Ἰώβ 19
1 Και απεκρίθη ο Ιώβ και είπεν·
Job progovori i reče:
2 Έως πότε θέλετε θλίβει την ψυχήν μου, και θέλετε με κατασυντρίβει με λόγους;
“TÓa dokle ćete mučit' dušu moju, dokle ćete me riječima satirat'?
3 Δεκάκις ήδη με ωνειδίσατε· δεν αισχύνεσθε να σκληρύνησθε εναντίον μου;
Već deseti put pogrdiste mene i stid vas nije što me zlostavljate.
4 Και εάν τωόντι έσφαλα, το σφάλμα μου μένει εν εμοί.
Pa ako sam zastranio doista, na meni moja zabluda ostaje.
5 Αλλ' εάν θέλητε εξάπαντος να μεγαλυνθήτε εναντίον μου, και να ρίπτητε κατ' εμού το όνειδός μου,
Mislite li da ste me nadjačali i krivnju moju da ste dokazali?
6 μάθετε τώρα ότι ο Θεός με κατέστρεψε, και με περιεκύκλωσε με το δίκτυον αυτού.
Znajte: Bog je to mene pritisnuo i svojom me je on stegnuo mrežom.
7 Ιδού, φωνάζω, Αδικία· αλλά δεν εισακούομαι· επικαλούμαι, αλλ' ουδεμία κρίσις.
Vičem: 'Nasilje!' - nema odgovora; vapijem - ali za me pravde nema.
8 Έφραξε την οδόν μου, και δεν δύναμαι να περάσω, και έθεσε σκότος εις τας τρίβους μου.
Sa svih strana put mi je zagradio, sve staze moje u tminu zavio.
9 Με εξέδυσε την δόξαν μου, και αφήρεσε τον στέφανον της κεφαλής μου.
Slavu je moju sa mene skinuo, sa moje glave strgnuo je krunu.
10 Με ηφάνισε πανταχόθεν, και χάνομαι· και εξερρίζωσε την ελπίδα μου ως δένδρον.
Podsijeca me odasvud te nestajem; k'o drvo, nadu mi je iščupao.
11 Και εξήψε κατ' εμού τον θυμόν αυτού, και με στοχάζεται ως εχθρόν αυτού.
Raspalio se gnjev njegov na mene i svojim me drži neprijateljem.
12 Τα τάγματα αυτού ήλθον ομού και ητοίμασαν την οδόν αυτών εναντίον μου, και εστρατοπέδευσαν πέριξ της σκηνής μου.
U bojnom redu pristižu mu čete, putove proti meni nasipaju, odasvud moj opkoljavaju šator.
13 Απεμάκρυνεν απ' εμού τους αδελφούς μου, και ηλλοτριώθησαν όλως απ' εμού οι γνώριμοί μου.
Od mene su se udaljila braća, otuđili se moji poznanici.
14 Οι πλησίον μου με αφήκαν, και οι γνωστοί μου με ελησμόνησαν.
Nestade bližnjih mojih i znanaca, gosti doma mog zaboraviše me.
15 Οι κατοικούντες εν τω οίκω μου και αι θεράπαιναί μου με στοχάζονται ως ξένον· ξένος κατεστάθην εις τους οφθαλμούς αυτών.
Sluškinjama sam svojim kao stranac, neznanac sam u njihovim očima.
16 Καλώ τον υπηρέτην μου, και δεν αποκρίνεται· με το στόμα μου ικέτευσα αυτόν.
Slugu zovnem, a on ne odgovara i za milost ga moram zaklinjati.
17 Η πνοή μου έγεινε ξένη εις την γυναίκα μου, και αι παρακλήσεις μου εις τα τέκνα της κοιλίας μου.
Mojoj je ženi dah moj omrznuo, gadim se djeci vlastite utrobe.
18 Και αυτά τα παιδάρια με κατεφρόνησαν· εσηκώθην, και ελάλησαν εναντίον μου.
I deranima na prezir tek služim, ako se dignem, rugaju se meni.
19 Πάντες οι μυστικοί φίλοι μου με εβδελύχθησαν· και εκείνοι, τους οποίους ηγάπησα, εστράφησαν εναντίον μου.
Pouzdanicima sam svojim mrzak, protiv mene su oni koje ljubljah.
20 Τα οστά μου εκολλήθησαν εις το δέρμα μου και εις την σάρκα μου και διεσώθην με το δέρμα των οδόντων μου.
Kosti mi se za kožu prilijepiše, osta mi jedva koža oko zuba.
21 Ελεήσατέ με, ελεήσατέ με, σεις φίλοι μου· διότι χειρ Θεού με επλήγωσε.
Smilujte mi se, prijatelji moji, jer Božja me je ruka udarila.
22 Διά τι με κατατρέχετε ως ο Θεός, και δεν εχορτάσθητε από των σαρκών μου;
Zašto da me k'o Bog sam progonite, zar se niste moga nasitili mesa?
23 Ω και να εγράφοντο οι λόγοι μου· να ενετυπούντο εν βιβλίω·
O, kad bi se riječi moje zapisale i kad bi se u mjed tvrdu urezale;
24 να ενεχαράττοντο επί βράχον διά σιδηράς γραφίδος και μολύβδου διαπαντός
kad bi se željeznim dlijetom i olovom u spomen vječan u stijenu uklesale!
25 Διότι εξεύρω ότι ζη ο Λυτρωτής μου, και θέλει εγερθή εν τοις εσχάτοις καιροίς επί της γής·
Ja znadem dobro: moj Izbavitelj živi i posljednji će on nad zemljom ustati.
26 και αφού μετά το δέρμα μου το σώμα τούτο φθαρή, πάλιν με την σάρκα μου θέλω ιδή τον Θεόν·
A kad se probudim, k sebi će me dići: iz svoje ću puti tad vidjeti Boga.
27 τον οποίον αυτός εγώ θέλω ιδεί, και θέλουσι θεωρήσει οι οφθαλμοί μου, και ουχί άλλος· οι νεφροί μου κατατήκονται εν τω κόλπω μου.
Njega ja ću kao svojega gledati, i očima mojim neće biti stranac: za njime srce mi čezne u grudima.
28 Αλλά σεις έπρεπε να είπητε, Διά τι κατατρέχομεν αυτόν; επειδή η ρίζα του πράγματος ευρίσκεται εν εμοί.
Kad kažete: 'Kako ćemo ga goniti? Koji ćemo razlog protiv njega naći?',
29 Φοβήθητε την ρομφαίαν· διότι η ρομφαία είναι ο εκδικητής των ανομιών, διά να γνωρίσητε ότι υπάρχει κρίσις.
mača tad se bojte: grijehu mač je kazna. Saznat ćete tada da imade suda!”
