< Κατα Ιωαννην 16 >

1 Ταύτα ελάλησα προς εσάς διά να μη σκανδαλισθήτε.
Am namik thaseetnaak aham, ve ak awi ve kqawn law nyng.
2 Θέλουσι σας κάμει αποσυναγώγους· μάλιστα έρχεται ώρα, καθ' ην πας όστις σας θανατώση θέλει νομίσει ότι προσφέρει λατρείαν εις τον Θεόν.
Sinakawk khuiawh kawng nangmih ce ni hqek khqi kaw; Khawsa bibinaak aham nani nangmih ve ka ni him khqi, tinawh ak poek thlangkhqi a tym pa law kaw.
3 Και ταύτα θέλουσι σας κάμει, διότι δεν εγνώρισαν τον Πατέρα ουδέ εμέ.
Pa ingkaw kai ce a mami sim ak camawh cemyihna ce sai kawm uh.
4 Αλλά ταύτα είπον προς εσάς διά να ενθυμήσθε αυτά, όταν έλθη η ώρα, ότι εγώ είπον προς εσάς. Δεν είπον δε ταύτα προς εσάς εξ αρχής, διότι ήμην μεθ' υμών.
Ce a tym a pha lawawh nangmih ing, kai ing nik kqawn law pekkhqi hawh hy, tice nami simnaak aham kqawn nyng. Nami venawh ka awm hyn a dawngawh, ak cykca awh vek awi ve amnik kqawn pek khqi nyng.
5 Τώρα δε υπάγω προς τον πέμψαντά με, και ουδείς εξ υμών με ερωτά· Που υπάγεις;
Tuh taw kai anik tyikung a venna cet hly hawh nyng, u ingawm, ‘Hana na ceh kaw?’ amni tina uhyk ti.
6 Αλλ' επειδή ελάλησα προς εσάς ταύτα, η λύπη εγέμισε την καρδίαν σας.
Vemyihkhqi kak kqawn ak camawh namik kaw seet sak mat uhyk ti.
7 Εγώ όμως την αλήθειαν σας λέγω· συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ. Διότι εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς· αλλ' αφού απέλθω, θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς·
Cehlai awitak ka nik kqawn peek khqi: nangmih nami leeknaak ahamni kai ka ceh hly. Kai am ka ceh mai mantaw ngaihqep sakkung ce nangmih a venna am law ti kaw; cehlai kai ka ceh mantaw anih ce nangmih a venna tyi law kawng nyng.
8 και ελθών εκείνος θέλει ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως·
Anih a law awh, anih ing ve khawmdek thawlhnaak, dyngnaak ing awiceknaak ce ni sim sak khqi kaw:
9 περί αμαρτίας μεν, διότι δεν πιστεύουσιν εις εμέ·
thawlhnaak awh, thlangkhqi ing kai ve amnik cangsui uhy;
10 περί δικαιοσύνης δε, διότι υπάγω προς τον Πατέρα μου και πλέον δεν με βλέπετε·
dyngnaak benawh, Pa a venna ka ceh aham awm hy; cawh nangmih ing kai ve amni hu voel qoe kawm uk ti;
11 περί δε κρίσεως, διότι ο άρχων του κόσμου τούτου εκρίθη.
awidengnaak benawh, ve khawmdek boei taw tuh awm bo sak na awm hawh hy.
12 Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά.
Nami venawh awi kqawn kawi khawzah ta hyng, cehlai tuhawh noeng hly thai hlan utik saw khawzah ap kqawn nyng.
13 Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα.
Cehlai anih, Myihla awitak, ce a law awh, awitak boeih boeih ak khuina nangmih ce ni sawi khqi kaw. Anih ing amah poek awh awi ap kqawn ti kaw; ang zaak doeng ce ni ak kqawn law hly, ak law hly kawi ce awm kqawn law kaw.
14 Εκείνος θέλει δοξάσει εμέ, διότι εκ του εμού θέλει λάβει και αναγγείλει προς εσάς.
Anih ing kai ni zoeksang kaw; ka hamna thlang lo kawm saw, nangmih ce ni sim sak khqi kaw.
15 Πάντα όσα έχει ο Πατήρ, εμού είναι· διά τούτο είπον ότι εκ του εμού θέλει λάβει και αναγγείλει προς εσάς.
Pa ing a taakkhqi boeih boeih taw kai a koe hawh ni. Ceni, 'Ka hamna thlang lo kawm saw, nangmih ce ni sim sak khqi kaw,' ti nawh kak kqawn hy.
16 Ολίγον έτι και δεν με βλέπετε, και πάλιν ολίγον και θέλετε με ιδεί, διότι εγώ υπάγω προς τον Πατέρα.
Kawlhkalh a awm coeng awhtaw amni hu qoe voel kawm uk ti, cehlai kawlhkalh a awm coengawh ni hu tlaih kawm uk ti,” tina hy.
17 Τότε τινές εκ των μαθητών αυτού είπον προς αλλήλους· Τι είναι τούτο, το οποίον μας λέγει, Ολίγον και δεν με βλέπετε, και πάλιν ολίγον και θέλετε με ιδεί, και, Ότι εγώ υπάγω προς τον Πατέρα;
A hubat ak khui awhkaw thlang a vang ing, “Ikaw ham nu, ‘kawlhkalh a awm coengawh amni hu qoe voel kawm uk ti, cehlai kawlhkalh a awm coengawh ni hu tlaih kawm uk ti, Pa a venna ka ceh aham a awm a dawngawh,’ a ti hy voei?
18 Έλεγον λοιπόν· Τούτο τι είναι, το οποίον λέγει το ολίγον; Δεν εξεύρομεν τι λαλεί.
“Kawlhkalh,” a tice ikaw a ti ngaihnaak hy voei nu? Ak kqawn ve am zasim unyng,” ti uhy.
19 Ενόησε λοιπόν ο Ιησούς ότι ήθελον να ερωτήσωσιν αυτόν, και είπε προς αυτούς· Περί τούτου συζητείτε μετ' αλλήλων ότι είπον, Ολίγον και δεν με βλέπετε, και πάλιν ολίγον και θέλετε με ιδεί;
Ve ak awi ve sim aham ngaih uhy tice Jesu ing a sim awh, cekkhqi venawh, “Kawlhkalh a awm coengawh amni hu voel kawm uk ti, cehlai kawlhkalh a awm coengawh ni hu tlaih kawm uk ti,’ ti nawh kak kqawn ce namimah doet qu uhyk ti my?
20 Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι σεις θέλετε κλαύσει και θρηνήσει, ο δε κόσμος θέλει χαρή· και σεις θέλετε λυπηθή, η λύπη σας όμως θέλει μεταβληθή εις χαράν.
Awitak ka nik kqawn peek khqi, khawmdek ve a zeel awh, nangmih taw qung ang kqap kawm u tiksaw khy ang kqang kawm uk ti. Namik kaw se kaw, cehlai nangmih ak kawseetnaak ce zeelnaak na thoeng kaw.
21 Η γυνή όταν γεννά, λύπην έχει, διότι ήλθεν ώρα αυτής· αφού όμως γεννήση το παιδίον, δεν ενθυμείται πλέον την θλίψιν, διά την χαράν ότι εγεννήθη άνθρωπος εις τον κόσμον.
Nu ing ca a taak awh, a tym ing a pha ak camawh tlawh pehy, cehlai naaca a awm coengawh taw, khawmdek awh naasen pynoet a thang hawh a dawngawh a zeel aih awh a khuikhanaakkhqi ce hilh boeih hy.
22 Και σεις λοιπόν τώρα μεν έχετε λύπην· πάλιν όμως θέλω σας ιδεί, και θέλει χαρή η καρδία σας, και την χαράν σας ουδείς αφαιρεί από σας.
Ceamyihna nangmih awm lawt kawm uk ti: tuh nangmih namik kaw se hy, cehlai nangmih ce ni huk khqi tlaih bit kawng, cawh zeel kawm uk ti, nangmih a zeelnaak ce u ingawm am ni qawt khqi kaw.
23 Και εν εκείνη τη ημέρα δεν θέλετε ζητήσει παρ' εμού ουδέν. Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι όσα αν αιτήσητε παρά του Πατρός εν τω ονόματί μου, θέλει σας δώσει.
Cawh ka venawh ikaw awm am thoeh law qoe voel kawm uk ti. Awitak ka nik kqawn peek khqi, kang ming ing nami thoeh saqui ce ka Pa ing ni pek khqi kaw.
24 Έως τώρα δεν ητήσατε ουδέν εν τω ονόματί μου· αιτείτε και θέλετε λαμβάνει, διά να ήναι πλήρης η χαρά σας.
Tuh dy kai ang ming ing ikaw awm thoeh hlan uhyk ti. Thoeh lah uh, hu kawm uk ti, nami zeelnaak ce soep kaw.
25 Ταύτα διά παροιμιών ελάλησα προς εσάς· αλλ' έρχεται ώρα, ότε δεν θέλω σας λαλήσει πλέον διά παροιμιών, αλλά παρρησία θέλω σας αναγγείλει περί του Πατρός.
Nyhtahnaak ing awi kqawn law hlai nyng, vemyih ak awi hawnaak voel kaana zaksim zoei na Pa akawng kqawnnaak a tym ce pha law hawh hy.
26 Εν εκείνη τη ημέρα θέλετε ζητήσει εν τω ονόματί μου· και δεν σας λέγω ότι εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα περί υμών·
Cawh nangmih ing kai ang ming ing ik-oeih thoeh kawm uk ti. Nangmih ang zyng na Pa a venna thoeh law kawng nyng, ti kqawn ngaihnaak amni.
27 διότι αυτός ο Πατήρ σας αγαπά, επειδή σεις ηγαπήσατε εμέ και επιστεύσατε ότι εγώ παρά του Θεού εξήλθον.
Cemyih amni, kai ni lungna unawh, kai ve Khawsa venawh kawng law hy tinawh nami nik cangnaak ak camawh Pa amah qoe ing, nangmih ce ni lungnak khqi hy.
28 Εξήλθον παρά του Πατρός και ήλθον εις τον κόσμον· πάλιν αφίνω τον κόσμον και υπάγω προς τον Πατέρα.
Kai taw Pa a venawh kawng ve khawmdek awh law nyng; tuh khawmdek ve cehta kawng nyng saw Pa a venna voei tlaih kawng nyng,” tina hy.
29 Λέγουσι προς αυτόν οι μαθηταί αυτού· Ιδού, τώρα παρρησία λαλείς και, ουδεμίαν παροιμίαν λέγεις.
Cawh Jesu a hubatkhqi ing, “Nyhtahnaak a paa kaana awi ak caih kqawn law hawh hyk ti.
30 Τώρα γνωρίζομεν ότι εξεύρεις πάντα και δεν έχεις χρείαν να σε ερωτά τις. Εκ τούτου πιστεύομεν ότι από Θεού εξήλθες.
Nang ing Ik-oeih boeih boeih sim hyk ti, u ingawm awi doet aham am ngoe voel ti kaw, tice sim hawh unyng. Ve ak caming Khawsa venna kawng law hy, tice nik cang sak khqi hawh hy,” tina uhy.
31 Απεκρίθη προς αυτούς ο Ιησούς· Τώρα πιστεύετε;
Jesu ing hlat khqi nawh, “Tuhtaw cangna hawh uhyk ti my?
32 Ιδού, έρχεται ώρα, και ήδη ήλθε, να σκορπισθήτε έκαστος εις τα ίδια και να αφήσητε εμέ μόνον· αλλά δεν είμαι μόνος, διότι ο Πατήρ είναι μετ' εμού.
Ngai lah uh, a tym pha law kaw, tuh pha law hui hly, ce hyn a pha lawawh taw nami im imna cet boeih kawm uk ti saw, kamah doeng ni hlah kawm uk ti; cehlai Pa ka venawh a awm ak camawh kamah doeng am awm nyng.
33 Ταύτα ελάλησα προς εσάς, διά να έχητε ειρήνην εν εμοί. Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον.
Kai awh ngaihqepnaak nami taaknaak thai aham, vekkhqi ve nik kqawn pekkhqi hawh nyng. Ve khawmdek awh kyinaak hu kawm uk ti. Cehlai na mim thin caksak uh! Kai ing khawmdek noeng hawh nyng,” tina hy.

< Κατα Ιωαννην 16 >