Ἠσαΐας 57
1 Ο δίκαιος αποθνήσκει και ουδείς βάλλει τούτο εν τη καρδία αυτού· και οι άνδρες ελέους συλλέγονται, χωρίς να εννοή τις, αν ο δίκαιος συλλέγεται απ' έμπροσθεν της κακίας.
Mipha ho hinkho abeiyin; Pathen ngaisah aphat lhing louvin athi jiuve. Hinla koiman ipi jeh’ ham ti gelkhoh’a ahilouleh datmoa aumpouve. Ahivangin, koiman phat phalou lhung ding a kona Pathen’in alah uhinte, ti gel’a koima aumpoi.
2 Θέλει εισέλθει εις ειρήνην· οι περιπατούντες εν τη ευθύτητι αυτών, θέλουσιν αναπαυθή εν ταις κλίναις αυτών.
Pathen ngaisahna lampi a cheho chu hung thi jonguleh lungmonga choldo ding ahiuve.
3 Σεις δε οι υιοί της μαγίσσης, σπέρμα μοιχού και πόρνης, πλησιάσατε εδώ.
Hinla nangho doichoi ho chate, jon bol pasal ho le numei kijoh chilhah ho- hikoma hin hung khom’uvin!
4 Κατά τίνος εντρυφάτε; κατά τίνος επλατύνατε το στόμα, εξετείνατε την γλώσσαν; δεν είσθε τέκνα ανομίας, σπέρμα ψεύδους,
Koi douna’a kigoa nahiuva? Koi douna’a namai’u najep pol’uva chule kamka’a lei lhadoh’a nahiu vem? Nangho chonset bol ho chate le jousei hat chate nahiu ve!
5 φλογιζόμενοι με τα είδωλα υπό παν δένδρον πράσινον, σφάζοντες τα τέκνα εν ταις φάραγξιν, υπό τους κρήμνους των βράχων;
Nanghon khongnang phungho le thingphung hing bultina nalim -semthu hou chu nagel khoh lheh’uve. Nanghon phaicham dung hoa songpia konna kitandoh ho chunga nachateu chu kilhainan natoh doh’uvin ahi. Keima kahitapon, amaho joh chu nagou chin’u ahitai. Hiche nabol’hou jouse hin keima hi kipah inte nei tiu ham?
6 Η μερίς σου είναι μεταξύ των χαλίκων των χειμάρρων· ούτοι, ούτοι είναι η κληρονομία σου· και εις αυτούς εξέχεας σπονδάς, προσέφερες προσφοράν εξ αλφίτων· εις ταύτα θέλω ευαρεστηθή;
Phaicham mun hoa song jolsel ho chu na-pathen ‘u ahin, amaho chu nanghon Pathen houva nahou’uva kikatdohna don ding thilto nalhei lhauvin chule anneh thiltoho natohdoh’uvin ahi. Amaho chu na gouchan diu ahitai, Keima kahitapoi. Hiche nabol ho’u hin Keima hi kipah inte neitiu hija ham?
7 Επί όρους υψηλού και μετεώρου έβαλες την κλίνην σου· και εκεί ανέβης διά να προσφέρης θυσίαν.
Nanghon molsang tinna jon-thanhoina nabol tauve. Chuche mun hoa chun nanghon milim nahou’uvin, Keima dinga kitahna bei nahiu ahitai.
8 Και οπίσω των θυρών και των παραστατών έστησας το μνημόσυνόν σου· διότι εξεσκέπασας σεαυτήν αποστατήσασα απ' εμού και ανέβης· επλάτυνας την κλίνην σου και συνεφώνησας μετ' εκείνων· ηγάπησας την κλίνην αυτών, εξέλεξας τους τόπους·
Nanghon lim-semthu houho melchihnaho chu na kotkhom ho’uva le na kotnung’uva natah’uvin, Keima nei dalhauvin, hiche pathenna neidia thet umtah ho chu nakichoijun, lupna nakaldoh piuvin ahi. Nanghon sagoh-keuva um semthu-milim chu lung ngaichatnin naveuvin, nangho tah nakipedoh jenguve.
9 υπήγες μάλιστα προς τον βασιλέα με χρίσματα και ηύξησας τα αρώματά σου και απέστειλας μακράν τους πρέσβεις σου και εταπείνωσας σεαυτήν μέχρις άδου. (Sheol h7585)
Nanghon Olive thao chu semthu-pathen (Molech-pathen)’a chun thao namtui pumin napedohtauve. Nangman naphahna thei chana, vannoi mithigam geijin, Pathen thah ngailut ding hollin nakalsongin ahi. (Sheol h7585)
10 Εκοπίασας εις το μάκρος της οδού σου· και δεν είπας, εις μάτην κοπιάζω· εύρηκας το ζην διά της χειρός σου· διά τούτο δεν απέκαμες.
Na thilholna’a na cholta lheh’in, hinla na ngahnompoi. Ngaichat chun thahatna thah napen, na lhadah hihlaije.
11 Και τίνα επτοήθης ή εφοβήθης, ώστε να ψευσθής και να μη με ενθυμηθής μηδέ να θέσης τούτο εν τη καρδία σου; δεν είναι, διότι εγώ εσιώπησα, μάλιστα προ πολλού, διά τούτο συ δεν με εφοβήθης;
Hiche lim-kisemthu hohi nakichat ham? Amaho hin natijat sah em? Hiche jeh’a hi nangman keima jouva neibol’a chule nei suhmil’a chule ka thuseiho nasuhmil gam hitam? Keima kathipsot behseh tah jeh’a hi nei ginlou hitam?
12 Εγώ θέλω απαγγείλει την δικαιοσύνην σου και τα έργα σου· όμως δεν θέλουσι σε ωφελήσει.
Tua hi keiman thilpha bol’a na kigelnaho hi kasosal ding nahitai. Hiho chun na panpi lou dingu ahije.
13 Όταν αναβοήσης, ας σε ελευθερώσωσιν οι συνηγμένοι σου· αλλ' ο άνεμος θέλει αφαρπάσει πάντας αυτούς· η ματαιότης θέλει λάβει αυτούς· ο ελπίζων όμως επ' εμέ θέλει κληρονομήσει την γην και αποκτήσει το άγιόν μου όρος.
Panpi na ngaichatna nakou teng hiche limsemthu- pathen ho chun na panpiu vem veuhite. Ipi itidan'a huisi hung nung chun amaho amutlhuh ahidem! Achunguva nahaigin ajah’ujongleh aginna lhu jengu hin tem! Hinla koi hijongleh eitahsan mi chun gam chu aloding chule Ka lhangtheng chu aloding ahi.
14 Και θέλω ειπεί, Υψώσατε, υψώσατε, ετοιμάσατε την οδόν, εκβάλετε το πρόσκομμα από της οδού του λαού μου.
Pathen’in, lamlen chu semphauvin, ati! Kamite chu asohchan nauva ahung kilekitna dinguvin lampia songpi ho le songho suthengun.
15 Διότι ούτω λέγει ο Ύψιστος και ο Υπέρτατος, ο κατοικών την αιωνιότητα, του οποίου το όνομα είναι Ο Αγιος· Εγώ κατοικώ εν υψηλοίς και εν αγίω τόπω· και μετά του συντετριμμένου την καρδίαν και του ταπεινού το πνεύμα, διά να ζωοποιώ το πνεύμα των ταπεινών και να ζωοποιώ την καρδίαν των συντετριμμένων.
Sangtah le achungnungpenpa, tonsotna hing jingpa chun, hiche hi aseije:”Keima munsang le achungnungpen’a ka um'in, a lhagao ki sehgima chule akineosah hoto kaum khome. Keiman mi kineosah ho ka kiledohsah kitnin chule lungchang kisih ho lung ngamna kalepeh in ahi.
16 Διότι δεν θέλω δικολογεί αιωνίως ουδέ θέλω είσθαι πάντοτε ωργισμένος· επειδή τότε ήθελον εκλείψει απ' έμπροσθέν μου το πνεύμα και αι ψυχαί τας οποίας έκαμον.
Ajeh iham itileh nangho chunga doulung kaput jing ding ahipon; keima lung hang jing ding kahipoi. Chuti ding hileng, kasemsa mihemte hi abonchauva thigam diu ahitai.
17 Διά την ανομίαν της αισχροκερδείας αυτού ωργίσθην και επάταξα αυτόν· έκρυψα το πρόσωπόν μου και ωργίσθην· αλλά αυτός ηκολούθησε πεισματωδώς την οδόν της καρδίας αυτού.
Kalung ana hanga, hijeh’a hi hiche mite hi ka gimbol ahi. Keima amahoa konin kakikhin kangin, ahijeng vang'in alouchal nau ajom jing nalaijuve.
18 Είδον τας οδούς αυτού και θέλω ιατρεύσει αυτόν· και θέλω οδηγήσει αυτόν και δώσει πάλιν παρηγορίας εις αυτόν και εις τους τεθλιμμένους αυτού.
Amahon ipi abol’u kamunai, hijongleh kaboldam ding hitante! Ken amaho pui jingting, alhaseteho kalhamon ding ahi.
19 Εγώ δημιουργώ τον καρπόν των χειλέων· ειρήνην, ειρήνην, εις τον μακράν και εις τον πλησίον, λέγει Κύριος· και θέλω ιατρεύσει αυτόν.
Pakai, amaho damsahpa’n aseije: Agamla le anaija hon lungmonna lhingset nei’uhen; akam’uva vahchoina thucheng hinlhut ‘uhen, ati.
20 Οι δε ασεβείς είναι ως η τεταραγμένη θάλασσα, όταν δεν δύναται να ησυχάση· και τα κύματα αυτής εκρίπτουσι καταπάτημα και πηλόν.
Hijongleh, Keima eidoubol jing ho chu twikhanglen kinong, umthim theilouva, bonnang le aphon-nen hin notdoh tobangbep ahiuve.
21 Ειρήνη δεν είναι εις τους ασεβείς, λέγει ο Θεός μου.
“Agiloupa dingin lungmonna aumpoi,” tin ka Pathen’in aseije.
