< Ἰωνᾶς' 2 >
1 Και προσηυχήθη Ιωνάς προς Κύριον τον Θεόν αυτού εκ της κοιλίας του κήτους,
Youna e menabo hagomo ganodini esala. E da ea Hina Godema sia: ne gadoi.
2 Και είπεν, Εβόησα εν τη θλίψει μου προς τον Κύριον, και εισήκουσέ μου· εκ κοιλίας άδου εβόησα, και ήκουσας της φωνής μου. (Sheol )
E amane sia: i, “Hina Gode! Na da se bagadedafa nababeba: le, Dima wele sia: ne gadoi. Amola Dia na sia: ne gadobe amo nabalu, dabe i. Na da soge wadela: i ganodini esalu, amo da dunu bogogia: su soge diala, amola na Dia fidima: ne di. Amola na dibi amo di nabi dagoi. (Sheol )
3 Διότι με έρριψας εις τα βάθη, εις την καρδίαν της θαλάσσης, και ρεύματα με περιεκύκλωσαν· πάσαι αι τρικυμίαι σου και τα κύματά σου διήλθον επάνωθέν μου.
Dia na hano lugududafaga ha: digi amola da hano gafului amoea na huluane dedebosa.
4 Και εγώ είπα, Απερρίφθην απ' έμπροσθεν των οφθαλμών σου· όμως θέλω επιβλέψει πάλιν εις τον ναόν τον άγιόν σου.
Na agoane dawa: i, Dia da na fisi dagoi, amola na da Dia hadigi Debolo diasu noga: idafa bu hamedafa ba: mu dawa: i galu.
5 Τα ύδατα με περιεκύκλωσαν έως της ψυχής, η άβυσσος με περιέκλεισε, τα φύκια περιετυλίχθησαν περί την κεφαλήν μου.
Hano misini na dedeboi, amola hano wayabo misini na da: i huluanedafa dedeboi amola hano gadula: me da na da: i busa: gi amola huluane lala: gili dedeboi dagoi.
6 Κατέβην εις τα έσχατα των ορέων· οι μοχλοί της γης είναι επάνωθέν μου διαπαντός· αλλ' ανέβη η ζωή μου από της φθοράς, Κύριε Θεέ μου·
Na amo hano haguduga goumi, dabua gadonini dala gududafa doaga: i, amo soge amoea, na masunu gogolele, logo ga: si dialu. Be amomane Hina Gode Bagade, Di da na Godedafa, Dia na bu laiba: le. Amola, luguduga lale, na esaleawane bu walesi.
7 Ενώ ήτο εκλείπουσα εν εμοί η ψυχή μου, ενεθυμήθην τον Κύριον· και η προσευχή μου εισήλθε προς σε, εις τον ναόν τον άγιόν σου.
Hina Gode! Na dawa: loba, na da bogomu gadenei agoai ba: i. Be amomane, na Dima dafawane dawa: i. Amola na Hina Gode, Dima sia: ne gadoiba: le, Di da Dia hadigi Debolo Diasu ganodini nabi.
8 Οι φυλάττοντες ματαιότητας ψεύδους εγκαταλείπουσι το έλεος αυτών.
Dunu fifi asi gala amo da loboga hahamoi ogogosu ‘gode’ma sia: ne gadosa, amo ilia da Dima fa: no bobogesu hou yolesi dagoi.
9 Αλλ' εγώ θέλω θυσιάσει προς σε μετά φωνής αινέσεως· θέλω αποδώσει όσα ηυχήθην· η σωτηρία είναι παρά του Κυρίου.
Be na da Dima hahawane gesami hea: su hamomu. Na Dima gobele salasu hou hamomu, amola ni ilegele sia: i defele hamomu. Be gaga: su houdafa da Dima fawane maha, na Hina Gode!”
10 Και προσέταξεν ο Κύριος το κήτος και εξήμεσε τον Ιωνάν επί την ξηράν.
Amanoba Hina Gode da menaboma isoma: ne sia: beba: le, menabo da Youna e boso da: iya, isole ligisi.