< Ιακωβου 1 >

1 Ιάκωβος, δούλος του Θεού και του Κυρίου Ιησού Χριστού, προς τας δώδεκα φυλάς τας διεσπαρμένας, χαίρειν.
Khawsa ingkaw Bawipa Jesu Khrih a tyihzawih, Jacob ing, Qampum awh ak theh qu khawnghak pilnam hlaihih a venawh: Kut ni tlaih khqi nyng.
2 Πάσαν χαράν νομίσατε, αδελφοί μου, όταν περιπέσητε εις διαφόρους πειρασμούς,
Koeinaakhqi, kyinaak soepkep nami huh hoei awh ce, awmhlynaak na poek law uh,
3 γνωρίζοντες ότι η δοκιμασία της πίστεώς σας εργάζεται υπομονήν.
kawtih nangmih ak cangnaak noek adak naak ing yh thainaak awm sak hy.
4 Η δε υπομονή ας έχη έργον τέλειον, διά να ήσθε τέλειοι και ολόκληροι, μη όντες εις μηδέν ελλιπείς.
Hqing taai khyk unawh nami soepnaak aham yh thainaak ing a bibi ak coeng aham awm hy, cawh ni voet a hlauhnaak am nami taak hly.
5 Εάν δε τις από σας ήναι ελλιπής σοφίας, ας ζητή παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως και μη ονειδίζοντος, και θέλει δοθή εις αυτόν.
Nangmih ak khuiawh cyihnaak ak voet thlang nami awm awhtaw, khawboe cawnnaak ing saibi kaana ak pekung Khawsa venawh a thoeh aham awm hy, cawhtaw anih ing pe kaw.
6 Ας ζητή όμως μετά πίστεως, χωρίς να διστάζη παντελώς· διότι ο διστάζων ομοιάζει με κύμα θαλάσσης κινούμενον υπό ανέμων και συνταραττόμενον.
Cehlai a thoeh awhtaw, upvoetnaak a taak kaana cangnaak ing thoeh seh, upvoetnaak kawlung ak ta thlang taw tuicunli awhkaw tuibak, zilh ing huhai na a zawn ing myih hy.
7 Διότι ας μη νομίζη ο άνθρωπος εκείνος ότι θέλει λάβει τι παρά του Κυρίου.
Cemyih ak thlang ing Bawipa venawh kaw ik-oeih huh aham koeh poek seh.
8 Άνθρωπος δίγνωμος είναι ακατάστατος εν πάσαις ταις οδοίς αυτού.
Cemyih ak thlang taw kawlung ak lak law plak, ik-oeih a sainaak hoei awh amak cak ak thlang ni.
9 Ας καυχάται δε ο αδελφός ο ταπεινός εις το ύψος αυτού,
Ak nem na kawdungnaak ing ak awm thlang ing dyih hun ak sang awh a zoeksang qu aham awm hy.
10 ο δε πλούσιος εις την ταπείνωσιν αυτού, επειδή ως άνθος χόρτου θέλει παρέλθει.
Cehlai ak boei ak thlang awm a dyih hun a nem a dawngawh a zoeksang qu aham awm hy, kawtih anih ce qam a pai amyihna kawlhkalh awh qeem kaw.
11 Διότι ανέτειλεν ο ήλιος με τον καύσωνα και εξήρανε τον χόρτον, και το άνθος αυτού εξέπεσε, και το κάλλος του προσώπου αυτού ηφανίσθη· ούτω και ο πλούσιος θέλει μαρανθή εν ταις οδοίς αυτού.
Khawmik ang thoeng law awhtaw hlawk nawh qam ce zai hy; a pai ce zai nawh a dawnaak ce qeem hy. Cemyih lawtna, thlang boeikhqi taw boeinaak ce a mi sui huiawh zani plal a tham kawm uh.
12 Μακάριος ο άνθρωπος, όστις υπομένει πειρασμόν· διότι αφού δοκιμασθή, θέλει λάβει τον στέφανον της ζωής, τον οποίον υπεσχέθη ο Κύριος εις τους αγαπώντας αυτόν.
Khuikhanaak ak kaiawh ak yh ngah ngah ak thlangkhqi taw ami zoseen hy, noek daknaak ce ami huh coengawh, Khawsa ing a lungnaak thlangkhqi ham a taak peek hqingnaak lumyk ce hu kawm uh.
13 Μηδείς πειραζόμενος ας λέγη ότι από του Θεού πειράζομαι· διότι ο Θεός είναι απείραστος κακών και αυτός ουδένα πειράζει.
Sykzoeknaak huh na a awm awh, u ingawm “Khawsa ing ni a ni sykzoek” koeh ti seh. Ikawtih ik-oeih amak leek ing Khawsa ce am sykzoek thai hy, u awm am syk qoe bai hy;
14 Πειράζεται δε έκαστος υπό της ιδίας αυτού επιθυμίας, παρασυρόμενος και δελεαζόμενος.
Cehlai thlang boeih ing amah ak che ngaihnaak awh ni sykzoeknaak ce a huh hy, cawh sykzoeknaak ing sawi nawh zoek hy.
15 Έπειτα η επιθυμία αφού συλλάβη, γεννά την αμαρτίαν, η δε αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατον.
Hy ngaihnaak awm law nawh ce ing thawlhnaak ce thang sak hy; thawlhnaak ce hang taai nawh, ce ing thihnaak ce thang sak patoe bai hy.
16 Μη πλανάσθε, αδελφοί μου αγαπητοί.
Koeinaakhqi, u ingawm koeh ni thai nak khqi seh.
17 Πάσα δόσις αγαθή και παν δώρημα τέλειον είναι άνωθεν καταβαίνον από του Πατρός των φώτων, εις τον οποίον δεν υπάρχει αλλοίωσις ή σκιά μεταβολής.
Kutdo laksawng leekkhqi ingkaw a zoe ik-oeih soepkepkhqi boeih ve khan benna kaw ni, khan benna kaw vangnaak Pa a venawh kawng ni a law hy, anih taw myihlip amyihna am thaw qu hy.
18 Εξ ιδίας αυτού θελήσεως εγέννησεν ημάς διά του λόγου της αληθείας, διά να ήμεθα ημείς απαρχή τις των κτισμάτων αυτού.
Awitak ing thang sak aham ingkaw a ik-oeih saikhqi boeih ak khuiawh ningnih ve thaih cyk na ni awmnaak thai aham ningnih ve nik tyk khqi hawh hy.
19 Λοιπόν, αδελφοί μου αγαπητοί, ας είναι πας άνθρωπος ταχύς εις το να ακούη, βραδύς εις το να λαλή, βραδύς εις οργήν·
Kalung naak koeinaakhqi, ve ve sim lah uh: Thlang boeih ing ngainaak benawh ang tah ly seitaw, awih kqawn benawh taw heng seh, kawsonaak benawh awm heng seh.
20 διότι η οργή του ανθρώπου δεν εργάζεται την δικαιοσύνην του Θεού.
Ikawtih kawsonaak ing Khawsak kawngaih khawsak dyngnaak ben ikaw awm am haw law hy.
21 Διά τούτο απορρίψαντες πάσαν ρυπαρίαν και περισσείαν κακίας δέχθητε μετά πραότητος τον εμφυτευθέντα λόγον τον δυνάμενον να σώση τας ψυχάς σας.
Cedawngawh, tyih ak cu khawboe qamlang ingkaw ik-oeih ak che soeihkhqi ce qoeng unawh nangmih a nik hul thaikhqi nangmih ak khuiawh ling na ak awm awi ce kawdungnaak ing do law uh.
22 Γίνεσθε δε εκτελεσταί του λόγου και μη μόνον ακροαταί, απατώντες εαυτούς.
Namah ingkaw namah qaainaak ham, awi ce ang ngai doeng na koeh ngai law doek uh. Ak kqawn ce sai law uh.
23 Διότι εάν τις ήναι ακροατής του λόγου και ουχί εκτελεστής, ούτος ομοιάζει με άνθρωπον, όστις θεωρεί το φυσικόν αυτού πρόσωπον εν κατόπτρω·
U awm awi ce ngai hlai hy ak kqawn ce amak sai ak thlang taw hlalang awh a haai ak toek ing myih hy,
24 διότι εθεώρησεν εαυτόν και ανεχώρησε, και ευθύς ελησμόνησεν οποίος ήτο.
amah ingkaw amah toek qu nawh a ceh coeng awhtaw ikawmyihna a awm tice hilh pahoei hy.
25 Όστις όμως εγκύψη εις τον τέλειον νόμον της ελευθερίας και επιμείνη εις αυτόν, ούτος γενόμενος ουχί ακροατής επιλήσμων, αλλ' εκτελεστής έργου, ούτος θέλει είσθαι μακάριος εις την εκτέλεσιν αυτού.
Cehlai u awm loetnaak ak pekung anaa awi soep ce ak toek ceet taw, a qoeng kaana sai poe hy, ang zaak awi ce am hilh hy, cehlai sai poe hy – cemyih ak thlang taw a ik-oeih sainaak hoei awh zoseennaak hu kaw.
26 Εάν τις μεταξύ σας νομίζη ότι είναι θρήσκος, και δεν χαλινόνη την γλώσσαν αυτού αλλ' απατά την καρδίαν αυτού, τούτου η θρησκεία είναι ματαία.
U awm bawknaak ak lungnaak thlang na awm hlai hy am lai ce a ma cyp awhtaw, amah ingkaw amah ak qaai qunaak thlang na awm nawh a bawknaak ce awm phu am tahy.
27 Θρησκεία καθαρά και αμίαντος ενώπιον του Θεού και Πατρός είναι αύτη, να επισκέπτηται τους ορφανούς και τας χήρας εν τη θλίψει αυτών, και να φυλάττη εαυτόν αμόλυντον από του κόσμου.
Ningmih a pa Khawsa ing ak caih ingkaw coet amak kap bawknaak a do taw veni: cadahkhqi ingkaw nuhaikhqi a kyinaak ak dawm ak hlai nawh amak ciimcaih ve khawmdek ik-oeih awhkawng ak hoep qu thlang ce ni.

< Ιακωβου 1 >