Κατα Ιωαννην 7
1 Και περιεπάτει ο Ιησούς μετά ταύτα εν τη Γαλιλαία· διότι δεν ήθελε να περιπατή εν τη Ιουδαία, επειδή οι Ιουδαίοι εζήτουν να θανατώσωσιν αυτόν.
Cekcoengawh, Jesu taw Kalili qam kqang cet nawh, Judahkhqi ing him aham ami teng adawngawh Judah qam ce cehta hy.
2 Επλησίαζε δε η εορτή των Ιουδαίων, η σκηνοπηγία.
Cehlai Judahkhqi a hi im poei ce a zoe law awhtaw,
3 Είπον λοιπόν προς αυτόν οι αδελφοί αυτού· Μετάβηθι εντεύθεν και ύπαγε εις την Ιουδαίαν, διά να ίδωσι και οι μαθηταί σου τα έργα σου, τα οποία κάμνεις·
Jesu a koeinaakhqi ing a venawh, “Ve a hun awhkawng Judah qam na na ceh kawp ti, na hubatkhqi ing kawpoek kyi ik-oeih na saikhqi ce ami huh naak aham.
4 διότι ουδείς πράττει τι κρυφίως και ζητεί αυτός να ήναι φανερός. Εάν πράττης ταύτα, φανέρωσον σεαυτόν εις τον κόσμον.
U awm thlang kqeng a huh awh dang aham ak ngaih taw ik-oeih ang hyp na am sai khawi hy. Vemyih ik-oeihkhqi na sai hawh dawngawh namah ingkaw namah ce khawmdek thlangkhqi venawh huh qu sak,” tina uhy.
5 Διότι ουδέ οι αδελφοί αυτού επίστευον εις αυτόν.
A koeinaa nawnkhqi ingawm amah ce ap cangna uhy.
6 Λέγει λοιπόν προς αυτούς ο Ιησούς· Ο καιρός ο ιδικός μου δεν ήλθεν έτι, ο δε καιρός ο ιδικός σας είναι πάντοτε έτοιμος.
cedawngawh Jesu ing, “Kai aham a tym pha law hlan hy; nangmih aham taw a tym ve awm poepa hy.
7 Δεν δύναται ο κόσμος να μισή εσάς· εμέ όμως μισεί, διότι εγώ μαρτυρώ περί αυτού ότι τα έργα αυτού είναι πονηρά.
Khawmdek ing nangmih ce amni sawh nak khqi thai hy, cehlai ami them sai amak leekkhqi ce kak kqawn peek khqi camawh kai ni sawh na uhy.
8 Σεις ανάβητε εις την εορτήν ταύτην· εγώ δεν αναβαίνω έτι εις την εορτήν ταύτην, διότι ο καιρός μου δεν επληρώθη έτι.
Nangmih mah poeikung na cet uh. Cehlai ka tym a pha hlan dawngawh kai taw ce a poei na cet hly hlan nyng,” tinak khqi hy.
9 Και αφού είπε ταύτα προς αυτούς, έμεινεν εν τη Γαλιλαία.
Ce ak awi ak kqawn boeih coengawh Kalili awh ce awm hy.
10 Αφού δε ανέβησαν οι αδελφοί αυτού, τότε και αυτός ανέβη εις την εορτήν, ουχί φανερώς αλλά κρυφίως πως.
Cehlai a koeinaakhqi poei na ami ceh boeih coengawh, anih cet lawt hy, cehlai thlang a sim na am cet nawh ang hyp na cet hy.
11 Οι Ιουδαίοι λοιπόν εζήτουν αυτόν εν τη εορτή και έλεγον· Που είναι εκείνος;
Poei khuiawh Judahkhqi ing doen unawh sui uhy, “Hana nu ce ak thlang ce a awm hy voei?” ti uhy.
12 Και ήτο πολύς γογγυσμός περί αυτού μεταξύ των όχλων. Άλλοι μεν έλεγον ότι είναι καλός· άλλοι δε έλεγον, Ουχί, αλλά πλανά τον όχλον.
Thlang kqeng ak khuiawh anih akawng ce kqawn sap sap uhy. Thlang vang ing, “Thlak leek ni ka ti koe noek,” ti uhy. Ak chang tloek bai ingtaw, “Amni, thlang ni a thainaak hy,” ti uhy.
13 Ουδείς όμως ελάλει παρρησία περί αυτού διά τον φόβον των Ιουδαίων.
Cehlai Judahkhqi ce amik kqih awh u ingawm ang dang qoeng na anih akawng ce ap kqawn uhy.
14 Και ενώ η εορτή ήτο ήδη περί τα μέσα, ανέβη ο Ιησούς εις το ιερόν και εδίδασκε.
Poei a awm hui awh, Jesu ing bawkim na cet nawh thlang cawngpyi hy.
15 Και εθαύμαζον οι Ιουδαίοι, λέγοντες· Πως ούτος εξεύρει γράμματα, ενώ δεν έμαθεν;
Juda thlangkhqi aming ngaih kyi nawh, “Ve ak thlang ing ca am cawng loei nawh, hana kaw vemyih saithainaakkhqi a huh hy voei?” ti uhy.
16 Απεκρίθη προς αυτούς ο Ιησούς και είπεν· Η ιδική μου διδαχή δεν είναι εμού, αλλά του πέμψαντός με.
Jesu ing, “Ka cawngpyinaak ve kamah a koe amni. Kai anik tyikung a venawh kaw ni.
17 Εάν τις θέλη να κάμη το θέλημα αυτού, θέλει γνωρίσει περί της διδαχής, αν ήναι εκ του Θεού ή αν εγώ λαλώ απ' εμαυτού.
U ingawm Khawsa ak kawngaih ce sai aham ak tyh awhtaw, ka cawngpyinaak ve Khawsa a venawh kaw nu, am awhtaw kamah a cawngpyinaak mai nu, tice sim kaw.
18 Όστις λαλεί αφ' εαυτού, ζητεί την δόξαν την ιδικήν αυτού, όστις όμως ζητεί την δόξαν του πέμψαντος αυτόν, ούτος είναι αληθής, και αδικία εν αυτώ δεν υπάρχει.
Amah poek awh awi ak kqawn taw amah zoeksang qunaak ahamni ak kqawn hy, cehlai anih ak tyikung zoeksangnaak aham bi ak bikung taw awitak ak thlang ni; amah awh ce amak thym ikaw awm am awm hy.
19 Ο Μωϋσής δεν σας έδωκε τον νόμον; και ουδείς από σας εκπληροί τον νόμον. Διά τι ζητείτε να μη θανατώσητε;
Mosi ing anaa awi am ni pek khqi nawh nu? Cehlai nangmih ak khuiawh pynoet kangna ingawm am hquut uhyk ti. Ikawtih kai him aham nami ni sui?” tinak khqi hy.
20 Απεκρίθη ο όχλος και είπε· Δαιμόνιον έχεις· τις ζητεί να σε θανατώση;
Cawh thlang kqeng ing, “Nang ve qaai ta hyk ti ve. U ing nu nang him aham ani sui?” tina uhy.
21 Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτούς· Εν έργον έκαμον, και πάντες θαυμάζετε.
Jesu ing a mingmih a venawh, “Kai ing kawpoek kyi them pynoet sai nyng, cawh nangmih naming ngaih na kyi hy.
22 Διά τούτο ο Μωϋσής σας έδωκε την περιτομήν, ουχί ότι είναι εκ του Μωϋσέως, αλλ' εκ των πατέρων, και εν σαββάτω περιτέμνετε άνθρωπον.
Cehlai Mosi ing chahhui qeetnaak ani peek khqi dawngawh (Mosi ing am pe nawh pakdamkhqi ing ni ami na peek hlai hy), Sabbath nyn awh nangmih ing naasen chahhui qeetnaak sai uhyk ti.
23 Εάν λαμβάνη άνθρωπος περιτομήν εν σαββάτω, διά να μη λυθή ο νόμος του Μωϋσέως, οργίζεσθε κατ' εμού διότι έκαμον ολόκληρον άνθρωπον υγιή εν σαββάτω;
Naasen ce Sabbath nyn awh chahhui qeet pe hlai uhyk ti, Mosi a anaa awi ce eek na ama awm awhtaw, kawtih kai ing Sabbath nyn awh thlaktlo ka qoei sak awh nangmih namik kaw a so?
24 Μη κρίνετε κατ' όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνατε.
Ak khan toek nawh awi koeh tlyk uh, ak thym na awi tlyk uh,” tinak khqi hy.
25 Έλεγον λοιπόν τινές εκ των Ιεροσολυμιτών· Δεν είναι ούτος, τον οποίον ζητούσι να θανατώσωσι;
Cawh Jerusalem khaw awhkaw thlang vang tloek ing, “Him aham ami sui ak thlang ce anih am nu ve?
26 Και ιδού, παρρησία λαλεί, και δεν λέγουσι προς αυτόν ουδέν. Μήπως τωόντι εγνώρισαν οι άρχοντες ότι ούτος είναι αληθώς ο Χριστός;
Toek lah uh, ang dang qoengna awi ak kqawn awh, u ingawm a venawh ikaw am kqawn hqa uhy. Ukkungkhqi ing anih ve Khrih ni tinawh amik poek tang hy voei nu aw?
27 Αλλά τούτον εξεύρομεν πόθεν είναι· ο δε Χριστός όταν έρχεται, ουδείς γινώσκει πόθεν είναι.
Cehlai ningnih ingtaw anih ve hana kaw thlang nu tice ni sim uhy, Khrih a law awhtaw hana kawng nu a law tice u ingawm am sim hly hlai hy,” ti uhy.
28 Εφώναξε λοιπόν ο Ιησούς, διδάσκων εν τω ιερώ, και είπε· Και εμέ εξεύρετε και πόθεν είμαι εξεύρετε· και απ' εμαυτού δεν ήλθον, αλλ' είναι αληθινός ο πέμψας με, τον οποίον σεις δεν εξεύρετε·
Cawh, Jesu ing bawkim awh a cawngpyi doena khy nawh, “Oeih, kai ve ni sim uhyk ti, kai ve hana kaw nu tice ni sim uhyk ti. Kai kamah poek ing vawh am law nyng, cehlai kai anik tyikung ce thym hy. Anih ce nangmih ing am sim uhyk ti,
29 εγώ όμως εξεύρω αυτόν, διότι παρ' αυτού είμαι και εκείνος με απέστειλεν.
cehlai anih ing ni tyi nawh, anih a venawh kawng ka law dawngawh kai ingtaw sim nyng,” tinak khqi hy.
30 Εζήτουν λοιπόν να πιάσωσιν αυτόν, και ουδείς επέβαλεν επ' αυτόν την χείρα, διότι δεν είχεν ελθεί έτι η ώρα αυτού.
Cawh anih ce tu pahoei aham ngaih uhy, cehlai anih a tym ce a pha hlan dawngawh, u ingawm am tuhy.
31 Πολλοί δε εκ του όχλου επίστευσαν εις αυτόν και έλεγον ότι ο Χριστός όταν έλθη, μήπως θέλει κάμει θαύματα πλειότερα τούτων, τα οποία ούτος έκαμεν;
Cehlai, thlang khawzah ing anih awh ce cangnaak ta uhy. Cekkhqi ing, “Khrih a law awh, ve ak thlang anglakawh anih ing kawpoek kyi them khawzah ngai ak sai hly nu?” ti uhy.
32 Ήκουσαν οι Φαρισαίοι τον όχλον ότι εγόγγυζε ταύτα περί αυτού, και απέστειλαν οι Φαρισαίοι και οι αρχιερείς υπηρέτας διά να πιάσωσιν αυτόν.
Thlangkhqi ing anih akawng cemyihna amik kqawn sap sap ce Farasikhqi ing za uhy. Cawh khawsoeih boeikhqi ingkaw Farasikhqi ing anih ce tu aham bawkim ukkungkhqi ce tyi uhy.
33 Είπε λοιπόν προς αυτούς ο Ιησούς· Έτι ολίγον καιρόν είμαι μεθ' υμών, και υπάγω προς τον πέμψαντά με.
Jesu ing, “Nangmih a venawh a khoehca ni ka awm hly, cekcoengawh taw kai anik tyikung a venna cet hly hawh nyng.
34 Θέλετε με ζητήσει και δεν θέλετε με ευρεί· και όπου είμαι εγώ, σεις δεν δύνασθε να έλθητε.
Nangmih ing kai ce ni sui kawm uk ti, cehlai amni hu kawm uk ti; kai ka awmnaak awh nangmih am law thai kawm uk ti,” tinak khqi hy.
35 Είπον λοιπόν οι Ιουδαίοι προς αλλήλους· Που μέλλει ούτος να υπάγη, ώστε ημείς δεν θέλομεν ευρεί αυτόν; Μήπως μέλλει να υπάγη εις τους διεσπαρμένους μεταξύ των Ελλήνων και να διδάσκη τους Έλληνας;
Cawh Judahkhqi ing, “Amni huh thainaak aham hana nu cet valh vang a ti hy voei? Nimah thlangkhqi ing poeng unawh aming kqeng aming tainaak Greekkhqi anglak na cet nawh Greekkhqi cawngpyi khqi vang, tinawh hy voei aw?
36 Τις είναι ούτος ο λόγος τον οποίον είπε, Θέλετε με ζητήσει και δεν θέλετε με ευρεί, και, όπου είμαι εγώ, σεις δεν δύνασθε να έλθητε;
‘Nangmih ing ni sui hly hlai uhyk ti, amni hu kawm uk ti, kai ka awmnaak awh nangmih am law thai kawm uk ti,’ a ti hy voei?” ti uhy.
37 Κατά δε την τελευταίαν ημέραν την μεγάλην της εορτής ίστατο ο Ιησούς και έκραξε λέγων· Εάν τις διψά, ας έρχηται προς εμέ και ας πίνη.
Poei a dytnaak ingkaw a pui khyt a khawnghi awh, Jesu ing dyi nawh kawteh na, “U awm tui ak ngaih taw ka venna law seitaw, tui aw seh.
38 Όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού.
U awm kai anik cangnaak thlang taw, cak ciim ing ak kqawn amyihna, ak kawk khui nakawng hqingnaak tui ce lawng kaw,” tinawh khy hy.
39 Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος, το οποίον έμελλον να λαμβάνωσιν οι πιστεύοντες εις αυτόν· διότι δεν ήτο έτι δεδομένον Πνεύμα Άγιον, επειδή ο Ιησούς έτι δεν εδοξάσθη.
Ce ak awi ak kqawn ngaihnaak taw, amah ce ak cangnaak thlang boeih ing a hu na ami huh hly Myihla ce ak kqawn ngaihnaak ni. Jesu ce zoeksang na a awm hlan dawngawh, ce a nyn dy awhtaw Myihla ce pe hlan hyn hy.
40 Πολλοί λοιπόν εκ του όχλου ακούσαντες τον λόγον, έλεγον· Ούτος είναι αληθώς ο προφήτης.
Ak awi ce aming zaak awh, thlang vang ing, “Ve ak thlang ve tawngha tang ni,” ti uhy.
41 Άλλοι έλεγον· Ούτος είναι ο Χριστός. Άλλοι δε έλεγον· Μη γαρ εκ της Γαλιλαίας έρχεται ο Χριστός;
Thlang vang bai ingtaw, “Ve ak thlang ve Khrih ni,” ti uhy. Thlak changkhqi bai ing taw, “Ikawmyihna Khrih ce Kalili awhkawng a law thai kaw?
42 Δεν είπεν η γραφή ότι εκ του σπέρματος του Δαβίδ και από της κώμης Βηθλεέμ, όπου ήτο ο Δαβίδ, έρχεται ο Χριστός;
Cakciim ing, 'Khrih taw David ipkhui awhkawng law kaw, David a awmnaak khaw Bethlehem awhkawng law kaw,' tihy ka ti koe noek?” ti uhy.
43 Σχίσμα λοιπόν έγεινε μεταξύ του όχλου δι' αυτόν.
Jesu ak camawh thlang kqeng ce pek ang bo qu uhy.
44 Τινές δε εξ αυτών ήθελον να πιάσωσιν αυτόν, αλλ' ουδείς επέβαλεν επ' αυτόν τας χείρας.
Thlang vang ing anih ce tu aham ngaih uhy, cehlai u ingawm am tuhy.
45 Ήλθον λοιπόν οι υπηρέται προς τους αρχιερείς και Φαρισαίους, και εκείνοι είπον προς αυτούς· Διά τι δεν εφέρετε αυτόν;
A huna taw bawkim temkungkhqi ce khawsoeih boeikhqi ingkaw Farasikhqi venna hlat tlaih uhy, cekkhqi ing, “Ikawtih anih ce am nami law pyi? tina uhy.
46 Απεκρίθησαν οι υπηρέται· Ουδέποτε ελάλησεν άνθρωπος ούτω, καθώς ούτος ο άνθρωπος.
Bawkim teemkungkhqi ing, “U ingawm anih amyihna awi ap kqawn khawi hlan hy, tina uhy.
47 Απεκρίθησαν λοιπόν προς αυτούς οι Φαρισαίοι· Μήπως και σεις επλανήθητε;
Farasikhqi ing, “Nangmih awm ni thai nak khqi hawh lawt hy my ce?
48 Μήπως τις εκ των αρχόντων επίστευσεν εις αυτόν ή εκ των Φαρισαίων;
Ukkung am awhtaw Farasi pynoet oet ing anih ak awi ce cangna hawh nawh leek nu?
49 Αλλ' ο όχλος ούτος, όστις δεν γνωρίζει τον νόμον, είναι επικατάρατοι.
Amni! Vawhkaw thlang kqeng ing anaa awi ikaw awm am sim uhy, a mingmih ak khanawh awihkha awm hawh hy,” ti uhy.
50 Λέγει ο Νικόδημος προς αυτούς, ο ελθών προς αυτόν διά νυκτός, εις ων εξ αυτών.
A mingmih anglakawh pynoet na awm nawh ak cyk awh Jesu a venna ak cet Nekodemu ing,
51 Μήπως ο νόμος ημών κρίνει τον άνθρωπον, εάν δεν ακούση παρ' αυτού πρότερον και μάθη τι πράττει;
“Ningmih anaa awi ing thlang a ik-oeih sai lamma na ang zaak hlanawh thawlh sak paqap qap nawh nu? tinak khqi hy.
52 Απεκρίθησαν και είπον προς αυτόν· Μήπως και συ εκ της Γαλιλαίας είσαι; ερεύνησον και ίδε ότι προφήτης εκ της Γαλιλαίας δεν ηγέρθη.
A mingmih ing, “Nang awm Kalili ben awhkaw thlang lawt aw? Sui nawh toek lah thaw voeih ti, Kalili awhkawng tawngha ap cawn khawi hy,” tina uhy.
53 Και υπήγεν έκαστος εις τον οίκον αυτού.
Cekcoengawh, im na voei boeih uhy.
