Ιακωβου 4
1 Πόθεν προέρχονται πόλεμοι και μάχαι μεταξύ σας; ουχί εντεύθεν, εκ των ηδονών σας, αίτινες στρατεύονται εντός των μελών σας;
ତୁମିମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଜୁଜ୍ ଆର୍ ଲାଗାଜଳା କୁୟ୍ତିହୁଣି ଅୟ୍ଦ୍? କାୟ୍ ତୁମିମଃନାର୍ ଗଃଗାଳାର୍ ଅଃଙ୍ଗ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଜୁଜ୍ କଃର୍ତାର୍ ସୁକାର୍ ଇଚା ତଃୟ୍ହୁଣି ନୟ୍?
2 Επιθυμείτε και δεν έχετε· φονεύετε και φθονείτε, και δεν δύνασθε να επιτύχητε· μάχεσθε και πολεμείτε· αλλά δεν έχετε, επειδή δεν ζητείτε·
ବଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଜାୟ୍ରି ହାଉଁକେ ଇଚା କଃରି ରିଆସ୍, ମଃତର୍ ସେରି ହାଉଁ ନଃହାର୍ଲେକ୍; ତୁମିମଃନ୍ ଅଃତ୍ୟା କଃରୁକେ ତିଆର୍ ଅଃଉଁଲାସ୍, ଜାୟ୍ରି ହାଉଁକେ ତୁମାର୍ ଜଃବର୍ ଇଚା ଅୟ୍ଦ୍, ସେରି ନଃହାୟ୍ଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଲାଗାଜଳା ଆର୍ ଜୁଜ୍ କଃରାସ୍ । ତୁମିମଃନ୍ ଇଚା କଃଲା ବିସୟ୍ ନଃହାଉଆସ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁମିମଃନ୍ ଇସ୍ୱର୍କେ ମାଗି ନଃରିଆସ୍ ।
3 ζητείτε και δεν λαμβάνετε, διότι κακώς ζητείτε, διά να δαπανήσητε εις τας ηδονάς σας.
ତୁମିମଃନ୍ ମାଗି ରିଆସ୍, ମଃତର୍ ନଃହାଉଆସ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ସୁକାର୍ ଗିନେ କଃରାବ୍ କାମାର୍ ଗିନେ ମାଗି ରିଆସ୍ ।
4 Μοιχοί και μοιχαλίδες, δεν εξεύρετε ότι η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού; όστις λοιπόν θελήση να ήναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται.
ଏ ଦାରିଆ ଲକ୍ମଃନ୍, ଜଃଗତ୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ମିତ୍ର ଅୟ୍ଲେକ୍, ଇସ୍ୱରାର୍ ସଃତ୍ରୁ ଅଃଉଁକେ ଅୟ୍ଦ୍, ଇରି କାୟ୍ ନଃଜାଣାସ୍? ବଃଲେକ୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ଜଃଗତାର୍ ମିତ୍ର ଅଃଉଁକେ ମଃନ୍ କଃରେଦ୍; ସେ ଅଃହ୍ଣାକ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ସଃତ୍ରୁ ବଃଲି ଜାଣାୟ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।
5 Η νομίζετε ότι ματαίως η γραφή λέγει, Προς φθόνον επιποθεί το πνεύμα, το οποίον κατώκησεν εν ημίν;
କି ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ ଦଃର୍ମ୍ ସାସ୍ତରେ ଇ କଃତାକ୍ ହଲ୍ୟା ବଃଲି ମଃନେ ବାବୁଲାସ୍, ଜୁୟ୍ ଆତ୍ମାକେ ଇସ୍ୱର୍ ଅଃମିମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ବାସା କଃରୁକେ ଦଃୟ୍ଆଚେ, ସେ ଅଃମିମଃନ୍କ୍ ହୁରାହୁରି ଅଃଦିକାର୍ କଃରୁକେ ବଃଡେ ମଃନ୍ କଃରୁଲା ।
6 Αλλά μεγαλητέραν χάριν δίδει ο Θεός· όθεν λέγει· Ο Θεός εις τους υπερηφάνους αντιτάσσεται, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν.
ମଃତର୍ ଇସ୍ୱର୍ ହେଁ ଅଃଦିକ୍ ଦଃୟା କଃରେଦ୍; ଇତାକ୍ ସାସ୍ତରେ ଲେକାଆଚେ, “ଇସ୍ୱର୍ ଆକାରିମଃନ୍କେ ବିରଦ୍ କଃରେଦ୍, ମଃତର୍ ଦିର୍ସୁସାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଦଃୟା କଃରେଦ୍ ।”
7 Υποτάχθητε λοιπόν εις τον Θεόν. Αντιστάθητε εις τον διάβολον, και θέλει φύγει από σάς·
ତଃବେ ତୁମିମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ତଃଳେ ନିଜ୍କେ ସଃହ୍ରି ଦିଆସ୍, ସୟ୍ତାନ୍କେ ଟାଣ୍ ଦିଆସ୍ ନାୟ୍, ତଃନ୍ଅୟ୍ଲେକ୍ ସେ ତୁମାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ହଃଳାୟ୍ ଜାୟ୍ଦ୍ ।
8 πλησιάσατε εις τον Θεόν, και θέλει πλησιάσει εις εσάς. Καθαρίσατε τας χείρας σας, αμαρτωλοί, και αγνίσατε τας καρδίας, δίγνωμοι.
ଇସ୍ୱରାର୍ ଚଃମେ ଆସା, ତଃବେ ସେ ତୁମିମଃନାର୍ ଚଃମେ ଅୟ୍ଦ୍ । ଏ ହାହିମଃନ୍, ତୁମିମଃନାର୍ ଆତ୍ ନିର୍ମୁଳ୍ କଃରା, ଆରେକ୍ ଏ ଦୁୟ୍ ମଃନ୍ୟାମଃନ୍, ତୁମିମଃନାର୍ ମଃନ୍ ନିର୍ମୁଳ୍ କଃରା ।
9 Κακοπαθήσατε και πενθήσατε και κλαύσατε· ο γέλως σας ας μεταστραφή εις πένθος και η χαρά εις κατήφειαν.
ନିଜାର୍ ହାହ୍ ଏତାଉଆ ଆର୍ ମଃନେଦୁକ୍ କଃରି କାନ୍ଦା; ତୁମିମଃନାର୍ ନିଚଳ୍ତାର୍ କାନ୍ଦ୍ତାର୍ ଆର୍ ତୁମାର୍ ସଃର୍ଦା ଦୁକେ ବାଦ୍ଲ ।
10 Ταπεινώθητε ενώπιον του Κυρίου, και θέλει σας υψώσει.
ମାପ୍ରୁର୍ ତଃୟ୍ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାକ୍ ସାନ୍ କଃରା, ତଃବେ ସେ ତୁମିମଃନ୍କେ ବଃଡ୍ କଃରେଦ୍ ।
11 Μη καταλαλείτε αλλήλους, αδελφοί. Όστις καταλαλεί αδελφόν και κρίνει τον αδελφόν αυτού, καταλαλεί τον νόμον και κρίνει τον νόμον και εάν κρίνης τον νόμον, δεν είσαι εκτελεστής του νόμου, αλλά κριτής.
ଏ ବାୟ୍ବେଣିମଃନ୍, ତୁମିମଃନ୍ ଏକ୍ଆରେକ୍କେ ଲିନ୍ଦା କଃତା କଃଉଆ ନାୟ୍ । ଜେ ବାୟ୍କ୍ ଲିନ୍ଦା କଃତା କୟ୍ଦ୍ କି ବିଚାର୍ କଃରେଦ୍, ସେ ମସାର୍ ବିଦିର୍ ଗାଣେଞ୍ଜ୍ କଃତା କୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ବିଚାର୍ କଃରେଦ୍ । ମଃତର୍ ତୁମି ଜଦି ବିଦିର୍ ବିଚାର୍ କଃରାସ୍, ତଃନ୍ଅୟ୍ଲେକ୍ ତୁମି ମସାର୍ ବିଦିର୍ ମାୟ୍ନ୍କାରି ନଃୟ୍କଃରି, ସେତିର୍ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ଲକ୍ ।
12 Εις είναι ο νομοθέτης, ο δυνάμενος να σώση και να απολέση· συ τις είσαι όστις κρίνεις τον άλλον;
ଇସ୍ୱର୍ ହଃକା ବିଦି ଦେତାଲକ୍ ଆର୍ ବିଚାର୍କଃର୍ତା ଲକ୍, ସେ ବଚାଉଁ ହାରେଦ୍ ଆର୍ ନାସ୍ କଃରୁ ହାରେଦ୍; ସେତାର୍ଗିନେ ହାକିହଃଳ୍ସାକେ ବିଚାର୍ କଃରୁଲାସ୍ ଜେ, ତୁମି, ତୁମି କେ ହାକିହଃଳ୍ସାର୍ ବିଚାର୍ କଃରୁଲାସ୍?
13 Έλθετε τώρα οι λέγοντες· Σήμερον ή αύριον θέλομεν υπάγει εις ταύτην την πόλιν και θέλομεν κάμει εκεί ένα χρόνον και θέλομεν εμπορευθή και κερδήσει·
ଅଃବେ ଦଃକା, ଜୁୟ୍ମଃନ୍ କଃଉଁଲାସ୍, ଆଜି ନୟ୍ଲେକ୍ କାଲି ଅଃମିମଃନ୍ ଅମ୍କ ଗଃଳେ ଜଃଉଁନ୍ଦ୍ ଆର୍ ସେତି ଗଟେକ୍ ବଃର୍ସ୍ ହଃତେକ୍ ରଃୟ୍ ବେପାର୍ ବାଟ୍ କଃରି ଲାବ୍ କଃରୁନ୍ଦ୍ ।
14 οίτινες δεν εξεύρετε το μέλλον της αύριον· διότι ποία είναι η ζωή σας; είναι τωόντι ατμός, όστις φαίνεται προς ολίγον και έπειτα αφανίζεται·
ମଃତର୍ କାଲି କାୟ୍ରି ଗଃଟେଦ୍, ସେରି ତୁମିମଃନ୍ ନଃଜାଆସ୍ । ତୁମାର୍ ଜିବନ୍ କୁଳି ଦୁଆଁ ହର୍, ଚଃନେକ୍ସେ ରଃୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ତାର୍ ହଃଚେ କେଣେକି ମଃୟାଅୟ୍ଦ୍ ।
15 αντί να λέγητε, Εάν ο Κύριος θελήση, και ζήσωμεν, θέλομεν κάμει τούτο ή εκείνο.
ଇତାର୍ ଗିନେ ମାପ୍ରୁର୍ ଇଚା ଅୟ୍ଲେକ୍ ଅଃମିମଃନ୍ ଜିବନ୍ ରଃୟ୍ ଇରି କଃରୁଆଁ କି ସେରି କଃରୁଆଁ, ଇବାନ୍ୟା କଃଉତାର୍ ତୁମାର୍ ଦଃର୍କାର୍ ।
16 Τώρα όμως καυχάσθε εις τας αλαζονείας σας· πάσα τοιαύτη καύχησις είναι κακή.
ମଃତର୍ ଅଃବେ ତୁମିମଃନ୍ ବଃଡ୍ହାଣ୍ ଅୟ୍ ଗଃର୍ବ୍ କଃରୁଲାସ୍; ଇରଃକମ୍ ଗଃର୍ବ୍ କଃର୍ତାର୍ କଃରାବ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।
17 Εις τον όστις λοιπόν εξεύρει να κάμνη το καλόν και δεν κάμνει, εις αυτόν είναι αμαρτία.
ମଃନେ ରଃକା, ଜେ ସଃତ୍ କାମ୍ କଃରୁକେ ଜାଣି ସେରି ନଃକେରେ, ତାର୍ ହାହ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।
