Ἠσαΐας 5
1 Τώρα θέλω ψάλλει εις τον ηγαπημένον μου άσμα του αγαπητού μου περί του αμπελώνος αυτού. Ο ηγαπημένος μου είχεν αμπελώνα επί λόφου παχυτάτου.
Ka palung ih kami hanah, anih ih misur takha to laa ah ka sak pae han. Ka palung ih kami loe long kahoih maesom nuiah misur takha to a tawnh;
2 Και περιέφραξεν αυτόν, και συνήθροισεν εξ αυτού τους λίθους και εφύτευσεν αυτόν με τα πλέον εκλεκτά κλήματα και έκτισε πύργον εν τω μέσω αυτού και κατεσκεύασεν έτι ληνόν εν αυτώ και περιέμενε να κάμη σταφύλια, αλλ' έκαμεν αγριοστάφυλα.
anih loe long to takaeh moe, thlungnawk to takhoe boih pacoengah, a koeh ih misurkung to a thling, athung ah toephaih imsang to sak moe, misurtui pasawhhaih doeh a sak; anih mah kahoih misurthaih athai tih tiah oephaih a tawnh, toe kahoih ai misurthaih to athaih pae lat.
3 Και τώρα, κάτοικοι Ιερουσαλήμ και άνδρες Ιούδα, κρίνατε, παρακαλώ, αναμέσον εμού και του αμπελώνός μου.
Vaihiah, Aw Jerusalem kaminawk hoi Judah kaminawk, nangcae loe kai hoi misur takha salakah lokcaekkung ah om oh.
4 Τι ήτο δυνατόν να κάμω έτι εις τον αμπελώνά μου και δεν έκαμον εις αυτόν; διά τι λοιπόν, ενώ περιέμενον να κάμη σταφύλια, έκαμεν αγριοστάφυλα;
Kaih ih misur takha hanah timaw ka sah thai tih boeh? Ka hoih misurthaih athai tih mue, tiah oephaih ka tawnh, toe kahoih ai misurthaih to athaih lat.
5 Τώρα λοιπόν θέλω σας αναγγείλει τι θέλω κάμει εγώ εις τον αμπελώνά μου· θέλω αφαιρέσει τον φραγμόν αυτού και θέλει καταφαγωθή θέλω χαλάσει τον τοίχον αυτού και θέλει καταπατηθή·
Kaimah ih misur takha hae kawbangmaw ka sak han, tiah vaihi kang thuih o noek han; pakaa ih sipae to ka phraek moe, minawk kalah ka caaksak han; tapang to ka phraek moe, minawk kalah ka cawhsak han.
6 και θέλω καταστήσει αυτόν έρημον δεν θέλει κλαδευθή ουδέ σκαφθή, αλλά θέλουσι βλαστήσει εκεί τρίβολοι και άκανθαι θέλω προστάξει έτι τα νέφη να μη βρέξωσι βροχήν επ' αυτόν.
Misur takha to ka pahnong sut han; takha loe mi mah doeh pathoep mak ai, takae doeh takae o mak ai ueloe, congca soekhring ni amprawk lat tih boeh; a nuiah kho angzoh han ai ah tamai to lok ka paek han.
7 Αλλ' ο αμπελών του Κυρίου των δυνάμεων είναι ο οίκος του Ισραήλ και οι άνδρες Ιούδα το αγαπητόν αυτού φυτόν και περιέμενε κρίσιν, πλην ιδού, καταδυνάστευσις δικαιοσύνην, πλην ιδού, κραυγή.
Israel imthung takoh loe misatuh kaminawk Angraeng ih misur takha ah oh, Judah kaminawk loe palung han koi kaom misurkung ah oh o; anih loe katoeng lokcaekhaih to pakrong e, pacaekthlaekhaih to a tongh lat; toenghaih to pakrong e, khenah, qahhaih to a hnuk lat.
8 Ουαί εις εκείνους, οίτινες ενόνουσιν οικίαν με οικίαν και συνάπτουσιν αγρόν με αγρόν, εωσού μη μείνη τόπος, διά να κατοικώσι μόνοι εν τω μέσω της γης.
Nihcae loe long ah angmacae bueng oh o sut moe, ohhaih ahmuen kakong om ai boeh pongah, im maeto pacoeng maeto, lawk maeto pacoeng maeto kangbet ah khosah kaminawk loe khosak bing o!
9 Εις τα ώτα μου είπεν ο Κύριος των δυνάμεων, Βεβαίως πολλαί οικίαι θέλουσι μείνει ηρημωμέναι, μεγάλαι και καλαί, χωρίς κατοίκων
Lensawk kahoih parai impuinawk loe kami om ai angqai krangah om o tih boeh, tiah misatuh kaminawk ih Angraeng mah, ka naa taengah ang thuih boeh.
10 ναι, δέκα στρέμματα αμπελώνος θέλουσι δώσει εν βαθ, και ο σπόρος ενός χομόρ θέλει δώσει εν εφά.
Ue, lawk bung hato kaom misur takha ahmuen ah, misur tanghang abom bath maeto khue athai ueloe, homer maeto ahmuen ah aanmu patit naah, ephah maeto khue ni hak tih.
11 Ουαί εις εκείνους, οίτινες εξεγειρόμενοι το πρωΐ ζητούσι σίκερα· οίτινες εξακολουθούσι μέχρι της εσπέρας, εωσού εξάψη ο οίνος αυτούς.
Mu naek hanah khawnthaw ah angthawk, misurtui paquih hanah, khoving khoek to mu nae kaminawk loe khosak bing!
12 Και η κιθάρα και η λύρα, το τύμπανον και ο αυλός και ο οίνος είναι εν τοις συμποσίοις αυτών αλλά δεν παρατηρούσι το έργον του Κυρίου και δεν θεωρούσι την ενέργειαν των χειρών αυτού.
Nihcae ih poihkung ah loe kalen pui katoeng, aqui aah koi katoeng, satuem, tamoi hoi misurtuinawk to oh; toe Angraeng mah sak ih hmuen to tiah doeh sah o ai, a ban hoiah sak ih hmuen doeh dawncang pae o ai.
13 Διά τούτο ο λαός μου εφέρθη εις αιχμαλωσίαν, διότι δεν έχει επίγνωσιν και οι έντιμοι αυτών λιμοκτονούσι, και το πλήθος αυτών κατεξηράνθη υπό δίψης.
Kai ih kaminawk loe panoekhaih tamsi o pongah, misong ah laemh o; nihcae ih angraengnawk loe zok kamthlam ah duek o moe, pop parai kaminawk doeh tui anghaeh loiah palai zaek o boih.
14 Διά ταύτα επλάτυνεν ο άδης εαυτόν και διήνοιξεν υπέρμετρα το στόμα αυτού· και η δόξα αυτών και το πλήθος αυτών και ο θόρυβος αυτών και οι εντρυφώντες θέλουσι καταβή εις αυτόν. (Sheol h7585)
To pongah taprong loe amoeh moe, boep thai ai ah pakha to aangh; anih ih angraengnawk, pop parai kaminawk, lensawkhaih hoi khosak nawmhaih acaeng kaminawk loe to ah anghum o tathuk tih. (Sheol h7585)
15 Και ο κοινός άνθρωπος θέλει υποκύψει, και ο δυνατός θέλει ταπεινωθή, και οι οφθαλμοί των υψηλών θέλουσι χαμηλωθή.
Kahoih ai kami doeh atlim ah pakhrah tathuk ueloe, thacak kami doeh pahnaem tih; amoek kaminawk ih mik doeh atlim ah pakhrah pae tih.
16 Ο δε Κύριος των δυνάμεων θέλει υψωθή εις κρίσιν, και ο Θεός ο Άγιος θέλει αγιασθή εις δικαιοσύνην.
Toe misatuh kaminawk ih Angraeng loe toenghaih hoiah pakoehhaih to om tih, Ciimcai Sithaw loe a toenghaih rang hoiah ciimcaisak tih.
17 Τότε τα αρνία θέλουσι βοσκηθή κατά την συνήθειαν αυτών, και ξένοι θέλουσι φάγει τους ερήμους τόπους των παχέων.
Tuucaanawk loe angmacae rawkcak caakhaih ahmuen ah paqai o tih, angraeng ih ahmuennawk loe angvinnawk mah caa o tih.
18 Ουαί εις εκείνους, οίτινες επισύρουσι την ανομίαν διά σχοινίων ματαιότητος και την αμαρτίαν ως διά λωρίων αμάξης
Atho kaom ai alinghaih hoi sakpazaehaih to qui hoiah azuk kaminawk loe khosak bing!
19 οίτινες λέγουσιν, Ας σπεύση, ας επιταχύνη το έργον αυτού διά να ίδωμεν και η βουλή του Αγίου του Ισραήλ ας πλησιάση και ας έλθη, διά να μάθωμεν.
Nihcae mah Sithaw toksakhaih ka hnuk o thai hanah, anih loe karangah angzo nasoe, a tok to karangah sah lai nasoe; ka panoek o thai hanah, Ciimcai Israel Sithaw to anghnai nasoe loe, angzo lai nasoe, tiah thuih o.
20 Ουαί εις εκείνους, οίτινες λέγουσι το κακόν καλόν και το καλόν κακόν οίτινες θέτουσι το σκότος διά φως και το φως διά σκότος οίτινες θέτουσι το πικρόν διά γλυκύ και το γλυκύ διά πικρόν.
Hmuen kasae to kahoih hmuen, tiah thui kami, kahoih hmuen to kasae hmuen ah thui kami, vinghaih to aanghaih ah, aanghaih to vinghaih ah poek kami, kakhaa to kaluep ah, kaluep to kakhaa ah poek kaminawk loe khosak bing!
21 Ουαί εις τους όσοι είναι σοφοί εις τους οφθαλμούς αυτών και φρόνιμοι ενώπιον εαυτών.
Angmacae mik ah palungha kami, angmacae mik ah khopoek thaih, tiah poekhaih tawn kaminawk loe khosak bing!
22 Ουαί εις τους όσοι είναι δυνατοί εις το να πίνωσιν οίνον και ισχυροί εις το να σμίγωσι σίκερα
Misurtui amoeh, mu abaeh moe, naek koeh hmoek kaminawk loe khosak bing!
23 οίτινες δικαιόνουσι τον παράνομον διά δώρα, και το δίκαιον του δικαίου αφαιρούσιν απ' αυτού.
To baktih kaminawk loe bokhaih hmuen to lak moe, katoeng ai kaminawk to danpaek ai ah loih o sak ving; katoeng kaminawk to toenghaih hoiah lokcaek han koeh o ai.
24 Διά τούτο, ως η γλώσσα του πυρός κατατρώγει την καλάμην και το άχυρον αφανίζεται εν τη φλογί, ούτως η ρίζα αυτών θέλει κατασταθή ως σηπεδών, και το άνθος αυτών θέλει αναβή ως κονιορτός διότι απέρριψαν τον νόμον του Κυρίου των δυνάμεων και κατεφρόνησαν τον λόγον του Αγίου του Ισραήλ.
To pongah hmai mah caphaeh to kangh moe, hmaipalai mah qam kazaek to kangh baktih toengah, nihcae ih tangzuun to qong ueloe, apawk doeh maiphu baktiah van ah anghaeh tahang boih tih; nihcae loe Angraeng Sithaw ih kaalok to vah o ving moe, Ciimcai Israel kami ih lok to aek o pongah to tiah oh o.
25 Διά τούτο ο θυμός του Κυρίου εξήφθη εναντίον του λαού αυτού, και εκτείνας την χείρα αυτού εναντίον αυτών επάταξεν αυτούς· τα δε όρη έτρεμον, και τα πτώματα αυτών έγειναν ως κοπρία εν μέσω των οδών. Εν πάσι τούτοις ο θυμός αυτού δεν απεστράφη, αλλ' η χειρ αυτού είναι έτι εξηπλωμένη.
To pongah angmah ih kaminawk nuiah Angraeng palungphui; a ban payangh moe, nihcae to boh, to pongah maesomnawk loe anghuen o moe, kami qoknawk doeh loklam um li ah aek baktiah oh o. To tiah oh pacoengah doeh, anih palungphuihaih dii ai vop, a ban to phok tahang toengtoeng vop.
26 Και θέλει υψώσει εις τα έθνη σημείον από μακράν, και θέλει συρίξει εις αυτά απ' άκρου της γης και ιδού, ταχέως θέλουσιν ελθεί μετά σπουδής·
Angthla parai ahmuen ah khosah kaminawk hanah kahni to payang pae o moe, long boenghaih ahmuen ah kaom kaminawk hanah ban uengh o thuih; khenah, nihcae loe karangah angzo o tih;
27 ουδείς θέλει αποκάμει ουδέ προσκρούσει μεταξύ αυτών ουδείς θέλει νυστάξει ουδέ κοιμηθή ουδέ η ζώνη της οσφύος αυτών θέλει λυθή, ουδέ το λωρίον των υποδημάτων αυτών θέλει κοπή
nihcae thungah angpho moe, amthaek kami mi doeh om mak ai, mi doeh iih angam o mak ai, iip doeh iip o mak ai; kazii angzaenghaih doeh khram o mak ai, khokpanai qui doeh apet mak ai;
28 των οποίων τα βέλη είναι οξέα και πάντα τα τόξα αυτών εντεταμένα οι όνυχες των ίππων αυτών θέλουσι νομισθή ως πυροβόλος πέτρα, και οι τροχοί των αμαξών αυτών ως ανεμοστρόβιλος
nihcae ih palaa loe noet parai, nihcae loe kalii to anueng o coek boeh; nihcae ih hrang khoknawk loe thlung baktiah amtaak, hrang lakoknawk doeh takhi kamhae baktiah oh.
29 τα βρυχήματα αυτών θέλουσιν είσθαι ως λέοντος θέλουσι βρυχάσθαι ως σκύμνοι λέοντος· ναι, θέλουσι βρυχάσθαι και θέλουσι συναρπάσει το θήραμα και φύγει και ουδείς ο ελευθερών.
Nihcae hanghaih lok loe kaipui baktiah oh moe, tha kaom li kaipui baktiah a hangh o; ue, hanghaih hoiah moi to kaek o ueloe, ruet o tih, mi mah doeh lomh pae thai mak ai.
30 Και όταν κατ' εκείνην την ημέραν βοήσωσιν εναντίον αυτών ως βοή της θαλάσσης, θέλουσιν εμβλέψει εις την γην και ιδού, σκότος, λύπη, και το φως εσκοτίσθη εν τω ουρανώ αυτής.
To na niah nihcae loe tuipui ih tuiphu kangthawk lok baktiah hang o tih; kami mah to prae to khet naah, khoving hoi palungsethaih khue to hnu tih; vannawk aanghaih loe tamai mah khuk khoep tih boeh.
