< Ἰώβ 26 >

1 Και απεκρίθη ο Ιώβ και είπε·
Then Job answered and said:
2 Πόσον εβοήθησας τον αδύνατον· έσωσας βραχίονα ανίσχυρον.
How hast thou helped him that is without power! How hast thou saved the arm that hath no strength!
3 Πόσον συνεβούλευσας τον άσοφον και εντελή σύνεσιν έδειξας
How hast thou counselled him that hath no wisdom, and plentifully declared sound knowledge!
4 Προς τίνα απήγγειλας τους λόγους; και τίνος πνοή εξήλθεν από σου;
With whose help hast thou uttered words? And whose spirit came forth from thee?
5 Οι νεκροί τρέμουσιν αυτόν υποκάτωθεν των υδάτων, και οι συγκατοικούντες μετ' αυτών.
The shades tremble beneath the waters and the inhabitants thereof.
6 Γυμνός ο άδης έμπροσθεν αυτού, και η απώλεια δεν έχει σκέπασμα. (Sheol h7585)
The nether-world is naked before Him, and Destruction hath no covering. (Sheol h7585)
7 Εκτείνει τον βορέαν επί το κενόν· κρεμά την γην επί το μηδέν.
He stretcheth out the north over the empty space, and hangeth the earth over nothing.
8 Δεσμεύει τα ύδατα εις τας νεφέλας αυτού· και η νεφέλη δεν σχίζεται υποκάτω αυτών.
He bindeth up the waters in His thick clouds; and the cloud is not rent under them.
9 Σκεπάζει το πρόσωπον του θρόνου αυτού· εκτείνει το νέφος αυτού επ' αυτόν.
He closeth in the face of His throne, and spreadeth His cloud upon it.
10 Περιεκύκλωσε τα ύδατα με όρια, έως της συντελείας του φωτός και του σκότους.
He hath described a boundary upon the face of the waters, unto the confines of light and darkness.
11 Οι στύλοι του ουρανού τρέμουσι και εξίστανται από της επιτιμήσεως αυτού.
The pillars of heaven tremble and are astonished at His rebuke.
12 Ταράττει την θάλασσαν διά της δυνάμεως αυτού, και διά της συνέσεως αυτού καταδαμάζει την υπερηφανίαν αυτής.
He stirreth up the sea with His power, and by His understanding He smiteth through Rahab.
13 Διά του πνεύματος αυτού εκόσμησε τους ουρανούς· η χειρ αυτού εσχημάτισε τον συστρεφόμενον όφιν.
By His breath the heavens are serene; His hand hath pierced the slant serpent.
14 Ιδού, ταύτα είναι μέρη των οδών αυτού· αλλά πόσον ελάχιστον πράγμα ακούομεν περί αυτού; την δε βροντήν της δυνάμεως αυτού τις δύναται να εννοήση;
Lo, these are but the outskirts of His ways; and how small a whisper is heard of Him! But the thunder of His mighty deeds who can understand?

< Ἰώβ 26 >