Ἰώβ 35

1 Και επανέλαβεν ο Ελιού και είπε·

ויען אליהו ויאמר

2 Στοχάζεσαι ότι είναι ορθόν τούτο, το οποίον είπας, Είμαι δικαιότερος του Θεού;

הזאת חשבת למשפט אמרת צדקי מאל

3 Διότι είπας, Τις ωφέλεια θέλει είσθαι εις σε; Τι κέρδος θέλω λάβει εκ τούτου μάλλον παρά εκ της αμαρτίας μου;

כי-תאמר מה-יסכן-לך מה-אעיל מחטאתי

4 Εγώ θέλω αποκριθή προς σε και προς τους φίλους σου μετά σου.

אני אשיבך מלין-- ואת-רעיך עמך

5 Ανάβλεψον εις τους ουρανούς και ιδέ· και θεώρησον τα νέφη, πόσον υψηλότερά σου είναι.

הבט שמים וראה ושור שחקים גבהו ממך

6 Εάν αμαρτάνης, τι πράττεις κατ' αυτού; ή αν αι παραβάσεις σου πολλαπλασιασθώσι, τι κατορθόνεις κατ' αυτού;

אם-חטאת מה-תפעל-בו ורבו פשעיך מה-תעשה-לו

7 Εάν ήσαι δίκαιος, τι θέλεις δώσει εις αυτόν; ή τι θέλει λάβει εκ της χειρός σου;

אם-צדקת מה-תתן-לו או מה-מידך יקח

8 Η ασέβειά σου δύναται να βλάψη άνθρωπον ως σέ· και η δικαιοσύνη σου δύναται να ωφελήση υιόν ανθρώπου.

לאיש-כמוך רשעך ולבן-אדם צדקתך

9 Εκ του πλήθους των καταθλιβόντων καταβοώσι· κραυγάζουσιν ένεκεν του βραχίονος των ισχυρών·

מרב עשוקים יזעיקו ישועו מזרוע רבים

10 Αλλ' ουδείς λέγει, που είναι ο Θεός ο Ποιητής μου, όστις δίδει άσματα εις την νύκτα,

ולא-אמר--איה אלוה עשי נתן זמרות בלילה

11 Όστις συνετίζει ημάς υπέρ τα κτήνη της γης, και σοφίζει ημάς υπέρ τα πετεινά του ουρανού;

מלפנו מבהמות ארץ ומעוף השמים יחכמנו

12 Εκεί βοώσι διά την υπερηφανίαν των πονηρών, δεν θέλει όμως αποκριθή.

שם יצעקו ולא יענה-- מפני גאון רעים

13 Ο Θεός βεβαίως δεν θέλει εισακούσει της ματαιολογίας, ουδέ θέλει επιβλέψει ο Παντοδύναμος εις αυτήν·

אך-שוא לא-ישמע אל ושדי לא ישורנה

14 πόσον ολιγώτερον όταν συ λέγης, ότι δεν θέλεις ιδεί αυτόν· η κρίσις όμως είναι ενώπιον αυτού· όθεν έχε το θάρρος σου επ' αυτόν.

אף כי-תאמר לא תשורנו דין לפניו ותחולל לו

15 Αλλά τώρα, επειδή δεν επεσκέφθη εν τω θυμώ αυτού και δεν παρετήρησε μετά μεγάλης αυστηρότητος,

ועתה--כי-אין פקד אפו ולא-ידע בפש מאד

16 διά τούτο ο Ιώβ ανοίγει το στόμα αυτού ματαίως· επισωρεύει λόγους εν αγνωσία.

ואיוב הבל יפצה-פיהו בבלי-דעת מלין יכבר