Ἰώβ 18
1 Και απεκρίθη Βιλδάδ ο Σαυχίτης και είπεν·
And Bildad the Shuhite answereth and saith: —
2 Έως πότε δεν θέλετε τελειώσει τους λόγους; προσέξατε, και έπειτα θέλομεν λαλήσει.
When do ye set an end to words? Consider ye, and afterwards do we speak.
3 Διά τι λογιζόμεθα ως τετράποδα, και εξαχρειούμεθα έμπροσθέν σας;
Wherefore have we been reckoned as cattle? We have been defiled in your eyes!
4 Ω διασπαράττων την ψυχήν σου εν τω θυμώ σου, διά σε η γη θέλει εγκαταλειφθή; και ο βράχος θέλει μετακινηθή από του τόπου αυτού;
(He is tearing himself in his anger.) For thy sake is earth forsaken? And removed is a rock from its place?
5 Βεβαίως το φως των ασεβών θέλει σβεσθή, και ο σπινθήρ του πυρός αυτών δεν θέλει αναλάμψει·
Also, the light of the wicked is extinguished. And there doth not shine a spark of his fire.
6 το φως θέλει είσθαι σκότος εν τη σκηνή αυτού, και ο λύχνος αυτού άνωθεν αυτού θέλει σβεσθή·
The light hath been dark in his tent, And his lamp over him is extinguished.
7 τα βήματα της δυνάμεως αυτού θέλουσι συσταλθή, και η βουλή αυτού θέλει κατακρημνίσει αυτόν.
Straitened are the steps of his strength, And cast him down doth his own counsel.
8 Διότι με τους εαυτού πόδας ερρίφθη εις δίκτυον, και περιπατεί επί βρόχων.
For he is sent into a net by his own feet, And on a snare he doth walk habitually.
9 Παγίς θέλει συλλάβει αυτόν από της πτέρνας· ο κλέπτης θέλει υπερισχύσει κατ' αυτού.
Seize on the heel doth a gin, Prevail over him do the designing.
10 Η παγίς αυτού είναι κεκρυμμένη εν τη γη, και η ενέδρα αυτού επί της οδού.
Hidden in the earth is his cord, And his trap on the path.
11 Τρόμοι θέλουσι φοβίζει αυτόν κυκλόθεν, και θέλουσι καταδιώκει αυτόν κατά πόδας.
Round about terrified him have terrors, And they have scattered him — at his feet.
12 Η δύναμις αυτού θέλει λιμοκτονήσει, και όλεθρος θέλει είσθαι έτοιμος εις την πλευράν αυτού.
Hungry is his sorrow, And calamity is ready at his side.
13 Πρωτότοκος θάνατος θέλει καταφάγει το κάλλος του δέρματος αυτού· το κάλλος αυτού θέλει καταφάγει.
It consumeth the parts of his skin, Consume his parts doth death's first-born.
14 Το θάρρος αυτού θέλει εκριζωθή από της σκηνής αυτού, και αυτός θέλει συρθή προς τον βασιλέα των τρόμων.
Drawn from his tent is his confidence, And it causeth him to step to the king of terrors.
15 Ούτοι θέλουσι κατοικήσει εν τη σκηνή αυτού, ήτις δεν είναι πλέον αυτού· θείον θέλει διασπαρή επί την κατοικίαν αυτού.
It dwelleth in his tent — out of his provender, Scattered over his habitation is sulphur.
16 Υποκάτωθεν αι ρίζαι αυτού θέλουσι ξηρανθή, και επάνωθεν θέλει κοπή ο κλάδος αυτού.
From beneath his roots are dried up, And from above cut off is his crop.
17 Το μνημόσυνον αυτού θέλει εξαλειφθή από της γης, και δεν θέλει υπάρχει πλέον το όνομα αυτού εν ταις πλατείαις.
His memorial hath perished from the land, And he hath no name on the street.
18 Θέλει εξωσθή από του φωτός εις το σκότος, και θέλει εκβληθή από του κόσμου.
They thrust him from light unto darkness, And from the habitable earth cast him out.
19 Δεν θέλει έχει ούτε υιόν ούτε έγγονον μεταξύ του λαού αυτού, ουδέ υπόλοιπον εν ταις κατοικίαις αυτού.
He hath no continuator, Nor successor among his people, And none is remaining in his dwellings.
20 Οι μεταγενέστεροι θέλουσιν εκπλαγή διά την ημέραν αυτού, καθώς οι προγενέστεροι έλαβον φρίκην.
At this day westerns have been astonished And easterns have taken fright.
21 Βεβαίως τοιαύται είναι αι κατοικίαι του ασεβούς, και ούτος ο τόπος του μη γνωρίζοντος τον Θεόν.
Only these [are] tabernacles of the perverse, And this the place God hath not known.
