Ιακωβου 3
1 Μη γίνεσθε πολλοί διδάσκαλοι, αδελφοί μου, εξεύροντες ότι μεγαλητέραν κατάκρισιν θέλομεν λάβει·
Ta ishato, hinttefe daroti asttamaare gidoppo. Nu, asttamaareti haratappe aadhdhiya pirddaa ekkanayssa hintte ereeta.
2 διότι εις πολλά πταίομεν άπαντες. Εάν τις δεν πταίη εις λόγον, ούτος είναι τέλειος ανήρ, δυνατός να χαλιναγωγήση και όλον το σώμα.
Nu ubbay daroban balettoos. Ba odan balettonna oonikka banatethaa naaganaw dandda7iya polo asi.
3 Ιδού, τους χαλινούς βάλλομεν εις τα στόματα των ίππων διά να πείθωνται εις ημάς, και μεταφέρομεν όλον το σώμα αυτών.
Parati nuus kiitettana mela bixaala barssidi nuuni koyaa bessi ubbaa efoos.
4 Ιδού, και τα πλοία, όντα τόσον μεγάλα και υπό σφοδρών ανέμων ελαυνόμενα, μεταφέρονται υπό ελαχίστου πηδαλίου, όπου αν θέλη η επιθυμία του κυβερνώντος.
Markkabey hessa mela gita gidishe wolqqaama carkkuwan sugettikokka, entta laaggeyssi ba koyaa bessi zaaridi laaggiya guutha mithan laagettidi bees.
5 Ούτω και η γλώσσα είναι μικρόν μέλος, όμως μεγαλαυχεί. Ιδού, ολίγον πυρ πόσον μεγάλην ύλην ανάπτει·
Hessada inxarssi asatethaa giddon guutha gidikkoka daro gitaban ceeqettees. Guutha tami daro gita woraa xuuggees.
6 και η γλώσσα πυρ είναι, ο κόσμος της αδικίας. Ούτω μεταξύ των μελών ημών η γλώσσα είναι η μολύνουσα όλον το σώμα και φλογίζουσα τον τροχόν του βίου και φλογιζομένη υπό της γεέννης. (Geenna g1067)
Inxarssi tama mela. Inxarssi nu asatethaa giddon iitan kumida alame; asatetha ubbaa tunisees. Gaannameppe keyaa tamada nu de7uwa wotha ubbaa xuuggees. (Geenna g1067)
7 Διότι παν είδος θηρίων και πτηνών, ερπετών και θαλασσίων δαμάζεται και εδαμάσθη υπό της ανθρωπίνης φύσεως,
Do7atanne kafota, ulora gooshetteyssatanne abban de7iya medhetethata ubbaa asi haarees; enttika haarettidosona.
8 την γλώσσαν όμως ουδείς των ανθρώπων δύναται να δαμάση· είναι ακράτητον κακόν, μεστή θανατηφόρου φαρμάκου.
Shin oonikka inxarssi haaranaw dandda7ibeenna. Inxarssi wodhiya marzey kumida haarettonna iita medhetethi.
9 Δι' αυτής ευλογούμεν τον Θεόν και Πατέρα, και δι' αυτής καταρώμεθα τους ανθρώπους τους καθ' ομοίωσιν Θεού πλασθέντας·
Nu inxarssan, nu, Godaanne Xoossaa galatoos. Qassi iyara Xoossaa leemison Medhettida asaa qanggoos.
10 εκ του αυτού στόματος εξέρχεται ευλογία και κατάρα. Δεν πρέπει, αδελφοί μου, ταύτα να γίνωνται ούτω.
Issi doonappe galatinne qanggethi keyees. Ta ishato, hessada hananaw bessenna.
11 Μήπως η πηγή από της αυτής τρύπης αναβρύει το γλυκύ και το πικρόν;
Pulttoy issi ollaafe mal7iya haathinne cammiya haathi pulttanaw dandda7ii?
12 μήπως είναι δυνατόν, αδελφοί μου, η συκή να κάμη ελαίας ή η άμπελος σύκα; ούτως ουδεμία πηγή είναι δυνατόν να κάμη ύδωρ αλμυρόν και γλυκύ.
Ta ishato, balase mithi shamaho ayfanaw dandda7ii? Woykko woyne mithi balase mitha ayfe ayfanaw dandda7ii? Camo haathafe mal7o haathi keyanaw dandda7enna.
13 Τις είναι μεταξύ σας σοφός και επιστήμων; ας δείξη εκ της καλής διαγωγής τα έργα εαυτού εν πραότητι σοφίας.
Hintte giddon cinccinne akeekanchchoy oonee? Ba lo77o de7uwa, ashkketethaninne cinccatethan oosettida ooson besso.
14 Εάν όμως έχητε εν τη καρδία υμών φθόνον πικρόν και φιλονεικίαν, μη κατακαυχάσθε και ψεύδεσθε κατά της αληθείας.
Shin hintte wozanan cammiya qanaateynne bana dosoy de7ikko ceeqettofite; tumaa bolla worddotoppite.
15 Η σοφία αύτη δεν είναι άνωθεν καταβαίνουσα, αλλ' είναι επίγειος, ζωώδης, δαιμονιώδης.
Hessa mela cinccatethay saloppe yidabaa gidonnashin, hessi asabaa, alamebaa, xalahebaa.
16 Διότι όπου είναι φθόνος και φιλονεικία, εκεί ακαταστασία και παν αχρείον πράγμα.
Qanaateynne bana dosoy de7iya son ooshshinne iita ooso ubbay de7oosona.
17 Η άνωθεν όμως σοφία πρώτον μεν είναι καθαρά, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, πλήρης ελέους και καλών καρπών, αμερόληπτος και ανυπόκριτος.
Shin bollafe yaa cinccatethay ubbaafe sinthe geeshshi. Qassi sarotethi, aadatethi, si7idi ekkeyssa, qadhetteyssa, lo77o ayfey kumidayssa, ase shaakkonnayssanne cubbotethi baynnayssa.
18 Και ο καρπός της δικαιοσύνης σπείρεται εν ειρήνη υπό των ειρηνοποιών.
Sarotethaa doseyssati sarotethi zeridi xillotethi buuccosona.
