Ἠσαΐας 60

1 Σηκώθητι, φωτίζου· διότι το φως σου ήλθε, και η δόξα του Κυρίου ανέτειλεν επί σε.

— Орнуңдин тур, нур чач! Чүнки нуруң йетип кәлди, Пәрвәрдигарниң шан-шәриви үстүңдә көтирилди!

2 Διότι ιδού, σκότος θέλει σκεπάσει την γην και ζόφος τα έθνη· επί σε όμως θέλει ανατείλει ο Κύριος και η δόξα αυτού θέλει φανερωθή επί σε.

Чүнки қараңғулуқ йәр-зиминни, Қап қара зулмәт әл-жутларни басиду; Бирақ Пәрвәрдигар үстүңдә көтирилиду, Униң шан-шәриви сениңдә көрүниду;

3 Και τα έθνη θέλουσιν ελθεί εις το φως σου και οι βασιλείς εις την λάμψιν της ανατολής σου.

Һәм әлләр нуруң билән, Падишаһлар сениң көтирилгән йоруқлуғуң билән маңиду.

4 Ύψωσον κύκλω τους οφθαλμούς σου και ιδέ· πάντες ούτοι συναθροίζονται, έρχονται προς σέ· οι υιοί σου θέλουσιν ελθεί μακρόθεν και αι θυγατέρες σου θέλουσι τραφή εις τα πλευρά σου.

Бешиңни көтәр, әтрапиңға қарап бақ; Уларниң һәммиси җәм болуп жиғилиду; Улар йениңға келиду, — Оғуллириң жирақтин келиду, Қизлириң янпашларға артилип көтирип келиниду.

5 Τότε θέλεις ιδεί και χαρή, και η καρδία σου θέλει εκπλαγή και πλατυνθή· διότι η αφθονία της θαλάσσης θέλει στραφή προς σέ· αι δυνάμεις των εθνών θέλουσιν ελθεί προς σε.

Шу чағда көрисән, Көзлириң чақнап кетиду, Жүрәклириң типчәкләп, ич-ичиңгә патмай қалисән; Чүнки деңиздики байлиқлар сән тәрәпкә бурулуп келиду, Әлләрниң мал-дуниялири йениңға келиду.

6 Πλήθος καμήλων θέλει σε σκεπάσει, αι δρομάδες του Μαδιάμ και του Γεφά· πάντες οι από Σεβά βέλουσιν ελθεί· χρυσίον και λίβανον θέλουσι φέρει· και θέλουσιν ευαγγελίζεσθαι τους επαίνους του Κυρίου.

Топ-топ болуп кәткән төгиләр, Һәм Мидиян һәм Әфаһдики тайлақлар сени қаплайду; Шебадикиләрниң һәммиси келиду; Улар алтун һәм хушбуй елип келиду, Пәрвәрдигарниң мәдһийилирини җакалайду.

7 Πάντα τα πρόβατα του Κηδάρ θέλουσι συναχθή προς σέ· οι κριοί του Νεβαϊώθ θέλουσιν είσθαι εις χρήσίν σου· θέλουσι προσφερθή επί το θυσιαστήριόν μου ευπρόσδεκτοι, και εγώ θέλω δοξάσει τον οίκον της δόξης μου.

Кедарниң барлиқ қой падилири йениңға жиғилиду; Небайотниң қочқарлири хизмитиңдә болиду; Улар Мениң қобул қилишимға еришип қурбангаһимға чиқирилиду; Шуниң билән гөзәллик-җулалиғимни аян қилидиған өйүмни гөзәлләштүримән.

8 Τίνες είναι οι πετώμενοι ως νέφη και ως περιστεραί εις τας θυρίδας αυτών;

Кәптәрханилириға қайтип кәлгән кәптәрләрдәк, Учуп келиватқан булуттәк келиватқан кимду?

9 Αι νήσοι βεβαίως θέλουσι προσμείνει εμέ και εν πρώτοις τα πλοία της Θαρσείς, διά να φέρωσι μακρόθεν τους υιούς σου, το αργύριον αυτών και το χρυσίον αυτών μετ' αυτών, διά το όνομα Κυρίου του Θεού σου και διά τον Άγιον του Ισραήλ, διότι σε εδόξασε.

Чүнки араллар Мени күтиду; Шулар арисидин оғуллириңни жирақтин елип келишкә, Өз алтун-күмүчлирини биллә елип келишкә, Таршиштики кемиләр биринчи болиду. Улар Худайиң Пәрвәрдигарниң намиға, Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң йениға келиду; Чүнки У саңа гөзәллик-җулалиқ кәлтүрди.

10 Και οι υιοί των αλλογενών θέλουσιν ανοικοδομήσει τα τείχη σου, και οι βασιλείς αυτών θέλουσι σε υπηρετήσει· διότι εν τη οργή μου σε επάταξα, πλην διά την εύνοιάν μου σε ηλέησα.

Ят адәмләрниң балилири сепиллириңни қуриду, Уларниң падишалири хизмитиңдә болиду; Чүнки ғәзивимдә Мән сени урдум; Бирақ шапаитим билән саңа рәһим-меһриванлиқ көрсәттим.

11 Και αι πύλαι σου θέλουσιν είσθαι πάντοτε ανοικταί· δεν θέλουσι κλεισθή ημέραν και νύκτα, διά να εισάγωσιν εις σε τας δυνάμεις των εθνών και να εισφέρωνται οι βασιλείς αυτών.

Дәрвазилириң һәрдайим очуқ туриду; (Улар кечә-күндүз етилмәйду) Шундақ қилғанда әлләрниң байлиқлирини саңа елип кәлгили, Уларниң падишалирини алдиңға йетәкләп кәлгили болиду.

12 Διότι το έθνος και η βασιλεία, τα οποία δεν ήθελον σε δουλεύσει, θέλουσιν αφανισθή· ναι, τα έθνη εκείνα θέλουσιν ολοκλήρως ερημωθή.

Чүнки саңа хизмәттә болушни рәт қилидиған әл яки падишалиқ болса йоқилиду; Мошундақ әлләр пүтүнләй бәрбат болиду.

13 Η δόξα του Λιβάνου θέλει η ελθεί εις σε, η έλατος, η πεύκη και ο πύξος ομού, διά να στολίσωσι τον τόπον του αγιαστηρίου μου· και θέλω δοξάσει τον τόπον των ποδών μου.

Мениң муқәддәс җайимни гөзәлләштүрүшкә, Ливанниң шәриви, — Арча, қариғай вә боксус дәрәқлириниң һәммиси саңа келиду; Шундақ қилип айиғим турған йәрни шәрәплик қилимән.

14 Και τα τέκνα των λυπησάντων σε θέλουσιν ελθεί υποκλίνοντα προς σέ· και πάντες οι καταφρονήσαντές σε θέλουσι προσκυνήσει τα ίχνη των ποδών σου· και θέλουσι σε ονομάζει, Η πόλις του Κυρίου, Η Σιών του Αγίου του Ισραήλ.

Сени харлиғанларниң балилири болса алдиңға егилгиничә келиду; Сени кәмситкәнләрниң һәммиси айиғиңға баш уриду; Улар сени «Пәрвәрдигарниң шәһири», «Исраилдики Муқәддәс Болғучиниң Зиони» дәп атайду.

15 Αντί του ότι εγκατελείφθης και εμισήθης, ώστε ουδείς διέβαινε διά μέσου σου, θέλω σε καταστήσει αιώνιον αγαλλίαμα, ευφροσύνην εις γενεάς γενεών.

Сән ташливетилгән һәм нәпрәткә учриғанлиғиң үчүн, Һеч ким зиминиңдин өтмигән; Әндиликтә Мән сени мәңгүлүк бир шан-шөһрәт, Әвлат-әвлатларниң бир хурсәнлиги қилимән.

16 Και θέλεις θηλάσει το γάλα των εθνών και θέλεις θηλάσει τους μαστούς των βασιλέων· και θέλεις γνωρίσει ότι εγώ ο Κύριος είμαι ο Σωτήρ σου και ο Λυτρωτής σου, ο Ισχυρός του Ιακώβ.

Әлләрниң сүтини емисән, Падишаһларниң әмчигидин әмгәндәк [меһри-шәпқитигә] еришсән; Шуниң билән сән Мән Пәрвәрдигарни өзүңниң Ниҗаткариң һәм Һәмҗәмәт-Қутқузғучиң, «Яқуптики қудрәт Егиси» дәп билисән.

17 Αντί χαλκού θέλω φέρει χρυσίον και αντί σιδήρου θέλω φέρει αργύριον και αντί ξύλου χαλκόν και αντί λίθων σίδηρον· και θέλω καταστήσει τους αρχηγούς σου ειρήνην και τους επιστάτας σου δικαιοσύνην.

Мисниң орниға алтунни, Төмүрниң орниға күмүчни әпкелип алмаштуримән; Яғачниң орниға мисни, Ташларниң орниға төмүрни әпкелип алмаштуримән; Сениң һакимлириңни болса тинич-арамлиқ, Бәглириңни һәққанийлиқ қилимән.

18 Δεν θέλει πλέον ακούεσθαι βία εν τη γη σου, ερήμωσις και καταστροφή εν τοις ορίοις σου· αλλά θέλεις ονομάζει τα τείχη σου Σωτηρίαν και τας πύλας σου Αίνεσιν.

Зиминиңда зораванлиқниң һеч садаси болмайду, Чегаралириң ичидә вәйранчилиқ вә һалакәтму йоқ болиду; Сән сепиллириңни «ниҗат», Дәрвазилириңни «мәдһийә» дәп атайсән.

19 Δεν θέλει είσθαι πλέον εν σοι ο ήλιος φως της ημέρας, ουδέ η σελήνη διά της λάμψεως αυτής θέλει σε φωτίζει· αλλ' ο Κύριος θέλει είσθαι εις σε φως αιώνιον και ο Θεός σου η δόξα σου.

Нә қуяш күндүздә саңа нур болмайду, Нә айниң җуласи саңа йоруқлуқ бәрмәйду; Бәлки Пәрвәрдигар сениң мәңгүлүк нуруң болиду, Сениң Худайиң гөзәл җулалиғиң болиду.

20 Ο ήλιός σου δεν θέλει δύει πλέον ουδέ θέλει λείψει η σελήνη σου· διότι ο Κύριος θέλει είσθαι το αιώνιόν σου φως, και αι ημέραι του πένθους σου θέλουσι τελειωθή.

Сениң қуяшиң иккинчи патмайду, Ейиң толунлуғидин янмайду; Чүнки Пәрвәрдигар сениң мәңгүлүк нуруң болиду, Һәсрәт-қайғулуқ күнлириңгә хатимә берилиду.

21 Και ο λαός σου θέλουσιν είσθαι πάντες δίκαιοι· θέλουσι κληρονομήσει την γην διαπαντός, ο κλάδος του φυτεύματός μου, το έργον των χειρών μου, διά να δοξάζωμαι.

Сениң хәлқиңниң һәммиси һәққаний болиду; Йәр-зиминға мәңгүгә егидарчилиқ қилиду; Уларниң Мениң гөзәл җулалиғимни аян қилиши үчүн, Улар Өз қолум билән тиккән майса, Өз қолум билән ишлигиним болиду.

22 Το ελάχιστον θέλει γείνει χίλια· και το ολιγοστόν ισχυρόν έθνος· εγώ ο Κύριος θέλω επιταχύνει τούτο κατά τον καιρόν αυτού.

Сәбий бала болса миңға, Әң кичиги болса улуқ әлгә айлиниду, Мәнки Пәрвәрдигар буларни өз вақтида тездин әмәлгә ашуримән.