Ἰώβ 11

1 Και απεκρίθη ο Σωφάρ ο Νααμαθίτης και είπε·

Then Sophar the Minaean answered and said,

2 Δεν δίδεται απόκρισις εις το πλήθος των λόγων; και ο πολύλογος θέλει δικαιωθή;

He that speaks much, should also hear on the other side: or does the fluent speaker think himself to be righteous? blessed [is] the short lived offspring of woman.

3 Αι φλυαρίαι σου θέλουσιν αποστομώσει τους ανθρώπους; και όταν περιγελάς, δεν θέλει σε καταισχύνει τις;

Be not a speaker of many words; for is there none to answer you?

4 Διότι είπες, Η ομιλία μου είναι καθαρά, και είμαι καθαρός ενώπιόν σου.

For say not, I am pure in my works, and blameless before him.

5 Αλλ' είθε να ελάλει ο Θεός και να ήνοιγε τα χείλη αυτού εναντίον σου.

But oh that the Lord would speak to you, and open his lips to you!

6 Και να σοι εφανέρονε τα κρύφια της σοφίας, ότι είναι διπλάσια των όσα γνωρίζονται. Έξευρε λοιπόν, ότι ο Θεός απαιτεί από σου ολιγώτερον της ανομίας σου.

Then shall he declare to you the power of wisdom; for it shall be double of that which is with you: and then shall you know, that a just recompence of your sins has come to you from the Lord.

7 Δύνασαι να εξιχνιάσης τα βάθη του Θεού; δύνασαι να εξιχνιάσης τον Παντοδύναμον με εντέλειαν;

Will you find out the traces of the Lord? or have you come to the end [of that] which the Almighty has made?

8 Ταύτα είναι ως τα ύψη του ουρανού· τι δύνασαι να κάμης; είναι βαθύτερα του άδου· τι δύνασαι να γνωρίσης; (Sheol h7585)

Heaven [is] high; and what will you do? and there are deeper things than those in hell; what do you know? (Sheol h7585)

9 Το μέτρον αυτών είναι μακρότερον της γης, και πλατύτερον της θαλάσσης.

Or longer than the measure of the earth, or the breadth of the sea.

10 Εάν θελήση να χαλάση και να κλείση, ή να συνάξη, τότε τις δύναται να εμποδίση αυτόν;

And if he should overthrow all things, who will say to him, What have you done?

11 Διότι αυτός γνωρίζει την ματαιότητα των ανθρώπων, και βλέπει την ασέβειαν· και δεν θέλει εξετάσει;

For he knows the works of transgressors; and when he sees wickedness, he will not overlook [it].

12 Ο δε μάταιος άνθρωπος υπερηφανεύεται, και γεννάται ο άνθρωπος άγριον ονάριον.

But man vainly buoys himself up with words; and a mortal born of woman [is] like an ass in the desert.

13 Εάν συ ετοιμάσης την καρδίαν σου και εκτείνης τας χείρας σου προς αυτόν·

For if you have made your heart pure, and lift up [your] hands towards him;

14 εάν την ανομίαν, την εν χερσί σου, απομακρύνης και δεν αφίνης να κατοικήση ασέβεια εν ταις σκηναίς σου·

if there is any iniquity in your hands, put if far from you, and let not unrighteousness lodge in your habitation.

15 τότε βεβαίως θέλεις υψώσει το πρόσωπόν σου ακηλίδωτον· μάλιστα θέλεις είσθαι σταθερός και δεν θέλεις φοβείσθαι.

For thus shall your countenance shine again, as pure water; and you shall dive yourself of uncleanness, and shall not fear.

16 Διότι συ θέλεις λησμονήσει την θλίψιν· θέλεις ενθυμηθή αυτήν ως ύδατα διαρρεύσαντα·

And you shall forget trouble, as a wave that has passed by; and you shall not be scared.

17 και ο καιρός σου θέλει ανατείλει λαμπρότερος της μεσημβρίας· και εάν επέλθη σκότος επί σε, πάλιν θέλεις γείνει ως η αυγή·

And your prayer [shall be] as the morning star, and life shall arise to you [as] from the noonday.

18 και θέλεις είσθαι ασφαλής, διότι υπάρχει ελπίς εις σέ· ναι, θέλεις σκάπτει διά την σκηνήν σου και θέλεις κοιμάσθαι εν ασφαλεία·

And you shall be confident, because you have hope; and peace shall dawn to you from out of anxiety and care.

19 θέλεις πλαγιάζει, και ουδείς θέλει σε τρομάζει· και πολλοί θέλουσιν ικετεύει το πρόσωπόν σου.

For you shall be at ease, and there shall be no one to fight against you; and many shall charge, and make supplication to you.

20 Των δε ασεβών οι οφθαλμοί θέλουσι μαρανθή, και καταφύγιον θέλει λείψει απ' αυτών, και η ελπίς αυτών θέλει είσθαι να εκπνεύσωσι.

But safety shall fail them; for their hope is destruction, and the eyes of the ungodly shall waste away.