Ἰώβ 20
1 Και απεκρίθη Σωφάρ ο Νααμαθίτης και είπε·
| ויען צפר הנעמתי ויאמר |
2 Διά τούτο οι στοχασμοί μου με κινούσιν εις το να αποκριθώ, και διά τούτο σπεύδω.
| לכן שעפי ישיבוני ובעבור חושי בי |
3 Ήκουσα την εις εμέ ονειδιστικήν επίπληξιν, και το πνεύμα της συνέσεως μου με κάμνει να αποκριθώ.
| מוסר כלמתי אשמע ורוח מבינתי יענני |
4 Δεν γνωρίζεις τούτο παλαιόθεν αφ' ότου ο άνθρωπος ετέθη επί της γης,
| הזאת ידעת מני-עד מני שים אדם עלי-ארץ |
5 ότι ο θρίαμβος των ασεβών είναι ολιγοχρόνιος, και η χαρά του υποκριτού στιγμαία.
| כי רננת רשעים מקרוב ושמחת חנף עדי-רגע |
6 Και αν το μεγαλείον αυτού αναβή εις τους ουρανούς και η κεφαλή αυτού φθάση έως των νεφελών,
| אם-יעלה לשמים שיאו וראשו לעב יגיע |
7 θέλει αφανισθή διαπαντός ως κόπρος αυτού· όσοι έβλεπον αυτόν θέλουσι λέγει, Που εκείνος;
| כגללו לנצח יאבד ראיו יאמרו איו |
8 θέλει πετάξει ως όνειρον και δεν θέλει ευρεθή· και, ως όρασις της νυκτός θέλει εξαφανισθή.
| כחלום יעוף ולא ימצאהו וידד כחזיון לילה |
9 Και ο οφθαλμός όστις έβλεπεν αυτόν δεν θέλει ιδεί αυτόν πλέον· και ο τόπος αυτού δεν θέλει πλέον γνωρίσει αυτόν.
| עין שזפתו ולא תוסיף ולא-עוד תשורנו מקומו |
10 Οι υιοί αυτού θέλουσι ζητήσει την εύνοιαν των πτωχών, και αι χείρες αυτού θέλουσιν επιστρέψει τα αγαθά αυτών.
| בניו ירצו דלים וידיו תשבנה אונו |
11 Τα οστά αυτού γέμουσιν από των αμαρτημάτων της νεότητος αυτού, και θέλουσι κοιμηθή μετ' αυτού εν χώματι.
| עצמותיו מלאו עלומו ועמו על-עפר תשכב |
12 Αν και η κακία ήναι γλυκεία εν τω στόματι αυτού, κρύπτη αυτήν υπό την γλώσσαν αυτού·
| אם-תמתיק בפיו רעה-- יכחידנה תחת לשנו |
13 αν και περιθάλπη αυτήν και δεν αφίνη αυτήν, αλλά κρατή αυτήν εν τω μέσω του ουρανίσκου αυτού·
| יחמל עליה ולא יעזבנה וימנענה בתוך חכו |
14 όμως η τροφή αυτού θέλει αλλοιωθή εις τα εντόσθια αυτού· χολή ασπίδων θέλει γείνει εν αυτώ.
| לחמו במעיו נהפך מרורת פתנים בקרבו |
15 Τα πλούτη όσα κατέπιε, θέλει εξεμέσει· ο Θεός θέλει εκσπάσει αυτά από της κοιλίας αυτού.
| חיל בלע ויקאנו מבטנו ירשנו אל |
16 Φαρμάκιον ασπίδων θέλει θηλάσει· γλώσσα εχίδνης θέλει θανατώσει αυτόν.
| ראש-פתנים יינק תהרגהו לשון אפעה |
17 Δεν θέλει ιδεί τους ποταμούς, τους ρύακας τους ρέοντας μέλι και βούτυρον.
| אל-ירא בפלגות-- נהרי נחלי דבש וחמאה |
18 Εκείνο, διά το οποίον εκοπίασε, θέλει αποδώσει και δεν θέλει καταπίει αυτό· κατά την απόκτησιν θέλει γείνει η απόδοσις αυτού, και δεν θέλει χαρή.
| משיב יגע ולא יבלע כחיל תמורתו ולא יעלס |
19 Διότι κατέθλιψεν, εγκατέλιπε τους πένητας· ήρπασεν οικίαν, την οποίαν δεν ωκοδόμησε.
| כי-רצץ עזב דלים בית גזל ולא יבנהו |
20 Βεβαίως δεν θέλει γνωρίσει ανάπαυσιν εν τη κοιλία αυτού· δεν θέλει διασώσει ουδέν εκ των επιθυμητών αυτού.
| כי לא-ידע שלו בבטנו בחמודו לא ימלט |
21 Δεν θέλει μείνει εις αυτόν ουδέν προς τροφήν· όθεν δεν θέλει ελπίσει επί τα αγαθά αυτού.
| אין-שריד לאכלו על-כן לא-יחיל טובו |
22 Εν τη πλήρει αφθονία αυτού θέλει επέλθει επ' αυτόν στενοχωρία· πάσα η δύναμις της ταλαιπωρίας θέλει επιπέσει επ' αυτόν.
| במלאות שפקו יצר לו כל-יד עמל תבאנו |
23 Ενώ καταγίνεται να εμπλήση την κοιλίαν αυτού, ο Θεός θέλει αποστείλει τον θυμόν της οργής αυτού επ' αυτόν, και θέλει επιβρέξει αυτόν κατ' αυτού ενώ τρώγει.
| יהי למלא בטנו--ישלח-בו חרון אפו וימטר עלימו בלחומו |
24 Ενώ φεύγει το όπλον το σιδηρούν, το χάλκινον τόξον θέλει διαπεράσει αυτόν.
| יברח מנשק ברזל תחלפהו קשת נחושה |
25 Το βέλος σύρεται και διαπερά το σώμα, και η αστράπτουσα ακμή εξέρχεται εκ της χολής αυτού. Τρόμοι είναι επ' αυτόν,
| שלף ויצא מגוה וברק ממררתו יהלך עליו אמים |
26 παν σκότος κρύπτεται εν τοις ταμείοις αυτού· πυρ άσβεστον θέλει κατατρώγει αυτόν· όσοι εναπελείφθησαν εν τη σκηνή αυτού θέλουσι δυστυχεί.
| כל-חשך טמון לצפוניו תאכלהו אש לא-נפח ירע שריד באהלו |
27 Ο ουρανός θέλει ανακαλύψει την ανομίαν αυτού· και η γη θέλει σηκωθή κατ' αυτού.
| יגלו שמים עונו וארץ מתקוממה לו |
28 Η περιουσία του οίκου αυτού θέλει αφανισθή· θέλει διαρρεύσει εν τη ημέρα της κατ' αυτού οργής.
| יגל יבול ביתו נגרות ביום אפו |
29 Αύτη είναι η παρά του Θεού μερίς του ασεβούς ανθρώπου, και η κληρονομία η διωρισμένη εις αυτόν παρά του Θεού.
| זה חלק-אדם רשע--מאלהים ונחלת אמרו מאל |
