Ἰώβ 35
1 Και επανέλαβεν ο Ελιού και είπε·
Og Elihu tog til Orde og sagde:
2 Στοχάζεσαι ότι είναι ορθόν τούτο, το οποίον είπας, Είμαι δικαιότερος του Θεού;
"Holder du det for Ret, og kalder du det din Ret for Gud,
3 Διότι είπας, Τις ωφέλεια θέλει είσθαι εις σε; Τι κέρδος θέλω λάβει εκ τούτου μάλλον παρά εκ της αμαρτίας μου;
at du siger: "Hvad båder det mig, hvad hjælper det mig, at jeg ikke synder?"
4 Εγώ θέλω αποκριθή προς σε και προς τους φίλους σου μετά σου.
Jeg vil give dig Svar og tillige med dig dine Venner:
5 Ανάβλεψον εις τους ουρανούς και ιδέ· και θεώρησον τα νέφη, πόσον υψηλότερά σου είναι.
Løft dit Blik imod Himlen og se, læg Mærke til Skyerne, hvor højt de, er over dig!
6 Εάν αμαρτάνης, τι πράττεις κατ' αυτού; ή αν αι παραβάσεις σου πολλαπλασιασθώσι, τι κατορθόνεις κατ' αυτού;
Hvis du synder, hvad skader du ham? Er din Brøde svar, hvad gør det da ham?
7 Εάν ήσαι δίκαιος, τι θέλεις δώσει εις αυτόν; ή τι θέλει λάβει εκ της χειρός σου;
Er du retfærdig, hvad gavner du ham, hvad mon han får af din Hånd?
8 Η ασέβειά σου δύναται να βλάψη άνθρωπον ως σέ· και η δικαιοσύνη σου δύναται να ωφελήση υιόν ανθρώπου.
Du Menneske, dig vedkommer din Gudløshed, dig, et Menneskebarn, din Retfærd!
9 Εκ του πλήθους των καταθλιβόντων καταβοώσι· κραυγάζουσιν ένεκεν του βραχίονος των ισχυρών·
Man skriger over den megen Vold, råber om Hjælp mod de mægtiges Arm,
10 Αλλ' ουδείς λέγει, που είναι ο Θεός ο Ποιητής μου, όστις δίδει άσματα εις την νύκτα,
men siger ej: "Hvor er Gud, vor Skaber, som giver Lovsang om Natten,
11 Όστις συνετίζει ημάς υπέρ τα κτήνη της γης, και σοφίζει ημάς υπέρ τα πετεινά του ουρανού;
lærer os mer end Jordens Dyr, gør os vise fremfor Himlens Fugle?"
12 Εκεί βοώσι διά την υπερηφανίαν των πονηρών, δεν θέλει όμως αποκριθή.
Der råber man, uden at han giver Svar, over de ondes Hovmod;
13 Ο Θεός βεβαίως δεν θέλει εισακούσει της ματαιολογίας, ουδέ θέλει επιβλέψει ο Παντοδύναμος εις αυτήν·
til visse, Gud hører ej tomme Ord, den Almægtige ænser dem ikke,
14 πόσον ολιγώτερον όταν συ λέγης, ότι δεν θέλεις ιδεί αυτόν· η κρίσις όμως είναι ενώπιον αυτού· όθεν έχε το θάρρος σου επ' αυτόν.
endsige din Påstand om ikke at se ham! Vær stille for hans Åsyn og bi på ham!
15 Αλλά τώρα, επειδή δεν επεσκέφθη εν τω θυμώ αυτού και δεν παρετήρησε μετά μεγάλης αυστηρότητος,
Men nu, da hans Vrede ej bringer Straf og han ikke bekymrer sig stort om Synd,
16 διά τούτο ο Ιώβ ανοίγει το στόμα αυτού ματαίως· επισωρεύει λόγους εν αγνωσία.
så oplader Job sin Mund med Tant, uden Indsigt taler han store Ord.
