Ἰώβ 38
1 Τότε απεκρίθη ο Κύριος προς τον Ιώβ εκ του ανεμοστροβίλου και είπε·
Когда Елиуй перестал говорить, Господь отвечал Иову из бури и сказал:
2 Τις ούτος, όστις σκοτίζει την βουλήν μου διά λόγων ασυνέτων;
кто сей, омрачающий Провидение словами без смысла?
3 Ζώσον ήδη την οσφύν σου ως ανήρ· διότι θέλω σε ερωτήσει, και φανέρωσόν μοι.
Препояшь ныне чресла твои, как муж: Я буду спрашивать тебя, и ты объясняй Мне:
4 Που ήσο ότε εθεμελίονον την γην; απάγγειλον, εάν έχης σύνεσιν.
где был ты, когда Я полагал основания земли? Скажи, если знаешь.
5 Τις έθεσε τα μέτρα αυτής, εάν εξεύρης; ή τις ήπλωσε στάθμην επ' αυτήν;
Кто положил меру ей, если знаешь? или кто протягивал по ней вервь?
6 Επί τίνος είναι εστηριγμένα τα θεμέλια αυτής; ή τις έθεσε τον ακρογωνιαίον λίθον αυτής,
На чем утверждены основания ее, или кто положил краеугольный камень ее,
7 ότε τα άστρα της αυγής έψαλλον ομού και πάντες οι υιοί του Θεού ηλάλαζον;
при общем ликовании утренних звезд, когда все сыны Божии восклицали от радости?
8 ή τις συνέκλεισε την θάλασσαν με θύρας, ότε εξορμώσα εξήλθεν εκ μήτρας;
Кто затворил море воротами, когда оно исторглось, вышло как бы из чрева,
9 ότε περιέβαλον αυτήν με νεφέλην και με ομίχλην εσπαργάνωσα αυτήν,
когда Я облака сделал одеждою его и мглу пеленами его,
10 και περιώρισα αυτήν διά προστάγματός μου, και έβαλον μοχλούς και πύλας,
и утвердил ему Мое определение, и поставил запоры и ворота,
11 και είπα, Έως αυτού θέλεις έρχεσθαι και δεν θέλεις υπερβή· και εδώ θέλει συντρίβεσθαι η υπερηφανία των κυμάτων σου;
и сказал: доселе дойдешь и не перейдешь, и здесь предел надменным волнам твоим?
12 Προσέταξας συ την πρωΐαν επί των ημερών σου; έδειξας εις την αυγήν τον τόπον αυτής,
Давал ли ты когда в жизни своей приказания утру и указывал ли заре место ее,
13 διά να πιάση τα έσχατα της γης, ώστε οι κακούργοι να εκτιναχθώσιν απ' αυτής;
чтобы она охватила края земли и стряхнула с нее нечестивых,
14 Αυτή μεταμορφούται ως πηλός σφραγιζόμενος· και τα πάντα παρουσιάζονται ως στολή.
чтобы земля изменилась, как глина под печатью, и стала, как разноцветная одежда,
15 Και το φως των ασεβών αφαιρείται απ' αυτών, ο δε βραχίων των υπερηφάνων συντρίβεται.
и чтобы отнялся у нечестивых свет их и дерзкая рука их сокрушилась?
16 Εισήλθες έως των πηγών της θαλάσσης; ή περιεπάτησας εις εξιχνίασιν της αβύσσου;
Нисходил ли ты во глубину моря и входил ли в исследование бездны?
17 Ηνοίχθησαν εις σε του θανάτου αι πύλαι; ή είδες τας θύρας της σκιάς του θανάτου;
Отворялись ли для тебя врата смерти, и видел ли ты врата тени смертной?
18 Εγνώρισας το πλάτος της γης; απάγγειλον, εάν ενόησας πάντα ταύτα.
Обозрел ли ты широту земли? Объясни, если знаешь все это.
19 Που είναι η οδός της κατοικίας του φωτός; και του σκότους, που είναι ο τόπος αυτού,
Где путь к жилищу света, и где место тьмы?
20 διά να συλλάβης αυτό εις το όριον αυτού και να γνωρίσης τας τρίβους της οικίας αυτού;
Ты, конечно, доходил до границ ее и знаешь стези к дому ее.
21 Γνωρίζεις αυτό, διότι τότε εγεννήθης; ή διότι ο αριθμός των ημερών σου είναι πολύς;
Ты знаешь это, потому что ты был уже тогда рожден, и число дней твоих очень велико.
22 Εισήλθες εις τους θησαυρούς της χιόνος; ή είδες τους θησαυρούς της χαλάζης,
Входил ли ты в хранилища снега и видел ли сокровищницы града,
23 τους οποίους φυλάττω διά τον καιρόν της θλίψεως διά την ημέραν της μάχης και του πολέμου;
которые берегу Я на время смутное, на день битвы и войны?
24 Διά τίνος οδού διαδίδεται το φως, ή ο ανατολικός άνεμος διαχέεται επί την γην;
По какому пути разливается свет и разносится восточный ветер по земле?
25 Τις ήνοιξε ρύακας διά τας ραγδαίας βροχάς, ή δρόμον διά την αστραπήν της βροντής,
Кто проводит протоки для излияния воды и путь для громоносной молнии,
26 διά να φέρη βροχήν επί γην ακατοίκητον, εις έρημον, όπου άνθρωπος δεν υπάρχει,
чтобы шел дождь на землю безлюдную, на пустыню, где нет человека,
27 διά να χορτάση την άβατον και ακατοίκητον, και να αναβλαστήση τον βλαστόν της χλόης;
чтобы насыщать пустыню и степь и возбуждать травные зародыши к возрастанию?
28 Έχει πατέρα η βροχή; ή τις εγέννησε τας σταγόνας της δρόσου;
Есть ли у дождя отец? или кто рождает капли росы?
29 Από μήτρας τίνος εξέρχεται ο πάγος; και την πάχνην του ουρανού, τις εγέννησε;
Из чьего чрева выходит лед, и иней небесный, - кто рождает его?
30 Τα ύδατα σκληρύνονται ως λίθος, και το πρόσωπον της αβύσσου πηγνύεται.
Воды, как камень, крепнут, и поверхность бездны замерзает.
31 Δύνασαι να δεσμεύσης τας γλυκείας επιρροάς της Πλειάδος ή να λύσης τα δεσμά τον Ωρίωνος;
Можешь ли ты связать узел Хима и разрешить узы Кесиль?
32 Δύνασαι να εκβάλης τα Ζώδια εις τον καιρόν αυτών; ή δύνασαι να οδηγήσης τον Αρκτούρον μετά των υιών αυτού;
Можешь ли выводить созвездия в свое время и вести Ас с ее детьми?
33 Γνωρίζεις τους νόμους του ουρανού; δύνασαι να διατάξης τας επιρροάς αυτού επί την γην;
Знаешь ли ты уставы неба, можешь ли установить господство его на земле?
34 Δύνασαι να υψώσης την φωνήν σου εις τα νέφη, διά να σε σκεπάση αφθονία υδάτων;
Можешь ли возвысить голос твой к облакам, чтобы вода в обилии покрыла тебя?
35 Δύνασαι να αποστείλης αστραπάς, ώστε να εξέλθωσι και να είπωσι προς σε, Ιδού, ημείς;
Можешь ли посылать молнии, и пойдут ли они и скажут ли тебе: вот мы?
36 Τις έβαλε σοφίαν εντός του ανθρώπου; ή τις έδωκε σύνεσιν εις την καρδίαν αυτού;
Кто вложил мудрость в сердце, или кто дал смысл разуму?
37 Τις δύναται να αριθμήση τα νέφη διά σοφίας; ή τις δύναται να κενόνη τα δοχεία του ουρανού,
Кто может расчислить облака своею мудростью и удержать сосуды неба,
38 διά να χωνευθή το χώμα εις σύμπηξιν και οι βώλοι να συγκολλώνται;
когда пыль обращается в грязь и глыбы слипаются?
39 Θέλεις κυνηγήσει θήραμα διά τον λέοντα; ή χορτάσει την όρεξιν των σκύμνων,
Ты ли ловишь добычу львице и насыщаешь молодых львов,
40 όταν κοίτωνται εν τοις σπηλαίοις και κάθηνται εις τους κρυπτήρας διά να ενεδρεύωσι;
когда они лежат в берлогах или покоятся под тенью в засаде?
41 Τις ετοιμάζει εις τον κόρακα την τροφήν αυτού, όταν οι νεοσσοί αυτού κράζωσι προς τον Θεόν, περιπλανώμενοι δι' έλλειψιν τροφής;
Кто приготовляет ворону корм его, когда птенцы его кричат к Богу, бродя без пищи?
