ieñe mimoromoroñe zafezanake. (aiōn g165)
14 Προεφήτευσε δε περί τούτων και ο Ενώχ, έβδομος από Αδάμ, λέγων, "Ιδού, ήλθεν ο Κύριος με μυριάδας αγίων αυτού,
Nitokie’ i Enoka, faha-fiton-tarira’ i Dame, ka, ondatiy rey, nitaroñe ty hoe: Heheke, mitotsak’ etoa t’i Talè aman’ aleale’ o noro’eo,
15 δια να κάμη κρίσιν κατά πάντων, και να ελέγξη πάντας τους ασεβείς εξ αυτών, δια πάντα τα έργα της ασεβείας αυτών, τα οποία έπραξαν και δια πάντα τα σκληρά τα οποία ελάλησαν κατ' αυτού αμαρτωλοί ασεβείς."
hametsake zaka amy ze he’e, hañameloke ze tsi-aman-Kàke ty amo sata tsi-aman-Kàke nitoloñe’ iareoo an-kaloloañeo, naho o tambaimbaiñe nanoe’ i mpanan-kakeo tsi-aman-Kàke rezay ama’eo.
16 Ούτοι είναι γογγυσταί, μεμψίμοιροι, περιπατούντες κατά τας επιθυμίας αυτών και το στόμα αυτών λαλεί υπερήφανα, και κολακεύουσι πρόσωπα χάριν ωφωλείας.
Mpiñeoñeoñe iereo, mpaniñetiñe; mañorike o drao tsi-voka’eo; mivolam-pirengevohañe o vava’eo, mitsiriry laharañe, hañaramamoa’e.
17 Αλλά σεις, αγαπητοί, ενθυμήθητε τους λόγους τους προειρημένους υπό των αποστόλων του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,
Ie amy zao, ry rañetse, tiahio i saon­tsy nente’ o Firàhe’ i Talèntika Iesoà Norizañeio taoloy;
18 ότι σας έλεγον, ότι "εν εσχάτω καιρώ θέλουσιν είσθαι εμπαίκται, περιπατούντες κατά τας ασεβείς επιθυμίας αυτών."
ie nitaroñe ty hoe: An-tsà honka’e, le hitoandratoandra an-kadrao tsy aman-Kàke o mpanivetìveo.
19 Ούτοι είναι οι αποχωρίζοντες εαυτούς, ζωώδεις, Πνεύμα μη έχοντες.
Ie mpampiriaria—mpaño­rike ty draon-troke, tsy amañ’Arofo.
20 Σεις όμως, αγαπητοί, εποικοδομούντες εαυτούς επί την αγιωτάτην πίστιν σας, προσευχόμενοι εν Πνεύματι Αγίω,
F’inahareo, ry rañetse, ie mitomambao am-patokisañe miavake do’e naho mitalaho añamy Arofo-Masiñey,
21 φυλάξατε εαυτούς εις την αγάπην του Θεού, προσμένοντες το έλεος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εις ζωήν αιώνιον. (aiōnios g166)
tambozoro i fikokoan’ Añaharey, itamao ty fiferenaiña’ i Talèntika Iesoà Norizañey minday haveloñe nainai’ey. (aiōnios g166)
22 Και άλλους μεν ελεείτε, κάμνοντες διάκρισιν,
Rambeso an-tretrè o ila’e mihañahañao.
23 άλλους δε σώζετε μετά φόβου, αρπάζοντες αυτούς εκ του πυρός, μισούντες και τον χιτώνα τον μεμολυσμένον από της σαρκός.
Rombaho ty ila’e, isintono boak’ añ’ afo ao, ferenaiño an-kahembañañe ka o ila’eo, le hejeo ndra ty sikiñe nileore’ o nofotseo.
24 Εις δε τον δυνάμενον να σας φυλάξη απταίστους, και να σας στήση κατενώπιον της δόξης αυτού αμώμους εν αγαλλιάσει,
Aa le ho amy mahatañ’ anahareo tsy hitsikapy naho mahafitroatse anahareo ho tsy aman-kandra, an-kafaleam-bey mb’ añatrefan’ enge’e mb’eo,
25 εις τον μόνον σοφόν Θεόν τον σωτήρα ημών, είη δόξα και μεγαλωσύνη, κράτος και εξουσία, και νυν και εις πάντας τους αιώνας. Αμήν. (aiōn g165)
Ho aman’ Añahare tokañe mahihitse, Mpandrombak’ antikañe, ty engeñe naho volonahetse, fifeheañe vaho haozarañe, taolo’ ze sa, henaneo vaho nainai’e donia. Amena. (aiōn g165)

< Ιουδα 1 >