Ἱερεμίας 16
1 Και έγεινε λόγος Κυρίου προς εμέ, λέγων,
Кувынтул Домнулуй мь-а ворбит астфел:
2 Μη λάβης εις σεαυτόν γυναίκα μηδέ να γείνωσιν εις σε υιοί μηδέ θυγατέρες εν τω τόπω τούτω.
„Сэ ну-ць ей невастэ ши сэ н-ай ын локул ачеста нич фий, нич фийче!”
3 Διότι ούτω λέγει Κύριος περί των υιών και περί των θυγατέρων των γεννωμένων εν τω τόπω τούτω και περί των μητέρων αυτών, αίτινες εγέννησαν αυτούς, και περί των πατέρων αυτών, οίτινες ετεκνοποίησαν αυτούς εν τη γη ταύτη·
Кэч аша ворбеште Домнул деспре фиий ши фийчеле каре се вор наште ын локул ачеста, деспре мамеле каре-й вор наште ши деспре таций лор каре ле вор да наштере ын цара ачаста:
4 θέλουσιν αποθάνει με οδυνηρόν θάνατον· δεν θέλουσι κλαυθή ουδέ θέλουσι ταφή· θέλουσιν είσθαι διά κοπρίαν επί το πρόσωπον της γης, και θέλουσιν αφανισθή υπό μαχαίρας και υπό πείνης, και τα πτώματα αυτών θέλουσιν είσθαι τροφή εις τα πετεινά του ουρανού και εις τα θηρία της γης.
„Вор мури доборыць де боалэ ря. Нимень ну-й ва плынӂе, нич ну-й ва ынгропа, чи вор фи ка ун гуной пе пэмынт; вор пери де сабие ши де фоамете, ши трупуриле лор моарте вор служи ка хранэ пэсэрилор черулуй ши фярелор пэмынтулуй.”
5 Διότι ούτω λέγει Κύριος· Μη εισέλθης εις οίκον πένθους και μη υπάγης να πενθήσης μηδέ να συγκλαύσης αυτούς· διότι αφήρεσα την ειρήνην μου από του λαού τούτου, λέγει Κύριος, το έλεος και τους οικτιρμούς.
Кэч аша ворбеште Домнул: „Сэ ну интри ын ничо касэ де жале, сэ ну плынӂь ын еа ши нич сэ ну те бочешть ку ей, кэч Мь-ам луат ынапой де ла попорул ачеста пачя Мя”, зиче Домнул, „бунэтатя ши ындураря Мя.
6 Και θέλουσιν αποθάνει μεγάλοι και μικροί εν τη γη ταύτη· δεν θέλουσι ταφή ουδέ θέλουσι κλαύσει αυτούς ουδέ θέλουσι κάμει εντομάς εις τα σώματα αυτών ουδέ θέλουσι ξυρισθή δι' αυτούς·
Ши марь, ши мичь, тоць вор мури ын цара ачаста ши ну вор фи ынгропаць: нимень ну-й ва плынӂе, нимень ну-шь ва фаче тэетурь дин причина лор ши ну се ва раде пентру ей.
7 ουδέ θέλουσι διαμοιράσει άρτον εις το πένθος προς παρηγορίαν αυτών διά τον τεθνεώτα, ουδέ θέλουσι ποτίσει αυτούς το ποτήριον της παρηγορίας διά τον πατέρα αυτών ή διά την μητέρα αυτών.
Нимень ну ле ва пуне маса ын тимпул желирий ка сэ-й мынгые пентру чел морт ши нимень ну ле ва ынтинде пахарул мынгыерий пентру татэл сау пентру мама лор.
8 Και δεν θέλεις εισέλθει εις οίκον συμποσίου, διά να συγκαθήσης μετ' αυτών διά να φάγης και να πίης.
Сэ ну интри нич ынтр-о касэ де петречере, ка сэ те ашезь ку ей, сэ мэнынчь ши сэ бей.”
9 Διότι ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, ο Θεός του Ισραήλ Ιδού, εγώ θέλω παύσει από του τόπου τούτου, ενώπιον των οφθαλμών υμών και εν ταις ημέραις υμών, την φωνήν της χαράς και την φωνήν της ευφροσύνης, την φωνήν του νυμφίου και την φωνήν της νύμφης.
Кэч аша ворбеште Домнул оштирилор, Думнезеул луй Исраел: „Ятэ, вой фаче сэ ынчетезе ын локул ачеста, суб окий воштри ши ын зилеле воастре, стригэтеле де букурие ши стригэтеле де веселие, кынтечеле мирелуй ши кынтечеле миресей.
10 Και όταν αναγγείλης προς τον λαόν τούτον πάντας τούτους τους λόγους, και είπωσι προς σε, Διά τι ο Κύριος επρόφερεν άπαν τούτο το μέγα κακόν εναντίον ημών; και τις η ανομία ημών; και τις η αμαρτία ημών, την οποίαν ημαρτήσαμεν εις Κύριον τον Θεόν ημών;
Кынд вей вести попорулуй ачестуя тоате ачесте лукрурь, ей ыць вор зиче: ‘Пентру че не аменинцэ Домнул ку тоате ачесте марь ненорочирь? Че нелеӂюире ши че пэкат ам фэкут ымпотрива Домнулуй Думнезеулуй ностру?’
11 Τότε θέλεις ειπεί προς αυτούς, Επειδή με εγκατέλιπον οι πατέρες υμών, λέγει Κύριος, και υπήγαν οπίσω άλλων θεών και ελάτρευσαν αυτούς και προσεκύνησαν αυτούς και εγκατέλιπον εμέ και τον νόμον μου δεν εφύλαξαν·
Атунч сэ ле рэспунзь: ‘Пэринций воштри М-ау пэрэсит’, зиче Домнул, ‘с-ау дус дупэ алць думнезей, ле-ау служит ши с-ау ынкинат ынаинтя лор, яр пе Мине М-ау пэрэсит ши н-ау пэзит Леӂя Мя!
12 και επειδή σεις επράξατε χειρότερα παρά τους πατέρας υμών, και ιδού, περιπατείτε έκαστος οπίσω της ορέξεως της πονηράς αυτού καρδίας, ώστε να μη υπακούητε εις εμέ·
Ши вой аць фэкут ши май рэу декыт пэринций воштри, кэч ятэ кэ фиекаре умблаць дупэ порнириле инимий воастре реле ши ну М-аскултаць.
13 διά τούτο θέλω απορρίψει υμάς από της γης ταύτης, εις την γην, την οποίαν δεν εγνωρίσατε, υμείς και οι πατέρες υμών· και εκεί θέλετε λατρεύσει άλλους θεούς ημέραν και νύκτα· διότι δεν θέλω κάμει έλεος προς υμάς.
Де ачея, вэ вой мута дин цара ачаста ынтр-о царэ пе каре н-аць куноскут-о нич вой, нич пэринций воштри ши аколо вець служи алтор думнезей, зи ши ноапте, кэч ну вэ вой ерта!’
14 Διά τούτο ιδού, έρχονται ημέραι, λέγει Κύριος, και δεν θέλουσιν ειπεί πλέον, Ζη Κύριος, όστις ανήγαγε τους υιούς Ισραήλ εκ γης Αιγύπτου,
Де ачея, ятэ, вин зиле”, зиче Домнул, „кынд ну се ва май зиче: ‘Виу есте Домнул, каре а скос дин цара Еӂиптулуй пе копиий луй Исраел!’
15 αλλά, Ζη Κύριος, όστις ανήγαγε τους υιούς Ισραήλ εκ της γης του βορρά και εκ πάντων των τόπων όπου είχε διώξει αυτούς· και θέλω επαναφέρει αυτούς πάλιν εις την γην αυτών, την οποίαν έδωκα εις τους πατέρας αυτών.
Чи се ва зиче: ‘Виу есте Домнул, каре а скос пе копиий луй Исраел дин цара де ла мязэноапте ши дин тоате цэриле унде-й изгонисе!’ Кэч ый вой адуче ынапой ын цара лор, пе каре о дэдусем пэринцилор лор.
16 Ιδού, θέλω αποστείλει πολλούς αλιείς, λέγει Κύριος, και θέλουσιν αλιεύσει αυτούς· και μετά ταύτα θέλω αποστείλει πολλούς κυνηγούς και θέλουσι θηρεύσει αυτούς από παντός όρους και από παντός λόφου και από των σχισμών των βράχων.
Ятэ, тримит о мулциме де пескарь”, зиче Домнул, „ши-й вор пескуи; ши, дупэ ачея, вой тримите о мулциме де вынэторь ши-й вор вына пе тоць мунций ши пе тоате дялуриле ши ын крэпэтуриле стынчилор.
17 Διότι οι οφθαλμοί μου είναι επί πάσας τας οδούς αυτών· δεν είναι κεκρυμμέναι από του προσώπου μου ουδέ η ανομία αυτών είναι κεκρυμμένη απ' έμπροσθεν των οφθαλμών μου.
Кэч окий Мей сунт ку луаре аминте ла тоате кэиле лор; еле ну сунт аскунсе ынаинтя Фецей Меле ши нелеӂюиря лор ну есте аскунсэ де привириле Меле.
18 Και πρώτον θέλω ανταποδώσει διπλά την ανομίαν αυτών και την αμαρτίαν αυτών· διότι εμίαναν την γην μου με τα πτώματα των βδελυγμάτων αυτών και ενέπλησαν την κληρονομίαν μου από των μιασμάτων αυτών.
Де ачея ле вой рэсплэти май ынтый ындоит нелеӂюиря ши пэкатул лор, пентру кэ Мь-ау спуркат цара, пентру кэ Мь-ау умплут моштениря ку трупуриле моарте але жертфелор адусе идолилор лор ши ку урычуниле лор.”
19 Κύριε, δύναμίς μου και φρούριόν μου και καταφυγή μου εν ημέρα θλίψεως, τα έθνη θέλουσιν ελθεί προς σε από των περάτων της γης και θέλουσιν ειπεί, Βεβαίως οι πατέρες ημών εκληρονόμησαν ψεύδος, ματαιότητα και τα ανωφελή.
Доамне, тэрия, четэцуя ши скэпаря мя ын зиуа неказулуй! Нямуриле вор вени ла Тине де ла марӂиниле пэмынтулуй ши вор зиче: „Пэринций ноштри н-ау моштенит декыт минчунэ, идоль дешерць, каре ну сунт де ничун ажутор!”
20 Θέλει κάμει άνθρωπος εις εαυτόν θεούς τους μη όντας θεούς;
Кум поате омул сэ-шь факэ думнезей каре ну сунт думнезей?
21 Διά τούτο, ιδού, θέλω κάμει αυτούς ταύτην την φοράν να γνωρίσωσι, θέλω κάμει αυτούς να γνωρίσωσι την χείρα μου και την δύναμίν μου, και θέλουσι γνωρίσει ότι το όνομά μου είναι ο Κύριος.
„Де ачея ятэ кэ ле арэт де дата ачаста ши-й фак сэ штие путеря ши тэрия Мя, ши вор куноаште кэ Нумеле Меу есте Домнул.
