Ἰώβ 38

1 Τότε απεκρίθη ο Κύριος προς τον Ιώβ εκ του ανεμοστροβίλου και είπε·

Or, répondant à Job du milieu d’un tourbillon, le Seigneur dit:

2 Τις ούτος, όστις σκοτίζει την βουλήν μου διά λόγων ασυνέτων;

Quel est celui qui mêle des sentences à des discours maladroits?

3 Ζώσον ήδη την οσφύν σου ως ανήρ· διότι θέλω σε ερωτήσει, και φανέρωσόν μοι.

Ceins tes reins comme un homme de cœur; je t’interrogerai, et réponds-moi.

4 Που ήσο ότε εθεμελίονον την γην; απάγγειλον, εάν έχης σύνεσιν.

Où étais-tu, quand je posais les fondements de la terre? Dis-le-moi, si tu as de l’intelligence.

5 Τις έθεσε τα μέτρα αυτής, εάν εξεύρης; ή τις ήπλωσε στάθμην επ' αυτήν;

Qui a établi ses mesures, le sais-tu? ou qui a tendu sur elle le cordeau?

6 Επί τίνος είναι εστηριγμένα τα θεμέλια αυτής; ή τις έθεσε τον ακρογωνιαίον λίθον αυτής,

Sur quoi ses bases ont-elles été affermies? ou qui a posé sa pierre angulaire,

7 ότε τα άστρα της αυγής έψαλλον ομού και πάντες οι υιοί του Θεού ηλάλαζον;

Lorsque les astres du matin me louaient tous ensemble, et que tous les fils de Dieu étaient transportés de joie?

8 ή τις συνέκλεισε την θάλασσαν με θύρας, ότε εξορμώσα εξήλθεν εκ μήτρας;

Qui a renfermé la mer dans des digues, quand elle s’élançait comme sortant d’un sein,

9 ότε περιέβαλον αυτήν με νεφέλην και με ομίχλην εσπαργάνωσα αυτήν,

Lorsque je lui mettais un nuage pour vêtement, et que je l’enveloppais d’obscurité comme des langes de l’enfance?

10 και περιώρισα αυτήν διά προστάγματός μου, και έβαλον μοχλούς και πύλας,

Je l’ai environnée de mes limites, j’y ai mis un verrou et une porte à deux battants;

11 και είπα, Έως αυτού θέλεις έρχεσθαι και δεν θέλεις υπερβή· και εδώ θέλει συντρίβεσθαι η υπερηφανία των κυμάτων σου;

Et j’ai dit: Tu viendras jusque-là, et tu n’iras pas plus loin; et ici tu briseras tes flots orgueilleux.

12 Προσέταξας συ την πρωΐαν επί των ημερών σου; έδειξας εις την αυγήν τον τόπον αυτής,

Est-ce que depuis ta naissance tu as commandé à l’étoile du matin, et tu as montré à l’aurore son lieu?

13 διά να πιάση τα έσχατα της γης, ώστε οι κακούργοι να εκτιναχθώσιν απ' αυτής;

Et as-tu tenu, en les ébranlant, les extrémités de la terre, et en as-tu chassé les impies?

14 Αυτή μεταμορφούται ως πηλός σφραγιζόμενος· και τα πάντα παρουσιάζονται ως στολή.

Elle sera rétablie comme une terre molle de cachet, et elle demeurera comme un vêtement.

15 Και το φως των ασεβών αφαιρείται απ' αυτών, ο δε βραχίων των υπερηφάνων συντρίβεται.

La lumière des impies leur sera ôté, et leur bras élevé sera brisé.

16 Εισήλθες έως των πηγών της θαλάσσης; ή περιεπάτησας εις εξιχνίασιν της αβύσσου;

Est-ce que tu es entré dans les profondeurs de la mer, et as-tu marché dans les extrémités de l’abîme?

17 Ηνοίχθησαν εις σε του θανάτου αι πύλαι; ή είδες τας θύρας της σκιάς του θανάτου;

Est-ce que les portes de la mort ont été ouvertes pour toi? et les portes ténébreuses, les as-tu vues?

18 Εγνώρισας το πλάτος της γης; απάγγειλον, εάν ενόησας πάντα ταύτα.

Est-ce que tu as considéré l’étendue de la terre? Enseigne-moi, si tu les connais, toutes ces choses;

19 Που είναι η οδός της κατοικίας του φωτός; και του σκότους, που είναι ο τόπος αυτού,

En quelle voie la lumière habite, et quel est le lieu des ténèbres;

20 διά να συλλάβης αυτό εις το όριον αυτού και να γνωρίσης τας τρίβους της οικίας αυτού;

En sorte que tu conduises chacune d’elles à son terme, et que tu connaisses les sentiers de leur demeure.

21 Γνωρίζεις αυτό, διότι τότε εγεννήθης; ή διότι ο αριθμός των ημερών σου είναι πολύς;

Car savais-tu alors que tu devais naître? et le nombre de tes jours, l’avais-tu connu?

22 Εισήλθες εις τους θησαυρούς της χιόνος; ή είδες τους θησαυρούς της χαλάζης,

Est-ce que tu es entré dans les trésors de la neige, ou as-tu aperçu les trésors de la grêle,

23 τους οποίους φυλάττω διά τον καιρόν της θλίψεως διά την ημέραν της μάχης και του πολέμου;

Que j’ai préparées pour le temps de l’ennemi, pour le jour de la guerre et du combat?

24 Διά τίνος οδού διαδίδεται το φως, ή ο ανατολικός άνεμος διαχέεται επί την γην;

Sais-tu par quelle voie se répand la lumière, et se distribue la chaleur sur la terre?

25 Τις ήνοιξε ρύακας διά τας ραγδαίας βροχάς, ή δρόμον διά την αστραπήν της βροντής,

Qui a donné cours à l’ondée la plus impétueuse, et une voie au tonnerre éclatant,

26 διά να φέρη βροχήν επί γην ακατοίκητον, εις έρημον, όπου άνθρωπος δεν υπάρχει,

Pour faire pleuvoir sur une terre sans homme dans un désert, où aucun des mortels ne demeure,

27 διά να χορτάση την άβατον και ακατοίκητον, και να αναβλαστήση τον βλαστόν της χλόης;

Pour inonder une terre inaccessible et désolée, et y produire des herbes vertes?

28 Έχει πατέρα η βροχή; ή τις εγέννησε τας σταγόνας της δρόσου;

Qui est le père de la pluie? ou qui a engendré les gouttes de la rosée?

29 Από μήτρας τίνος εξέρχεται ο πάγος; και την πάχνην του ουρανού, τις εγέννησε;

Du sein de qui est sortie la glace? et la gelée du ciel, qui l’a engendrée?

30 Τα ύδατα σκληρύνονται ως λίθος, και το πρόσωπον της αβύσσου πηγνύεται.

À la manière de la pierre les eaux se durcissent, et la surface de l’abîme devient solide.

31 Δύνασαι να δεσμεύσης τας γλυκείας επιρροάς της Πλειάδος ή να λύσης τα δεσμά τον Ωρίωνος;

Est-ce que tu seras capable de joindre ensemble les brillantes étoiles des Pléiades, ou pourrastu interrompre le cours d’Arcturus?

32 Δύνασαι να εκβάλης τα Ζώδια εις τον καιρόν αυτών; ή δύνασαι να οδηγήσης τον Αρκτούρον μετά των υιών αυτού;

Est-ce que tu produis Lucifer en son temps, et que tu fais lever l’étoile du soir sur les fils de la terre?

33 Γνωρίζεις τους νόμους του ουρανού; δύνασαι να διατάξης τας επιρροάς αυτού επί την γην;

Est-ce que tu connais l’ordre du ciel, et en rendras-tu raison sur la terre?

34 Δύνασαι να υψώσης την φωνήν σου εις τα νέφη, διά να σε σκεπάση αφθονία υδάτων;

Est-ce que tu élèveras ta voix dans les nuages, et que l’impétuosité des eaux te couvrira?

35 Δύνασαι να αποστείλης αστραπάς, ώστε να εξέλθωσι και να είπωσι προς σε, Ιδού, ημείς;

Est-ce que tu enverras les foudres, et elles iront; et, revenant, te diront-elles: Nous voici?

36 Τις έβαλε σοφίαν εντός του ανθρώπου; ή τις έδωκε σύνεσιν εις την καρδίαν αυτού;

Qui a mis au dedans de l’homme la sagesse? ou qui a donné au coq l’intelligence?

37 Τις δύναται να αριθμήση τα νέφη διά σοφίας; ή τις δύναται να κενόνη τα δοχεία του ουρανού,

Qui expliquera la conduite des cieux, et qui fera cesser le concert du ciel?

38 διά να χωνευθή το χώμα εις σύμπηξιν και οι βώλοι να συγκολλώνται;

Quand la poussière se répandait-elle sur la terre, et les glèbes se durcissaient-elles?

39 Θέλεις κυνηγήσει θήραμα διά τον λέοντα; ή χορτάσει την όρεξιν των σκύμνων,

Est-ce que tu prendras la proie pour la lionne, et empliras-tu l’âme de ses petits,

40 όταν κοίτωνται εν τοις σπηλαίοις και κάθηνται εις τους κρυπτήρας διά να ενεδρεύωσι;

Quand ils sont couchés dans leurs antres, et qu’ils épient dans leurs cavernes?

41 Τις ετοιμάζει εις τον κόρακα την τροφήν αυτού, όταν οι νεοσσοί αυτού κράζωσι προς τον Θεόν, περιπλανώμενοι δι' έλλειψιν τροφής;

Qui prépare au corbeau sa nourriture, quand ses petits crient à Dieu, errant ça et là, parce qu’ils n’ont rien à manger?