< Κατα Ιωαννην 14 >

1 Ας μη ταράττηται η καρδία σας· πιστεύετε εις τον Θεόν, και εις εμέ πιστεύετε.
Ko mampihohokohok’ arofo; miatoa aman’ Añahare, iato ka iraho.
2 Εν τη οικία του Πατρός μου είναι πολλά οικήματα· ει δε μη, ήθελον σας ειπεί· υπάγω να σας ετοιμάσω τόπον·
Maro ty traño añ’anjomban-dRaeko ao, naho tsy izay, ho nivolañako. Hionjoñe iraho hañalankañe toetse ho anahareo.
3 και αφού υπάγω και σας ετοιμάσω τόπον, πάλιν έρχομαι και θέλω σας παραλάβει προς εμαυτόν, διά να είσθε και σεις, όπου είμαι εγώ.
Aa kanao homb’eo iraho hañajariako toetse, le hibalihako, handrambe anahareo ho amako, soa te amy itoerakoy ty hitoera’ areo.
4 Και όπου εγώ υπάγω εξεύρετε, και την οδόν εξεύρετε.
Apota’ areo ty hombako, naho fohi’areo ty lalañe mb’eo.
5 Λέγει προς αυτόν ο Θωμάς· Κύριε, δεν εξεύρομεν που υπάγεις· και πως δυνάμεθα να εξεύρωμεν την οδόν;
Hoe t’i Tomasy tama’e: O Rañandria, Tsy hai’ay ty homba’o; aia ty haha­fohina’ay ty lala homba’o?
6 Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι' εμού.
Tinoi’ Iesoà ty hoe: Izaho i lalañey naho ty hatò vaho ty haveloñe; leo raike tsy homb’ aman-dRaeko naho tsy añamako.
7 Εάν εγνωρίζετε εμέ, και τον Πατέρα μου ηθέλετε γνωρίσει. Και από του νυν γνωρίζετε αυτόν και είδετε αυτόν.
Aa naho fohi’ areo iraho, ho fohi’ areo ka t’i Raeko; ie henane zao fa mahafohiñe aze vaho mahaisak’ aze.
8 Λέγει προς αυτόν ο Φίλιππος· Κύριε, δείξον εις ημάς τον Πατέρα και αρκεί εις ημάς.
Hoe t’i Filipo tama’e: O Rañandria, atorò anay t’i Rae, fa mahaeneñe anay izay.
9 Λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Τόσον καιρόν είμαι μεθ' υμών, και δεν με εγνώρισας, Φίλιππε; όστις είδεν εμέ είδε τον Πατέρα· και πως συ λέγεις, Δείξον εις ημάς τον Πατέρα;
Tinoi’ Iesoà ty hoe: Tsy fa ela hao ty nireketan-tika, te ihe mboe tsy mahafohiñe ahiko ry Filipo? Ze nahaisak’ ahy fa nahaoniñe an-dRae; aa vaho akore ty atao’o ty hoe: Atorò anay t’i Rae?
10 Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί; τους λόγους, τους οποίους εγώ λαλώ προς υμάς, απ' εμαυτού δεν λαλώ· αλλ' ο Πατήρ ο μένων εν εμοί αυτός εκτελεί τα έργα.
Tsy atokisa’o hao te izaho ro aman-dRae vaho amako t’i Rae? Tsy ahy o saontsy itaroñakoo, fa manao o tolon-draha’eo i Raeko mimoneñe an-troko ato.
11 Πιστεύετέ μοι ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί· ει δε μη, διά τα έργα αυτά πιστεύετέ μοι.
Matokisa te aman-dRae iraho naho te amako t’i Rae; ke iantofo ty amo fitoloñañeo.
12 Αληθώς, αληθώς σας λέγω, όστις πιστεύει εις εμέ, τα έργα τα οποία κάμνω και εκείνος θέλει κάμει, και μεγαλήτερα τούτων θέλει κάμει, διότι εγώ υπάγω προς τον Πατέρα μου,
Eka! to t’itaroñako te hanoe’ ty mpiato amako o fitoloñakoo, vaho mandikoatse iretoañe ty hanoe’e, amy te homb’ aman-dRaeko mb’eo iraho.
13 και ό, τι αν ζητήσητε εν τω ονόματί μου, θέλω κάμει τούτο, διά να δοξασθή ο Πατήρ εν τω Υιώ.
Aa ndra inoñ’ inoñe ty ihalalia’ areo ami’ty añarako, le hanoeko, soa te ho rengèñe amy Anakey t’i Rae.
14 Εάν ζητήσητέ τι εν τω ονόματί μου, εγώ θέλω κάμει αυτό.
Ndra inoñ’ inoñe ihalalia’ areo ami’ty añarako, le hanoeko.
15 Εάν με αγαπάτε, τας εντολάς μου φυλάξατε.
Kanao mikoko ahy nahareo, le hañambeñe o lilikoo;
16 Και εγώ θέλω παρακαλέσει τον Πατέρα, και θέλει σας δώσει άλλον Παράκλητον, διά να μένη μεθ' υμών εις τον αιώνα, (aiōn g165)
naho hihalaly aman-dRae iraho, hitolora’e Mpañolotse tovo’e himoneñe ama’ areo nainai’e. (aiōn g165)
17 το Πνεύμα της αληθείας, το οποίον ο κόσμος δεν δύναται να λάβη, διότι δεν βλέπει αυτό ουδέ γνωρίζει αυτό· σεις όμως γνωρίζετε αυτό, διότι μένει μεθ' υμών και εν υμίν θέλει είσθαι.
Ie i Arofon-kavantañañey; i tsy mete rambese’ ty voatse toiy amy te tsy fohi’e mbore nofi’e; fe mahafohiñe aze nahareo amy t’ie mitrao-pimo­neñe ama’ areo, toe hitraofa’e.
18 Δεν θέλω σας αφήσει ορφανούς· έρχομαι προς εσάς.
Tsy ho farieko ho bode nahareo fa homb’ ama’ areo mb’eo.
19 Έτι ολίγον και ο κόσμος πλέον δεν με βλέπει, σεις όμως με βλέπετε, διότι εγώ ζω και σεις θέλετε ζη.
Tsipaepae’ zao tsy ho oni’ ty voatse toy ka iraho; f’ie ho oni’ areo: kanao velon-dRaho, ho veloñe ka nahareo.
20 Εν εκείνη τη ημέρα σεις θέλετε γνωρίσει, ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί μου και σεις εν εμοί και εγώ εν υμίν.
Amy andro zay, ho fohi’ areo te izaho ro aman-dRaeko naho amako nahareo vaho ama’ areo iraho.
21 Ο έχων τας εντολάς μου και φυλάττων αυτάς, εκείνος είναι ο αγαπών με· ο δε αγαπών με θέλει αγαπηθή υπό του Πατρός μου, και εγώ θέλω αγαπήσει αυτόν και θέλω φανερώσει εμαυτόν εις αυτόν.
Ze mamolònkoñe o lilikoo naho mañambeñe aze, ie ty mikoko ahy; le ho kokoan-dRaeko i mikoko Ahiy naho hikokoako vaho hampandrendreheko ahy.
22 Λέγει προς αυτόν ο Ιούδας, ουχί ο Ισκαριώτης· Κύριε, τι συμβαίνει ότι μέλλεις να φανερώσης σεαυτόν εις ημάς και ουχί εις τον κόσμον;
Le hoe t’i nanoe’ i Jodasy (tsy i nte-Keriotey): O Rañandria, akore te zahay ro hiboaha’o fa tsy ty voatse toy?
23 Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτόν· Εάν τις με αγαπά, τον λόγον μου θέλει φυλάξει, και ο Πατήρ μου θέλει αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν θέλομεν ελθεί και εν αυτώ θέλομεν κατοικήσει.
Tinoi’ Iesoà ami’ty hoe: Hifahatse amo volakoo ty mikoko ahy le hikokoan-dRaeko naho homb’ama’e mb’eo zahay, vaho hanoe’ay ama’e ao ty akiba’ay.
24 Ο μη αγαπών με τους λόγους μου δεν φυλάττει· και ο λόγος, τον οποίον ακούετε, δεν είναι ιδικός μου, αλλά του πέμψαντός με Πατρός.
Tsy mikoko ahy ty tsy mañambeñe o volakoo. Tsy ahiko i tsara janjiñe’ areo amakoy fa an-dRaeko nañitrik’ ahy.
25 Ταύτα ελάλησα προς εσάς ενώ ευρίσκομαι μεθ' υμών·
Izaho mb’e mimoneñe ama’ areo atoy ty itaroñako i raha rezay.
26 ο δε Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, το οποίον θέλει πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματί μου, εκείνος θέλει σας διδάξει πάντα και θέλει σας υπενθυμίσει πάντα όσα είπον προς εσάς.
Le hahitrin-dRaeko ami’ty añarako i Mpañohòy, i Arofo Masiñey; Ie ty hañoke anahareo ze he’e vaho haniahy ze hene tinaroko.
27 Ειρήνην αφίνω εις εσάς, ειρήνην την εμήν δίδω εις εσάς· ουχί καθώς ο κόσμος δίδει, σας δίδω εγώ. Ας μη ταράττηται η καρδία σας μηδέ ας δειλιά.
Hapoko ama’areo ty fañanintsiñe, hatoloko ty fierañerañako; tsy manahake ty fasozo’ ty voatse toy ty fanjo­tsoako. Ko adoke hiotsotse ty arofo’ areo, ko apoke ho hembañe.
28 Ηκούσατε ότι εγώ σας είπον, Υπάγω και έρχομαι προς εσάς. Εάν με ηγαπάτε, ηθέλετε χαρή ότι είπον, Υπάγω προς τον Πατέρα· διότι ο Πατήρ μου είναι μεγαλήτερός μου·
Fa jinanji’ areo i nivolañekoy t’ie hiavotse vaho hibalike mb’ama’ areo mb’etoy. Naho nikokoa’areo le ho nirebeke t’ie homb’ aman-dRaeko añe fa bey te amako t’i Raeko.
29 και τώρα σας είπον πριν γείνη, διά να πιστεύσητε όταν γείνη.
Ie ty nivolañeko aolo’ te hifetsake, soa t’ie tondroke, le hiantofa’ areo.
30 Δεν θέλω πλέον λαλήσει πολλά μεθ' υμών· διότι έρχεται ο άρχων του κόσμου τούτου· και δεν έχει ουδέν εν εμοί.
Tsy hivolañe raha maro iraho; amy te momb’ etoañe i roandria’ ty voatse toiy, f’ie tsy manandily amako;
31 Αλλά διά να γνωρίση ο κόσμος ότι αγαπώ τον Πατέρα, και καθώς με προσέταξεν ο Πατήρ, ούτω κάμνω. Εγέρθητε, ας υπάγωμεν εντεύθεν.
Aa soa ho fohi’ ty voatse toy te mikoko an-dRae iraho, le ze andilian-dRae ahy, ty anoeko do’e. Miongaha, antao hiavotse.

< Κατα Ιωαννην 14 >