Ἰώβ 38

1 Τότε απεκρίθη ο Κύριος προς τον Ιώβ εκ του ανεμοστροβίλου και είπε·

Derefter svarede Herren Job ud af Stormen og sagde:

2 Τις ούτος, όστις σκοτίζει την βουλήν μου διά λόγων ασυνέτων;

Hvo er den, som formørker Guds Raad med Tale uden Forstand.

3 Ζώσον ήδη την οσφύν σου ως ανήρ· διότι θέλω σε ερωτήσει, και φανέρωσόν μοι.

Bind op om dine Lænder som en Mand, saa vil jeg spørge dig, og undervis du mig!

4 Που ήσο ότε εθεμελίονον την γην; απάγγειλον, εάν έχης σύνεσιν.

Hvor var du, der jeg grundfæstede Jorden? forkynd det, hvis du har Indsigt?

5 Τις έθεσε τα μέτρα αυτής, εάν εξεύρης; ή τις ήπλωσε στάθμην επ' αυτήν;

Hvo har sat dens Maal? du ved det vel? eller hvo udstrakte Snoren over den?

6 Επί τίνος είναι εστηριγμένα τα θεμέλια αυτής; ή τις έθεσε τον ακρογωνιαίον λίθον αυτής,

Hvorpaa ere dens Piller nedsænkede? eller hvo har lagt dens Hjørnesten?

7 ότε τα άστρα της αυγής έψαλλον ομού και πάντες οι υιοί του Θεού ηλάλαζον;

der Morgenstjerner sang til Hobe, og alle Guds Børn raabte af Glæde.

8 ή τις συνέκλεισε την θάλασσαν με θύρας, ότε εξορμώσα εξήλθεν εκ μήτρας;

Og hvo lukkede for Havet med Døre, der det brød frem, gik ud af Moders Liv,

9 ότε περιέβαλον αυτήν με νεφέλην και με ομίχλην εσπαργάνωσα αυτήν,

der jeg gjorde Sky til dets Klædning og Mørke til dets Svøb,

10 και περιώρισα αυτήν διά προστάγματός μου, και έβαλον μοχλούς και πύλας,

der jeg afstak for det min Grænse og satte Stang og Døre for det

11 και είπα, Έως αυτού θέλεις έρχεσθαι και δεν θέλεις υπερβή· και εδώ θέλει συντρίβεσθαι η υπερηφανία των κυμάτων σου;

og sagde: Hertil skal du komme og ikke længere; og her skal være sat Grænse for dine stolte Bølger?

12 Προσέταξας συ την πρωΐαν επί των ημερών σου; έδειξας εις την αυγήν τον τόπον αυτής,

Har du i dine Dage givet Befaling til Morgenen? har du vist Morgenrøden dens Sted,

13 διά να πιάση τα έσχατα της γης, ώστε οι κακούργοι να εκτιναχθώσιν απ' αυτής;

til at gribe Jorden ved dens Flige, saa at de ugudelige rystes bort fra den?

14 Αυτή μεταμορφούται ως πηλός σφραγιζόμενος· και τα πάντα παρουσιάζονται ως στολή.

saa denne forvandler sig som Leret, hvori Seglet trykkes, og Tingene fremstille sig som i deres Klædebon,

15 Και το φως των ασεβών αφαιρείται απ' αυτών, ο δε βραχίων των υπερηφάνων συντρίβεται.

og de ugudelige unddrages deres Lys, og den opløftede Arm sønderbrydes?

16 Εισήλθες έως των πηγών της θαλάσσης; ή περιεπάτησας εις εξιχνίασιν της αβύσσου;

Er du kommen til Havets Kilder? og har du vandret paa Dybets Bund?

17 Ηνοίχθησαν εις σε του θανάτου αι πύλαι; ή είδες τας θύρας της σκιάς του θανάτου;

Have Dødens Porte opladt sig for dig? eller saa du Dødens Skygges Porte?

18 Εγνώρισας το πλάτος της γης; απάγγειλον, εάν ενόησας πάντα ταύτα.

Har du overskuet Jordens Bredde? forkynd det, dersom du kender det alt sammen!

19 Που είναι η οδός της κατοικίας του φωτός; και του σκότους, που είναι ο τόπος αυτού,

Hvor er Vejen did, hvor Lyset mon bo, og hvor er Mørkets Sted,

20 διά να συλλάβης αυτό εις το όριον αυτού και να γνωρίσης τας τρίβους της οικίας αυτού;

at du kunde bringe det til dets Landemærke, og at du kendte Stierne til dets Hus?

21 Γνωρίζεις αυτό, διότι τότε εγεννήθης; ή διότι ο αριθμός των ημερών σου είναι πολύς;

Du ved det; thi den Gang blev du jo født, og dine Dages Tal er stort!

22 Εισήλθες εις τους θησαυρούς της χιόνος; ή είδες τους θησαυρούς της χαλάζης,

Er du kommen til Forraadskamrene for Sneen, eller saa du Forraadskamrene for Hagelen,

23 τους οποίους φυλάττω διά τον καιρόν της θλίψεως διά την ημέραν της μάχης και του πολέμου;

hvilke jeg har sparet til Trængsels Tid, til Strids og Krigs Dag.

24 Διά τίνος οδού διαδίδεται το φως, ή ο ανατολικός άνεμος διαχέεται επί την γην;

Hvor er den Vej, hvor Lyset deler sig, hvor Østenvejret spreder sig over Jorden?

25 Τις ήνοιξε ρύακας διά τας ραγδαίας βροχάς, ή δρόμον διά την αστραπήν της βροντής,

Hvo brød Render til Vandskyl og Vej til Lynet, som gaar foran Torden,

26 διά να φέρη βροχήν επί γην ακατοίκητον, εις έρημον, όπου άνθρωπος δεν υπάρχει,

for at lade regne paa det Land, hvor ingen er, i Ørken, hvor intet Menneske er,

27 διά να χορτάση την άβατον και ακατοίκητον, και να αναβλαστήση τον βλαστόν της χλόης;

for at mætte de øde og ødelagte Steder og bringe Græsbunden til at spire?

28 Έχει πατέρα η βροχή; ή τις εγέννησε τας σταγόνας της δρόσου;

Har Regnen vel en Fader? eller hvo har avlet Duggens Draaber?

29 Από μήτρας τίνος εξέρχεται ο πάγος; και την πάχνην του ουρανού, τις εγέννησε;

Af hvis Moderliv er Frost udgangen? og hvo fødte Rimfrost under Himmelen?

30 Τα ύδατα σκληρύνονται ως λίθος, και το πρόσωπον της αβύσσου πηγνύεται.

Vandet skjuler sig, som var det en Sten, og Dybets Overflade slutter sig sammen.

31 Δύνασαι να δεσμεύσης τας γλυκείας επιρροάς της Πλειάδος ή να λύσης τα δεσμά τον Ωρίωνος;

Kan du knytte Syvstjernens Baand, eller løse Orions Reb?

32 Δύνασαι να εκβάλης τα Ζώδια εις τον καιρόν αυτών; ή δύνασαι να οδηγήσης τον Αρκτούρον μετά των υιών αυτού;

Kan du lade Dyrekredsens Stjerner komme frem til deres Tid? eller føre Bjørnen med dens Unger frem?

33 Γνωρίζεις τους νόμους του ουρανού; δύνασαι να διατάξης τας επιρροάς αυτού επί την γην;

Kender du Himmelens Love? eller kan du bestemme dens Herredømme over Jorden?

34 Δύνασαι να υψώσης την φωνήν σου εις τα νέφη, διά να σε σκεπάση αφθονία υδάτων;

Kan du opløfte din Røst til Skyen, at Vands Mangfoldighed maa skjule dig?

35 Δύνασαι να αποστείλης αστραπάς, ώστε να εξέλθωσι και να είπωσι προς σε, Ιδού, ημείς;

Kan du udlade Lynene, at de fare frem, og at de sige til dig: Se, her ere vi?

36 Τις έβαλε σοφίαν εντός του ανθρώπου; ή τις έδωκε σύνεσιν εις την καρδίαν αυτού;

Hvo lagde Visdom i Hjertets Inderste? eller hvo gav Forstand i Tanken?

37 Τις δύναται να αριθμήση τα νέφη διά σοφίας; ή τις δύναται να κενόνη τα δοχεία του ουρανού,

Hvo kan tælle Skyerne med Visdom? og hvo kan udgyde Himmelens Vandbeholdere,

38 διά να χωνευθή το χώμα εις σύμπηξιν και οι βώλοι να συγκολλώνται;

idet Støv løber sammen til en Støbning, og Jordklumperne hænge ved hverandre?

39 Θέλεις κυνηγήσει θήραμα διά τον λέοντα; ή χορτάσει την όρεξιν των σκύμνων,

Kan du jage Rov til Løvinden og fylde de unge Løvers Graadighed,

40 όταν κοίτωνται εν τοις σπηλαίοις και κάθηνται εις τους κρυπτήρας διά να ενεδρεύωσι;

naar de lægge sig ned i deres Boliger og blive i Skjul for at lure?

41 Τις ετοιμάζει εις τον κόρακα την τροφήν αυτού, όταν οι νεοσσοί αυτού κράζωσι προς τον Θεόν, περιπλανώμενοι δι' έλλειψιν τροφής;

Hvo skaffer Ravnen dens Føde, naar dens Unger skrige til Gud, naar de fare hid og did, fordi de intet have at æde?