< Ἠσαΐας 49 >

1 Ακούσατέ μου, αι νήσοι· και προσέξατε, λαοί μακρυνοί· Ο Κύριος με εκάλεσεν εκ κοιλίας· εκ των σπλάγχνων της μητρός μου ανέφερε το όνομά μου.
Nangcae tuipui thung ih praenawk, ka lok hae tahngai oh; nangcae prae kangthla ah kaom kaminawk, tahngai oh; Angraeng mah zok thung hoiah ang kawk boeh; kam no zok thungah ka oh naah ka hmin hoiah ang kawk boeh.
2 Και έκαμε το στόμα μου ως μάχαιραν οξείαν· υπό την σκιάν της χειρός αυτού με έκρυψε, και με έκαμεν ως βέλος εκλεκτόν, και εν τη φαρέτρα αυτού με έκρυψε,
Anih mah ka pakha hae kanoe sumsen baktiah sak moe, a ban tahlip thungah ang hawk; taak het ih palaa baktiah ang noetsak moe, angmah ih kalii tabu thungah ang pacaengh;
3 και είπε προς εμέ, Συ είσαι ο δούλός μου, Ισραήλ, εις τον οποίον θέλω δοξασθή.
kai khaeah, Aw Israel, nang loe ka tamna ah na oh, nang rang hoiah ka lensawkhaih amtueng tih, tiah ang naa.
4 Και εγώ είπα, Ματαίως εκοπίασα· εις ουδέν και εις μάτην κατηνάλωσα την δύναμίν μου· πλην η κρίσις μου είναι μετά του Κυρίου και το έργον μου μετά του Θεού μου.
Kai loe azom pui ah tok ka sak moe, tidoeh angcoeng ai, azom pui ah ni tha ka pasaeng boeh; toe ka tok loe ka Sithaw khaeah oh moe, ka hnuk han koi tangqum doeh Angraeng ban ah oh.
5 Τώρα λοιπόν λέγει Κύριος, ο πλάσας με εκ κοιλίας δούλον αυτού, διά να επαναφέρω τον Ιακώβ προς αυτόν και διά να συναχθή προς αυτόν ο Ισραήλ, και θέλω δοξασθή εις τους οφθαλμούς του Κυρίου, και ο Θεός μου θέλει είσθαι η δύναμίς μου·
Angraeng hmaa ah lensawkhaih hoiah ka oh moe, ka Sithaw loe kai thacakhaih ah oh hanah, Israel kaminawk angmah taengah nawnto amkhuengsak ai cadoeh, Jakob to tamna ah angmah khaeah zaeh let hanah, kam no zok thung hoi khenzawnkung Angraeng mah hae tiah lok thuih;
6 και είπε, Μικρόν είναι το να ήσαι δούλός μου διά να ανορθώσης τας φυλάς του Ιακώβ και να επαναφέρης το υπόλοιπον του Ισραήλ· θέλω προσέτι σε δώσει φως εις τα έθνη, διά να ήσαι η σωτηρία μου έως εσχάτου της γης.
Jakob ih acaengnawk to pathawk moe, ka pathlung ih Israel caanawk to amlaemsak let hanah, ka tamna ah na oh khue to khawt ai; long boenghaih ahmuen khoek to ka pahlonghaih ah na oh hanah, Gentel kaminawk aanghaih ah kang suek, tiah thuih.
7 Ούτω λέγει Κύριος, ο Λυτρωτής του Ισραήλ, ο Άγιος αυτού, προς εκείνον τον οποίον καταφρονεί άνθρωπος, προς εκείνον τον οποίον βδελύττεται έθνος, προς τον δούλον των εξουσιαστών· Βασιλείς θέλουσι σε ιδεί και σηκωθή, ηγεμόνες και θέλουσι σε προσκυνήσει, ένεκεν του Κυρίου, όστις είναι πιστός, του Αγίου του Ισραήλ, όστις σε εξέλεξεν
Angraeng, Israel akrangkung hoi Ciimcai Israel Sithaw mah, minawk mah patoek moe, ukkungnawk ih tamna toksah kami hoi prae kami boih mah panuet ih kaminawk khaeah, Oep kaom Angraeng, nang qoikung, Ciimcai Israel Sithaw tahmenhaih rang hoiah siangpahrang hoi ukkungnawk mah nang to hnuk o naah, nihcae angthawk o ueloe, nang to bok o tih.
8 Ούτω λέγει Κύριος· Εν καιρώ δεκτώ επήκουσά σου και εν ημέρα σωτηρίας σε εβοήθησα· και θέλω σε διαφυλάξει και θέλω σε δώσει εις διαθήκην των λαών, διά να ανορθώσης την γην, να κληροδοτήσης κληρονομίας ηρημωμένας·
Angraeng mah hae tiah thuih; Talawk koi kaom aniah kang pathim moe, pahlonghaih niah kang bomh; nang to kang khetzawn moe, kaminawk lokmaihaih ah kang sak han; long to caksak moe, kamro tangcae qawk to toepsak hanah,
9 λέγων προς τους δεσμίους, Εξέλθετε· προς τους εν τω σκότει, Ανακαλύφθητε. Θέλουσι βοσκηθή πλησίον των οδών, και αι βοσκαί αυτών θέλουσιν είσθαι εν πάσι τοις υψηλοίς τόποις.
thongkrah kaminawk khaeah, Tacawt oh; vinghaih thungah kaom kaminawk khaeah, Loih oh! tiah thuikung ah kang suek han.
10 δεν θέλουσι πεινάσει ουδέ διψήσει· δεν θέλει προσβάλλει αυτούς ούτε καύσων ούτε ήλιος· διότι ο ελεών αυτούς θέλει οδηγήσει αυτούς και διά πηγών υδάτων θέλει φέρει αυτούς.
Nihcae loe zok amthlam mak ai, tui doeh anghae o mak ai; ni kabae hoi ni kana mah doeh kangh mak ai; nihcae palungnathaih tawn kami mah nihcae to zae ueloe, tuipuek ohhaih ahmuen ah caeh haih tih.
11 Και θέλω κάμει πάντα τα όρη μου οδούς, και αι τρίβοι μου θέλουσιν υψωθή.
Kai ih maenawk to loklam ah kang coengsak boih moe, kai ih manglaih loklamnawk doeh ka sangsak han.
12 Ιδού, ούτοι θέλουσιν ελθεί μακρόθεν· και ιδού, ούτοι από βορρά και από νότου και ούτοι από της γης του Σινείμ.
Khenah, to kaminawk loe angthla parai prae hoiah angzo o tih; khenah, thoemto kaminawk loe aluek bang hoi niduem bang hoiah angzo o tih, thoemto kaminawk loe Sinim prae bang hoiah angzo o tih, tiah thuih.
13 Ευφραίνεσθε, ουρανοί· και αγάλλου, η γή· αλαλάξατε, τα όρη· διότι ο Κύριος παρηγόρησε τον λαόν αυτού και τους τεθλιμμένους αυτού ελέησεν.
Aw vannawk, laa to sah oh; Aw long, anghoe ah; Aw maesomnawk, laa to sah oh; Angraeng mah angmah ih kaminawk to pathloep boeh, patangkhang kaminawk nuiah tahmenhaih tawn tih boeh.
14 Αλλ' η Σιών είπεν, Ο Κύριος με εγκατέλιπε και ο Κύριός μου με ελησμόνησε.
Toe Zion mah loe Angraeng mah kai ang pahnet boeh moe, ang pahnawt sut boeh, tiah thuih.
15 Δύναται γυνή να λησμονήση το θηλάζον βρέφος αυτής, ώστε να μη ελεήση το τέκνον της κοιλίας αυτής; αλλά και αν αύται λησμονήσωσιν, εγώ όμως δεν θέλω σε λησμονήσει.
Nongpata mah tahnu nae acaa nawkta to pahnet moe, angmah tapenkung ih caa nuiah tahmenhaih tawn ai ah om tih maw? Ue, nihcae mah pahnet o thaih cadoeh, kai mah loe kang pahnet thai mak ai.
16 Ιδού, επί των παλαμών μου σε εζωγράφισα· τα τείχη σου είναι πάντοτε ενώπιόν μου.
Khenah, ka banpadae pongah na vangpui ih krang to ka soi, nang ih sipae loe ka hmaa ah oh poe.
17 Τα τέκνα σου θέλουσιν ελθεί μετά σπουδής· οι δε καταστρέφοντές σε και ερημόνοντές σε θέλουσιν εξέλθει από σου.
Na caanawk loe karangah toksah o tih; nang amrosak kaminawk mah na cawn o taak tih.
18 Ύψωσον κύκλω τους οφθαλμούς σου και ιδέ· πάντες ούτοι συναθροίζονται ομού, έρχονται προς σε. Ζω εγώ, λέγει Κύριος, ότι συ θέλεις ενδυθή πάντας τούτους ως κόσμημα, και ως νύμφη θέλεις στολισθή αυτούς.
Doeng tahang ah loe, na taengah khen ah; na caanawk boih amkhueng o moe, nang khaeah angzoh o. Angraeng mah, Kai ka hing baktih, nang khuk ih kahoih khukbuen baktih toengah hae kaminawk mah doeh angkhuk o toeng tih; amthoep het sava sah tangla baktih toengah nihcae doeh amthoep o toeng tih, tiah thuih.
19 Διότι οι ηφανισμένοι σου και οι ηρημωμένοι σου τόποι και η γη σου η κατεφθαρμένη θέλουσιν είσθαι τώρα παραπολύ μάλιστα στενοί διά τους κατοίκους σου· εκείνοι δε, οίτινες σε κατέτρωγον, θέλουσι μακρυνθή από σου.
Jerusalem nang loe amro moe, na pong sut boeh, na prae doeh amro boeh; nang ih kaminawk khosak hanah thoengkae boeh; nang paaeh kaminawk doeh kamhoe ah om o tih boeh.
20 Τα τέκνα, τα οποία θέλεις αποκτήσει μετά την ατεκνίαν σου, θέλουσιν ειπεί προσέτι εις τα ώτα σου, Στενός είναι ο τόπος δι' εμέ· κάμε εις εμέ τόπον διά να κατοικήσω.
Na caanawk duek pacoengah, na tapen let ih caanawk mah, ka ohhaih ahmuen loe khawt ai; ka oh thai hanah ohhaih ahmuen to na paek ah, tiah na hni o tih.
21 Τότε θέλεις ειπεί εν τη καρδία σου, Τις εγέννησεν εις εμέ ταύτα, ενώ εγώ ήμην ητεκνωμένη και έρημος, αιχμάλωτος και μεταφερομένη; ταύτα δε τις εξέθρεψεν; ιδού, εγώ είχον εγκαταλειφθή μόνη· ταύτα που ήσαν;
To naah na palung thungah, Mi mah maw hae kaminawk hae ang tapen pae? Ka caanawk loe duek o boih boeh; kai loe tamna ah ka oh moe, pahnawt sut ah ka oh boeh; haek ving ah ka oh boeh pongah, kam het rumram boeh, toe hae kaminawk loe mi mah maw pacah? Kaimabueng ang caeh o taak sut, toe hae kaminawk loe naa hoiah maw angzoh o? tiah poek tih.
22 Ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Ιδού, θέλω υψώσει την χείρα μου προς τα έθνη και στήσει την σημαίαν μου προς τους λαούς, και θέλουσι φέρει τους υιούς σου εν ταις αγκάλαις και αι θυγατέρες σου θέλουσι φερθή επ' ώμων·
Angraeng Sithaw mah hae tiah thuih; Khenah, Gentel kaminawk khaeah ka ban ka payangh moe, kaminawk khaeah kahni ka payang han; nihcae mah na capanawk hoi na canunawk to ban hoi tapom o ueloe, palaeng ah thueng o tih.
23 και βασιλείς θέλουσιν είσθαι οι παιδοτρόφοι σου και αι βασίλισσαι αυτών αι τροφοί σου· θέλουσι σε προσκυνήσει με το πρόσωπον προς την γην και γλείφει το χώμα των ποδών σου· και θέλεις γνωρίσει, ότι εγώ είμαι ο Κύριος και ότι οι προσμένοντές με δεν θέλουσιν αισχυνθή.
Siangpahrangnawk loe nangcae pacahkung ah om o tih, siangpahrang zunawk doeh nangcae tapenkung amno ah om o tih; nihcae loe long ah akuep o ueloe, na khok pong ih maiphu to palaek o tih; to naah kai loe Angraeng ni, tiah na panoek o tih; kai oephaih tawn kaminawk loe azathaih tong o mak ai, tiah thuih.
24 Δύναται το λάφυρον να αφαιρεθή από του ισχυρού ή να ελευθερωθώσιν οι δικαίως αιχμαλωτισθέντες;
Lomh ih hmuen loe thacak kami ban thung hoiah laa thai tih maw? To tih ai boeh loe katoeng kami mah naeh ih kami to loisak thai tih maw?
25 Αλλ' ο Κύριος ούτω λέγει· Και οι αιχμάλωτοι του ισχυρού θέλουσιν αφαιρεθή και το λάφυρον του τρομερού θέλει αποσπασθή· διότι εγώ θέλω δικολογήσει προς τους δικολογούντας κατά σου και εγώ θέλω σώσει τα τέκνα σου.
Toe Angraeng mah hae tiah thuih; Thacak kami mah naeh ih tamnanawk to laa thaih ueloe, hmawsaeng kami mah lomh ih hmuennawk doeh laa pae thai tih; nangcae misa tuh kami to ka tuk moe, na caanawk to ka pahlong han.
26 Τους δε καταθλίβοντάς σε θέλω κάμει να φάγωσι τας ιδίας αυτών σάρκας· και θέλουσι μεθυσθή με το ίδιον αυτών αίμα, ως με νέον οίνον· και θέλει γνωρίσει πάσα σαρξ, ότι εγώ ο Κύριος είμαι ο Σωτήρ σου και ο Λυτρωτής σου, ο Ισχυρός του Ιακώβ.
Nangcae pacaekthlaek kaminawk hanah angmacae ih ngan to ka caksak han; nihcae loe misurtui paquih baktiah angmacae ih athii to paqui o tih; to naah kaminawk boih mah, Kai loe nangcae Pahlongkung, nangcae Krangkung hoi Angraeng ah ka oh, thacak Jakob ih Sithaw ah doeh ka oh, tiah panoek o tih, tiah thuih.

< Ἠσαΐας 49 >