Ἰώβ 4
1 Τότε Ελιφάς ο Θαιμανίτης απεκρίθη και είπεν·
特曼人厄里法次開始說：
2 Εάν επιχειρισθώμεν να λαλήσωμεν προς σε, θέλεις δυσαρεστηθή; αλλά τις δύναται να κρατηθή από του να ομιλήση;
人若和你講話，你能忍受嗎﹖但誰又能忍住不說﹖
3 Ιδού, συ ενουθέτησας πολλούς· και χείρας αδυνάτους ενίσχυσας.
看，你曾勸戒過許多人，堅固過軟弱無能的人；
4 Οι λόγοι σου υπεστήριξαν τους κλονιζομένους, και γόνατα κάμπτοντα ενεδυνάμωσας.
你的話扶起了跌倒的人，堅固了膝弱無力的人；
5 Τώρα δε ήλθεν επί σε τούτο, και βαρυθυμείς· σε εγγίζει, και ταράττεσαι.
但是現今災禍一臨於你，你就萎靡不振；一接觸你，你就沮喪失意。
6 Ο φόβος σου δεν είναι το θάρρος σου, και η ευθύτης των οδών σου η ελπίς σου;
你敬畏天主之情，豈不是你的依靠﹖你完善的行為，豈不是你的希望﹖
7 Ενθυμήθητι, παρακαλώ· τις αθώος ων απωλέσθη; και που εξωλοθρεύθησαν οι ευθείς;
請想：那有無辜者喪亡﹖那有正直者消逝﹖
8 Καθώς εγώ είδον, όσοι ηροτρίασαν ανομίαν και έσπειραν ασέβειαν, θερίζουσιν αυτάς·
照我所見：那播種邪惡的，必收邪惡；散佈毒害的，必收毒害。
9 εξολοθρεύονται υπό του φυσήματος του Θεού, και από της πνοής των μυκτήρων αυτού αφανίζονται·
天主一噓氣，他們即滅亡；一發怒氣，他們即消失。
10 ο βρυγμός του λέοντος και η φωνή του αγρίου λέοντος και το γαυρίαμα των σκύμνων, εσβέσθησαν·
獅吼豹嗥完全止息，幼獅的牙齒也被打碎；
11 ο λέων απόλλυται δι' έλλειψιν θηράματος, και οι σκύμνοι της λεαίνας διασκορπίζονται.
壯獅因缺獵物而滅絕，牝獅幼子各自東西離散。
12 Και λόγος ήλθεν επ' εμέ κρυφίως, και το ωτίον μου έλαβέ τι παρ' αυτού.
我竊聽到一句話，我耳聽見細語聲。
13 Εν μέσω των στοχασμών διά τα οράματα της νυκτός, ότε βαθύς ύπνος πίπτει επί τους ανθρώπους,
當人沉睡時，夜夢多幻象；
14 Φρίκη συνέλαβέ με και τρόμος, και μεγάλως τα οστά μου συνέσεισε.
我恐怖戰慄，全身骨頭發抖。
15 Και πνεύμα διήλθεν απ' έμπροσθέν μου, αι τρίχες του σώματός μου ανεσηκώθησαν·
寒風掠過我面，使我毛髮悚然。
16 εστάθη, αλλ' εγώ δεν διέκρινα την μορφήν αυτού· σχήμα εφάνη έμπροσθεν των οφθαλμών μου· ήκουσα λεπτόν φύσημα και φωνήν λέγουσαν,
他停立不動，但我不能辨其形狀；我面前出現形影，我聽見細微的聲音：
17 Ο άνθρωπος θέλει είσθαι δικαιότερος του Θεού; θέλει είσθαι ο άνθρωπος καθαρώτερος του Ποιητού αυτού;
人豈能在天主前自以為義﹖在造他者前，自以為潔﹖
18 Ιδού, αυτός δεν εμπιστεύεται εις τους δούλους αυτού, και εν τοις αγγέλοις αυτού βλέπει ελάττωμα·
看，他的僕役，他還不信；他的使者，他還歸罪，
19 πόσω μάλλον εις τους κατοικούντας οικίας πηλίνας, αίτινες έχουσι το θεμέλιον αυτών εν τω χώματι και αφανίζονται έμπροσθεν του σαρακίου;
何況那以泥屋為居所，以塵土為基礎的人! 他們為人踐踏，有如蠹蟲；
20 Από πρωΐ έως εσπέρας φθείρονται· χωρίς να νοήση τις, αφανίζονται διά παντός.
晨昏間即化為齏粉，永遠消亡而無人一顧。
21 Το μεγαλείον αυτών το εν αυτοίς δεν παρέρχεται; Αποθνήσκουσιν, αλλ' ουχί εν σοφία.
幕索如已自斷，他們豈不是因缺少智慧而死亡﹖
