Ἰώβ 42
1 Τότε απεκρίθη ο Ιώβ προς τον Κύριον και είπεν·
Then Job answered Yahweh and said,
2 Εξεύρω ότι δύνασαι τα πάντα, και ουδείς στοχασμός σου δύναται να εμποδισθή.
“I know that you can do all things, that no purpose of yours can be stopped.
3 Τις ούτος ο κρύπτων την βουλήν ασυνέτως; Εγώ λοιπόν προέφερα εκείνο, το οποίον δεν ενόουν. Πράγματα υπερθαύμαστα δι' εμέ, τα οποία δεν εγνώριζον.
'Who is this who without knowledge conceals plans?' Indeed, I have spoken things that I did not understand, things too difficult for me to understand, which I did not know about.
4 Άκουσον, δέομαι· και εγώ θέλω λαλήσει· θέλω σε ερωτήσει, και συ δίδαξόν με.
You said to me, 'Listen, now, and I will speak; I will ask you things, and you will tell me.'
5 Ήκουον περί σου με την ακοήν του ωτίου, αλλά τώρα ο οφθαλμός μου σε βλέπει·
I had heard about you by my ear's hearing, but now my eye sees you.
6 διά τούτο βδελύττομαι εμαυτόν, και μετανοώ εν χώματι και σποδώ.
So I despise myself; I repent in dust and ashes.”
7 Αφού δε ο Κύριος ελάλησε τους λόγους τούτους προς τον Ιώβ, είπεν ο Κύριος προς Ελιφάς τον Θαιμανίτην, Ο θυμός μου εξήφθη κατά σου και κατά των δύο φίλων σου· διότι δεν ελαλήσατε περί εμού το ορθόν ως ο δούλός μου Ιώβ·
It came about that after he had said these words to Job, Yahweh said to Eliphaz the Temanite, “My wrath is kindled against you and against your two friends, for you have not spoken of me what is right, as my servant Job has done.
8 διά τούτο λάβετε τώρα εις εαυτούς επτά μόσχους και επτά κριούς και υπάγετε προς τον δούλον μου Ιώβ, και προσφέρετε ολοκαύτωμα υπέρ εαυτών· ο δε Ιώβ ο δούλός μου θέλει ικετεύσει υπέρ υμών· διότι θέλω δεχθή το πρόσωπον αυτού· διά να μη πράξω με σας κατά την αφροσύνην σας· διότι δεν ελαλήσατε περί εμού το ορθόν ως ο δούλός μου Ιώβ.
Now therefore, take for yourselves seven bulls and seven rams, go to my servant Job, and offer up for yourselves a burnt offering. My servant Job will pray for you, and I will accept his prayer, so that I may not deal with you after your folly. You have not said what is right about me, as my servant Job has done.”
9 Και υπήγον Ελιφάς ο Θαιμανίτης και Βιλδάδ ο Σαυχίτης και Σωφάρ ο Νααμαθίτης, και έκαμον ως προσέταξεν εις αυτούς ο Κύριος· ο δε Κύριος εδέχθη το πρόσωπον του Ιώβ.
So Eliphaz the Temanite, Bildad the Shuhite, and Zophar the Naamathite went and did as Yahweh had commanded them, and Yahweh accepted Job.
10 Και έστρεψεν ο Κύριος την αιχμαλωσίαν του Ιώβ, αφού προσηυχήθη υπέρ των φίλων αυτού· και έδωκεν ο Κύριος εις τον Ιώβ διπλάσια πάντων των όσα είχε πρότερον.
When Job prayed for his friends, Yahweh restored his fortunes. Yahweh gave him twice as much as he had possessed before.
11 Τότε ήλθον προς αυτόν πάντες οι αδελφοί αυτού και πάσαι αι αδελφαί αυτού και πάντες οι γνωρίζοντες αυτόν πρότερον, και έφαγον άρτον μετ' αυτού εν τω οίκω αυτού· και συνέκλαυσαν με αυτόν και παρηγόρησαν αυτόν περί παντός του κακού, το οποίον ο Κύριος επέφερεν επ' αυτόν· και έδωκαν έκαστος εις αυτόν εν αργύριον και έκαστος εν χρυσούν ενώτιον.
Then all Job's brothers, and all his sisters, and all who knew him before, came to him and ate food with him in his house. They showed him sympathy and comforted him for all the disasters that Yahweh had brought upon him, and each of them gave Job a piece of silver and a ring of gold.
12 Και ευλόγησεν ο Κύριος τα έσχατα του Ιώβ μάλλον παρά τα πρώτα· ώστε απέκτησε δεκατέσσαρας χιλιάδας προβάτων και εξακισχιλίας καμήλους και χίλια ζεύγη βοών και χιλίας όνους.
Yahweh blessed the final end of Job's life more than the first; he had fourteen thousand sheep, six thousand camels, one thousand yoke of oxen, and one thousand female donkeys.
13 Εγεννήθησαν έτι εις αυτόν επτά υιοί και τρεις θυγατέρες·
He also had seven sons and three daughters.
14 και εκάλεσε το όνομα της πρώτης Ιεμιμά· και το όνομα της δευτέρας Κεσιά· και το όνομα της τρίτης Κερέν-αππούχ·
He named the first daughter Jemimah, the second Keziah, and the third Keren-Happuch.
15 και δεν ευρίσκοντο εφ' όλης της γης γυναίκες ώραίαι ως αι θυγατέρες του Ιώβ· και ο πατήρ αυτών έδωκεν εις αυτάς κληρονομίαν μεταξύ των αδελφών αυτών.
In all the land no women were found as beautiful as Job's daughters. Their father gave them an inheritance along with their brothers.
16 Μετά ταύτα έζησεν ο Ιώβ εκατόν τεσσαράκοντα έτη, και είδε τους υιούς αυτού και τους υιούς των υιών αυτού, τετάρτην γενεάν.
After this, Job lived 140 years; he saw his sons and his sons' sons, up to four generations.
17 και ετελεύτησεν ο Ιώβ, γέρων και πλήρης ημερών.
Then Job died, being old and full of days.
