Ἰώβ 40
1 Ο Κύριος απεκρίθη έτι προς τον Ιώβ και είπεν·
Moreover the LORD answered Job, and said,
2 Ο διαδικαζόμενος προς τον Παντοδύναμον θέλει διδάξει αυτόν; ο ελέγχων τον Θεόν ας αποκριθή προς τούτο.
Shall he that cavilleth contend with the Almighty? he that argueth with God, let him answer it.
3 Τότε ο Ιώβ απεκρίθη προς τον Κύριον και είπεν·
Then Job answered the LORD, and said,
4 Ιδού, εγώ είμαι ουτιδανός· τι δύναμαι να αποκριθώ προς σε; θέλω βάλει την χείρα μου επί το στόμα μου·
Behold, I am of small account; what shall I answer thee? I lay mine hand upon my mouth.
5 άπαξ ελάλησα και δεν θέλω αποκριθή πλέον· μάλιστα, δίς· αλλά δεν θέλω επιπροσθέσει.
Once have I spoken, and I will not answer; yea twice, but I will proceed no further.
6 Τότε απεκρίθη ο Κύριος προς τον Ιώβ εκ του ανεμοστροβίλου και είπε·
Then the LORD answered Job out of the whirlwind, and said,
7 Ζώσον ήδη ως ανήρ την οσφύν σου· εγώ θέλω σε ερωτήσει, και απάγγειλόν μοι.
Gird up thy loins now like a man: I will demand of thee, and declare thou unto me.
8 Θέλεις άρα αναιρέσει την κρίσιν μου; θέλεις με καταδικάσει, διά να δικαιωθής;
Wilt thou even disannul my judgment? wilt thou condemn me, that thou mayest be justified?
9 Έχεις βραχίονα ως ο Θεός; ή δύνασαι να βροντάς με φωνήν ως αυτός;
Or hast thou an arm like God? and canst thou thunder with a voice like him?
10 Στολίσθητι τώρα μεγαλοπρέπειαν και υπεροχήν· και ενδύθητι δόξαν και ώραιότητα.
Deck thyself now with excellency and dignity; and array thyself with honour and majesty.
11 Έκχεε τας φλόγας της οργής σου· και βλέπε πάντα υπερήφανον και ταπείνονε αυτόν.
Pour forth the overflowings of thine anger: and look upon every one that is proud, and abase him.
12 Βλέπε πάντα υπερήφανον· κρήμνιζε αυτόν· και καταπάτει τους ασεβείς εν τω τόπω αυτών.
Look on every one that is proud, [and] bring him low; and tread down the wicked where they stand.
13 Κρύψον αυτούς ομού εν τω χώματι· κάλυψον τα πρόσωπα αυτών εν αφανεία.
Hide them in the dust together; bind their faces in the hidden [place].
14 Τότε και εγώ θέλω ομολογήσει προς σε, ότι η δεξιά σου δύναται να σε σώση.
Then wilt I also confess of thee that thine own right hand can save thee.
15 Ιδού τώρα, ο Βεεμώθ, τον οποίον έκαμα μετά σου, τρώγει χόρτον ως βους.
Behold now behemoth, which I made with thee; he eateth grass as all ox.
16 Ιδού τώρα, η δύναμις αυτού είναι εν τοις νεφροίς αυτού και η ισχύς αυτού εν τω ομφαλώ της κοιλίας αυτού.
Lo now, his strength is in his loins, and his force is in the muscles of his belly.
17 Υψόνει την ουράν αυτού ως κέδρον· τα νεύρα των μηρών αυτού είναι συμπεπλεγμένα.
He moveth his tail like a cedar: the sinews of his thighs are knit together.
18 Τα οστά αυτού είναι χάλκινοι σωλήνες· τα οστά αυτού ως μοχλοί σιδήρου.
His bones are as tubes of brass; his limbs are like bars of iron.
19 Τούτο είναι το αριστούργημα του Θεού· ο ποιήσας αυτόν δύναται να πλησιάση εις αυτόν την ρομφαίαν αυτού.
He is the chief of the ways of God: he [only] that made him can make his sword to approach [unto him].
20 Διότι τα όρη προμηθεύουσιν εις αυτόν την τροφήν, όπου παίζουσι πάντα τα θηρία του αγρού.
Surely the mountains bring him forth food; where all the beasts of the field do play.
21 Πλαγιάζει υποκάτω των σκιερών δένδρων, υπό την σκέπην των καλάμων και εν τοις βάλτοις.
He lieth under the lotus trees, in the covert of the reed, and the fen.
22 Τα σκιερά δένδρα σκεπάζουσιν αυτόν με την σκιάν αυτών· αι ιτέαι των ρυάκων περικαλύπτουσιν αυτόν.
The lotus trees cover him with their shadow; the willows of the brook compass him about.
23 Ιδού, εάν πλημμυρίση ποταμός, δεν σπεύδει να φύγη· έχει θάρρος, και αν ο Ιορδάνης προσβάλλη εις το στόμα αυτού.
Behold, if a river overflow, he trembleth not: he is confident, though Jordan swell even to his mouth.
24 Δύναταί τις φανερά να συλλάβη αυτόν; ή διά παγίδων να διατρυπήση την ρίνα αυτού;
Shall any take him when he is on the watch, or pierce through his nose with a snare?
