Ἰησοῦς Nαυῆ 17

1 Ήτο και κλήρος διά την φυλήν του Μανασσή, διότι αυτός ήτο ο πρωτότοκος του Ιωσήφ, διά τον Μαχείρ τον πρωτότοκον του Μανασσή, τον πατέρα του Γαλαάδ· επειδή αυτός ήτο ανήρ πολεμιστής, διά τούτο έλαβε την Γαλαάδ και την Βασάν.

Pea naʻe ʻi ai ʻae tofiʻa ki he faʻahinga ʻo Manase; he ko e ʻuluaki foha ia ʻo Siosefa; kia Mekili ko e ʻuluaki foha ʻo Manase, ko e tamai ʻa Kiliati: koeʻuhi ko e tangata tau ia, ko ia naʻa ne maʻu ai ʻa Kiliati mo Pesani.

2 Ήτο κλήρος και διά τους λοιπούς υιούς Μανασσή κατά τας συγγενείας αυτών, διά τους υιούς του Αβί-εζέρ, και διά τους υιούς του Χελέκ, και διά τους υιούς του Ασριήλ, και διά τους υιούς του Συχέμ, και διά τους υιούς του Εφέρ, και διά τους υιούς του Σεμιδά. Ταύτα ήσαν τα αρσενικά τέκνα του Μανασσή υιού του Ιωσήφ, κατά τας συγγενείας αυτών.

Pea naʻe ʻi ai ʻae tofiʻa ki hono toe ʻoe fānau ʻa Manase ʻi honau ngaahi faʻahinga: ki he faʻahinga ʻa Epiesa, pea ki he fānau ʻa ʻEleki, pea ki he fānau ʻa ʻEsileli, pea ki he fānau ʻa Sikemi, pea ki he fānau ʻa Hefeli pea ki he fānau ʻa Simita: ko e ngaahi fānau tangata eni ʻa Manase ko e foha ʻo Siosefa ʻi honau ngaahi faʻahinga.

3 Ο Σαλπαάδ όμως, ο υιός του Εφέρ, υιού του Γαλαάδ, υιού του Μαχείρ, υιού του Μανασσή, δεν είχεν υιούς, αλλά θυγατέρας· και ταύτα είναι τα ονόματα των θυγατέρων αυτού, Μααλά και Νουά, Αγλά, Μελχά και Περσά.

Ka ko Sailofitati, ko e foha ʻo Hefeli, ko e foha ʻo Kiliati, ko e foha ʻo Mekili, ko e foha ʻo Manase, naʻe ʻikai hano foha, ka ko e ngaahi ʻofefine: pea ko e ngaahi hingoa eni ʻo hono ngaahi ʻofefine, ko Mala, mo Noa, mo Hokila, mo Milika, mo Tilisa.

4 Και προσελθούσαι ενώπιον Ελεάζαρ του ιερέως, και ενώπιον Ιησού υιού του Ναυή και ενώπιον των αρχόντων, είπον, Ο Κύριος προσέταξεν εις τον Μωϋσήν να δώση εις ημάς κληρονομίαν μεταξύ των αδελφών ημών. Και εδόθη εις αυτάς κατά την προσταγήν του Κυρίου κληρονομία μεταξύ των αδελφών του πατρός αυτών.

Pea naʻa nau haʻu ʻo ofi ki he ʻao ʻo ʻEliesa ko e taulaʻeiki, pea ki he ʻao ʻo Siosiua ko e foha ʻo Nuni, pea ki he ʻao ʻoe houʻeiki, ʻo pehē, “Naʻe fekau ʻe Sihova kia Mōsese ke foaki kiate kimautolu hamau tofiʻa fakataha mo homau kāinga.” Ko ia naʻa ne foaki kiate kinautolu ʻae tofiʻa fakataha mo e kāinga ʻo ʻenau tamai ʻo fakatatau ki he fekau ʻa Sihova.

5 Και έπεσον εις τον Μανασσή δέκα μερίδια, εκτός της γης Γαλαάδ και Βασάν, των πέραν του Ιορδάνου·

Pea naʻe hoko kia Manase ʻae ngaahi konga ʻe hongofulu, ka ʻoku kehe ʻae fonua ʻo Kiliati mo Pesani, ʻaia naʻe ʻi he kauvai ʻe taha ʻo Soatani;

6 διότι αι θυγατέρες του Μανασσή έλαβον κληρονομίαν μεταξύ των υιών αυτού· και οι επίλοιποι υιοί του Μανασσή έλαβον την γην Γαλαάδ.

Koeʻuhi naʻe maʻu foki ʻe he ngaahi ʻofefine ʻo Manase hanau tofiʻa fakataha mo hono ngaahi foha: pea ko hono toe ʻoe foha ʻo Manase naʻa nau maʻu ʻae fonua ko Kiliati.

7 Και τα όρια του Μανασσή ήσαν από Ασήρ έως της Μιχμεθά κειμένης απέναντι της Συχέμ· και εξετείνοντο τα όρια κατά τα δεξιά, έως των κατοίκων της Εν-θαπφουά.

Pea ko e ngataʻanga ʻoe potu ʻo Manase naʻe fai mei ʻAseli ki Mikimeta, ʻaia ʻoku hangatonu ki Sikemi; pea ʻalu ai hono ngataʻanga ʻi he nima toʻomataʻu ʻo hoko ki he kakai ʻo Enitapua.

8 Ο δε Μανασσής είχε την γην Θαπφουά· η δε Θαπφουά επί των ορίων του Μανασσή ανήκεν εις τους υιούς Εφραΐμ.

Pea naʻe maʻu ʻe Manase ʻae fonua ko Tapua: ka ko Tapua ʻi he veʻe fonua ʻo Manase ʻoku ʻoe fānau ʻa ʻIfalemi ia;

9 Και κατέβαινε το όριον έως του χειμάρρου Κανά, προς μεσημβρίαν του χειμάρρου· αύται αι πόλεις του Εφραΐμ ήσαν μεταξύ των πόλεων του Μανασσή· και το όριον του Μανασσή ήτο προς βορράν του χειμάρρου, και η διέξοδος αυτού προς την θάλασσαν.

Pea naʻe ʻalu hifo hono ngataʻanga ʻo aʻu ki he vaitafe ʻo Kana, ko e potu tonga ʻi he vaitafe: ko e ngaahi kolo ni ʻo ʻIfalemi, ʻoku tuʻu fakataha mo e ngaahi kolo ʻo Manase: ko e ngataʻanga foki ʻo Manase naʻe ʻi he potu tokelau ʻoe vaitafe, pea naʻe aʻu atu hono ngataʻanga ki tahi:

10 προς μεσημβρίαν ήτο του Εφραΐμ, και προς βορράν του Μανασσή· και η θάλασσα ήτο το όριον αυτού· και ηνόνοντο προς βορράν με το του Ασήρ, και προς ανατολάς με το του Ισσάχαρ.

Naʻe ʻo ʻIfalemi ʻae potu tonga, pea ko e potu tokelau naʻe ʻo Manase ia, pea ko hono ngataʻanga ʻoʻona ko e tahi: pea na fakataha ʻi ʻAseli ʻi he potu tokelau, pea ʻi ʻIsaka ʻi he potu hahake.

11 Και είχεν ο Μανασσής, εν τη γη Ισσάχαρ και Ασήρ, την Βαιθ-σαν και τας κωμοπόλεις αυτής, και την Ιβλεάμ και τας κωμοπόλεις αυτής, και τους κατοίκους της Δωρ και τας κωμοπόλεις αυτής, και τους κατοίκους της Εν-δωρ και τας κωμοπόλεις αυτής, και τους κατοίκους της Θαανάχ και τας κωμοπόλεις αυτής, και τους κατοίκους της Μεγιδδώ και τας κωμοπόλεις αυτής, τρεις επαρχίας.

Pea naʻe maʻu ʻe Manase ʻi ʻIsaka, pea ʻi ʻAseli ʻa Pete-Seani mo hono ngaahi potu kakai, mo Ipiliami mo hono ngaahi potu kakai, pea mo e kakai ʻo Toa mo hono ngaahi potu kakai, mo e kakai ʻo Enitoa mo hono ngaahi potu kakai, mo e kakai ʻo Tenaki mo hono ngaahi potu kakai, mo e kakai ʻo Mekito mo hono ngaahi potu kakai, ʻio, ko e fonua ʻe tolu.

12 Οι δε υιοί Μανασσή δεν ηδυνήθησαν να εκδιώξωσι τους κατοίκους των πόλεων τούτων, αλλ' οι Χαναναίοι επέμενον να κατοικώσιν εν τη γη εκείνη.

Ka naʻe ʻikai faʻa kapusi ʻe he fānau ʻa Manase ʻae kakai ʻoe ngaahi kolo ko ia; ka naʻe loto pe ʻae kau Kēnani kenau nonofo ʻi he fonua.

13 Αφού όμως υπερίσχυσαν οι υιοί Ισραήλ, καθυπέβαλον τους Χαναναίους εις φόρον, πλην δεν εξεδίωξαν αυτούς ολοκλήρως.

Ka naʻe hoko ʻo pehē, ʻi he fakaʻaʻau ke mālohi ʻae fānau ʻa ʻIsileli, naʻa nau fakamoʻulaloa ʻae kau Kēnani kenau tukuhau: ka naʻe ʻikai tenau kapusi ʻakinautolu kituaʻā.

14 Και είπον προς τον Ιησούν οι υιοί Ιωσήφ λέγοντες, Διά τι έδωκας εις ημάς ένα μόνον κλήρον και μίαν μερίδα να κληρονομήσωμεν, ενώ είμεθα λαός πολύς, καθώς ο Κύριος ευλόγησεν ημάς έως του νυν;

Pea naʻe lea ʻae fānau ʻa Siosefa kia Siosiua, ʻo pehē, “Ko e hā kuo ke foaki ai kiate au ʻae tofiʻa pe taha ke u maʻu, ka ko e kakai tokolahi au, he koeʻuhi kuo tāpuaki au maʻuaipē ʻe Sihova?”

15 Και είπε προς αυτούς ο Ιησούς, Εάν ήσθε λαός πολύς, ανάβητε εις τον δρυμόν και κόψατε μέρος αυτού δι' εαυτούς εν τη γη των Φερεζαίων και των Ραφαείμ, εάν το όρος Εφραΐμ ήναι παραπολύ στενόχωρον διά σας.

Pea naʻe pehē ʻe Siosiua kiate kinautolu, “Kapau ko e kakai lahi koe, pea ke fei mo ʻalu hake ki he fonua ʻakauʻia, pea ke tā hifo ʻi ai maʻau, ʻi he fonua ʻoe kau Pelesi, pea mo e kakai lalahi, ʻo kapau ʻoku ʻapiʻapi ʻae moʻunga ko ʻIfalemi kiate koe.

16 Και είπον οι υιοί Ιωσήφ, Δεν αρκεί εις ημάς το όρος· και πάντες οι Χαναναίοι οι κατοικούντες την γην της κοιλάδος έχουσιν αμάξας σιδηράς, και οι της Βαιθ-σαν και των κωμοπόλεων αυτής και οι της κοιλάδος Ιεζραέλ.

Pea naʻe pehē ʻe he fānau ʻa Siosefa, ʻOku siʻi ʻae moʻunga kiate kimautolu: pea ʻoku ʻi he kau Kēnani kotoa pē ʻoku nofo ʻi he teleʻa, ʻae ngaahi saliote ʻaione, ʻakinautolu ʻoku kau mo Pete-Seani mo hono ngaahi potu kakai, mo kinautolu ʻoku kau mo e teleʻa ʻo Sesilili.”

17 Και είπεν ο Ιησούς προς τον οίκον Ιωσήφ, προς τον Εφραΐμ και προς τον Μανασσή, λέγων, Συ είσαι λαός πολύς· και εις δύναμιν μεγάλην· συ δεν θέλεις έχει ένα μόνον κλήρον·

Pea naʻe lea ʻa Siosiua ki he fale ʻo Siosefa, ʻio, kia ʻIfalemi mo Manase, ʻo pehē, “Ko e kakai lahi koe, pea ʻoku ke mālohi lahi: ʻe ʻikai te ke maʻu ʻae tofiʻa pē taha:

18 αλλά το όρος θέλει είσθαι ιδικόν σου· επειδή είναι δρυμός, και θέλεις κατακόψει αυτόν· και έως των άκρων αυτού θέλει είσθαι ιδικόν σου· επειδή θέλεις εκδιώξει τους Χαναναίους, αν και έχωσιν αμάξας σιδηράς και ήναι δυνατοί.

Ka ʻe ʻoʻou ʻae moʻunga; he ʻoku ʻakauʻia, pea ke tā hifo ia: pea ko hono ngaahi ʻaluʻanga ʻe ʻomoutolu ia: te ke kapusi ʻae kau Kēnani, neongo ʻoku nau maʻu ʻae saliote ʻaione, pea ʻoku nau mālohi.”