Ἰώβ 35

1 Και επανέλαβεν ο Ελιού και είπε·

Anante Elihu'a mago'ene amanage huno hu'ne,

2 Στοχάζεσαι ότι είναι ορθόν τούτο, το οποίον είπας, Είμαι δικαιότερος του Θεού;

Jopuga Anumzamofo avurera fatgo hu'noema hunkama nehanana, kagrama antahinana tamage naneke nehue hunka nehampi?

3 Διότι είπας, Τις ωφέλεια θέλει είσθαι εις σε; Τι κέρδος θέλω λάβει εκ τούτου μάλλον παρά εκ της αμαρτίας μου;

Hagi kagra Jopuga Anumzamofonku hunka, nagrama kumi'ma osu mani'ne'nama fatgo navu'nava'ma hanuana, anampintira na'a knare'zana erigahue? hunka nehane.

4 Εγώ θέλω αποκριθή προς σε και προς τους φίλους σου μετά σου.

Hanki menina Jopuga kenona hunegante'na ana maka 3'a roneka'a raminena, kenona huzamantegahue.

5 Ανάβλεψον εις τους ουρανούς και ιδέ· και θεώρησον τα νέφη, πόσον υψηλότερά σου είναι.

Jopuga menina kesga hunka onagamu monare'ma me'nea hamporamina ko.

6 Εάν αμαρτάνης, τι πράττεις κατ' αυτού; ή αν αι παραβάσεις σου πολλαπλασιασθώσι, τι κατορθόνεις κατ' αυτού;

Hanki kagrama kumi'ma hanana zamo'a inankna huno Anumzamofona azeri havizana hugahie? Kagra kumira mago'ene huvava hunka vugahananagi, e'i ana zamo'enena azeri havizana osugahie.

7 Εάν ήσαι δίκαιος, τι θέλεις δώσει εις αυτόν; ή τι θέλει λάβει εκ της χειρός σου;

Kagrama mani fatgoma hunka manina zamo'a, magore huno Anumzamofona aza nehifi? Na'a mago knare'za Anumzamo'a kagripintira erigahie?

8 Η ασέβειά σου δύναται να βλάψη άνθρωπον ως σέ· και η δικαιοσύνη σου δύναται να ωφελήση υιόν ανθρώπου.

Hanki kagrama hana hazenke zamo'a, vaheke'za zamazeri havizana nehuno, knare kavukva'zama hana zamo'a vaheke'za zamazeri so'ea nehie.

9 Εκ του πλήθους των καταθλιβόντων καταβοώσι· κραυγάζουσιν ένεκεν του βραχίονος των ισχυρών·

Hankave'zami me'nea vahe'mo'zama vahe'ma zamazeri havizama nehazage'za, mago'a vahe'mo'zama eme zamazama hanagura zavi krafage nehaze.

10 Αλλ' ουδείς λέγει, που είναι ο Θεός ο Ποιητής μου, όστις δίδει άσματα εις την νύκτα,

Hianagi mago'mo'a amanage hunora nosie, nagri'ma nazeri fore'ma hu'neno, hani zampima mani'nogeno'ma muse zagame'ma namige'nama nehua Anumzana iga manie?

11 Όστις συνετίζει ημάς υπέρ τα κτήνη της γης, και σοφίζει ημάς υπέρ τα πετεινά του ουρανού;

Anage nehuno afi zaga kafane, nama ramimofo antahi'zama rugatereno knare antahi'zama tami'nea Anumzana iga mani'ne hu'za nosaze?

12 Εκεί βοώσι διά την υπερηφανίαν των πονηρών, δεν θέλει όμως αποκριθή.

Ana'ma nehige'za Anumzamo taza hanie nehu'za zavi krafagea nehaze. Hianagi Anumzamo'a ke'zamia antahino nona hunozmante. Na'ankure zamagra zamavufaga erisga nehu'za, kumi nehaza vahe mani'naze.

13 Ο Θεός βεβαίως δεν θέλει εισακούσει της ματαιολογίας, ουδέ θέλει επιβλέψει ο Παντοδύναμος εις αυτήν·

Hianagi zamunte omane vahe'mo'zama zavi krafagema nehaza zankura Hankavenentake Anumzamo'a antahi nozamie hu'zama nehazana havige nehaze.

14 πόσον ολιγώτερον όταν συ λέγης, ότι δεν θέλεις ιδεί αυτόν· η κρίσις όμως είναι ενώπιον αυτού· όθεν έχε το θάρρος σου επ' αυτόν.

Hanki kagra Jopuga ko'ma hunka, Anumzamofona onkegahue nehunka, Agrake'za eno nagrama hu'nesua kefo zantera mizana eme namigahie hunka avega antenka mani'nananagi, Anumzamo'a ana keka'a antahiogami'ne.

15 Αλλά τώρα, επειδή δεν επεσκέφθη εν τω θυμώ αυτού και δεν παρετήρησε μετά μεγάλης αυστηρότητος,

Hagi kumi'ma nehaza vahera Anumzamo'a arimpa ahezamanteno zamazeri haviza nosie hunka nehunka, kefo zamavu zamava'ma nehaza zankura agesa nontahie hunka hu'nane.

16 διά τούτο ο Ιώβ ανοίγει το στόμα αυτού ματαίως· επισωρεύει λόγους εν αγνωσία.

Hianagi Jopugama hana nanekea amunte omane naneke nehunka, kagesa ontahi negi vahe'mo'zama nehazankna naneke hunka eri hakare nehane.