Ἰώβ 23
1 Και απεκρίθη ο Ιώβ και είπε·
Then Job answered and said,
2 Και την σήμερον το παράπονόν μου είναι πικρόν· η πληγή μου είναι βαρυτέρα του στεναγμού μου.
“Even today my complaint is bitter; my hand is heavy because of my groaning.
3 Είθε να ήξευρον που να εύρω αυτόν· ήθελον υπάγει έως του θρόνου αυτού·
Oh, that I knew where I might find him! Oh, that I might come to his place!
4 ήθελον εκθέσει κρίσιν ενώπιον αυτού, και ήθελον εμπλήσει το στόμα μου αποδείξεων·
I would lay my case in order before him and fill my mouth with arguments.
5 ήθελον γνωρίσει τους λόγους τους οποίους ήθελε μοι αποκριθή, και ήθελον νοήσει τι ήθελε μοι ειπεί.
I would learn the words with which he would answer me and would understand what he would say to me.
6 Μη εν πλήθει δυνάμεως θέλει διαμάχεσθαι μετ' εμού; ουχί· αλλ' ήθελε βάλει εις εμέ προσοχήν.
Would he argue against me in the greatness of his power? No, he would pay attention to me.
7 Τότε ηδύνατο ο δίκαιος να διαλεχθή μετ' αυτού· και ήθελον ελευθερωθή διαπαντός από του κριτού μου.
There the upright person might argue with him. In this way I would be acquitted forever by my judge.
8 Ιδού, υπάγω εμπρός, αλλά δεν είναι· και οπίσω, αλλά δεν βλέπω αυτόν·
See, I go eastward, but he is not there, and westward, but I cannot perceive him.
9 εις τα αριστερά, όταν εργάζηται, αλλά δεν δύναμαι να ίδω αυτόν. Κρύπτεται εις τα δεξιά, και δεν βλέπω αυτόν.
To the north, where he is at work, but I cannot see him, and to the south, where he hides himself so that I cannot see him.
10 Γνωρίζει όμως την οδόν μου· με εδοκίμασε· θέλω εξέλθει ως χρυσίον.
But he knows the way that I take; when he has tested me, I will come out like gold.
11 Ο πους μου ενέμεινεν εις τα βήματα αυτού· εφύλαξα την οδόν αυτού και δεν εξέκλινα·
My foot has held fast to his steps; I have kept to his way and turned not aside.
12 την εντολήν των χειλέων αυτού, και δεν ωπισθοδρόμησα· διετήρησα τους λόγους του στόματος αυτού, μάλλον παρά την αναγκαίαν μου τροφήν.
I have not gone back from the commandment of his lips; I have treasured the words of his mouth more than my portion of food.
13 Διότι αυτός είναι εν μιά βουλή· και τις δύναται να αποστρέψη αυτόν; και ό, τι επιθυμεί η ψυχή αυτού, κάμνει.
But he is one of a kind, who can turn him back? What he desires, he does.
14 Διότι εκτελεί το ορισθέν εις εμέ· και πολλά τοιαύτα είναι μετ' αυτού.
For he carries out his decree against me; there are many like them.
15 Διά τούτο καταπλήττομαι από προσώπου αυτού· συλλογίζομαι και φρίττω απ' αυτού·
Therefore, I am terrified in his presence; when I think about him, I am afraid of him.
16 διότι ο Θεός εμαλάκωσε την καρδίαν μου, και ο Παντοδύναμος με κατέπληξεν·
For God has made my heart weak; the Almighty has terrified me.
17 επειδή δεν απεκόπην προ του σκότους, και δεν έκρυψε τον γνόφον από του προσώπου μου.
I have not been brought to an end by darkness, because of the thick darkness that covers the gloom of my face.
